Metoda modelowania wirtualno- realnego koron tymczasowych z

I Temat specjalny _ CAD/CAM w praktyce
Metoda modelowania wirtualnorealnego koron tymczasowych
z wykorzystaniem systemu Cerec
Autorzy _ dr Mikhail Antonik, dr Mikhail Murashov i dr Natalya Muraviova
Ryc. 1
Ryc. 2a
Ryc. 1_Aksjografia elektroniczna.
Ryc. 2a i b_Boczne zdj´cia
radiologiczne.
Ryc. 3
Ryc. 3_Analiza Slavicka.
_Uzyskanie sprawnego czynnościowo zwarcia jest celem każdego leczenia protetycznego.
Może to jednak być bardzo trudne do uzyskania
w przypadkach rehabilitacji całej jamy ustnej,
zwłaszcza w razie dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych.
W takich sytuacjach klinicznych doskonałym
narzędziem diagnostycznym są uzupełnienia tymczasowe. Po ocenie i zaakceptowaniu
uzupełnień tymczasowych przez pacjenta należy dokładnie odwzorować estetykę, fonetykę
i funkcję w obrębie uzupełnień ostatecznych,
co zapewni równie skuteczny efekt kliniczny.1,2
Ryc. 2b
Celem pracy jest przedstawienie, w jaki sposób
indywidualne cechy ruchów odbywających się
w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych pacjenta można uwzględnić podczas wykonywania
tradycyjnych koron tymczasowych za pomocą
systemu Cerec. Tworząc nowe stosunki zwarciowe musimy uwzględniać cechy indywidualne,
takie jak położenie żuchwy i osi stawowej, kąt
Bennetta i kąt prowadzenia siecznego. Zastosowanie zasad formowania płaszczyzny zwarciowej ma kluczowe znaczenie dla ułatwienia adaptacji pacjenta do nowych warunków zwarciowych. Zmniejsza także ryzyko wystąpienia dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych. Jednak
oprogramowanie systemu Cerec nie pozwala na
uwzględnienie parametrów dotyczących ssż.
W artykule przedstawimy technikę, która pozwala na wykonanie uzupełnień tymczasowych
Ryc. 4_Cz´Êciowa odbudowa
z wosku i modele robocze.
Ryc. 5_Cz´Êciowa odbudowa
z wosku i modele robocze
w artykulatorze.
Ryc. 4
14 I cosmetic
dentistry
1_ 2011
Ryc. 5
Temat specjalny _ CAD/CAM w praktyce
Ryc. 6
w systemie Cerec z uwzględnieniem warunków
panujących w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych pacjenta.
_Etap I: aksjografia elektroniczna
i boczne zdjęcia rentgenowskie
Analiza komputerowa ruchów żuchwy za pomocą aksjografii elektronicznej stanowi przydatną
metodę określania parametrów stawów skroniowożuchwowych (Ryc. 1). Metoda aksjografii z użyciem
prowadzenia mechanicznego pozwala na gromadzenie danych dotyczących stawów skroniowo-żuchwowych pacjenta, takich jak zakrzywienie i nachylenie drogi stawowej wyrostków kłykciowych,
otwieranie ust, kąt Bennetta i kąt prowadzenia siecznego, protruzja żuchwy oraz przebieg ruchów mezjotruzyjnych. Boczne zdjęcia rentgenowskie dostarczają danych dotyczących ruchu, w tym drogi
stawowej wyrostków kłykciowych (Ryc. 2a i b).
_Etap II: analiza Slavicka3
Do szczegółowej analizy zdjęć radiologicznych
wykorzystaliśmy system Cadiax firmy Gamma
Dental (Ryc. 3). Duże znaczenie mają odległości,
przestrzenie i relacje między zębami. Określiliśmy
wymiar pionowy i dokładne ukształtowanie płaszczyzny zwarcia, krzywą Spee oraz różne elementy
zwarcia w obrębie zębów bocznych. Na bocznym
zdjęciu rentgenowskim zwróciliśmy szczególną
uwagę na sytuację zwarciową na poziomie zębów
trzonowych, zwłaszcza zębów szóstych.
_Etap III: sporządzenie częściowej,
próbnej odbudowy z wosku
Przeprowadziliśmy częściową, próbną odbudowę poszczególnych powierzchni zwarciowych
na modelach roboczych, uwzględniając kąty dotyczące stawów skroniowo-żuchwowych oraz schemat zwarciowy sekwencyjnego prowadzenia czynnościowego z dominacją kłów (Ryc. 4 i 5).4-6
I
Ryc. 6_Wirtualne modelowanie krok
po kroku w programie Cerec.
_Etap IV: skanowanie
Przeprowadzono skanowanie częściowej odbudowy z wosku i połączono uzyskane dane z wirtualnymi obrazami kikutów zębów i uzupełnień
z bazy danych Cerec. Dzięki temu mogliśmy łatwo
kontrolować kształt, położenie guzków oraz inklinację zębów z uwzględnieniem indywidualnej
Ryc. 7_Uzupełnienia tymczasowe po
zacementowaniu.
Ryc. 7
charakterystyki ruchów w stawach skroniowo-żuchwowych i szczególnej budowy układu szkieletowego w obrębie twarzoczaszki. Pracując z oprogramowaniem Cerec wykorzystaliśmy widok diagnostyczny z wyświetlaniem opcji dotyczących
modelowania wirtualnego (Ryc. 6).
_Etap V: frezowanie
Uzupełnienia tymczasowe wyfrezowano metodą tradycyjną (Ryc. 7).
_Podsumowanie
Opisana metoda modelowania wirtualno-realnego, pozwala na anatomiczne formowanie uzupełnień z wykorzystaniem punktów referencyjnych wymodelowanych z wosku z uwzględnieniem
dynamicznych parametrów stawów skroniowo-żuchwowych pacjenta. Metoda ta stanowi połączenie
częściowej, próbnej odbudowy z wosku w artykulatorze oraz wirtualnego modelowania komputerowego. Korzystając z systemu Cerec jesteśmy w stanie stworzyć uzupełnienia tymczasowe uwzględniające indywidualne ruchy żuchwy._
_autorzy cosmetic
dentistry
Dr Mikhail Antonik
Dr Mikhail Murashov
Dr Natalya Muraviova
Moscow State University
of Medicine and Dentistry
w Rosji
[email protected].
Piśmiennictwo dostępne u wydawcy.
cosmetic
dentistry 1
_ 2011
I 15