21. Domy pomocy społecznej i domy dziecka
Transkrypt
21. Domy pomocy społecznej i domy dziecka
21. Domy pomocy społecznej i domy dziecka Wyniki kontroli w zakresie bezpieczeństwa pracy wskazały na występowanie w co drugim domu pomocy społecznej (w domach dziecka nawet częściej) nieprawidłowości dot. stanu technicznego obiektów i pomieszczeń (w szczególności zaplecza technicznego, ale również pomieszczeń mieszkańców). Stwierdzano także przypadki nieprzystosowania budynków do potrzeb osób niepełnosprawnych ruchowo, pomimo że było to niezbędne. Należy zaznaczyć, że większość kontrolowanych placówek pomocy społecznej znajduje się w obiektach wybudowanych przed kilkudziesięcioma laty. W niektórych z nich wszelkie dokonywane zmiany i adaptacje wymagają zgody konserwatora zabytków. Często stwierdzano również nieinformowanie pracowników o ryzyku zawodowym, jakie wiąże się z wykonywaną pracą oraz zaniedbania w zakresie wykonywania pomiarów czynników szkodliwychwystępujących w środowisku pracy i poddawania pracowników wymaganym szkoleniom z dziedziny bhp. Nieprawidłowości te znacznie częściej występowały w domach pomocy społecznej niż w domach dziecka. Najczęściej występujące nieprawidłowości w zakresie przestrzegania praworządności w stosunkach pracy – zarówno w domach pomocy społecznej jak i w domach dziecka – dotyczyły regulaminu pracy (3/4 kontrolowanych domów pomocy społecznej i domów dziecka) oraz prowadzenia dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy (co druga placówka). W domach dziecka częściej stwierdzano nieprawidłowości dot. urlopów wypoczynkowych (58% kontrolowanych domów dziecka, 25% domów pomocy społecznej) oraz wynagradzania za pracę (odpowiednio 45% i 38%), rzadziej natomiast nieprawidłowości dot. zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (24% i 31%). Stwierdzono przypadki zaniżania wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy wychowawcom zatrudnionym w placówkach oświatowych, w których w organizacji pracy nie przewiduje się ferii szkolnych. Nieprawidłowości wynikały z niespójności art. 67 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela oraz przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania wynagrodzenia oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy nauczycieli. Główny Inspektor Pracy zwrócił się do Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu z prośbą o zajęcie jednoznacznego stanowiska w tej sprawie.