Wpływ immunoterapii swoistej z jadem owadów błonkoskrzydłych
Transkrypt
Wpływ immunoterapii swoistej z jadem owadów błonkoskrzydłych
PRACE ORYGINALNE Ma³gorzata SACHA1 Ewa CZARNOBILSKA2 Marcin STOBIECKI2 Wojciech DYGA2 Wp³yw immunoterapii swoistej z jadem owadów b³onkoskrzyd³ych na poziom lêku przed ponownym u¿¹dleniem Influence of venom immunotherapy on anxiety level of being re-stung Szpital Uniwersytecki w Krakowie, Oddzia³ Kliniczny Klinik Chorób Wewnêtrznych, Poradnia Alergologiczna 1 Zak³ad Alergologii Klinicznej i rodowiskowej Katedry Toksykologii i Chorób rodowiskowych, Uniwersytet Jagielloñski Collegium Medicum, Kraków Kierownik: Dr hab. med. Ewa Czarnobilska 2 Dodatkowe s³owa kluczowe: alergia na jad owadów b³onkoskrzyd³ych immunoterapia swoista jadem owadów wizualna skala analogowa kwestionariusz jakoci ¿ycia uczulonych na jad osy kwestionariusz oczekiwanych efektów leczenia, lêk Additional key words: Hymenoptera venom allergy venom immunotherapy Visual Analogue Scale Vespid Quality of Life Questionnaire Expectation of Outcome Questionnaire anxiety Adres do korespondencji: Dr hab. med. Ewa Czarnobilska Zak³ad Alergologii Klinicznej i rodowiskowej UJ CM ul. niadeckich 10, 31-531 Kraków Tel./fax: 12 423 11 22 e-mail: [email protected] Przegl¹d Lekarski 2012 / 69 / 12 Alergia na jad owadów b³onkoskrzyd³ych wi¹¿e siê z podwy¿szonym ryzykiem wyst¹pienia reakcji anafilaktycznej potencjalnie zagra¿aj¹cej ¿yciu, co poci¹ga za sob¹ pojawienie siê lêku i obni¿enie jakoci ¿ycia. Celem tej pracy by³o: 1) ocena poziomu lêku przed ponownym u¿¹dleniem przez owada b³onkoskrzyd³ego, u doros³ych pacjentów poddanych immunoterapii swoistej z jadem, przed i w trakcie leczenia; 2) ocena oczekiwanych korzyci z immunoterapii swoistej z jadem owadów b³onkoskrzyd³ych (Venom Immunotherapy - VIT) oraz porównanie ich z poziomem lêku przed ponownym u¿¹dleniem w wizualnej skali analogowej (Visual Analogue Scale - VAS); 3) okrelenie czynników warunkuj¹cych zmianê poziomu lêku przed ponownym u¿¹dleniem u pacjentów poddanych VIT. Materia³y i metody: Badan¹ grupê stanowi³o 42 pacjentów (18 kobiet, 24 mê¿czyzn) w wieku rednio 42.6 lat, z alergi¹ na jad osy lub pszczo³y, zakwalifikowanych do immunoterapii swoistej z jadem osy lub pszczo³y preparatem Alutard SQ. Do badania u¿yte zosta³y - wizualna skala analogowa oraz kwestionariusz oczekiwanych korzyci z leczenia. Zebrano dane demograficzne pacjentów. Wyniki: Wskanik skali VAS przed wdro¿eniem VIT wyniós³ 8.8 (SD=0.9). Po osi¹gniêciu dawki podtrzymuj¹cej VIT spad³ do 3.1 (SD=1.6), znamiennie bardziej u mê¿czyzn (p<0.05). Wskanik oczekiwanych przez badanych korzyci z leczenia wyniós³ rednio w odniesieniu do ka¿dego z pytañ kwestionariusza 2.2 (SD=1.5). Wskanik ten korelowa³ z wynikiem skali VAS w trakcie VIT. Wnioski: Pacjentów po przebytej ciê¿kiej reakcji alergicznej (Systemic Reaction - SR) po u¿¹dleniu przez osê lub pszczo³ê, zakwalifikowanych do VIT, cechuje du¿y poziom lêku przed ponownym u¿¹dleniem. Osi¹gniêcie dawki podtrzymuj¹cej VIT skutkuje znamiennym spadkiem poziomu lêku u obu p³ci, bardziej u mê¿czyzn. Poziom lêku oceniany skal¹ VAS w trakcie VIT koreluje znamiennie ze Hymenoptera venom allergy is related to higher risk of potential life threatening anaphylactic reactions, which leads to anxiety and decreased quality of life. Aim: The aim of this paper was: 1) estimation of fear level of being re-stung among venom allergy adults treated with venom specific immunotherapy (VIT) - before and during treatment; 2) estimation of expectation of outcome of VIT as compared to level of anxiety of being re-strug, in the Visual Analogue Scale - VAS score; 3) identification of factors influencing changes in the fear level among patients during VIT. Material and methods: The study group comprised 42 patients (18 women, 24 men) in the mean age 42.6 years, with bee or vespid allergy, who had been qualified to the VIT treatment with Alutard SQ. Visual Analogue Scale - VAS and the Expectation of Outcome Questionnaire were used. The demographic data were collected. Results: The VAS score before VIT for insect venom allergic patients was 8.8 (SD=0.9). It decreased after achieving maintenance dose to 3.1 (SD=1.6) and was significantly lower in men (p<0.05). Score achieved in the Expectation of Outcome Questionnaire was for each question 2.2 (SD=1.5) and there was correlation with VAS score during VIT. Conclusions: The patients with insect venom allergy, who undergo a serious allergic reaction (SR) as a result of being stung and who are qualified to VIT, have a high level of anxiety of being re-stung. Achieving the maintenance dose of VIT, results in a significant decrease of anxiety level in women and men, significantly so in men. There is a significant correlation between VAS score and the Expectation of Outcome Questionnaire results during VIT. Both VAS for anxiety level and the Expectation of Outcome Questionnaire can be simple, easily available and useful instruments helping to estimate quality of life. VIT significantly decreases the patients level of anxiety of being restung and improves their quality of life. 1261 wskanikami uzyskanymi w kwestionariuszu oczekiwanych korzyci z leczenia. Zarówno skala VAS do oceny lêku, jak i kwestionariusz oczekiwanych korzyci z leczenia mog¹ byæ prostymi w zastosowaniu, dostêpnymi, u¿ytecznymi narzêdziami do oceny jakoci ¿ycia. VIT istotnie zmniejsza poziom lêku pacjentów przed ponownym u¿¹dleniem i poprawia ich jakoæ ¿ycia. Wstêp Europejskie badania pokazuj¹, ¿e 5695% populacji zostaje u¿¹dlona przez owada z rodziny b³onkoskrzyd³ych przynajmniej raz w ¿yciu [1]. Nadmierna reakcja miejscowa (Large Local Reaction - LLR), definiowana jako obrzêk/rumieñ o rednicy > 10 cm, utrzymuj¹cy siê ponad 24 godziny, wystêpuje u 2,4-26,4% [2, 7]. Ryzyko wyst¹pienia uogólnionej reakcji alergicznej (Systemic Reaction - SR) szacuje siê na 0,37,5% ¿¹dlonych [1, 2]. U osób, które zosta³y ponownie u¿¹dlone w odstêpie 2 miesiêcy, ryzyko SR zwiêksza siê o 58% (nawet u osób z dobr¹ tolerancj¹ poprzedniego u¿¹dlenia) [11]. Szacowane ryzyko wyst¹pienia SR wynosi 5-15% [9] po nadmiernej reakcji miejscowej (LLR) oraz 40-60% [7, 9] po SR w przesz³oci. Wród przyczyn reakcji anafilaktycznych, alergia na jady owadów b³onkoskrzyd³ych stanowi 25% anafilaksji w populacji osób doros³ych [11]. miertelnoæ za wynosi 0,03-0,48/ 1000000 osób populacji ogólnej rocznie [3, 4]. Podkrelenia wymaga fakt, i¿ bêd¹ca nastêpstwem u¿¹dlenia reakcja anafilaktyczna i jej ewentualne powik³ania, dotycz¹ populacji osób ciesz¹cych siê na ogó³ dobrym zdrowiem, bez objawów chorobowych. Jednak obserwuje siê znaczny wp³yw u¿¹dlenia z nastêpow¹ reakcj¹ systemowa (SR) na psychologiczn¹ sferê ¿ycia, zachowania jednostki oraz ich modyfikacjê w celu unikniêcia ponownego u¿¹dlenia lub co najmniej zminimalizowania jego skutków. Immunoterapia swoista z jadem owadów b³onkoskrzyd³ych jest jedynym postêpowaniem profilaktycznym reakcji systemowej. Skutecznoæ tego leczenia ocenia siê na 95100% w przypadku alergii na jad osy oraz 80-100% w alergii na jad pszczo³y [15]. Wskazaniem klinicznym do VIT by³o dotychczas jedynie wyst¹pienie reakcji systemowej po u¿¹dleniu (klasyfikacja wed³ug Muellera). W aktualnych wytycznych EAACI rozszerzono te wskazania o pacjentów z LLR, u których dodatkowo wystêpuje zwiêkszona ekspozycja (pszczelarze) lub charakteryzuje ich podwy¿szony poziom lêku przed ponownym u¿¹dleniem. W ocenie jakoci ¿ycia pacjentów uczulonych na jady owadów pomocne mog¹ byæ wielopytaniowe kwestionariusze oceny jakoci ¿ycia np. Vespid Allergy Quality of Life Questionnaire - VQLQ, badaj¹ce stopieñ lêku, ostro¿noci, poczucie ograniczenia, czy dyskomfortu pacjenta [12-14]. Do oceny lêku - jak siê wydaje g³ównej sk³adowej zaburzaj¹cej dobrostan psychofizyczny i determinuj¹cy jakoæ ¿ycia - mo¿e byæ wykorzystana wizualna skala analogowa VAS. Innym narzêdziem mog¹cym mieæ zastosowanie porednio do oceny jakoci ¿ycia pacjentów w trakcie VIT - jest kwestionariusz oczekiwanych efektów leczenia [12-14]. 1262 Cele pracy Celem pracy by³o 1) oszacowanie, przy u¿yciu wizualnej skali analogowej, poziomu lêku przed ponownym u¿¹dleniem przez owada b³onkoskrzyd³ego, u pacjentów, którzy w przesz³oci przebyli systemow¹ reakcjê alergiczn¹ po u¿¹dleniu przez owada oraz zostali zakwalifikowani do immunoterapii swoistej z jadem osy lub pszczo³y (VIT) oraz ocena wp³ywu tego leczenia na poziom lêku, jako jednego z elementów, które w istotny sposób wp³ywaj¹ na jakoæ ¿ycia; 2) ocena oczekiwanych przez pacjentów korzyci z VIT oraz porównanie ich z poziomem lêku przed ponownym u¿¹dleniem przez owada b³onkoskrzyd³ego; 3) okrelenie czynników warunkuj¹cych zmianê poziomu lêku przed ponownym u¿¹dleniem przez owada b³onkoskrzyd³ego, u pacjentów odczulanych z powodu alergii na jad owadów b³onkoskrzyd³ych; Materia³ i metody Grupê badan¹ stanowi³o 42 pacjentów (18 kobiet, 24 mê¿czyzn) w wieku rednio 42,6 lat, z alergi¹ na jad osy lub pszczo³y, leczonych w Poradni Alergologicznej Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, zakwalifikowanych do immunoterapii swoistej z jadem pszczo³y lub osy. Dane pacjentów, u których potwierdzono uczulenie zarówno na jad osy jak i pszczo³y, wy³¹czono z analizy. Jako narzêdzie, do oceny poziomu lêku przed ponownym u¿¹dleniem przez owada b³onkoskrzyd³ego u badanych, wykorzystano skalê VAS. Badanie t¹ skal¹ to metoda zaadoptowana do oceny lêku, zaczerpniêta z metodologii badania bólu. Narzêdzie pomiarowe to dziesiêciocentymetrowa (stumilimetrowa) miarka (linijka) z dziesiêciomilimetrow¹ podzia³k¹, której lewy koniec (0) oznacza nieobecnoæ lêku, a prawy (10) najsilniejszy lêk przed u¿¹dleniem, jaki pacjent jest w stanie sobie wyobraziæ. Zadaniem pacjenta by³o zaznaczenie punktu odpowiadaj¹cego aktualnie odczuwanemu poziomowi lêku (rycina 1). Oceny dokonywano przed rozpoczêciem immunoterapii swoistej oraz w trakcie jej trwania, po osi¹gniêciu przez pacjenta dawki podtrzymuj¹cej preparatu odczulaj¹cego (Alutard SQ). Badaniem zostali objêci pacjenci, którzy przebyli w przesz³oci reakcjê systemow¹ III lub IV stopnia wg Muellera, w odpowiedzi na u¿¹dlenie przez owada b³onkoskrzyd³ego. Alergia na jad owada b³onkoskrzyd³ego zosta³a rozpoznana zgodnie ze standardami EAACI, w oparciu o wywiad, wyniki testów skórnych, ródskórnych, poziom specyficznych IgE dla jadu osy lub pszczo³y. Wszyscy pacjenci zostali zakwalifikowani do VIT, immunoterapia swoista zosta³a wdro¿ona zgodnie z protoko³em szybkim (rush), z faz¹ wstêpn¹ trwaj¹c¹ 5 dni, a po osi¹gniêciu dawki 100 000 SQ-U/ml (100 ug jadu owada w 1 ml preparatu Alutard SQ), zachowano schemat poda¿y podtrzymuj¹cej co 4-6 tygodni. Wszyscy ankietowani otrzymali ponadto recepty na sk³adowe zestawu ratunkowego, w tym adrenalinê, zostali poinformowani o sposobie postêpowania po u¿¹dleniu przez osê lub pszczo³ê. Jako narzêdzie, do oceny oczekiwañ zwi¹zanych z leczeniem u pacjentów poddanych immunoterapii, u¿yto wersji polskiej kwestionariusza oczekiwanych korzyci z leczenia. Kwestionariusz ten sk³ada siê z 2 pytañ z 7 wariantami odpowiedzi. Pacjent udziela³ odpowiedzi poprzez zakrelenie kó³ka obok najbardziej odpowiedniego dla niego stwierdzenia. Odpowiadaj¹c na pytanie 1 pacjent ocenia³ ryzyko wyst¹pienia u niego ponownie Przegl¹d Lekarski 2012 / 69 / 12 powa¿nej reakcji alergicznej po ponownym u¿¹dleniu przed owada, na którego jad jest uczulony, a w pytaniu 2 ocenia³ jak du¿e jest ryzyko zgonu. Rozk³ad odpowiedzi zosta³ przyporz¹dkowany 7 punktowej skali Likerta: od 1 (wartoæ minimalna), gdy w ocenie pacjenta brak ryzyka SR (pytanie 1), albo brak ryzyka zgonu po u¿¹dleniu (pytanie 2), do 7 (wartoæ maksymalna), gdy w ocenie pacjenta zawsze po u¿¹dleniu wyst¹pi SR (pytanie 1), czy zgon (pytanie 2). Odpowiedzi na ka¿de z pytañ analizowane by³y osobno. Pytania kwestionariusza wraz z wariantami odpowiedzi przedstawia tabela I. Oceny przy pomocy tego kwestionariusza dokonywano w trakcie VIT, zawsze po osi¹gniêciu dawki podtrzymuj¹cej (100 ug jadu owada w 1 ml preparatu Alutard SQ). Jednoczasowo oceniano poziom lêku skal¹ VAS. Jako potencjalne czynniki warunkuj¹ce poziom lêku wziêto pod uwagê p³eæ, gatunek ¿¹dl¹cego owada, miejsce zamieszkania (miasto, wie), wykszta³cenie, czas trwania i wiek rozpoczêcia VIT, iloæ u¿¹dleñ przed rozpoczêciem VIT, czas od pierwszego u¿¹dlenia z SR, do rozpoczêcia VIT. Analiza statystyczna Dane dotycz¹ce zmiennych ci¹g³ych min. wiek, wskaniki skali VAS, wiek pierwszego u¿¹dlenia, iloæ u¿¹dleñ, zosta³y przedstawione jako rednia, mediana oraz odchylenie standardowe (SD - standard deviation). Dla pozosta³ych zmiennych zastosowano model regresji wielorakiej, test Wilcoxona-Coxa, test rang Spearmana, test t-studenta. We wszystkich analizach jako poziom istotnoci przyjêto wartoæ p<0.05. U¿yto do analizy pakietu statystycznego Statistica 7.0 Stat Soft dla Windows. Wyniki Wród badanych pacjentów 81,8% zosta³o zakwalifikowanych do VIT na podstawie reakcji systemowej typ IV wg Muellera, a pozostali na podstawie nadmiernej reakcji miejscowej wspó³istniej¹cej z du¿ym nara¿eniem (pszczelarze, stra¿acy) i/lub z obaw¹ przed ponownym u¿¹dleniem. redni wiek podczas pierwszego u¿¹dlenia z nastêpow¹ reakcja systemow¹ wyniós³ 33,1 lat (SD=16,3), a redni wiek rozpoczêcia immunoterapii swoistej jadem owada 39,6 lat (SD=15,9). redni czas od SR do rozpoczêcia VIT wyniós³ 6,9 lat. 79,16% mê¿czyzn oraz 83,33% badanych kobiet posiada³o co najmniej rednie wykszta³cenie. Ponad 78,6% badanych potwierdzi³o posiadanie kompletnego zestawu ratunkowego z adrenalin¹, ale tylko 51,5% tej grupy mia³o zestaw ratunkowy zawsze przy sobie w miesi¹cach letnich. U 40,5% pacjentów stwierdzono dodatni wywiad atopowy. ¯aden z ankietowanych pacjentów nie zosta³ u¿¹dlony w trakcie trwania okresu obserwacji. Ponadto wszyscy sporód badanych negowali obecnoæ w trakcie badania innej przyczyny lêku. Sporód 42 osób grupy badanej 59,52% stanowili pacjenci uczuleni na jad osy, w tym 56% stanowi³a p³eæ mêska. 40,48% ca³ej grupy, to pacjenci uczuleni na jad pszczo³y, z tego 58,82% to mê¿czyni. Sporód 24 odczulanych mê¿czyzn (57,14% ca³ej populacji) 58,33% (14 osób) by³o uczulonych na jad osy, a 41,67% (10 osób) na jad pszczo³y. 56% uczulonych na jad osy to mê¿czyni (14 osób), a 44% (11 osób) to M. Sacha i wsp. Tabela I Kwestionariusz oczekiwanych korzyci z leczenia (Expectation of Outcome Questionnaire) dla Pacjentów w trakcie immunoterapii jadem owadów b³onkoskrzyd³ych [12, 13]. Expectation of Outcome Questionnaire for Patients undergoing Venom Immunotherapy [12, 13]. 1. Jak mylisz jak du¿e jest ryzyko wyst¹pienia powa¿nej reakcji alergicznej gdyby zosta³/a u¿¹dlony/a przez owada, po u¿¹dleniu którego mia³a/e w przesz³oci reakcjê alergiczn¹ (osa, pszczo³a, szerszeñ)? Proszê zakreliæ kó³ko obok najbardziej prawdopodobnej odpowiedzi o Mylê, ¿e nie ma ryzyka powa¿nej reakcji alergicznej o Mylê, ¿e ryzyko jest bardzo ma³e o Mylê, ¿e ryzyko jest ma³e o Mylê, ¿e ryzyko jest umiarkowane o Mylê, ¿e ryzyko jest du¿e o Mylê, ¿e ryzyko jest bardzo du¿e o Mylê, ¿e zawsze bêdê mieæ powa¿n¹ reakcjê alergiczn¹; 2. Jak mylisz jak du¿e jest ryzyko zgonu gdyby zosta³/a u¿¹dlony/a przez owada, po u¿¹dleniu którego mia³a/e w przesz³oci reakcjê alergiczn¹ (osa, pszczo³a, szerszeñ)? Proszê zakreliæ kó³ko obok najbardziej prawdopodobnej odpowiedzi o Mylê, ¿e nie ma ryzyka zgonu o Mylê, ¿e prawie nie ma ryzyka zgonu o Mylê, ¿e ryzyko jest bardzo ma³e o Mylê, ¿e ryzyko jest ma³e o Mylê, ¿e ryzyko jest umiarkowane o Mylê, ¿e ryzyko jest du¿e o Mylê, ¿e ryzyko jest bardzo du¿e Tabela II Charakterystyka grupy pacjentów. Characteristic of patients. Rodzaj jadu P³eæ P³eæ, a rodzaj jadu Miejsce zamieszkania P³eæ, a miejsce zamieszkania P³eæ, a wykszta³cenie Typ reakcji, a p³eæ Inne alergie Posiadanie zestawu ratunkowego (ZR) Posiadanie ZR zawsze przy sobie w okresie letnim Osa 25 (59.52%) Mê¿czyni 24 (57.14 %) Mê¿czyni / Osa Mê¿czyni / Pszczo³a 14 (58.33%) 10 (41.67%) Wie 22 (52,38%) Mê¿czyni / Wie Mê¿czyni / Miasto 13 (54.17%) 11 (45.83%) Mê¿czyni / co najmniej Mê¿czyni / mniej ni¿ rednie rednie 19 (79.16%) 5 (20.84%) Typ IV / Mê¿czyni Typ III / Mê¿czyni 17 (89,47%) 2 (10.53%) Obecne 17 (40.5%) Tak 33 (78.6%) Tak 16 (48.5%) Kobiety / Wie 9 (50.0%) Kobiety / mniej ni¿ rednie 3 (16.67%) Kobiety / Miasto 9 (50.0%) Kobiety / co najmniej rednie 15 (83.33%) Typ IV / Kobiety Typ III / Kobiety 16 (88.9%) 2 (11.1%) Nieobecne 25 (59.5%) Nie 9 (21.4%) Nie 17 (51.5%) kobiety. W grupie kobiet osoby uczulone na jad osy stanowi¹ jeszcze bardziej pokan¹ grupê t.j. 61,11% (11 osób). 52.38% populacji badanej zamieszkiwa³o na wsi (tabela II). Ró¿nice miêdzy grupami nie by³y znamienne statystycznie. Wyniki skali VAS redni wynik w skali VAS przed rozpoczêciem VIT wyniós³ w badanej populacji 8.8 (SD=0.9) zarówno u mê¿czyzn 8.8 (SD=0.9), jak i u kobiet 8.8 (SD=0.8) (rycina 2). Znamienny statystycznie (p<0.05) okaza³ siê spadek wartoci VAS po osi¹gniêciu dawki podtrzymuj¹cej VIT. Zmiana w skali VAS wynios³a rednio - 5.8 (SD=1.6), u mê¿czyzn by³a znamiennie wiêksza - 6.3 (SD=1.5), a u kobiet - 5.1 (SD=1.6). redni wynik w skali VAS po osi¹gniêciu dawki podtrzymuj¹cej wyniós³ 3.1 (SD=1.6), u mê¿Przegl¹d Lekarski 2012 / 69 / 12 Pszczo³a 17 (40.48 %) Kobiety 18 (42.86%) Kobiety / Pszczo³a Kobiety / osa 7 (38.89%) 11 (61.11%) Miasto 20 (47.62%) czyzn 2.7 (SD=1.5), a u kobiet 3.9 (SD=1.5), p<0.05 (rycina 3). Stwierdzono korelacjê na poziomie 0.83 pomiêdzy czasem od pierwszego u¿¹dlenia owada b³onkoskrzyd³ego z nastêpow¹ reakcj¹ systemow¹ do wdro¿enia VIT, a wskanikiem skali VAS przed rozpoczêciem swoistej immunoterapii alergenowej (SIA) p<0.05. Nie wykazano korelacji pomiêdzy wynikiem skali VAS w trakcie immunoterapii swoistej, a czasem trwania leczenia. Rodzaj jadu nie mia³ wp³ywu, ani na rednie wyniki uzyskane w skali VAS, ani na rednie wyniki uzyskane w kwestionariuszu oczekiwanych korzyci z leczenia. Ponadto nie wykazano zale¿noci pomiêdzy ró¿nic¹ w wyniku VAS przed i po wdro¿eniu immunoterapii swoistej, a nastêpuj¹cymi zmiennymi: miejscem zamieszkania, wykszta³ceniem, wiekiem roz- poczêcia VIT, liczb¹ u¿¹dleñ przed rozpoczêciem VIT, posiadaniem zestawu ratunkowego. Nie stwierdzono tak¿e istotnych statystycznie ró¿nic pomiêdzy p³ciami pod wzglêdem czasu od pierwszego u¿¹dlenia (z nastêpowa reakcj¹ systemow¹) do wdro¿enia VIT. redni wskanik uzyskany po osi¹gniêciu dawki podtrzymuj¹cej, na podstawie odpowiedzi na pytania z kwestionariusza oczekiwanych korzyci z leczenia, wyniós³ w ca³ej grupie rednio: w odniesieniu do pytania numer 1, dotycz¹cego oceny ryzyka powtórnego wyst¹pienia reakcji systemowej po u¿¹dleniu 2.2 (SD =1.5), w grupie kobiet 2.4 (SD=1.4), a w grupie mê¿czyzn 2.0 (SD=1.6). Wskanik uzyskany na podstawie odpowiedzi na pytanie 2 tego kwestionariusza, dotycz¹ce oceny ryzyka zgonu, w nastêpstwie u¿¹dlenia przez owada b³onkoskrzyd³ego, by³ porównywalny i wyniós³ rednio 2.2 (SD=1.6), w grupie kobiet 2.2 (SD=1.4), a w grupie mê¿czyzn 2.1 (SD=1.8). Nie wykazano ró¿nic istotnych statystycznie w wartociach rednich wskaników uzyskanych na podstawie kwestionariusza, w odniesieniu do nastêpuj¹cych zmiennych: p³ci, rodzaju jadu oraz czasu od pierwszego u¿¹dlenia z nastêpow¹ reakcj¹ systemow¹ do rozpoczêcia VIT. Stwierdzono istotn¹ statystycznie korelacjê pomiêdzy wynikiem skali VAS w trakcie immunoterapii swoistej, a wskanikiem uzyskanym w zastosowanym jednoczasowo kwestionariuszu oczekiwanych korzyci z leczenia. W odniesieniu do pytania 1 (ryzyko SR) korelacja na poziomie 0.57 przy p<0.0001 oraz w odniesieniu do pytania 2 (ryzyko zgonu) korelacja na poziomie 0.53 przy p<0.0001. Dyskusja/omówienie W alergii na jady owadów b³onkoskrzyd³ych obserwuje siê du¿y wp³yw choroby na sferê emocjonaln¹, zawodow¹, relacje spo³eczne, realizowan¹ aktywnoæ. Istotn¹ rolê odgrywa tu dowiadczanie objawów, ale przede wszystkim lêk zwi¹zany z ich antycypacj¹, co stanowi zazwyczaj przyczynê pogorszenia komfortu ¿ycia, poczucia zagro¿enia, nawet jeli objawy nie wyst¹pi¹. W pracy tej oceniono przy pomocy wizualnej skali analogowej VAS stopieñ nasilenia lêku przed ponownym u¿¹dleniem przez owada b³onkoskrzyd³ego (pszczo³a, osa, szerszeñ) u pacjentów, którzy w przesz³oci przebyli po u¿¹dleniu, ciê¿k¹ reakcjê alergiczn¹, a nastêpnie zostali zakwalifikowani do VIT. Podjêto tak¿e próbê oszacowania, za pomoc¹ tej samej skali, zmiany stopnia nasilenia lêku przed ponownym u¿¹dleniem przez owada b³onkoskrzyd³ego, u pacjentów w trakcie trwania VIT. Chocia¿ wiadomo, i¿ skala VAS jest wysoce subiektywna i bardziej przydatna do oceny zmiany cechy u jednostki, ni¿ pomiêdzy grupami. Skala VAS stosowana by³a dotychczas w schorzeniach alergicznych g³ównie jako narzêdzie do oceny stopnia ciê¿koci alergicznego nie¿ytu nosa [6], do oceny ewolucji nasilenia objawów alergicznego nie¿ytu nosa i zapalenia spojówek [16], do oceny zmian w jakoci ¿ycia i redukcji stopnia nasilenia objawów u pacjentów zarówno w okresowym jak i przewlek³ym nie¿ycie nosa [5]. Skala ta okaza³a siê bardzo prostym w 1263 Rycina 1 Skala VAS. VAS scale. Rycina 2 Poziom lêku w skali VAS przed i w trakcie immunoterapii swoistej (SIA) z jadem owada b³onkoskrzyd³ego. Level of fear in VAS score before and during venom immunotherapy (VIT). Rycina 3 Poziom lêku w skali VAS w trakcie immunoterapii swoistej (SIA) z jadem owada b³onkoskrzyd³ego, w zale¿noci od p³ci (0 - mê¿czyzni, 1 - kobiety). Level of fear in VAS score during venom immunotherapy (VIT) according to the gender (0 - men, 1 - women). zastosowaniu instrumentem, porównywalnym z innymi np.: RTSS - Rhinitis Total Symptome Score, RQLQ - Rhinoconjunctivitis Quality of Life Questionnaire [5, 6]. 1264 Bior¹c pod uwagê fakt, i¿ znaczenie jakoci ¿ycia wzrasta u pacjentów cierpi¹cych zarówno na choroby przewlek³e, jak i tych poddawanych d³ugiej terapii (jak immunoPrzegl¹d Lekarski 2012 / 69 / 12 terapia swoista z jadem owada b³onkoskrzyd³ego potrzeba posiadania narzêdzia do oceny jakoci ¿ycia i jej zmiany w trakcie terapii, wydaje siê konieczna. Specjalnie do tej oceny skonstruowany kwestionariusz VQLQ (Vespid Allergy Quality of Life Questionnaire), z³o¿ony z 14 pytañ, ocenia ró¿ne sk³adowe wp³ywaj¹ce na jakoæ ¿ycia (lêk, depresjê, wyobcowanie) [12-14]. U¿ycie skali VAS do pomiaru jednej ze sk³adowych jakoci ¿ycia, ale maj¹cej zasadnicze znaczenie - lêku oraz jego zmian w trakcie terapii, jest metod¹ uproszczon¹ i poredni¹, ale bardzo prost¹ i szybk¹ w zastosowaniu. Analogicznie jak w alergicznym nie¿ycie nosa, czy zapaleniu spojówek [5, 6]. Uzyskane wyniki potwierdzaj¹, i¿ pacjentów po przebytej reakcji systemowej po u¿¹dleniu przez owada b³onkoskrzyd³ego, cechuje du¿y poziom lêku przed ponownym u¿¹dleniem. W badanej grupie stwierdzono przed rozpoczêciem VIT obecnoæ rednio 88% maksymalnego poziomu lêku, zarówno w podgrupie mê¿czyzn, jak i kobiet. W trakcie trwania VIT (po osi¹gniêciu dawki podtrzymuj¹cej preparatu odczulaj¹cego), poziom lêku uleg³ znacznemu obni¿eniu rednio do 31% maksymalnego poziomu lêku, znamiennie bardziej u mê¿czyzn - do 27% maksymalnego poziomu lêku, versus 39% maksymalnego poziomu lêku w grupie kobiet. Wdro¿enie immunoterapii swoistej i osi¹gniêcie dawki podtrzymuj¹cej spowodowa³o tym samym wiêksz¹ redukcjê lêku przed ponownym u¿¹dleniem w grupie mê¿czyzn w porównaniu do grupy kobiet, przy zbie¿nym wyjciowo wskaniku lêku. Wysoki wskanik lêku w skali VAS u pacjentów ju¿ zakwalifikowanych do VIT wskazuje na to, i¿ samo objêcie leczeniem specjalistycznym nie redukuje poziomu lêku przed ponownym u¿¹dleniem. Na szczególn¹ uwagê zas³uguje fakt, i¿ poziom lêku mierzonego za pomoc¹ skali VAS by³ wyjciowo znamiennie wysoki u wszystkich badanych. Im wy¿szy by³ poziom lêku, tym czas od u¿¹dlenia z nastêpow¹ reakcj¹ systemow¹, do rozpoczêcia VIT by³ krótszy. Zapewne lêk by³ jednym z czynników motywuj¹cych pacjenta do zg³oszenia siê do orodka specjalistycznego po informacjê i pomoc. Pomimo wysokiego poziomu lêku, czas od u¿¹dlenia z nastêpow¹ SR, do rozpoczêcia VIT by³ bardzo d³ugi i waha³ siê w granicach od 3 miesiêcy do 26 lat. Wynika to najpewniej zarówno z braku wiadomoci pacjentów co do istoty alergii na jad owadów b³onkoskrzyd³ych, jak i z braku dostêpnoci do orodków, w których przeprowadza siê kwalifikacjê i wdra¿a VIT. Wyniki badañ nie ujawni³y wp³ywu zmiennych spo³eczno-demograficznych lub innych np. posiadania zestawu ratunkowego na analizowany poziom lêku. Wród badanych pacjentów wszyscy otrzymali receptê na autostrzykawkê z adrenalin¹, 78.6% wykupi³o lek, ale tylko po³owa pacjentów mia³a go zawsze ze sob¹ i umia³a w³aciwie u¿yæ. Wed³ug danych badaczy niemieckich 50-75% pacjentów nosi adrenalinê zawsze ze sob¹, ale tylko 30-40% potrafi w³aciwie j¹ zastosowaæ, choæ nie oznacza to, ¿e nie bêdzie siê ba³o zastosowaæ lek w razie potrzeby [17, 18]. Problem w³aciwej edukacji w tym zakresie stanowi jeszcze doæ du¿e wyzwanie. Nasze wyniki M. Sacha i wsp. potwierdzaj¹, i¿ atopia nie zwiêksza ryzyka rozwoju alergii na jad owadów b³onkoskrzyd³ych. Ponadto miejsce zamieszkania nie zwiêksza³o ryzyka wyst¹pienia reakcji alergicznej kwalifikuj¹cej do VIT. Analizuj¹c badan¹ populacjê zaobserwowano, i¿ przewa¿aj¹c¹ jej czêæ stanowili pacjenci z co najmniej rednim wykszta³ceniem. Poziom wykszta³cenia nie determinowa³ stopnia lêku przed ponownym u¿¹dleniem, jednak móg³ mieæ wp³yw na podjêcie decyzji o leczeniu. Wnioski Pacjentów z alergi¹ na jad owadów b³onkoskrzyd³ych, którzy przebyli w przesz³oci ciê¿k¹ reakcjê alergiczn¹ po u¿¹dleniu przez owada, zakwalifikowanych do immunoterapii swoistej z jadem, cechuje bardzo wysoki poziom lêku przed ponownym u¿¹dleniem. Im krótszy czas od u¿¹dlenia z nastêpow¹ reakcj¹ systemow¹, tym poziom leku w skali VAS jest wy¿szy. Po wdro¿eniu terapii i osi¹gniêciu przez pacjentów dawki podtrzymuj¹cej VIT poziom lêku przed ponownym u¿¹dleniem zmniejsza siê znamiennie, co w znacznym stopniu poprawia ich jakoæ ¿ycia. Jako ³atwo dostêpne i proste w u¿yciu narzêdzia, zarówno wizualna skala analogowa (VAS), jak i kwestionariusz oczekiwa- Przegl¹d Lekarski 2012 / 69 / 12 nych korzyci z leczenia, mog¹ s³u¿yæ ocenie lêku, a porednio tak¿e jakoci ¿ycia u pacjentów kwalifikowanych i poddawanych immunoterapii swoistej z jadem . Pimiennictwo 1. Antonicelli L., Bilo M.B., Bonifazi F.: Epidemiology of Hymenoptera allergy. Curr. Opin. Allergy Clin. Immunol. 2002, 2, 341. 2. Bilo B.M., Rueff F., Mosbech H. et al.: Diagnosis of Hymenoptera venom allergy. Allergy 2005, 60, 1339. 3. Bilo B.M., Bonifazi F.: Epidemiology of insect - venom anaphylaxis. Cuurr. Opin. Allergy Clin. Immunol. 2008, 8, 330. 4. Bilo B.M., Bonifazi F.: The natural history and epidemiology of insect venom allergy; clinical implications. Clin. Exp. Allergy 2009, 39, 1467. 5. Bousquet P.J., Combescure Ch., Klossek J.-M.: Change in Visual Analog Scale score in a pragmatic randomized cluster trial of allergic rhinitis. J. Allergy Clin. Immunol. 2009, 10, 1349. 6. Bousquet P.J., Combescure Ch., Neukrich F. et al.: Visual Analog Scales can assess the severity of rhinitis graded according to ARIA guidelines. Allergy 2007, 62, 367. 7. Golden D.B., March D.G, Kagey-Sobotka A.: Epidemiology of insect venom sensitivity. JAMA 1989, 262, 240. 8. Mueller U., Helbling A., Berchtold E.: Immunotherapy with honeybee venom and yellow jacket venom is different regarding efficacy and safety. J. Allergy Clin. Immunol. 1992, 89, 529. 9. Pumphrey R.S.: Lessons for management of anaphylaxis from a study of fatal reactions. Clin. Exp. Allergy 2000, 30, 1144. 10. Pumphrey R.S.: Fatal anaphylaxis in the UK, 1992 - 2001.: Novartis Found Symp. 2004, 257, 116. 11. Pucci S., Antonicelli L., Bilo M.B.at al.: Shortness of interval between two stings as risk factor for developing Hymenoptera venom allergy. Allergy 1995, 49, 894. 12. Qude-Elberink J.N.G., de Konchy J.G.R., Golden D.B.K.et al.: Development and validation of a health - related quality of life questionnaire in patient with yellow jacket allergy. Clin. Immunol. 2002, 109, 162. 13. Qude-Elberink J.N.G., Dubois A.E.J.: Quality of life in insect venom allergic patients. Curr. Opin. Allergy Clin. Immunol. 2003, 3, 287. 14. Qude-Elberink J.N.G., de Konchy J.G.R., van der Heine S.et al.: Venom immunotherapy improves health - related quality of life in patients allergic to yellow jacket venom. J. Allergy Clin. Immunol. 2002, 110, 174. 15. Ross R.N., Nelson H.S., Finegold I.: Effectiveness of specific immunotherapy in the treatment of Hymenoptera venom hypersensitivity: a metaanalysis. Clin. Ther. 2000, 22, 351. 16. Senti G., Vavricka B.M., Graf N. et al.: Evaluation of visual analog scale for the assessment of symptom severity in allergic rhinoconjunctivitis. Ann. Allergy Asthma Immunol. 2007, 98, 134. 17. Sicherer S.: Self injectable epinephrine: no size fits all. Ann. Allergy Asthma Immunol. 2001, 86, 597. 18. Unsworth D.J.: Adrenaline syringes are vastly over prescribed. Arch. Dis. Childhood. 2001, 84, 410. 1265