FIZJOTERAPIA

KARTA PRZEDMIOTU
FIZJOTERAPIA
Studia drugiego stopnia – profil praktyczny
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Jednostka prowadząca
Koordynator przedmiotu
Osoby prowadzące przedmiot
PEDAGOGIKA SPECJALNA
ZWKF_FT_2_O_B.7_s
Zakład Nauk Humanistycznych i Społecznych
dr Mariola Radzińska
dr Mariola Radzińska
1. PODSTAWOWE INFORMACJE
Forma studiów
Profil studiów
Rok / Semestr
Liczba ECTS
Forma zajęć
Wymiar zajęć
studia stacjonarne
praktyczny
I / pierwszy
1
Wykłady
15
Poziom studiów
Moduł kształcenia
Język przedmiotu
Forma zaliczenia
Ćw. audytoryjne
15
studia drugiego stopnia
moduł przedmiotów podstawowych
polski
zaliczenie na ocenę
Ćw. sportowe
Ćw. kliniczne
2. CELE PRZEDMIOTU
C1
C2
C3
Zapoznanie z problematyką niepełnosprawności i jej skutków społecznych.
Uświadomienie roli i znaczenia pedagogiki specjalnej, edukacji integracyjnej i włączającej dla wyrównywania szans osób niepełnosprawnych.
Kształtowanie umiejętności terapeutycznych do pracy z osobami niepełnosprawnymi.
3. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

Brak.
4. EFEKTY KSZTAŁCENIA
Kod
EK1
EK2
EK3
Po zrealizowaniu przedmiotu student:
posiada podstawową wiedzę z zakresu pedagogiki specjalnej w procesie kształcenia i wychowywania osób
niepełnosprawnych, posiada wiedzę o procesach zagrażających zdrowiu i skali problemów niepełnosprawności
w ujęciu demograficznym i epidemiologicznym.
potrafi dostrzegać i rozpoznawać problemy psychologiczne u osób z różnymi dysfunkcjami; potrafi poradzić
sobie z problemami w trakcie kształcenia osób niepełnosprawnych.
rozumie potrzebę stałego uaktualniania swojej wiedzy
z zakresu nauk podstawowych oraz medycznych, potrafi
krytycznie ocenić własne i cudze działania oraz dokonać
weryfikacji proponowanych rozwiązań.
Odniesienie do
efektów kształcenia
Odniesienie do efektów kształcenia
dla programu
dla obszaru
K_W04
K_W05
M2_W03
K_U09
K_U10
M2_U03
M2_U04
K_K01
K_K03
M2_K01
M2_K02
5. TREŚCI PROGRAMOWE
WYKŁADY
Lp.
W1
W2
W3
W4
W5
W6
W7
Tematyka zajęć
Konteksty pedagogiki specjalnej. Zagrożenia jednostkowe i populacyjne.
Niepełnosprawność intelektualna.
Spektrum zaburzeń autystycznych.
Niepełnosprawności fizyczno-ruchowe i specjalne potrzeby zdrowotne.
Niepełnosprawności słuchowe.
Niepełnosprawności wzrokowe.
Zaburzenia mowy, emocjonalne i zaburzenia zachowania.
Liczba
godzin
2
2
2
2
2
2
2
W8
1
15
Zaliczenie.
Razem:
ĆWICZENIA
Lp.
ĆW1
ĆW2
ĆW3
CW4
CW5
CW6
CW7
CW8
Tematyka zajęć
Liczba
godzin
Wprowadzenie do przedmiotu.
Ćwiczenia koordynacji ruchów dla dzieci z zaburzeniem równowagi.
Gry i zabawy dzieci niepełnosprawnych sensorycznie i intelektualnie. Dzieci niewidome,
dzieci niesłyszące, dzieci niepełnosprawne intelektualnie.
Ćwiczenia metodą Weroniki Sherborne. Ćwiczenia IS (integracji sensorycznej).
Ćwiczenia kinezjologii edukacyjnej. Ćwiczenia orientacji przestrzennej i lateralizacji.
Ćwiczenia socjoterapeutyczne.
Gry i zabawy integracyjne. Zabawy komunikacyjne i werbalne, zabawy z użyciem materiałów piśmienniczych, zabawy z użyciem różnych rekwizytów.
Zaliczenie.
2
2
Razem:
2
2
2
2
2
1
15
6. METODY DYDAKTYCZNE
M1
M2
M3
M4
M5
Wykład z prezentacją multimedialną.
Analiza przypadku.
Dyskusja.
Gry dydaktyczne.
Ćwiczenia praktyczne.
7. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywności
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym:
Godziny wynikające z planu studiów
Konsultacje przedmiotowe
Zaliczenia w sesji
Godziny bez udziału nauczyciela wynikające z nakładu pracy studenta, w tym:
Przygotowanie się do zajęć
Przygotowanie: prezentacji, ćwiczeń praktycznych, udziału w dyskusji
Przygotowanie do zaliczenia
Sumaryczna liczba godzin dla przedmiotu wynikająca z całego nakładu
pracy studenta
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
8. METODY OCENY
Ocena formułująca
F1
F2
Rozmowa i obserwacja zachowań.
Dyskusja.
P1
P2
Kolokwium.
Ocena ćwiczeń praktycznych.
Ocena podsumowująca
30
5
–
10
5
5
55
2
9. KRYTERIA OCENY
Efekt
kształcenia
EK1
EK2
EK3
Student na ocenę:
niedostateczny (2,0)
nie posiada podstawowej
wiedzy z zakresu pedagogiki
specjalnej, nie posiada wiedzy o procesach zagrażających zdrowiu i skali problemów niepełnosprawności
w ujęciu demograficznym
i epidemiologicznym.
nie potrafi dostrzegać i rozpoznawać problemów psychologicznych u osób z różnymi dysfunkcjami; nie radzi sobie z problemami
w trakcie kształcenia osób
niepełnosprawnych.
nie rozumie potrzeby stałego
uaktualniania swojej wiedzy
z zakresu nauk podstawowych oraz medycznych, nie
potrafi krytycznie ocenić
własnych i cudzych działań
oraz dokonać weryfikacji
proponowanych rozwiązań.
dostateczny (3,0)
posiada podstawową wiedzę
z zakresu pedagogiki specjalnej w zakresie kształcenia i wychowania, potrafi
zdefiniować niektóre sytuacje zagrażające zdrowiu
i skale problemów niepełnosprawności w ujęciu demograficznym i epidemiologicznym.
dostrzega i rozpoznaje niektóre problemy psychologiczne; potrafi sprostać podstawowym
problemom
w trakcie kształcenia osób
niepełnosprawnych.
dobry (4,0)
posiada poszerzoną wiedzę z
zakresu pedagogiki specjalnej w zakresie kształcenia
i wychowania, potrafi zdefiniować większość sytuacji
zagrażające zdrowiu i skale
problemów niepełnosprawności w ujęciu demograficznym i epidemiologicznym.
rozumie potrzebę stałego
uaktualniania swojej wiedzy
z zakresu nauk podstawowych oraz medycznych; w
niewielkim stopniu potrafi
krytycznie ocenić własne
i cudze działania oraz dokonać weryfikacji proponowanych rozwiązań.
rozumie potrzebę stałego
uaktualniania swojej wiedzy
z zakresu nauk podstawowych oraz medycznych;
dobrze ocenia własne i cudze działania oraz dokonuje
weryfikacji proponowanych
rozwiązań.
dostrzega i rozpoznaje wiele
problemów psychologicznych; potrafi poradzić sobie
z wieloma
problemami
w trakcie kształcenia osób
niepełnosprawnych.
bardzo dobry (5,0)
posiada wszechstronną wiedzę z zakresu pedagogiki
specjalnej w zakresie kształcenia i wychowania, potrafi
zdefiniować wszystkie sytuacje zagrażające zdrowiu
i skale problemów niepełnosprawności w ujęciu demograficznym i epidemiologicznym.
dostrzega i rozpoznaje większość problemów psychologicznych; potrafi poradzić
sobie z większością problemów w trakcie kształcenia
osób niepełnosprawnych.
rozumie potrzebę stałego
uaktualniania swojej wiedzy
z zakresu nauk podstawowych oraz medycznych;
potrafi wnikliwie i krytycznie ocenić własne i cudze
działania oraz dokonać weryfikacji proponowanych
rozwiązań.
10. MACIERZ REALIZACJI PRZEDMIOTU
Efekt
kształcenia
Odniesienie do efektów kierunkowych
Cele
przedmiotu
Treści programowe
Metody
dydaktyczne
Sposoby
oceny
EK1
K_W04, K_W05
C1
W1 – W7
M1 – M3
EK2
K_U09, K_U10
C2
W1 – W7, ĆW1 – ĆW7
M1 – M5
EK3
K_K01, K_K03
C3
ĆW1 – ĆW7
M1 – M5
F1– F2,
P1
F1– F2,
P1 – P2
F1– F2,
P1 – P2
11. LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1.
2.
3.
4.
Smith D.D., Pedagogika specjalna, T 1–2, PWN, Warszawa 2009.
Sękowska Z., Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, APS, Warszawa 2001.
Maas V.F., Uczenie się przez zmysły: Wprowadzenie do teorii integracji sensorycznej, WSiP, Warszawa
1998.
Skorek E.M., Terapia pedagogiczna. Cz. 2., Impuls, Kraków 2010.