Informacja o wynikach kontroli -
Transkrypt
Informacja o wynikach kontroli -
LPO-4101-40-00/2012 Nr ewid. 150/2013/P/12/163/LPO Informacja o wynikach kontroli gospodarowaniE komunalnymi obiektami i lokalami o przeznaczeniu użytkowym, w miastach województwa wielkopolskiego marzEc 2 01 1 MISJĄ Najwyższej Izby Kontroli jest dbałość o gospodarność i skuteczność w służbie publicznej dla Rzeczypospolitej Polskiej WIZJĄ Najwyższej Izby Kontroli jest cieszący się powszechnym autorytetem najwyższy organ kontroli państwowej, którego raporty będą oczekiwanym i poszukiwanym źródłem informacji dla organów władzy i społeczeństwa Dyrektor Delegatury NIK w Poznaniu: Jan Kołtun Zatwierdzam: Wojciech Kutyła Wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli dnia Najwyższa Izba Kontroli ul. Filtrowa 57 02-056 Warszawa T/F +48 22 444 50 00 www.nik.gov.pl 2013 S pis treści 1.WPROWADZENIE��������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������4 1.1.Temat i numer kontroli�������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� 4 1.2.Cel kontroli������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� 4 1.3.Organizacja i zakres kontroli���������������������������������������������������������������������������������������������������������������� 4 2.PODSUMOWANIE WYNIKÓW KONTROLI����������������������������������������������������������������������������������5 2.1.Ocena kontrolowanej działalności���������������������������������������������������������������������������������������������������� 5 2.2.Uwagi����������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� 6 3.WAŻNIEJSZE WYNIKI KONTROLI��������������������������������������������������������������������������������������������������8 3.1.Uwarunkowania gospodarcze obszaru objętego kontrolą i charakterystyka stanu prawnego���������������������������������������������������������������������������������������������������� 8 3.2.Stan zasobu nieruchomości komunalnych o przeznaczeniu użytkowym i realizacja zasad gospodarowania tym zasobem������������������������������������������������������������������������ 9 3.3.Polityka gmin w zakresie gospodarowania komunalnymi obiektami i lokalami o przeznaczeniu użytkowym�������������������������������������������������������������������������������������������������������������12 3.4.Powierzanie przez gminy zarządzania komunalnym zasobem użytkowym ich jednostkom organizacyjnym i podmiotom gospodarczym.�������������������������������������������14 3.5.Realizacja zadań przez zarządców nieruchomości gminnych i sprawowanie nadzoru nad pracą zarządców����������������������������������������������������������������������������16 3.6.Sprzedaż i najem składników zasobu użytkowego gmin�������������������������������������������������������19 3.7.Realizacja wniosków pokontrolnych z kontroli gospodarowania lokalami użytkowymi w wybranych miastach województwa wielkopolskiego w latach 2006-2008�������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������23 4. INFORMACJE DODATKOWE�������������������������������������������������������������������������������������������������������� 25 4.1.Przygotowanie kontroli�����������������������������������������������������������������������������������������������������������������������25 4.2.Postępowanie kontrolne i działania podjęte po zakończeniu kontroli������������������������������25 5.ZAŁĄCZNIKI��������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� 27 1 WPROWADZ E N I E 1.1 Temat i numer kontroli Gospodarowanie komunalnymi obiektami i lokalami o przeznaczeniu użytkowym, w miastach województwa wielkopolskiego – P/12/163. 1.2 Cel kontroli Celem kontroli NIK była ocena gospodarowania majątkiem komunalnym miast, głównie obiektów i lokali o przeznaczeniu użytkowym oraz ocena prawidłowości pozyskiwania z tego tytułu dochodów. W szczególności kontrola obejmowała ocenę: −− zasad gospodarowania i polityki (strategii) w zakresie gospodarowania obiektami i lokalami o przeznaczeniu użytkowym oraz ocena rzetelności ewidencjonowania tego zasobu, −− prawidłowości powierzania podmiotom zewnętrznym zarządzania1 komunalnym zasobem użytkowym i ocenę rzetelności sprawowania nadzoru i kontroli nad jednostkami zarządzającymi tym zasobem, −− zarządzania komunalnym zasobem użytkowym, w tym realizację działań służących zapewnieniu prawidłowego stanu technicznego obiektów budowlanych, −− sprzedaży, najmu i dzierżawy składników zasobu użytkowego nieruchomości gmin oraz realizację dochodów gmin z tych tytułów, −− wykonania wniosków pokontrolnych wynikających z kontroli gospodarowania lokalami użytkowymi przeprowadzonej w 2008 r. przez Delegaturę NIK w Poznaniu. 1.3 Organizacja i zakres kontroli Kontrolę przeprowadzono w 20 jednostkach, tj. w 10 urzędach miast i gmin2 i 10 jednostkach gospodarujących lub zarządzających gminnymi nieruchomościami. Wykaz jednostek objętych kontrolą stanowi załącznik nr 1 do Informacji. Kontrolę w urzędach miast i dziewięciu jednostkach gminnych (samorządowych zakładach budżetowych, jednostkach budżetowych i spółkach ze 100% udziałem gmin) przeprowadzono na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy o NIK, z uwzględnieniem kryteriów określonych w art. 5 ust. 2 ww. ustawy, tj. pod względem legalności, gospodarności i rzetelności. W jednej spółce z częściowym udziałem jednostki samorządu terytorialnego kontrolę przeprowadzono na podstawie art. 2 ust. 3 ustawy o NIK pod względem legalności i rzetelności (art. 5 ust. 3 ustawy o NIK). Czynności kontrolne przeprowadzono w okresie od 21 grudnia 2012 r. do 26 kwietnia 2013 r. Kontrolą objęto okres od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2012 r. 1 Pod pojęciem zarządzania należy rozumieć wykonywanie czynności określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. 2 Kontrolą objęto cztery gminy miejskie i sześć gmin miejsko-wiejskich. 4 2 P o d s u m o w a n ie w y n i k ó w k o n t r o l i 2.1 Ocena kontrolowanej działalności Najwyższa Izba Kontroli ocenia pozytywnie, mimo stwierdzonych nieprawidłowości 3, gospodarowanie przez wybrane gminy województwa wielkopolskiego komunalnymi obiektami i lokalami o przeznaczeniu użytkowym. 1) Kierunki gospodarowania zasobem określały programy gospodarowania mieszkaniowym zasobem gmin, strategie rozwoju społeczno-gospodarczego, a także plany wykorzystania gminnych zasobów nieruchomości. Cztery skontrolowane gminy prawidłowo wywiązały się z obowiązku opracowania trzyletnich planów wykorzystania gminnego zasobu nieruchomości. Sześć gmin nie dysponowało jednak takimi planami za wszystkie lata objęte kontrolą NIK (str. 12-13). We wszystkich gminach ustalono zasady gospodarowania nieruchomościami gminnymi, a w pięciu gminach stosowne uchwały rad gmin szczegółowo regulowały zasady gospodarowania komunalnymi lokalami użytkowymi (str. 13). Ewidencje nieruchomości prowadzone przez skontrolowane gminy zawierały dane o liczbie i powierzchni nieruchomości o charakterze użytkowym, umożliwiając gospodarne ich wykorzystanie. Prawidłowo ewidencjonowano obiekty i lokale w ośmiu gminach, a jedynie w dwóch skontrolowanych jednostkach stwierdzono przypadek nierzetelnego prowadzenia ewidencji i brak danych o zasobie gospodarowanym przez jednostkę organizacyjną gminy (str. 11). Gminy podejmowały aktywne działania mające na celu zagospodarowanie wolnych budynków i lokali użytkowych. Liczba niezagospodarowanych budynków i lokali pozostała jednak w latach 2009–2012 na zbliżonym poziomie i stanowiła na koniec 2012 r. odpowiednio 7% i 10,7% zasobu użytkowego gmin. 2) W trzech gminach gospodarowanie lokalami komunalnymi powierzono gminnym jednostkom organizacyjnym z zachowaniem zasad tworzenia tych jednostek i powierzania im zadań, określonych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym4 (dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”) i ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych 5 („ustawa o finansach publicznych”). Jedna gmina powierzyła zarządzanie budynkami i lokalami komunalnymi spółce prawa handlowego, w sposób zgodny z zasadami określonymi w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami6 (dalej „ustawa o gospodarce nieruchomościami”). Pięć gmin powierzyło jednak spółkom prawa handlowego zarządzanie komunalnymi obiektami i lokalami z naruszeniem zasad gospodarowania gminnymi nieruchomościami, wynikającymi z przepisów ww. ustawy (str. 14-15). Wszystkie gminy dokonywały bieżącej kontroli pracy jednostek gospodarujących i zarządzających lokalami komunalnymi. Do sprawowania nadzoru wykorzystywano m.in. system informatyczny pozwalający na monitorowanie pracy podmiotu zarządzającego budynkami komunalnymi7. Nadzór ten, w pięciu gminach, był jednak nieskuteczny i niewystarczający w obszarze dokonywania przez podmioty zarządzające budynkami komunalnymi kontroli ich stanu technicznego (str. 18). 3 4 5 6 7 NIK stosuje następującą skalę ocen: pozytywna, pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości, negatywna. Dz. U. z 2013 r., poz. 594. Dz. U. nr 157, poz. 1240, ze zm. Dz. U. z 2010 r. nr 102, poz. 651, ze zm. ZGL w Gnieźnie. 5 P o d s u m o w a n ie w y n i k ó w k o n t r o l i 3) W większości skontrolowanych gmin, sprzedaż i najem nieruchomości użytkowych następowały z poszanowaniem zasad i trybów ustalonych w ustawie o gospodarce nieruchomościami, przepisach wykonawczych do tej ustawy i uchwałach rad gmin. W dwóch gminach stwierdzono nieprawidłowości w zakresie publikowania wykazów i ogłoszeń o sprzedaży. W jednej kontrolowanej jednostce stwierdzono naruszenie obowiązujących w gminie zasad i trybu wyboru najemcy oraz nieprawidłowe ustalenie dochodów z najmu (str. 19-21). Gminy8 nie realizowały obowiązku udostępniania nabywcom i najemcom komunalnych budynków i lokali użytkowych świadectw charakterystyki energetycznej, narażając się na ewentualną odpowiedzialność odszkodowawczą (str. 21-22). Podejmowane przez skontrolowane jednostki działania windykacyjne w większości przypadków były terminowe i prawidłowe. W jednej kontrolowanej jednostce stwierdzono opieszałe egzekwowanie należności gminy z tytułu oddania w najem lokali komunalnych, oceniane przez NIK jako sprzyjające powstawaniu mechanizmów korupcjogennych9 (str. 22-23). 4) NIK negatywnie oceniła wywiązywanie się zarządców z nałożonych na nich obowiązków, z uwagi na nieprawidłowości stwierdzone w sześciu z dziewięciu podmiotów prowadzących tego rodzaju działalność. W trzech jednostkach nieprawidłowości dotyczyły m.in. nieterminowego przekazywania gminie dochodów, nieprzekazania lub nieterminowego przekazywania sprawozdań, bądź zaniechania realizacji innych obowiązków określonych w umowach o zarządzanie. W siedmiu jednostkach stwierdzono niewywiązywanie się z wynikającego z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane10 (dalej „Prawo budowlane”), obowiązku przeprowadzenia okresowych przeglądów stanu technicznego budynków. W trzech kontrolowanych jednostkach stwierdzono przypadki nieprowadzenia książek obiektu budowlanego lub prowadzenia ich niezgodnie z obowiązującymi przepisami (str. 16-17). 5) Wszystkie gminy objęte kontrolą w 2008 r. podjęły działania na rzecz realizacji wniosków pokontrolnych NIK. Pozytywnie oceniono zrealizowanie łącznie 38 wniosków pokontrolnych (76%). W pięciu jednostkach stwierdzono jednak, że działania te nie były w pełni skuteczne i wystarczające dla zapewnienia rzetelnego wykonywania przez kontrolowane jednostki zadań, objętych wnioskami pokontrolnymi NIK w 2008 r. (str. 23-24). 2.2 Uwagi Zarządzanie gminnym zasobem nieruchomości użytkowych, gminy powierzyły, zarówno utworzonym w tym celu gminnym jednostkom organizacyjnym, jak również spółkom prawa handlowego. Stwierdzone w tym obszarze nieprawidłowości istotnie naruszały jednak zasady prowadzenia gospodarki majątkiem gminy. Z ustaleń kontroli wynika, że nadal podstawowym problemem jest nienależyte utrzymanie gminnych nieruchomości, a w szczególności realizacja obowiązków wynikających z Prawa budowlanego. Jedynym sposobem poprawy sytuacji w tym zakresie jest z jednej strony zwiększenie nadzoru nad działalnością zarządzających przez organy wykonawcze gmin, a z drugiej strony, poprawa w tym obszarze skuteczności działań organów nadzoru budowlanego. 8 Dotyczy gmin oddających w najem budynki i lokale podlegające ocenie charakterystyki energetycznej. 9 Sprawozdanie z działalności Najwyższej Izby Kontroli w 2012 roku. Rozdział: Obszary zagrożone korupcją zidentyfikowane 6 przez NIK. 10 Dz. U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623, ze zm. P o d s u m o w a n ie w y n i k ó w k o n t r o l i Na oddzielną uwagę zasługuje fakt, iż niewydanie (nieudostępnianie) nabywcom i najemcom komunalnych budynków użytkowych i lokali usługowych11, świadectw charakterystyki energetycznej, może narażać gminy na odpowiedzialność odszkodowawczą z tytułu nienależytego wykonania zobowiązania (tj. dokonania sprzedaży i oddania w najem budynku lub lokalu bez wymaganego Prawem budowlanym dokumentu). W połowie kontrolowanych jednostek była to kontrola sprawdzająca w stosunku do stanu z 2008 r. Należy zwrócić uwagę, że pomimo występowania w dalszym ciągu nieprawidłowości, żadna z badanych jednostek nie została oceniona negatywnie (w 2008 r. dotyczyło to co piątej jednostki12). NIK zauważa poprawę gospodarowania lokalami użytkowymi w wybranych miastach województwa wielkopolskiego. Zmniejszyła się bowiem liczba i skala nieprawidłowości stwierdzonych w zakresie prowadzenia ewidencji zasobu użytkowego, udostępniania najemcom i dzierżawcom nieruchomości użytkowych oraz egzekwowania należności z tego tytułu. 11 Podlegających ocenie charakterystyki energetycznej. 12 Wyniki kontroli zawarte zostały w Informacji z lutego 2009 r. nr ewid. 10/2009/I08003/LPO. 7 3 w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i 3.1 Uwarunkowania gospodarcze obszaru objętego kontrolą i charakterystyka stanu prawnego Nieruchomości, w tym nieruchomości o przeznaczeniu użytkowym stanowią istotną część majątku gmin i źródło ich dochodów. Przeprowadzona w 2008 r. przez Delegaturę NIK w Poznaniu kontrola I/08/003 „Gospodarowanie lokalami użytkowymi w wybranych miastach województwa wielkopolskiego w latach 2006-2008” wykazała szereg istotnych nieprawidłowości w gospodarowaniu tym majątkiem. Nieprawidłowości te polegały m.in. na braku pełnego rozeznania o liczbie i powierzchni nieruchomości o charakterze użytkowym, nieprawidłowym udostępnianiu najemcom i dzierżawcom nieruchomości użytkowych oraz nieegzekwowaniu należności z tego tytułu, nieprawidłowym utrzymaniu zasobu. Niewystarczający był również nadzór nad pracą jednostek zarządzających gminnym zasobem użytkowym13. Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, organem uprawnionym do zarządzania mieniem komunalnym oraz sprawami majątkowymi gminy w zakresie tzw. „zwykłego zarządu” jest wójt (burmistrz, prezydent), a w pozostałym zakresie – rada gminy. Artykuł 30 ust. 2 ww. ustawy stanowi bowiem, że do zadań wójta należy m.in. gospodarowanie mieniem komunalnym. Rada gminy, zgodnie z art. 18 ust 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym jest uprawniona m.in. do podejmowania uchwał dotyczących zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony. Istotnym zagadnieniem, z punktu widzenia prowadzenia gospodarki zasobem lokali użytkowych gmin jest prawidłowe zdefiniowanie procedur gospodarowania zasobem lokali użytkowych, w tym niestanowiących odrębnych nieruchomości. Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, do zadań wójta (burmistrza, prezydenta) należy m.in. sporządzanie planów wykorzystania zasobu, zapewnienie właściwego utrzymania i zabezpieczenia nieruchomości przed uszkodzeniem lub zniszczeniem, naliczanie należności za udostępnione nieruchomości oraz prowadzenie windykacji tych należności. Wójt (burmistrz, prezydent) może wykonywanie części z tych zadań powierzyć zarządcy nieruchomości (którym może być osoba fizyczna posiadająca odpowiednie kwalifikacje zawodowe), a także jednostce organizacyjnej gminy lub podmiotowi gospodarczemu zatrudniającemu licencjonowanych zarządców. Przedmiotem powierzenia nie mogą być jednak czynności zastrzeżone dla organu wykonawczego gminy obejmujące m.in. wydzierżawianie, wynajmowanie i użyczanie nieruchomości oraz podejmowanie w imieniu własnym czynności w postępowaniu sądowym, w szczególności w sprawach o zapłatę należności za korzystanie z nieruchomości, a także o roszczenia ze stosunku najmu, dzierżawy lub użyczenia. Czynsze najmu, dzierżawy, a także wpływy ze sprzedaży nieruchomości gminnych są dochodami gminy i jako takie powinny wpływać na jej rachunek. Odpowiednie zastosowanie mają tu przepisy ustawy o finansach publicznych, która w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. a stanowi, że środkami publicznymi są dochody z mienia jednostek sektora finansów publicznych, do których zalicza się w szczególności wpływy z umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze. Oddanie nieruchomości komunalnej (lub jej części) w najem lub dzierżawę winno nastąpić w formie umowy między gminą, a najemcą. Stosownie do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 8 13 Budynki i lokale użytkowe, garaże, pomieszczenia gospodarcze stanowiące przedmiot własności gminy. w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i 1964 r. Kodeks cywilny14 (dalej: „Kodeks cywilny”), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz (art. 659 § 1 ww. ustawy). Warunki tej umowy, w tym wysokość czynszu, ustalane są przez strony umowy. Artykuł 701 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że umowa może być zostać zawarta w drodze aukcji albo przetargu. Warunki tych umów, w tym wysokość czynszu, ustalane są przez strony umowy. Zgodnie z art. 37 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zawarcie umów użytkowania, najmu lub dzierżawy na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony następuje w drodze przetargu. Rada gminy może wyrazić zgodę na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawarcia tych umów. Sprzedaż gruntów, budynków i innych urządzeń oraz lokali stanowiących własność gminy wymaga zawarcia umowy i następuje w drodze przetargu. Umowa sprzedaży powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Prawo budowlane nakłada na właścicieli lub zarządców obiektów budowlanych obowiązek utrzymania ich w należytym stanie technicznym i zapewnienia bezpiecznego ich użytkowania (art. 61). Obiekty budowlane należy w czasie ich użytkowania poddawać okresowej (w zależności od określonego w ustawie zakresu) kontroli stanu technicznego co najmniej raz w roku oraz co najmniej raz na 5 lat (art. 62 ust. 1). Właściciel lub zarządca budynku jest także obowiązany prowadzić dla każdego budynku oraz obiektu budowlanego niebędącego budynkiem, książkę obiektu budowlanego, stanowiącą dokument przeznaczony do zapisów dotyczących przeprowadzanych badań i kontroli stanu technicznego, a także remontów i przebudowy, w okresie użytkowania obiektu budowlanego (art. 64 ust. 1). 3.2 Stan zasobu nieruchomości komunalnych o przeznaczeniu użytkowym i realizacja zasad gospodarowania tym zasobem Formy gospodarowania i zarządzania komunalnym zasobem użytkowym W latach 2009–2012 wielkość komunalnego zasobu użytkowego we wszystkich skontrolowanych gminach ulegała niewielkim zmianom. Na koniec 2012 r. na zasób ten składało się m.in. 1808 obiektów i lokali użytkowych (270 budynków, 1303 lokali użytkowych 182 garaży oraz 53 innych obiektów o przeznaczeniu użytkowym). Gminy korzystały z uprawnień do powierzania zarządzania gminnym zasobem nieruchomości użytkowych gminnym jednostkom organizacyjnym utworzonym w trybie ustaw o samorządzie gminnym i ustawy o finansach publicznych, a także spółkom prawa handlowego (w tym spółkom powołanym na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej 15). Spośród 10 objętych kontrolą gmin, dziewięć gmin, zarządzanie gminnym zasobem nieruchomości przeznaczonym m.in. do komercyjnego oddania w najem, powierzyło sześciu spółkom komunalnym, dwóm zakładom budżetowym oraz jednej jednostce budżetowej. W czterech gminach dwa samorządowe zakłady budżetowe oraz dwie samorządowe jednostki budżetowe wykonywały funkcje właścicielskie w stosunku do gospodarowanego zasobu (m.in. dokonywały wynajmu lokali, prowadziły windykację należności na drodze sądowej). W jednym przypadku – Urząd Miasta 14 Dz. U. nr 16, poz. 93, ze zm. 15 Dz. U. z 2011 r. nr 45, poz. 236. 9 w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i i Gminy we Wrześni – samodzielnie gospodarował i zarządzał gminnym zasobem nieruchomości użytkowych. Zagospodarowanie komunalnych obiektów i lokali użytkowych We wszystkich skontrolowanych gminach znajdowały się budynki, lokale użytkowe, garaże oraz inne obiekty niezagospodarowane przez okres dłuższy niż dwa miesiące w roku16. W badanym okresie, liczba tego rodzaju obiektów tylko nieznacznie się zwiększyła ze 146 obiektów do 179 (w tym m.in. 19 budynków i 139 lokali użytkowych). Niewykorzystane na koniec 2012 r. budynki stanowiły 7%, a lokale użytkowe 10,7%, zasobu nieruchomości użytkowych gmin. Główną przyczyną niezagospodarowania lokali wskazywaną przez kontrolowane jednostki było widoczne w sektorze handlu i usług spowolnienie gospodarcze oraz rosnąca konkurencja ze strony wielkopowierzchniowych obiektów handlowych. Stwierdzono, że skontrolowane gminy podejmowały w badanym okresie aktywne działania na rzecz likwidowania zjawiska pozostawania w zasobie lokali niewykorzystanych. Burmistrzowie (prezydenci) i jednostki gospodarujące zasobem użytkowym regularnie ogłaszali przetargi na najem lokali i na bieżąco informowali lokalną społeczność o aktualnej ofercie wolnych lokali (oferty najmu kierowano również bezpośrednio do lokalnych podmiotów gospodarczych, a także instytucji zajmujących się aktywizacją osób bezrobotnych). Na przykład: yy W określonych przez Prezydenta Kalisza zasadach oddawania w najem lokali użytkowych przewidziano możliwość obniżania stawek czynszu tytułem poniesionych przez najemców nakładów remontowych, obniżania stawek wywoławczych w kolejnych organizowanych przetargach, stwarzano możliwość bezprzetargowego wynajęcia nieatrakcyjnych lokali (położonych poza głównymi ciągami komunikacyjnymi). Spośród 19 budynków i 139 lokali niezagospodarowanych na koniec 2012 r., 10 budynków (ponad 50%) i 38 lokali (27,3%) znajdowało się w stanie technicznym uniemożliwiających ich natychmiastowe zagospodarowanie i oddanie w najem. Niezagospodarowane obiekty i lokale użytkowe, pozostające w złym stanie technicznym, część gmin przeznaczyła do sprzedaży, a także wykorzystywała je do celów prowadzenia zadań przez gminne jednostki organizacyjne (np. jako pomieszczenia magazynowe). Spółki oraz gminne jednostki organizacyjne sporządzały plany remontów i informowały organy gmin o konieczności ponoszenia nakładów uwzględniając w nich budynki i lokale użytkowe (remonty te planowane były w ramach utrzymania zasobu mieszkaniowego gmin). Część gmin17 odstępowała od natychmiastowego dokonywania remontów zwolnionych lokali użytkowych pozostających w ich zasobach, argumentując to brakiem środków finansowych oraz racjonalnym gospodarowaniem środkami publicznymi. Przeprowadzanie remontów pustych lokali użytkowych, skutkowałoby ponownym wykonywaniem remontów lokali ze względu na konieczność dostosowania m.in. kolorystyki i układu pomieszczeń do potrzeb nowych najemców. Z ustaleń kontroli wynika jednak, że Gminy informowały potencjalnych najemców o zakresie robót koniecznych do wykonania przed oddaniem w najem lokalu18 i umożliwiały najemcom partycypację w kosztach tych remontów. 10 16 Za próg istotności przyjęto lokale niewykorzystywane przez okres dłuższy niż 2 miesiące. 17 Krotoszyn, Ostrów Wlkp., Kalisz. 18 Informacje takie zawierano w wykazach lokali przeznaczonych do oddania w najem. w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i Przykładem dobrej praktyki było zawieranie przez Miejski Zarząd Budynków Mieszkalnych w Kaliszu, tzw. „porozumień remontowych”, na zasadach określonych przez Prezydenta Kalisza. Zgodnie z tymi zasadami najemcom stworzono możliwość rozliczenia koniecznych nakładów remontowych obciążających Zarząd, a ponoszonych przez tych najemców. Zakres robót wymagał uprzedniego uzgodnienia i zawarcia stosownego porozumienia, a rozliczenie udokumentowanych nakładów, stanowiło podstawę do zaliczenia poniesionych nakładów na poczet czynszu. Korzyści wynikające z tego rozwiązania uzyskiwało Miasto Kalisz, które nie wydatkowało publicznych środków na remont zasobu i miało zapewniony przychód postaci czynszu w wysokości 50% wylicytowanej stawki. Z kolei najemca, który dokonując remontu pod nadzorem wynajmującego i za jego zgodą, dostosowywał nakłady do specyfiki prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Prowadzenie ewidencji nieruchomości użytkowych i gromadzenie informacji o sposobie jego wykorzystania Zgodnie z art. 25 ust. 1 i 2 w związku z art. 23 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, do czynności związanych z gospodarowaniem zasobem nieruchomości należy m.in. prowadzenie ewidencji nieruchomości, zgodnie z katastrem nieruchomości. Burmistrzowie (prezydenci) miast objętych kontrolą ewidencjonowali nieruchomości o przeznaczeniu użytkowym (w tym części tych nieruchomości – budynki i lokale związane z tymi nieruchomościami). Dziewięć urzędów dysponowało danymi ilościowo-wartościowymi o stanie obiektów komunalnych o charakterze użytkowym. Istniejące w tych gminach ewidencje zawierały pełne i aktualne dane o liczbie budynków i lokali użytkowych, ich powierzchni, oznaczeniu nieruchomości, informacji o stanie technicznym oraz o zakresie i sposobie ich wykorzystania. Dobrą praktyką, zdaniem NIK, było wykorzystanie przez jednostki gospodarujące i zarządzające zasobem użytkowym narzędzi informatycznych do prowadzenia m.in. rejestrów najemców lokali. Prowadzenie tych ewidencji, przyczyniało się do sprawnego gospodarowania zasobem poprzez generowanie danych ilościowo-wartościowych o budynkach i lokalach z uwzględnieniem typów i rodzaju gospodarowanych obiektów, ich danych technicznych, informacji o aktualnym zarządcy budynku (lokalu), a także informacji o wolnych lokalach. Jeden z kontrolowanych urzędów nie dysponował danymi o stanie obiektów komunalnych gospodarowanych przez samorządowy zakład budżetowy: yy W Urzędzie Miejskim w Kaliszu stwierdzono, że właściwy Wydział Urzędu, któremu Prezydent powierzył gospodarowanie i ewidencjonowanie nieruchomości i pozostałego mienia Miasta, nie posiadał na dzień rozpoczęcia kontroli NIK, aktualnej ewidencji majątku zarządzanego przez samorządowy zakład budżetowy gospodarujący budynkami i lokalami komunalnymi. Dopiero w 2012 r. przystąpiono do sporządzenia wykazu majątku nieruchomego gospodarowanego przez zakład budżetowy. Wszystkie gminy posiadały dostęp do ewidencji gruntów i budynków prowadzonych przez właściwych starostów. Dane dotyczące wybranych budynków użytkowych ujętych w ewidencjach gmin były zgodne z danych zawartymi w ewidencjach prowadzonych przez starostów. NIK stwierdziła nierzetelne prowadzenie ewidencji przez jedną z kontrolowanych jednostek: yy Prowadzony przez Urząd Miasta i Gminy w Swarzędzu rejestr budynków komunalnych, według stanu na dzień rozpoczęcia kontroli NIK, nie zawierał informacji o dziewięciu budynkach i pięciu lokalach użytkowych, a w odniesieniu do jednego budynku, zawierał błędne dane o jego powierzchni użytkowej. Ponadto, w rejestrze tym ujęto lokal, który od 1 stycznia 2012 r. nie znajdował się w zasobie nieruchomości użytkowych Gminy. Stosownej aktualizacji rejestru dokonano w trakcie kontroli NIK. 11 w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i Inwentaryzacja składników mienia o przeznaczeniu użytkowym. Inwentaryzacja budynków o charakterze użytkowym w dziewięciu skontrolowanych gminach19, została przeprowadzona z zachowaniem zasad i częstotliwości określonych w ustawie z 29 września 1994 r. o rachunkowości20. Burmistrzowie wszystkich miast terminowo przedstawiali radom miast informacje o stanie mienia gmin za lata 2009-2011. Przedłożone informacje, w zakresie obejmującym dane o budynkach komunalnych w ośmiu gminach były zgodne z danymi wynikającymi z ksiąg rachunkowych i uwzględniały zmiany zachodzące w majątku gmin. Nieprawidłowości w procesie sporządzania informacji o mieniu komunalnym stwierdzono jedynie w dwóch kontrolowanych jednostkach: yy W informacjach o stanie mienia za lata 2010–2011 Miasta Gniezna wykazano wartość budynków komunalnych, zarządzanych przez spółkę miejską w wys. 71,55 mln zł, podczas gdy odpowiadająca im wartość księgowa według ewidencji środków trwałych prowadzonych przez Urząd wyniosła 73,4 mln zł w 2010 r. i 73,6 mln zł w 2011 r. yy Informacja o stanie mienia Gminy Śrem za 2011 r., sporządzona została w sposób nierzetelny z uwagi na to, że m.in. zaniżono o kwotę 3.253,0 tys. zł wartość rzeczowych aktywów trwałych według stanu na dzień 31 grudnia 2011 r. 3.3 Polityka gmin w zakresie gospodarowania komunalnymi obiektami i lokalami o przeznaczeniu użytkowym W skontrolowanych gminach kierunki gospodarowania komunalnym zasobem użytkowym określone zostały w opracowanych programach gospodarowania mieszkaniowym zasobem gmin, w ogólnych strategiach rozwoju społeczno-gospodarczego gmin, a także w planach wykorzystania gminnego zasobu nieruchomości. Wskazywano w nich m.in. że gminy nie będą dokonywać sprzedaży lokali użytkowych, które stanowić mają źródło dochodów przeznaczonych na finansowanie zasobu mieszkaniowego gmin, w tym na prowadzenie remontów budynków komunalnych. Niezagospodarowane obiekty i lokale użytkowe znajdujące się w złym stanie technicznym przeznaczano do sprzedaży lub likwidacji, a także planowano zmiany sposobu ich wykorzystania. Na przykład: yy Rada Miasta Kalisza w programie gospodarowania zasobem mieszkaniowym na lata 2010–2014 postanowiła m.in. o przeznaczaniu lokali użytkowych zlokalizowanych w nieatrakcyjnej strefie miasta na cele mieszkaniowe, w przypadkach gdy lokale te nie znajdą najemców lub oddanie ich w najem będzie nieopłacalne. W sześciu gminach21, NIK stwierdziła nieprawidłowe wywiązywanie się przez organy gmin z obowiązku opracowania trzyletnich planów wykorzystania zasobu nieruchomości gminnych, wymaganych przepisami art. 23 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 25 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Brak było bowiem planów obejmujących wszystkie lata objęte badaniem (2009–2012)22, co było spowodowane głównie przeoczeniem oraz faktem, że elementy tego planu występowały w corocznych materiałach przygotowywanych do opracowania projektu budżetu. 19 W Gnieźnie, gdzie czynności spisowe przeprowadzane były przez jednostkę gminną gospodarującą budynkami 20 21 22 12 komunalnymi pozostającymi w ewidencji środków trwałych Urzędu Miasta, jednostka ta przekazała Urzędowi informacje o stwierdzonych rozbieżnościach między stanem środków trwałych i rzeczywistym po terminie umożliwiającym wyjaśnienie i rozliczenie w różnic inwentaryzacyjnych za 2011 r. (stosownego rozliczenia dokonano za rok 2012). Dz. U. z 2013 r., poz. 330, ze zm. Patrz przypis 22. ZGL w Gnieźnie za lata 2010-2012, UM w Jarocinie za lata 2009-2010, UMiG we Wrześni za okres 1.09.2011 r. – 31.07.2012 r., UM w Wolsztynie za lata 2009–2012, UM w Swarzędzu za lata 2009 i 2011-2012, UM w Śremie za lata 2010-2012. w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i Burmistrz Wolsztyna nie posiadał planów wykorzystania zasobu nieruchomości Gminy Wolsztyn za cały okres kontrolowany przez NIK (2009–2012). Zasady najmu, dzierżawy i zbywania lokali użytkowych W myśl art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym, do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących: zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony. Uchwała rady gminy jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do trzech lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość. Do czasu określenia tych zasad, organ wykonawczy gminy może dokonywać tych czynności wyłącznie za zgodą rady gminy. Rady wszystkich dziesięciu gmin, w drodze stosownych uchwał określiły szczegółowe zasady nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na okres dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony. Burmistrzowie (prezydenci) zostali upoważnieni do oddawania w najem nieruchomości gminnych na czas nieoznaczony albo czas oznaczony jednak nie dłuższy niż łącznie 15 lat. W trzech skontrolowanych gminach23 w podjętych uchwałach rady określiły zasady sprzedaży lub oddawania w najem, odnoszące się wprost do lokali użytkowych (części nieruchomości). Z kolei Rady Miast Gniezna i Piły na mocy odrębnych uchwał, ustaliły szczegółowe zasady gospodarowania lokalami użytkowymi wchodzącymi w skład zasobów komunalnych. Zgodnie z zasadami określonymi przez rady, oddawanie lokali w najem w trybie bezprzetargowym, mogło nastąpić w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem Gminy, a także m.in. w przypadku gdy prowadzone przetargi nie wyłoniły najemcy oraz w przypadku zawierania kolejnej umowy z dotychczasowym najemcą. W pozostałych pięciu gminach obowiązywały ogólne zasady dotyczące wszelkiego rodzaju nieruchomości. Podstawowym trybem wyznaczenia stawki najmu był przetarg lub negocjacje prowadzone z oferentami. Burmistrzowie (prezydenci) sześciu miast 24 na mocy wydanych zarządzeń ustalali wysokość stawek minimalnych za najem komunalnych obiektów i lokali użytkowych. W wydanych zarządzeniach burmistrzowie różnicowali wysokość stawek ze względu m.in. na rodzaj działalności prowadzonej w lokalu oraz jego położenie w strefie miejskiej. W pozostałych gminach stawki te ustalano indywidualnie w zależności m.in. od stanu technicznego i położenia lokalu (Gniezno, Swarzędz, Jarocin), a także na podstawie operatów szacunkowych w przypadku transakcji zawieranych w trybie bezprzetargowym (Września), co było zgodne z art. 30 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, który wskazuje wójta jako organ, do którego zadań należy m.in. gospodarowanie mieniem komunalnym. 23 Wolsztyn, Kalisz, Śrem. 24 Piła, Śrem, Krotoszyn, Wolsztyn, Ostrów Wlkp., Kalisz. 13 w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i 3.4 Powierzanie przez gminy zarządzania komunalnym zasobem użytkowym ich jednostkom organizacyjnym i podmiotom gospodarczym W procesie gospodarowania nieruchomościami, gminy wykonują zarówno funkcję właścicielską oraz funkcję zarządcy posiadanego zasobu. W praktyce zadania te realizowane były bezpośrednio przez urzędy miast lub jednostki organizacyjne gmin25, a także przez komunalne lub prywatne podmioty zarządzające nieruchomościami. W sześciu gminach26, zadania z zakresu zarządzania zasobem zostały zlecone w drodze umów o zarządzanie zawieranych między gminą, a spółką prawa handlowego. W trzech gminach27 zadania te realizowały gminne jednostki organizacyjne, a w jednej28 zarządzaniem zajmowali się pracownicy urzędu miasta i gminy. Powierzanie zarządzania nieruchomościami spółkom prawa handlowego W przypadku zlecenia zadań w zakresie zarządzania nieruchomościami podmiotom zewnętrznym, obligatoryjne jest zawarcie umowy o zarządzanie nieruchomościami, której formę i zakres określa ustawa o gospodarce nieruchomościami. W czterech gminach29, zawarte przez burmistrzów umowy nie wskazywały osoby zarządcy nieruchomości odpowiedzialnego za jej wykonanie, numeru jego licencji zawodowej, a w trzech umowach 30 dodatkowo nie zamieszczono oświadczenia o posiadanym ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem czynności zarządzania nieruchomościami, wymaganych na mocy art. 185 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zakres zadań powierzonych spółkom przez dwie gminy31 odpowiadał zadaniom przewidzianym w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Dwie gminy 32 powierzyły spółkom zarządzającym mieniem komunalnym, wynajmowanie i wydzierżawianie nieruchomości należących do gminnego zasobu oraz czynności związane z dochodzeniem roszczeń ze stosunku najmu lub dzierżawy na drodze sądowej, naruszając w ten sposób art. 25 ust. 3 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 7a i 8 ustawy o gospodarce nieruchomościami (czynności te wykonywane były w imieniu i na rzecz spółek). Zgodnie z dyspozycją tych przepisów burmistrz albo prezydent miasta, gospodarujący gminnym zasobem nieruchomości nie może powierzyć zarządcy nieruchomości m.in. wydzierżawiania, wynajmowania i użyczania nieruchomości wchodzących w skład gminnego zasobu, ani też podejmowania czynności w postępowaniu sądowym m.in. w sprawach o roszczenia ze stosunku najmu, dzierżawy lub użyczenia. yy Gmina Swarzędz powierzyła Swarzędzkiemu Towarzystwu Budownictwa Społecznego Sp. z o.o. (dalej „STBS Sp. z o.o”.) zarządzanie lokalami mieszkalnymi i użytkowymi będącymi własnością Gminy. Do zadań Spółki, stosownie do postanowień umowy z 1 marca 1999 r. należało m.in. występowanie do sądu o eksmisję oraz wydzierżawianie lokali użytkowych Gminy. Na podstawie ww. umowy, Prezes STBS Sp. z o.o., działając w imieniu 14 25 26 27 28 29 30 31 32 Samorządowe jednostki i zakłady budżetowe wykonujące funkcje właścicielskie w imieniu gmin. Gniezno, Krotoszyn, Śrem, Jarocin, Swarzędz, Ostrów Wlkp. Wolsztyn, Piła, Kalisz. Września. Swarzędz, Jarocin, Ostrów Wlkp., Krotoszyn. Swarzędz, Jarocin, Krotoszyn. Gniezno, Ostrów Wlkp. Swarzędz, Krotoszyn w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i i na rzecz Spółki, zawarł w latach 2009–2012 pięć umów najmu lokali użytkowych Gminy. Ponadto, Prezes STBS złożył cztery pozwy sądowe o zapłatę należności z tytułu najmu lokali komunalnych. yy Burmistrz Krotoszyna na mocy umowy o zarządzanie nieruchomościami komunalnymi, powierzył Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Sp. z o.o. w Krotoszynie m.in. wynajmowanie lokali użytkowych, zawieranie, zmiany i rozwiązywanie umów najmu tych lokali oraz wyrażanie zgody na ich podnajem, a także prowadzenie spraw dotyczących wymiaru czynszu. Prezes i Członek Zarządu Spółki zawarli w badanym okresie 18 umów najmu lokali użytkowych. Ponadto, wobec pięciu najemców, Spółka wystąpiła na drogę postępowania sądowego z pozwami o zapłatę należności. Podobne rozwiązania zawarte były w umowach o zarządzanie jakie Gmina Jarocin zawarła z Jarocińskim TBS Sp. z o.o., przy czym jak wynika z ustaleń kontroli, postanowienia tych umów wprowadzone zostały omyłkowo, a Spółka ta nie korzystała z kompetencji nadanych jej w ww. umowach, w odniesieniu do lokali użytkowych. W dwóch gminach33 wpływy z tytułu najmu komunalnych lokali użytkowych były pobierane przez zarządzające zasobem spółki i ewidencjonowane, jako ich przychody własne, z przeznaczeniem na bieżące utrzymanie zasobu oraz wynagrodzenia za pełnienie zarządu. yy Gmina Swarzędz na mocy umowy o zarządzanie komunalnymi lokalami mieszkalnymi i użytkowymi upoważniła Swarzędzkie TBS Sp. z o.o. do przeznaczania środków uzyskanych z czynszów na finansowanie czynności zarządu. Pobrane przez Spółkę przychody z wynajmu lokali użytkowych wyniosły w latach 2009–2012 łącznie 1.021,4 tys. zł. yy Gmina Krotoszyn powierzając Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Sp. z o.o. w Krotoszynie zarządzanie gminnymi nieruchomościami, w tym lokalami użytkowymi, upoważniła Spółkę do traktowania pobieranych opłat czynszowych jako przychody Spółki. Pobrane przez Spółkę wpływy z wynajmu lokalu użytkowych wyniosły w latach 2009–2012 łącznie 3.831 tys. zł. Uzyskane wpływy Spółka przeznaczała m.in. na bieżące utrzymanie i remonty komunalnych budynków, a także stanowiły one wynagrodzenie Spółki za zarządzanie. Powierzanie zarządzania nieruchomościami gminnym jednostkom organizacyjnym W Kaliszu, Pile i Wolsztynie zarządzanie komunalnym zasobem użytkowym powierzono gminnym jednostkom organizacyjnym34, utworzonym w trybie i na zasadach określonych w ustawie o samorządzie gminnym i ustawie o finansach publicznych. W gminach tych zdecydowano także o powierzeniu tym jednostkom wykonywania funkcji właścicielskich wobec komunalnego zasobu użytkowego35. W statutach nadanych tym jednostkom przez rady miast, zostały one uprawnione do gospodarowania komunalnym zasobem lokalowym m.in. w zakresie: ewidencjonowania budynków i lokali, wynajmowania lokali, dochodzenia należności z tytułu najmu na drodze sądowej, organizowania i wykonywania wszelkich robót konserwacyjno-remontowych budynków oraz koniecznych inwestycji, a także sprawowania nadzoru i kontroli nad eksploatacją i stanem technicznym obiektów użytkowych. 33 Swarzędz, Krotoszyn. 34 Samorządowe zakłady budżetowe Miejski Zarząd Budynków Mieszkalnych w Kaliszu, Miejski Zarząd Obiektów Służby Zdrowia w Kaliszu (gospodarujący wolnymi i zwalnianymi lokalami użytkowymi po zlikwidowanym Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Kaliszu), Zarząd Gospodarki Mieszkaniowej w Wolsztynie. Jednostka budżetowa Miasta Piły – Miejski Zakład Gospodarki Mieszkaniowej w Pile. 35 Zgodnie z art. 14 pkt 1 ustawy o finansach publicznych, zadania własne jednostki samorządu terytorialnego w zakresie gospodarowania lokalami użytkowymi, mogą być wykonywane przez samorządowe zakłady budżetowe. Z kolei art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych uprawnia organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego do utworzenia gminnej jednostki budżetowej. Tworząc jednostkę budżetową, rada gminy nadaje jej statut oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd. 15 w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i 3.5 Realizacja zadań przez zarządców nieruchomości gminnych i sprawowanie nadzoru nad pracą zarządców Spółki oraz gminne jednostki organizacyjne, którym gminy powierzyły zarządzanie komunalnym zasobem użytkowym, spełniały wymagania wynikające z art. 184 ustawy o gospodarce nieruchomościami, tj. zatrudniały w całym okresie objętym kontrolą co najmniej jedną osobę fizyczną posiadającą licencję zawodową zarządcy nieruchomości. W pięciu, spośród sześciu spółek, którym powierzono zarządzanie gminnymi nieruchomościami wywiązywano się z określonego w art. 186 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem czynności zarządcy. Jedynie STBS Sp. o.o. w Swarzędzu, w okresie od dnia 17 stycznia 2010 r. nie spełniała ww. wymagania. Odpowiednich polis ubezpieczeniowych na okres następujący po dniu 9 kwietnia 2010 r.36 nie posiadali także licencjonowani zarządcy nieruchomości zatrudnieni w ww. Spółce. Przypadki nierzetelnego wykonywania obowiązków zarządcy NIK stwierdziła w pięciu kontrolowanych spółkach37. Na przykład: yy W Urbis Sp. z o.o., wbrew postanowieniom umowy o zarządzanie, do dnia rozpoczęcia kontroli NIK nie założono ewidencji skarg, wniosków i interwencji użytkowników zasobu komunalnego. yy Swarzędzkie TBS Sp. z o. o. wbrew postanowieniom umowy o zarządzanie nie przekazało gminie odrębnego sprawozdania z zarządzania zasobem komunalnym za 2009 r., a sprawozdanie za 2010 r. przekazane zostało nieterminowo. yy Jarocińskie TBS Sp. z o.o. nieterminowo przekazywało gminie pobrane dochody z tytułu najmu lokali użytkowych z opóźnieniami sięgającymi od 9 do 20 dni (w latach 2009–2012 od 90% do 100% miesięcznych transz dochodów przekazano po terminie określonym w umowach o zarządzanie). Na przestrzeni badanych 48 miesięcy, tylko w ośmiu przypadkach (16%), Spółka terminowo wpłaciła na rachunek Gminy pierwszą transzę należnych Gminie dochodów za dany miesiąc, co świadczy o nierzetelnym wykonywaniu przez nią powierzonych jej zadań. Realizacja zadań z zakresu bezpiecznego użytkowania nieruchomości komunalnych W dziewięciu skontrolowanych gminach, zarządcy podejmowali prawidłowe działania mające na celu zabezpieczenie i zagospodarowanie pustostanów. W wyniku oględzin 43 lokali i 5 budynków niewykorzystanych na dzień rozpoczęcia kontroli stwierdzono, że wszystkie budynki oraz 42 lokale zostały prawidłowo zabezpieczone przed dostępem osób nieupoważnionych, a także przed zniszczeniem i dewastacją. Zarządcy informowali społeczność lokalną o wolnej ofercie lokali użytkowych, pozostających w ich zarządzie, zamieszczając stosowne informacje w witrynach lokali i na swoich stronach internetowych. Przypadek nierzetelnego wywiązywania się z obowiązku zapewnienia należytego stanu technicznego budynku stwierdzono w Urbis Sp. z o.o. zarządzającej zasobem komunalnym Miasta Gniezna: yy Spółka nie zabezpieczyła w należyty sposób niezagospodarowany lokal użytkowy znajdujący się w budynku, który uległ częściowemu spaleniu w 2008 r. Oględziny obiektu wykazały, że część budynku nie została zabezpieczona przed dostępem osób nieuprawnionych oraz zniszczeniem i dewastacją (stosownego zabezpieczenia przed dostępem osób nieuprawnionych dokonano w trakcie kontroli NIK). Obiekt ten znajdował 36 Art. 186 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zmieniony z dniem 10 kwietnia 2010 r. przez art. 31 pkt 10 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 37 Nieprawidłowości nie stwierdzono w Miejskim Zakładzie Gospodarki Mieszkaniowej Sp. z o.o. w Ostrowie Wlkp. 16 Nieprawidłowości stwierdzone w Śremskim TBS Sp. z o.o. i w PGKiM Sp. z o.o. w Krotoszynie opisane zostały w pkt 3.6. niniejszej Informacji. w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i się w strefie narażonej na kradzieże elementów metalowych, co utrudniało skuteczne zabezpieczenie tego obiektu przez podmiot zarządzający. Siedem kontrolowanych jednostek 38 zarządzających budynkami, w których znajdowały się komunalne lokale użytkowe nie wywiązywało się w pełni z obowiązków wynikających z przepisów Prawa budowlanego w zakresie kontroli stanu technicznego budynków i prowadzenia książek obiektów budowlanych. Konsekwencją powyższych zaniedbań był w szczególności brak rzetelnych informacji o stanie technicznym zarządzanych budynków, w tym o potrzebach remontowych, co może prowadzić do pogarszania się właściwości użytkowych i stanu technicznego zarządzanych obiektów. Zgodnie z art. 185 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zarządzanie nieruchomością polega m.in. na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji nieruchomości. W wyniku czynności kontrolnych stwierdzono przypadek nierzetelnej realizacji przez zarządcę obowiązków zapewnienia bezpiecznego użytkowania obiektu i właściwej jego eksploatacji: yy Urbis Sp. z o.o. w Gnieźnie, nie poinformowała gminy o stwierdzonym, w trakcie przeprowadzonej kontroli okresowej, zagrożeniu wystąpienia pożaru i porażenia elektrycznego w trzech lokalach użytkowych wykorzystywanych na prowadzenie działalności gospodarczej. Spółka dysponowała ww. informacjami od 5 listopada 2012 r. i zgodnie z umową o zarządzanie nieruchomościami była obowiązana do natychmiastowego poinformowania gminy o wystąpieniu stanów zagrożeń budowlanych, celem zabezpieczenia i ustalenia niezbędnych do wykonania robót. Dopiero w trakcie kontroli NIK (luty 2013 r.) Spółka dokonała szacunkowej wyceny kosztów usunięcia ww. zagrożenia i wystąpiła do gminy o zapewnienie środków finansowych na ten cel. Zaplanowano również ograniczenie poboru energii elektrycznej w przedmiotowych lokalach. Spółka tłumaczyła ww. zaniechanie faktem, iż remont instalacji elektrycznej ujęto w ogólnym planie remontów sporządzonym na 2013 r. Badania kontrolne wykazały, że w siedmiu kontrolowanych jednostkach, zarządzających budynkami komunalnymi39 nie wykonywano terminowo kontroli okresowych stanu technicznego obiektów budowlanych, stosownie do wymogów określonych w art. 62 ust. 1 Prawa budowlanego. W jednej spółce i dwóch urzędach gmin stwierdzono również przypadki nieprowadzenia (m.in. na skutek błędnego założenia, że budynki tworzą kompleks budynków wymagający prowadzenia jednej książki obiektu budowlanego) 40 bądź nierzetelnego prowadzenia41 książek obiektu budowlanego. Na przykład: yy Urząd Miasta Piły do dnia rozpoczęcia kontroli NIK nie prowadził książek obiektu budowlanego dla 27 budynków. Ponadto, wbrew art. 62 ust. 1 pkt 1 ustawy, budynków tych nie poddano w latach 2009–2012 kontroli okresowej polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego elementów budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu, instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska, instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych). Powyższe spowodowane było przeoczeniem, które wystąpiło w trakcie zmiany na stanowisku kierownika właściwego wydziału Urzędu. Niedokonywanie kontroli okresowych budynków i nieprowadzenie książek obiektu budowlanego, stanowi wykroczenie określone w art. 93 pkt 8 i 9 Prawa budowlanego42. 38 Swarzędzkie TBS Sp. z o.o., Śremskie TBS Sp. z o.o., ZGM w Wolsztynie, Urbis Sp. z o.o., Jarocińskie TBS Sp. z o.o., UM w Pile, UMiG we Wrześni. 39 Swarzędzkie TBS Sp. z o.o., Śremskie TBS Sp. z o.o., ZGM w Wolsztynie, UM w Pile, UMiG we Wrześni, UMiG w Swarzędzu, Urbis Sp. z o.o. w Gnieźnie. 40 Urbis Sp. z o.o. w Gnieźnie, UM w Pile, UMiG w Swarzędzu. 41 Jarocińskie TBS Sp. z o.o., ZGM w Wolsztynie. 42 Do organów nadzoru budowlanego NIK skierowała lub przygotowuje zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia wykroczenia. 17 w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i Sprawowanie nadzoru nad zarządzaniem komunalnymi nieruchomościami użytkowymi Wszystkie gminy monitorowały funkcjonowanie spółek komunalnych i jednostek gminnych gospodarujących i zarządzających komunalnymi lokalami użytkowymi. W sześciu gminach43 dokonywano bieżącej kontroli wykonywania przez spółki powierzonych im zadań, a także analizowano i opiniowano plany rzeczowo-finansowe, dotyczące zarządzanego zasobu. Analizie poddawano także sprawozdania z zarządzania zasobem i sprawozdania zarządów z działalności spółek. W Zarządzie Gospodarowania Lokalami w Gnieźnie (dalej „ZGL w Gnieźnie”), do prowadzenia monitoringu pracy podmiotu zarządzającego wykorzystywano aplikację komputerową umożliwiającą m.in. analizę terminowości i prawidłowości wykonywania czynności zarządcy obejmujących: wystawianie i doręczanie dowodów księgowych, wezwań do zapłaty, dokonywanie odczytów i rozliczanie urządzeń pomiarowych w lokalach użytkowych. Poza nadzorem realizowanym w imieniu gmin przez rady nadzorcze sześciu spółek, w czterech gminach44 korzystano również z uprawnień kontrolnych, wynikających z art. 212 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych45, który stanowi, że prawo kontroli służy każdemu wspólnikowi. W spółkach tych przeprowadzono kontrole i audyty dotyczące zagadnień związanych z zarządzaniem zasobem komunalnym. Gminne jednostki organizacyjne przedstawiały burmistrzom (prezydentom) coroczne informacje z wykonania planu finansowego i realizacji zadań rzeczowo-finansowych, zawierające szczegółowe informacje dotyczące gospodarowanego zasobu nieruchomości lokalowych, w tym lokali użytkowych. Jednostki te informowały organy gmin o: niewykorzystanych lokalach i obiektach użytkowych, dochodach uzyskanych z tytułu oddania w najem lokali, stanie zaległości z tytułu opłat czynszowych. Trzy gminy46 przeprowadziły kontrole i audyty gminnych jednostek organizacyjnych w zakresie prawidłowości ponoszenia wydatków i pobierania dochodów z tytułu gospodarowania komunalnym zasobem lokali użytkowych. W ocenie NIK, nadzór prezydentów i burmistrzów nad jednostkami zarządzającymi gminnym zasobem nieruchomości, w pięciu gminach sprawowany był w sposób nierzetelny w zakresie wykonywania przez te jednostki zadań określonych w ustawie Prawo budowlane. Podstawę takiej oceny stanowią stwierdzone przez NIK, nieprawidłowości w zakresie prowadzenia dokumentacji technicznej budynków komunalnych i dokonywania przeglądów okresowych w pięciu jednostkach zarządzających budynkami komunalnymi. O nierzetelnym wykonywaniu nadzoru świadczy również nieegzekwowanie przez Gminę Jarocin od zarządcy prawidłowego wykonywania powierzonych mu zadań: yy Jarocińskie TBS Sp. z o.o. nieterminowo przekazywała do Urzędu pobrane na rzecz Gminy dochody z tytułu najmu lokali (z opóźnieniem wynoszącym od kilku do kilkudziesięciu dni), a Urząd nie naliczał kar lub odsetek za zwłokę47. Łączna kwota dochodów przekazanych przez Spółkę z uchybieniem terminu określonego w umowie wyniosła w latach 2009–2012, 852,6 tys. zł. 43 Dotyczy sześciu gmin, w których gospodarowanie gminnymi nieruchomościami powierzono spółkom prawa handlowego 18 (Gniezno, Swarzędz, Śrem, Ostrów Wlkp., Jarocin, Krotoszyn) . Śrem, Gniezno, Jarocin, Swarzędz. 44 Dz. U. nr 94, poz. 1037, ze zm. 45 Dotyczy trzech gmin, w których zarządzanie gminnymi nieruchomościami powierzono gminnym jednostkom 46 organizacyjnym (Kalisz, Piła, Wolsztyn). 47 Do dnia zakończenia kontroli NIK. w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i 3.6 Sprzedaż i najem składników zasobu użytkowego gmin Sprzedaż nieruchomości komunalnego zasobu użytkowego Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, sprzedaż lokali użytkowych stanowiących własność gmin następuje w drodze przetargu na podstawie art. 37 ust. 1 tej ustawy, a w szczególnych przypadkach określonych w art. 37 ust. 2, w drodze bezprzetargowej. Burmistrz (prezydent) zobowiązany jest do sporządzenia i podania do publicznej wiadomości wykazu nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Wykaz ten wywiesza się na okres 21 dni w siedzibie właściwego urzędu, a informację o wywieszeniu tego wykazu podaje się do publicznej wiadomości przez ogłoszenie w prasie lokalnej oraz na stronach internetowych właściwego urzędu (art. 35 ust. 1). W latach 2009–2012 sześć spośród dziesięciu skontrolowanych gmin48 dokonało sprzedaży nieruchomości zabudowanych łącznie 23 budynkami o przeznaczeniu użytkowym, 22 lokali użytkowych, 13 garaży oraz 8 innych obiektów o przeznaczeniu użytkowym. Uzyskane przez skontrolowane gminy wpływy ze sprzedaży ww. nieruchomości w badanym okresie wyniosły łącznie 6.093,9 tys. zł49. We wszystkich sześciu gminach, sprzedaż nieruchomości poprzedziło podanie do publicznej wiadomości prawidłowo sporządzonych wykazów nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Wartość tych nieruchomości, stanowiących podstawę określenia ceny nieruchomości, ustalono w oparciu o aktualne operaty szacunkowe sporządzone przez uprawnionych rzeczoznawców majątkowych. W dwóch spośród sześciu gmin50 stwierdzono naruszenie procedur postępowania w związku ze sprzedażą nieruchomości użytkowych w zakresie sposobu sporządzania protokołów przeprowadzonych przetargów oraz podawania do publicznej wiadomości ogłoszeń o przetargach. W Urzędzie Miejskim w Krotoszynie nieprawidłowości dotyczyły braku wymaganych danych w: − dwóch protokołach przeprowadzonych przetargów, które nie zawierały wskazania osób dopuszczonych do przetargu i ceny wywoławczej nieruchomości, − trzech ogłoszeniach o przetargu na sprzedaż nieruchomości, które nie zawierały wymaganych w art. 38 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, terminów przeprowadzenia poprzednich przetargów. Przyczyną tych nieprawidłowości była stosowana w Urzędzie praktyka korzystania wraz z protokołem przeprowadzonego przetargu, z pozostałych dokumentów przetargowych (regulaminu przetargu, oświadczenia uczestników przetargu). Ponadto w Urzędzie przyjęto założenie, że dane pozwalające ustalić terminy poprzednich przetargów możliwe są do ustalenia m.in. na podstawie danych zamieszczonych w Biuletynie Informacji Publicznej Gminy. NIK ustaliła, że niezgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie nieruchomości51, trzy ogłoszenia o przetargach na sprzedaż nieruchomości gminnych, z powodu przeoczenia, ww. Urząd zamieścił w prasie ogólnokrajowej w terminie krótszym, niż wymagane dwa miesiące przed wyznaczonym 48 Gniezno, Kalisz, Śrem, Krotoszyn, Jarocin, Piła. W gminach: Września, Ostrów Wlkp., Wolsztyn, Swarzędz nie dokonywano sprzedaży komunalnych obiektów i lokali o przeznaczeniu użytkowym. W przypadku Miasta Kalisza, kwota uwzględnia wartość sprzedanych obiektów w ramach pięciu transakcji objętych kontrolą NIK. 49 UM w Krotoszynie, UM w Śremie. 50 Dz. U. nr 207, poz. 2108, ze zm. 51 19 w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i terminem przetargów (tj. 31, 35 i 39 dni przez planowaną datą przetargu), co naruszało zasadę jawności prowadzonych postępowań. W Urzędzie Miejskim w Śremie, w ramach realizowanej procedury sprzedaży budynku komunalnego, ogłoszenie o przetargu omyłkowo podano do publicznej wiadomości przed upływem 6 tygodni od dnia wywieszenia wykazu nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, co stanowiło naruszenie art. 38 ust. 2 w związku z art. 34 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Najem i dzierżawa nieruchomości komunalnego zasobu użytkowego Podstawową formą zagospodarowania nieruchomości użytkowych były najem i dzierżawa. Objęte kontrolą jednostki uzyskiwały w badanym okresie wpływy z najmu lub dzierżawy obiektów i lokali użytkowych na poziomie od 18,5 mln zł w 2009 r. do 20,3 mln zł w 2012 r. Kwoty dochodów uzyskane przez poszczególne gminy stanowiły w latach 2009–2012 od 0,2% do 2,8% rocznych dochodów gmin. W Zarządzie Gospodarowania Lokalami w Gnieźnie, NIK stwierdziła nieprawidłowości w zakresie ewidencjonowania dochodów budżetowych polegające na nieprawidłowym klasyfikowaniu wpływów z tyt. dostarczonej najemcom m.in. energii cieplnej i wody. Dochody te klasyfikowano w paragrafie 075 – Dochody z najmu i dzierżawy składników majątkowych Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub innych jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych oraz innych umów o podobnym charakterze52, zamiast w paragrafie 097 – wpływy z różnych dochodów. Powyższe, było niezgodne z klasyfikacją określoną w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (załącznik nr 3)53. Przyczyną tego stanu było zastosowane uproszczenie w procesie ewidencjonowania dochodów z uwagi na sposób ewidencjonowania obrotów na potrzeby podatku od towarów i usług (łącznie fakturowano i ewidencjonowano czynsz z tytułu najmu wraz z opłatami dodatkowymi). Oddając w najem komunalne lokale użytkowe, gminy stosowały się do zasad określonych w ustawie o gospodarce nieruchomościami i ustawie o samorządzie gminnym. Oddawanie w najem i dzierżawę budynków i lokali użytkowych na czas dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, odbywało się po przeprowadzeniu przetargów, a w przypadku trybu bezprzetargowego, z zachowaniem zasad ustalonych przez rady gmin lub po uzyskaniu zgody tych organów. Oddanie w najem lokali na czas oznaczony do lat trzech następowało w drodze przetargu lub w trybie indywidualnych rokowań z oferentami. W trzech gminach54 przed oddaniem w najem lokali użytkowych nie opublikowano wszystkich wykazów lokali przeznaczonych do oddania w najem w sposób określony w art. 35 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Istotne nieprawidłowości w zbadanym obszarze stwierdzono w jednej kontrolowanej jednostce. yy Prezes Spółki Śremskie TBS Sp. z o.o., działając na mocy imiennego upoważnienia Burmistrza Śremu, zawarł pięć umów najmu pomieszczeń gospodarczych i garażowych na czas nieokreślony w trybie bezprzetargowym (bez zastosowania pisemnych procedur wyboru najemców). Powyższe było niezgodne z zasadami określonymi przez Burmistrza Śremu, według których wyboru najemcy winna była dokonywać komisja w trybie przetargowym. Powyższe tłumaczono faktem, iż przedmiotem najmu były obiekty o niskiej wartości rynkowej, wobec czego nie 52 Kwota nieprawidłowo zaewidencjonowanych wpływów z tytułu dostarczonych najemcom mediów, które w latach 20 2010–2011 fakturowane były odrębnie, wyniosła 481.769,26 zł w 2010 r. i 689.178,40 zł w 2011 r. 53 Dz. U. nr 38, poz. 207, ze zm. 54 Śrem, Swarzędz, Piła. w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i przeprowadzono przetargu z uwagi na wysokie koszty ogłoszeń prasowych. Z kolei w trzech innych umowach najmu, zastosowano nieaktualne – niezgodne z zarządzeniem Burmistrza Śremu – stawki czynszu za najem nieruchomości gminnych, co spowodowało zaniżenie dochodów należnych Gminie w wysokości 4,7 tys. zł. Wynikało to z błędnej interpretacji przez pracowników Spółki, ww. zarządzenia Burmistrza Śremu, oraz nieprzekazania Spółce przez Urząd Miejski w Śremie obowiązującego wzoru umowy najmu. Zdaniem NIK, nieprzestrzeganie obowiązujących zasad najmu i ustalenie stawki czynszu za najem lokalu użytkowego na poziomie niższym od określonego przez organ wykonawczy gminy jest działaniem niegospodarnym. NIK pozytywnie oceniła pod względem gospodarności zabezpieczenie przez gminy ich interesów przy zawieraniu umów najmu i dzierżawy obiektów i lokali o przeznaczeniu użytkowym. Objęte kontrolą umowy regulowały m.in.: sposób i termin uiszczania należności, obowiązek utrzymania lokalu w należytym stanie technicznym, dokonywanie remontów oraz rozliczania kosztów tych prac, przypadki wcześniejszego rozwiązania umowy, naliczanie kar umownych za nienależyte wywiązywanie się stron ze zobowiązań umownych (w przypadku braku takiego zapisu, zastosowanie miały przepisy Kodeksu cywilnego, który stanowi m.in. o obowiązku naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania). Prawidłowo pod względem gospodarności i rzetelności NIK ocenia, korzystanie przez wszystkie gminy 55 z uprawnień do waloryzacji stawek czynszu za najem komunalnych lokali użytkowych. Odstępstwa od tej reguły dokonywano jedynie na rzecz gminnych jednostek organizacyjnych i podmiotów użyteczności publicznej. Charakterystyka energetyczna budynków i lokali użytkowych Stosownie do art. 5 ust. 3 i ust. 4 Prawa budowlanego w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 października 2009 r., dla budynku, a także części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową, w przypadku umów, na podstawie których następuje: − przeniesienie własności budynku lub będącej nieruchomością części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową, − powstanie stosunku najmu budynku, lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową, zbywca i wynajmujący udostępnia najemcy odpowiednie świadectwo charakterystyki energetycznej56. 55 Za wyjątkiem nieprawidłowości stwierdzonych w Śremskim Towarzystwie Budownictwa Społecznego Sp. z o.o. W pięciu umowach najmu komunalnych obiektów użytkowych, zawartych przez Prezesa Śremskiego TBS Sp. z o.o. wbrew regulacjom ww. zarządzenia nie zamieszczono postanowień o corocznej 5% waloryzacji stawki czynszu. 56 Zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej (Dz. U. nr 201, poz. 1240 ze zm.), przez część budynku stanowiącą samodzielną całość techniczno-użytkową – należy rozumieć część budynku o jednej funkcji użytkowej, dla której zastosowane rozwiązania konstrukcyjno-instalacyjne pozwalają na niezależne jej funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem oraz ustalonym sposobem użytkowania, przy zachowaniu przepisów techniczno-budowlanych. Z określonych przez Ministra Infrastruktury wytycznych do określania charakterystyki energetycznej budynku i części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową wynika m.in., że jeżeli w budynku mieszkalnym występuje część budynku o innej funkcji (np. usługowej), to tę część budynku traktuje się jako część budynku stanowiącą samodzielną całość techniczno-użytkową. 21 w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i Siedem skontrolowanych gmin, nie przekazywało nabywcom57 i najemcom58 komunalnych budynków i lokali użytkowych59, świadectw charakterystyki energetycznej. Gminy nie posiadały takich świadectw dla budynków i lokali pozostających w ich zasobach. W ramach zawieranych transakcji sprzedaży budynków i lokali, wytworzyła się praktyka, w której nabywcy dokonywali notarialnych oświadczeń o rezygnacji z żądania udostępnienia przez gminę tych dokumentów (nie stosowano takich zapisów w umowach najmu). Według kierowników jednostek kontrolowanych, najemcy zawierając umowy najmu, nie żądali przedstawienia im takiego dokumentu. Istotnym z punktu widzenia kontrolowanych gmin był również fakt, iż obowiązujące przepisy prawa nie przewidują sankcji za niedopełnienie obowiązku określonego w Prawie budowlanym, a wydanie nabywcy lub najemcy świadectwa charakterystyki energetycznej nie jest elementem czynności prawnej (sprzedaży lub najmu), a jedynie skutkiem tej czynności. Zadłużenie z tytułu najmu lub dzierżawy nieruchomości użytkowych oraz skuteczność podejmowanych działań windykacyjnych W badanym okresie działania windykacyjne w dziewięciu skontrolowanych gminach60 nie były w pełni skuteczne i nie doprowadziły do odzyskania należności z tytułu najmu, mimo że w trzech gminach61 stan wymagalnych należności zmniejszył się. Zadłużenie najemców i dzierżawców nieruchomości o charakterze użytkowym zmniejszyło się ogółem z 3,9 mln zł na koniec 2009 r. do 3,7 mln zł na koniec 2012 r. (tj. o 5%). Większość kontrolowanych jednostek kierowała do najemców upomnienia i wezwania do zapłaty (zarządcy), a w przypadku braku wpłat, sprawy kierowano na drogę postępowania sądowego (urzędy gmin). W dziewięciu gminach prawidłowo naliczano i przypisywano najemcom odsetki od opóźnień we wpłatach należności czynszowych. Nieprawidłowości w procesie dochodzenia należności gmin stwierdzono w dwóch kontrolowanych jednostkach: yy ZGL w Gnieźnie, w stosunku do jednego najemcy poza wysyłaniem wezwań do zapłaty, nie podjął dalszych działań windykacyjnych, mimo że w sierpniu 2012 r. najemca zaprzestał regulowania jakichkolwiek należności (zaległości dotyczyły okresu wrzesień 2011 r. – październik 2012 r. wraz z należnymi odsetkami). Na skutek braku zdecydowanych działań w latach 2010-2012 nastąpił wzrost należności wymagalnych, od ww. najemcy z 54,5 tys. zł na koniec 2011 r. do 120,0 tys. zł na koniec 2012 r. Było to spowodowane deklaracjami najemcy o podejmowaniu działań na rzecz uregulowania zadłużenia i zamiarze wystąpienia do organów gminy o udzielenie ulgi w spłacie należności. W przypadku pięciu innych najemców zalegających z zapłatą należności za okres dłuższy niż dwa miesiące, wbrew obowiązującej w ZGL procedurze, nie skierowano spraw na drogę postępowania sądowego, m.in. z uwagi na prowadzone rozmowy z najemcami i dokonywane przez nich częściowe wpłaty zaległych należności. Wobec ww. najemców Zarząd prowadził działania windykacyjne w sposób zindywidualizowany biorąc pod uwagę trudną sytuację gospodarczą podmiotów na rynku lokalnym i traktując powstałe zaległości, jako przejściowe trudności w regulowaniu należności czynszowych. Ponadto, w stosunku do trzech najemców regulujących bieżące należności czynszowe, Zarząd nie podejmował działań celem wyegzekwowania odsetek z tytułu wcześniej dokonanych nieterminowych wpłat62, 57 Gniezno, Śrem. 58 Gniezno, Śrem, Kalisz, Ostrów Wlkp., Swarzędz, Wolsztyn, Piła. 59 Dot. budynków i lokali wymagających m.in. energii do ogrzania pomieszczeń celem ich wykorzystania zgodnie 22 z przeznaczeniem. Za wyjątkiem Gminy Jarocin. 60 Piła, Września, Kalisz 61 62 Łączna kwota należności, w stosunku do których nie podjęto jeszcze czynności egzekucyjnych, pomimo upływu terminu obligującego do wszczęcia tych czynności wyniosła 121,7 tys. zł. w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i yy PGKiM w Krotoszynie Sp. z o.o., która pobierała i zatrzymywała wpływy z majątku komunalnego, nie naliczała i nie pobierała odsetek od nieterminowej zapłaty czynszów za lokale użytkowe (stosownego naliczenia dokonywano jedynie wobec należności dochodzonych na drodze sądowej). Spółka, nie naliczała odsetek od nieterminowej zapłaty czynszów za lokale użytkowe m.in. z powodu wad technicznych oprogramowania księgowego (spółka zakupiła nowoczesne oprogramowanie, które w trakcie kontroli NIK było na etapie wdrażania). Niedochodzenie należnych gminom dochodów jest działaniem niegospodarnym, a niepodejmowanie jednolitych czynności egzekucyjnych wobec dłużników gminy nosi cechy mechanizmu korupcjogennego dowolności postępowania. 3.7 Realizacja wniosków pokontrolnych z kontroli gospodarowania lokalami użytkowymi w wybranych miastach województwa wielkopolskiego w latach 2006–2008 Do kierowników dziewięciu kontrolowanych jednostek (5 gmin) objętych kontrolą w zakresie gospodarowania lokalami użytkowymi w latach 2006-2008, NIK sformułowała łącznie 50 wniosków pokontrolnych. W ramach bieżącej kontroli pozytywnie oceniono realizację łącznie 38 wniosków pokontrolnych (76%). W ramach działań związanych z realizacją wniosków pokontrolnych, gminy dokonywały istotnych zmian organizacyjnych w zakresie sposobu gospodarowania komunalnymi obiektami i lokalami użytkowymi. Na przykład: yy Rada Miasta Gniezna zdecydowała o utworzeniu jednostki budżetowej wykonującej funkcję właścicielską wobec nieruchomości stanowiących zasób użytkowy Miasta Gniezna (poprzednio – niezgodnie z ustawą o finansach publicznych i ustawą o gospodarce nieruchomościami – zadania te wykonywała spółka komunalna). yy Rada Miejska Ostrowa Wielkopolskiego zdecydowała o wniesieniu aportem do spółki komunalnej nieruchomości zabudowanych m.in. budynkami użytkowymi i mieszkalnymi z lokalami użytkowymi (poprzednio spółka ta wykonywała funkcję właścicielską w sposób niezgodny z przepisami prawa, jako zarządca nieruchomości). yy Rada Miejska we Wrześni zlikwidowała zakład budżetowy zarządzający do I połowy 2009 r. zasobem komunalnym Gminy Września (w 2008 r. NIK negatywnie oceniła działalność Zakładu w zakresie wywiązywania się z obowiązków związanych z gospodarowaniem lokalami użytkowymi Gminy). W pięciu kontrolowanych jednostkach63 stwierdzono nieprawidłowości w zakresie realizacji zadań objętych wnioskami pokontrolnymi po kontroli gospodarowania lokalami użytkowymi w latach 2006-2008, z tego w czterech jednostkach stwierdzono, że wnioski nie zostały w pełni zrealizowane, a w jednej wniosek nie został zrealizowany: yy W Urzędzie Miasta i Gminy w Swarzędzu i Swarzędzkim TBS Sp. z o.o. nie zrealizowano wniosku pokontrolnego dotyczącego zorganizowania zarządzania gminnym zasobem użytkowym gminy zgodnie z obowiązującymi przepisami. Pomiędzy Gminą, a Swarzędzkim TBS Sp. z o.o. nadal obowiązywała umowa o zarząd, której wady prawne NIK wskazywała w wystąpieniu pokontrolnym z 2008 r. Urząd podejmował działania mające na celu zmianę sposobu sprawowania zarządu nieruchomościami komunalnymi, m.in. uzyskał opinie prawne, przeprowadził kalkulacje skutków finansowych poszczególnych wariantów zmiany lub rozwiązania umowy, doprowadził do przekazania miejskim jednostkom organizacyjnym części budynków zarządzanych przez Spółkę. Zdaniem przedstawicieli Gminy, każdy z rozważanych wariantów zmiany lub rozwiązania umowy o zarząd przyniósłby negatywne skutki ekonomiczne dla spółki komunalnej, co mogłoby doprowadzić do wypowiedzenia przez bank umów kredytowych (w części zabezpieczonych przez Gminę). W ocenie NIK, wola uniknięcia ewentualnych, jednorazowych wydatków jakie miałyby wyniknąć ze zdarzenia przyszłego i niepewnego (wypowiedzenie umów kredytowych) nie uprawniała Gminy do wieloletniego niestosowania ograniczeń wynikających z ustawy o gospodarce nieruchomościami. yy W Śremskim TBS Sp. z o.o nierzetelnie zrealizowano wniosek pokontrolny dotyczący stosowania w umowach najmu obowiązujących stawek czynszu ustalonych zarządzeniami Burmistrza Śremu. W toku kontroli stwierdzono, że Prezes Śremskiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego w trzech, zawartych umowach najmu obiektów o przeznaczeniu użytkowym zastosował stawki czynszu niezgodne z zarządzeniem Burmistrza Śremu. 63 UMiG w Swarzędzu, UM w Śremie, UM w Gnieźnie, Swarzędzkie TBS Sp. z o.o., Śremskie TBS Sp. z o.o. 23 w a ż n ie j s z e w y n i k i k o n t r o l i yy W Urzędzie Miejskim w Śremie wniosek pokontrolny dotyczący opracowania planu zagospodarowania gminnego zasobu nieruchomości, nie został prawidłowo zrealizowany. W latach 2010-2012 Gmina nie posiadała planu wykorzystania nieruchomości gminnych. Stosowny plan opracowano w 2012 r. i obejmował on lata 2013–2015. yy W Urzędzie Miejskim w Gnieźnie nie zapewniono pełnej zgodności danych dot. wartości budynków komunalnych wynikających z prowadzonych ksiąg rachunkowych ze sporządzonymi informacjami o stanie mienia. Pomimo niepełnej realizacji wniosków pokontrolnych przez pięć jednostek ponownie skontrolowanych przez NIK, gospodarowanie obiektami i lokalami użytkowymi w latach 2009–2012 uległo poprawie. W 2008 r. NIK negatywnie oceniła działalność pięciu jednostek (nie sformułowano oceny negatywnej w toku bieżącej kontroli). Ponadto, zmniejszeniu uległa także skala stwierdzonych nieprawidłowości, np.: yy w pięciu gminach stwierdzono nieopracowanie planów wykorzystania gminnych zasobów nieruchomości (poprzednio w ośmiu gminach), yy w dwóch jednostkach stwierdzono nierzetelne ewidencjonowanie zasobu (poprzednio stwierdzone w siedmiu jednostkach), yy w dwóch gminach stwierdzono istotne nieprawidłowości w zakresie powierzania zarządzania gminnymi nieruchomościami spółkom prawa handlowego (poprzednio w czterech gminach). 24 4 I n f o r m a c j e d o d at k o w e 4.1 Przygotowanie kontroli Przy doborze jednostek do kontroli uwzględniono wyniki kontroli przeprowadzonej w 2008 r. Kontrolą objęto m.in. cztery gminy, w których w 2008 r. NIK negatywnie oceniła gospodarowanie lokalami użytkowymi, przez co najmniej jedną z jednostek, a także gminę, w której mimo oceny pozytywnej stwierdzono największą liczbę nieprawidłowości. Pozostałe jednostki dobrano w sposób celowy spośród miast o najwyższej liczbie mieszkańców, w których w 2008 r. nie przeprowadzono kontroli gospodarowania komunalnymi lokalami użytkowymi. 4.2 Postępowanie kontrolne i działania podjęte po zakończeniu kontroli Kontrolę przeprowadziła Delegatura NIK w Poznaniu. Czynności kontrolne zostały przeprowadzone w 10 gminach, z tego: w 10 urzędach miast, dwóch samorządowych zakładach budżetowych, dwóch jednostkach budżetowych oraz sześciu spółkach prawa handlowego. Najwyższa Izba Kontroli skierowała wystąpienia pokontrolne do wszystkich kierowników kontrolowanych jednostek. Działalność jednostek w obszarze objętym kontrolą pozytywnie oceniono w trzech wystąpieniach pokontrolnych, a w 17 wystąpieniach sformułowano oceny pozytywne mimo stwierdzonych nieprawidłowości. Zastrzeżenie do wystąpienia pokontrolnego wniósł Prezes Zarządu Swarzędzkiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego Sp. z o.o., które zostało oddalone przez Komisję Rozstrzygającą NIK. W wystąpieniach pokontrolnych sformułowano łącznie 48 wniosków pokontrolnych. Wnioski skierowane do burmistrzów i prezydentów dotyczyły m.in.: − doprowadzenia do zgodności z obowiązującymi przepisami, sposobu sprawowania zarządu mieniem komunalnym, − rzetelnego wywiązywania się z obowiązku sporządzenia planu wykorzystania gminnego zasobu nieruchomości, − terminowego publikowania, prawidłowo sporządzonych ogłoszeń o przetargach na sprzedaż nieruchomości gminnych, − rzetelnego sporządzania protokołów przeprowadzonych przetargów, − egzekwowania terminowego przekazywania gminie należnych jej dochodów, − podjęcia działań umożliwiających realizację, wynikającego z Prawa budowlanego, obowiązku udostępniania świadectw charakterystyki energetycznej nabywcom budynków komunalnych, − zapewnienia rzetelnego wykazywania w księgach rachunkowych stanu mienia komunalnego, w zakresie obejmującym budynki komunalne, − sporządzania rzetelnych Informacji o stanie mienia gminy. Wnioski skierowane do kierowników podmiotów zarządzających nieruchomościami gmin dotyczyły m.in.: − niezwłocznego podejmowania działań w przypadku powstania zagrożenia dla życia lub zdrowia użytkowników lokali komunalnych, − zaprowadzenia książek obiektu budowlanego dla wszystkich budynków i obiektów objętych takim obowiązkiem, − przeprowadzenia kontroli okresowych we wszystkich zarządzanych budynkach komunalnych. 25 I n f o r m a c j e d o d at k o w e Z danych na dzień 5 lipca 2013 r. wynika, że na 48 wniosków pokontrolnych sformułowane przez NIK, 35 zostało zrealizowanych, 6 pozostawało w fazie realizacji, a 7 wniosków nie zostało jeszcze zrealizowanych. Czterech kierowników jednostek kontrolowanych, do których NIK skierowała wnioski pokontrolne dotyczące opracowania planów wykorzystania nieruchomości gminnych64 poinformowało NIK o przystąpieniu do sporządzenia planu lub sporządziło ww. plany na lata 2013–2015. Finansowe rezultaty kontroli NIK wyniosły m.in. 1.297,3 tys. zł, z tego: − kwoty uszczuplenia środków publicznych należnych gminom 126,4 tys. zł (str. 21, 22). − sprawozdawcze skutki nieprawidłowości 1.170,9 tys. zł. (str. 20). W związku ze stwierdzonym zaniechaniem poddania okresowej kontroli stanu technicznego użytkowanych obiektów oraz nieprowadzeniem książek obiektu budowlanego (tj. niedopełnieniem obowiązków, określonych w art. 62 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz art. 64 ust. 1 ustawy Prawo budowlane) przez pięć skontrolowanych jednostek, NIK skierowała dwa zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia wykroczeń określonych w art. 93 pkt 8 i 9 ww. ustawy65. Najwyższa Izba Kontroli, przygotowuje trzy zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia wykroczenia, a w jednym przypadku przygotowuje zawiadomienie o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych do właściwego rzecznika dyscypliny finansów publicznych. 64 Wolsztyn, Września, Swarzędz, Gniezno. 65 Dotyczy niewypełnienia obowiązku przeprowadzania kontroli okresowych obiektów budowlanych i nieprowadzenia książki obiektu budowlanego. 26 5 z a łą c z n i k i Wykaz załączników Załącznik nr 1 – Wykaz objętych kontrolą jednostek i osób zajmujących kierownicze stanowiska oraz ocen kontrolowanej działalności Załącznik nr 2 – Wykaz najważniejszych aktów prawnych dotyczących kontrolowanej działalności Załącznik nr 3 – Wykaz organów, którym przekazano informację o wynikach kontroli 27 z a łą c z n i k n r 1 Wykaz objętych kontrolą jednostek, osób zajmujących kierownicze stanowiska oraz ocena kontrolowanej działalności Lp. Nazwa jednostki objętej kontrolą Osoby zajmujące kierownicze stanowiska i odpowiedzialne za kontrolowaną działalność w okresie prowadzenia kontroli NIK Pełniona funkcja Imię i nazwisko Prezydent Jarosław Urbaniak Pozytywna mimo stwierdzonej nieprawidłowości 2. Urząd Miejski w Krotoszynie Burmistrz Julian Jokś Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości 3. Urząd Miejski w Kaliszu Prezydent Janusz Pęcherz Pozytywna Urząd Miasta i Gminy we Wrześni Burmistrz Tomasz Kałużny Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości 5. Urząd Miejski w Gnieźnie Prezydent Jacek Kowalski Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości 6. Urząd Miejski w Jarocinie Burmistrz Stanisław Martuzalski Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości Urząd Miasta i Gminy w Swarzędzu Burmistrz Anna Tomicka Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości 8. Urząd Miejski w Śremie Burmistrz Adam Lewandowski Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości 9. Urząd Miejski w Wolsztynie Burmistrz Andrzej Rogozinski Pozytywna mimo stwierdzonej nieprawidłowości Prezydent Piotr Głowski Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości 1. 4. 7. Urząd Miejski w Ostrowie Wielkopolskim 10. Urząd Miasta Piły 28 Ocena kontrolowanej działalności 11. Zarząd Gospodarowania Lokalami w Gnieźnie Dyrektor Mariola Landowska 12. Miejski Zarząd Budynków Mieszkalnych w Kaliszu Dyrektor Wojciech Bachor Pozytywna Miejski Zakład Gospodarki 13. Mieszkaniowej Sp. z o.o. w Ostrowie Wielkopolskim Prezes Zarządu Piotr Trybek Pozytywna Jarocińskie Towarzystwo 14. Budownictwa Społecznego Sp. z o.o. Prezes Zarządu Tomasz Wawrocki Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości z a łą c z n i k n r 1 Przedsiębiorstwo Gospodarki 15. Komunalnej i Mieszkaniowej Sp. z o.o. w Krotoszynie Prezes Zarządu Michał Przybylski Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości Śremskie Towarzystwo 16. Budownictwa Społecznego Sp. z o.o. Prezes Zarządu Wiesław Małaszniak Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości 17. Zakład Gospodarki Mieszkaniowej w Wolsztynie Dyrektor Józef Paluch Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości 18. Miejski Zakład Gospodarki Mieszkaniowej w Pile p.o. Dyrektora Grażyna Wierzbicka Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości 19. Urbis Sp. z o.o. w Gnieźnie Prezes Zarządu Edmund Młodzikowski Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości Swarzędzkie Towarzystwo 20. Budownictwa Społecznego Sp. z o.o. Prezes Zarządu Jacek Jędrzejczyk Pozytywna mimo stwierdzonych nieprawidłowości 29 z a łą c z n i k n r 2 Wykaz najważniejszych aktów prawnych dotyczących kontrolowanej działalności 1. Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594). 2. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. nr 102, poz. 651, ze zm.). 3. Ustawa z dnia z 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2010 r. nr 80, poz. 526, ze zm.). 4. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. nr 157, poz. 1240, ze zm.). 5. Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330, ze zm.). 6. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623, ze zm.). 7. Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. nr 94, poz. 1037, ze zm.). 8. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93, ze zm.). 9. Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267). 10. Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 168). 11. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie nieruchomości (Dz. U. nr 207, poz. 2108, ze zm.). 12. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej (Dz. U. nr 201, poz. 1240, ze zm.). 13. Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89 poz. 828, ze zm.). 14. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie książki obiektu budowlanego (Dz. U. nr 120, poz. 1134). 30 z a łą c z n i k n r 3 Wykaz organów, którym przekazano informację o wynikach kontroli 1. 2. 3. 4. 5. Parlamentarzyści z województwa wielkopolskiego Wojewoda Wielkopolski Marszałek Województwa Wielkopolskiego Regionalna Izba Obrachunkowa w Poznaniu Delegatura NIK w Poznaniu prześle również do prezydentów, burmistrzów i wójtów (ogółem 226 gmin) województwa wielkopolskiego wiadomość o możliwości dotarcia do tekstu niniejszej Informacji w publikacji BIP NIK. 31