24 IZOLOWANIE ZANIECZYSZCZEŃ DREWNA

IZOLOWANIE ZANIECZYSZCZEŃ
PODŁOŻA Z DREWNA
I MATERIAŁÓW
DREWNOPOCHODNYCH
Prowadzący:
Magdalena Rutkowska-Matela
USUWANIE WAD POWIERZCHNI
Podłoże drewniane obarczone jest zazwyczaj
pewnymi wadami, których usunięcie ma duże
znaczenie dla jakości powłoki.
2
SĘKI I SŁOJE ŻYWICZNE
Powinny być zaizolowane przez dwukrotne powleczenie lakierem
spirytusowym, co zapobiega oddziaływaniu żywicy na przyszłą powłokę.
Przy lakierowaniu drewna sęki powinny być odżywiczone przez
rozpuszczenie żywicy (np. 25-procentowym wodnym roztworem acetonu)
lub jej zługowanie (np. 5-procentowym roztworem sody kaustycznej)
Pęcherze
żywicy
należy
zeskrobać, a następnie zmyć
powierzchnię
środkami
rozpuszczającymi
lub
zmydlającymi
żywicę
(benzyną, terpentyną, 5%
roztwór sody kaustycznej lub
25% roztwór wodny acetonu).
Środki
te
powinny
być
wcierane
wzdłuż
włókien
drewna za pomocą szczotki.
3
Sęki i słoje żywiczne można też zaizolować lakierem
spirytusowym
lub
politurą
szelakową;
surowe
drewno
zaimpregnować lub powlec środkiem owado- i grzybobójczym,
dostosowanym do użytkowania wewnątrz i zewnątrz pomieszczeń.
4
SINIZNA
Mianem sinizny określa się zabarwienie iglastego drewna
okrągłego lub materiałów tartych na kolor od niebieskiego
do zielonoczarnego. Za zmianę barwy odpowiedzialne są grzyby.
Drewno najłatwiej sinieje na wiosnę i w lecie; w tym okresie należy
szczególnie przestrzegać stosowania środków zapobiegawczych. Przy
wilgotności drewna rzędu 23% drewno wchodzi w suchy stan ochronny,
który zabezpiecza je przed rozwojem sinizny.
5
USUWANIE SINIZNY
W przypadku tarcicy lub elementów drewnianych zarażonych sinizną
powierzchniową, które możemy poddać obróbce mechanicznej,
najłatwiej przebarwienia usunąć poprzez struganie lub szlifowanie.
Jeżeli sinizna zabarwiła drewno głęboko lub nie możemy elementu
poddać obróbce mechanicznej pozostaje wybielenie drewna preparatami
chemicznymi. Polega ono na poddaniu zasinionego drewna działaniu
substancji bielących np. związków sodu, chlorku wapnia, szczawianów,
a następnie zmywania jego powierzchni środkami zobojętniającymi.
Większość z wybielaczy działa poprzez reakcję chemiczną z grzybnią, w
wyniku której jest ona utleniana, a drewno odzyskuje naturalną barwę.
Środki chemiczne stosowane zgodnie z zaleceniami zasadniczo nie
powinny niszczyć struktury drewna i obniżać jego parametrów
wytrzymałościowych. W przypadku drewna wybielanego punktowo, a nie
na całej powierzchni, przed dalszym jego wykańczaniem np. lakierami
lub bejcami transparentnymi wskazane jest sprawdzenie, czy w miejscu
wybielania nie powstaną zmiany w naniesionej powłoce.
6