Wszczepialny rejestrator EKG — pomoc w diagnostyce
Transkrypt
Wszczepialny rejestrator EKG — pomoc w diagnostyce
Michał R. Żebrowski, Wojciech Religa Pracownia Implantacji Stymulatorów Kliniki Kardiologii Instytutu Medycyny Wewnętrznej w Łodzi Wszczepialny rejestrator EKG — pomoc w diagnostyce omdleń o niejasnej etiologii Implantable loop recorder — an aid in diagnosing syncope of unclear aetiology Syncope may be related to a large spectrum of medical and psychologic disorders, yet the precise aetiology is often difficult to determine. Patients with unexplained syncope are often considered candidates for prolonged monitoring when noninvasive and invasive investigations fail to provide a diagnosis. The use of an implantable loop recording device (ILR) provides continuous monitoring of heart rate and rhythm during syncopal events and may help clinicians arrive at a more precise diagnosis in a more timely manner. Key words: syncope, aetiology, implantable loop recorder Omdlenia mogą być spowodowane bardzo różnorodnymi zaburzeniami natury zarówno somatycznej, jak i psychicznej. Precyzyjne określenie ich etiologii w konkretnym przypadku klinicznym może być trudne. Jakkolwiek pacjenci z omdleniami podlegają zazwyczaj intensywnej diagnostyce, w znacznym ich odsetku (do 50% [1]) nie udaje się ustalić ostatecznego rozpoznania [2]. Techniki ambulatoryjne są mało użyteczne w diagnozie ze względu na często sporadyczny charakter omdleń i brak objawów poprzedzających. Chorzy z niewyjaśnionymi omdleniami są częstymi kandydatami do przedłużonego monitoringu, gdy badania zarówno nieinwazyjne, jak i inwazyjne nie pozwalają na rozpoznanie [3]. Taka metoda jest uważana za efektywną i bezpieczną u pacjentów z omdleniami „problematycznymi” [4]. Użycie implantowalnego rejestratora EKG (ILR, implantable loop recorder) umożliwia ciągły monitoring rytmu serca, w tym rytmu w trakcie incydentów omdleń, co może dopomóc w postawieniu precyzyjniejszej diagnozy [2, 5]. Należy również zwrócić uwagę na fakt, że pacjenci z nawracającymi omdleniami poddawani są intensywnej diagnostyce, co pociąga za sobą znaczne obciążenie finansowe. Zastosowanie ILR może zredukować te koszty, eliminując inne badania i skracając proces terapeutyczny [6]. W badaniu RAST (Randomized Assessment of Syncope Trial) wykazano, że możliwości diagnostyki niewyjaśnionych omdleń za pomocą ILR ponad dwukrotnie przewyższają możliwości oferowane przez tradycyjne metody. Dodatnią korelację między zapisem EKG a występującymi objawami uzyskano u 59–88% chorych w trakcie 5–10-miesięcznej obserwacji [7]. Implantowany rejestrator EKG jest niewielkim urządzeniem wszczepianym podskórnie w znieczuleniu miejscowym. Czas pracy rejestratora wynosi około 18–24 miesięcy, a odczyt jednokanałowego zapisu EKG jest możliwy przy użyciu zewnętrznego programatora. Urządzenie ma pamięć stałą (ok. 42 min). Rejestracja EKG jest dokonywana retrospektywnie po przebytym incydencie (omdleniu). Rejestrator aktywuje pacjent lub odbywa się to w sposób automatyczny. Korzyści wynikające z zastosowania wszczepialnych rejestratorów EKG są następujące: — ciągłość monitorowania EKG (do 24 miesięcy), — dobra jakość rejestrowanego zapisu, — możliwość wielokrotnego odczytu EKG z rejestratora po przebytych incydentach omdleń. Vlay i Lawson [8] sugerują rozszerzenie wskazań do implantacji ILR. Może on być aktywowany również w trakcie incydentów bólu wieńcowego. Analiza zapisu tych zdarzeń wykazywała istotne obniżenie poziomu odcinka ST. Autorzy postulują możliwość wykorzystania Adres do korespondencji: dr med. Michał R. Żebrowski Klinika Kardiologii IMW AM, Szpital im. Wł. Biegańskiego ul. Kniaziewicza 1/5, 91–347 Łódź, e-mail: [email protected] Copyright „ 2002 Via Medica, ISSN 1425–3674 [email protected] 129 Forum Kardiologów 2002, tom 7, nr 3 ILR do oceny niedokrwienia mięśnia sercowego. Prawdopodobnie w przyszłości poprawa funkcji filtrujących może zwiększyć dokładność analizy niedokrwienia. Należy pamiętać, że mimo wielu zalet wszczepialne rejestratory EKG pozostaną jedynie jedną z wielu metod i nie będą w stanie rozwikłać wszelkich zagadnień dotyczących etiologii omdlenia. Do ograniczeń tej metody diagnostycznej można zaliczyć konieczność wykonania małego zabiegu chirurgicznego, związanego z implantacją rejestratora; niemożność rejestracji parametrów biologicznych mogących mieć wpływ na wystąpienie omdlenia (np. wysokość ciśnienia tętniczego, częstość oddechu) oraz duży koszt urządzenia (ok. 1500 USD). Jednak analiza kosztów wynikających z kompleksowej diagnostyki omdleń o niewyjaśnionej etiologii (m.in. konsultacje specjalistyczne, badania dodatkowe) może wykazać, że implantacja ILR jest bardziej opłacalna [4, 6]. Jednym z elementów wpływających na zafałszowanie danych uzyskiwanych tą metodą może być oddziaływanie czynników zewnętrznych na zapis rekordera. De Cock i wsp. [9] badali wpływ na ILR (implantowane i nie) źródeł promieniowania elektromagnetycznego [telefony komórkowe, elektroniczne urządzenia rewidujące (EAS), bramkowe detektory metalu (MDG) i rezonans magnetyczny (MRI)]. Jedynie EAS interferowało z ILR, a MRI wpłynęło na jeden rejestrator nie wszczepiony. Lekarz oceniający zapis powinien brać pod uwagę możliwość wpływu pola magnetycznego na ILR. Pomimo to implantowalny rejestrator EKG pozostaje niezastąpionym narzędziem w trudnych przypadkach i zawsze należy rozważyć możliwość jego zastosowania. Dotyczy to zwłaszcza chorych z uzasadnionym podejrzeniem, że przyczynę omdleń stanowią zaburzenia rytmu, które nie są dostatecznie udowodnione, by stanowić podstawę wdrożenia odpowiedniego leczenia. Odnosi się to również do pacjentów z blokiem odnóg pęczka Hisa, gdzie prawdopodobną przyczyną omdleń jest napadowy całkowity blok przedsionkowo-komorowy, oraz do chorych ze znacznie upośledzoną czynnością lewej komory, u których prawdopodobną przyczyną omdleń może być tachyarytmia komorowa, pomimo prawidłowego wyniku badania elektrofizjologicznego. W podsumowaniu należy podkreślić, że pomimo ograniczeń ILR jest metodą uznaną przez europejskie i amerykańskie towarzystwa kardiologiczne, pozwala- 130 jącą na znaczne poszerzenie możliwości diagnostyki omdleń o niejasnej etiologii [10, 11]. Omdlenia mogą być spowodowane bardzo różnorodnymi zaburzeniami natury zarówno somatycznej, jak i psychicznej. Określenie ich etiologii stanowi istotny problem diagnostyczny. Chorzy z niewyjaśnionymi omdleniami są częstymi kandydatami do przedłużonego monitoringu, gdy badania zarówno nieinwazyjne, jak i inwazyjne nie pozwalają na postawienie diagnozy. Użycie implantowalnego rejestratora EKG (ILR) umożliwia zapis rytmu serca, również w trakcie incydentów omdleń, co może pomóc w precyzyjnym rozpoznaniu. Słowa kluczowe: omdlenie, etiologia, wszczepialny rejestrator EKG PIŚMIENNICTWO 1. Futterman L.G., Lemberg L. Ambulatory electrocardiographic monitoring: use of the implantable loop recorder in the evaluation of syncope. J. Cardiovasc. Nurs. 2002; 16: 24–33. 2. Nierop P.R., van Mechelen R., van Elsacker A. i wsp. Heart rhythm during syncope and presyncope: results of implantable loop recorders. Pacing Clin. Electrophysiol. 2000; 23: 1532–1538. 3. Krahn A.D., Klein G.J., Fitzpatrick A. i wsp. Predicting the outcome of patients with unexplained syncope undergoing prolonged monitoring. Pacing Clin. Electrophysiol. 2002; 25: 37–41. 4. Krahn A.D., Klein G.J., Yee R. i wsp. Use of an extended monitoring strategy in patients with problematic syncope. Reveal Investigators. Circulation 1999; 26: 406–410. 5. Olshansky B. Syncope Evaluation at a Crossroad. For Which Patients? Circulation 2001; 104: 7. 6. Krahn A.D., Klein G.J., Yee R., Manda V. The high cost of syncope: cost implications of a new insertable loop recorder in the investigation of recurrent syncope. Am. Heart J. 1999; 137: 870–877. 7. Khran A.D., Klein G.J., Yee R., Skanes A.C. Randomized Assessment of Syncope Trial. Circulation 2001; 104: 46–55. 8. Vlay S.C., Lawson W.E. Demonstration of myocardial ischemia by an internal loop recorder. Pacing Clin. Electrophysiol. 2000; 23: 1576–1578. 9. De Cock C.C., Spruijt H.J., van Campen L.M. i wsp. Electromagnetic interference of an implantable loop recorder by commonly encountered electronic devices. Pacing Clin. Electrophysiol. 2000; 23: 1516–1518. 10. Guidelines on menagement (diagnosis and treatment) of syncope. Task Force on Syncope, European Society of Cardiology. Eur. H. Journal 2001; 22: 1256–1306. 11. Crawford M., Bernstein S., Deedwania P. i wsp. ACC/AHA practice guidelines. ACC/AHA guidelines for ambulatory electrocardiography: Executive summary and recommendations. Circulation 1999; 100: 886–893. [email protected]