Modelowanie wpływu intensywności podgrzewania na zużycie ciepła
Transkrypt
Modelowanie wpływu intensywności podgrzewania na zużycie ciepła
DR HAB. INŻ. MARIAN KIELOCH, PROF. NZW. PCz. MGR INŻ. BARBARA HALUSIAK Politechnika Częstochowska, Katedra Pieców Przemysłowych i Ochrony Środowiska Al. Armii Krajowej 19, 42-200 Częstochowa [email protected] Modelowanie wpływu intensywności podgrzewania na zużycie ciepła Modeling of the impact of intensity of heating up on heat consumption W pracy zaprezentowano wyniki modelowania wpływu intensywności podgrzewania na zużycie ciepła. Analizie poddano wyniki pomiarów zużycia ciepła w strefach obliczeniowych oraz w strefach technologicznych. Ponadto przeprowadzono badania przemysłowe potwierdzające, że dla danej technologii o zużyciu ciepła decyduje wydajność pieca. The article presents the results of modeling of the impact of intensity of heating up on heat consumption. Analyzed the measurement of heat consumption in zone of analytical and technological zone. In addition industrial research performed to confirm that for a given technology about consumption of heat decides furnace efficiency. Słowa kluczowe: zużycie ciepła, intensywność podgrzewania, modelowanie nagrzewania Key words: heat consumption, intensity of heating up, modeling of heating 1.Wstęp Podstawowym wskaźnikiem pracy cieplnej pieca jest jednostkowe zużycie ciepła. Parametry pracy pieca decydujące o energochłonności procesu nagrzewania można podzielić na kilka grup: konstrukcyjne, eksploatacyjne, związane z wymianą ciepła oraz z wymianą masy[1,2]. Wyniki badań eksperymentalnych wskazują, że podstawowym parametrem wpływającym na energochłonność procesu jest intensywność podgrzewania (wydajność pieca). Jej miarą może być między innymi szybkość wzrostu temperatury powierzchni wsadu, a także gęstość strumienia ciepła dopływającego do wsadu [3]. 2. Modelowanie numeryczne pola temperatury w komorze pieca Pole temperatury w komorze pieca jest determinowane realizowaną technologią, rodzajem wsadu (geometria, materiał, początkowy stan temperatury) oraz cechami konstrukcyjnymi[4]. Dla wyznaczenia zużycia ciepła przeprowadzono modelowanie numeryczne temperatury w komorze pieca. Przestrzeń pieca została umownie podzielona na strefy za pomocą płaszczyzn prostopadłych do wzdłużnej osi pieca. Założono, że ciepło ze spalin jest przekazywane do powierzchni wsadu i powierzchni obmurza na drodze promieniowania i konwekcji. Występuje także radiacyjna wymiana ciepła między powierzchnią obmurza i powierzchnią wsadu, a także między wydzielonymi strefami pieca [5]. Podstawę do obliczeniowego określenia rozkładu temperatury w komorze pieca stanowi model matematyczny wymiany ciepła. Model ten opisują: zależności wyrażające współczynnik wnikania ciepła jako funkcję prędkości spalin, równania określające strumienie energii przepływającej pomiędzy powierzchniami oraz strefami, wyrażenia definiujące jasności powierzchni oraz równania bilansu energii [3]. Podane zależności umożliwiają stworzenie układu równań nieliniowych, którego rozwiązaniem są wartości wyznaczanych temperatur. 3. Obiekt modelowania Modelowaniu został poddany przepychowy piec grzewczy, którego schemat przedstawiono na rys.1. Przyjęto, że komorę grzewczą pieca stanowi prostopadłościan. Wsadem są kęsiska kwadratowe lub płaskie o grubości 2s i długości l. Dla każdej technologii nagrzewania oddzielnie ustalono pole temperatury komory pieca, umożliwiające osiągnięcie końcowej temperatury powierzchni tp=1250°C i końcowej różnicy temperatury w przekroju ∆tk=50K. Piec podzielono na 20 stref obliczeniowych [3]. Rys.1. 4. Zużycie ciepła w strefach obliczeniowych Analiza zużycia ciepła w strefach obliczeniowych, mierzonego mocą cieplną, dostarcza istotnych informacji o pracy urządzeń cieplnych[4]. Dla technologii energooszczędnej, moc cieplną poszczególnych stref obliczeniowych przedstawiono na rys. 2. Z analizy tego diagramu wynika, że rozkład mocy cieplnej znacznie odbiega od ogólnie przyjętych zasad w eksploatacji pieców grzewczych. Ciepło w piecach rzeczywistych w około 90% dostarczane jest w strefach podgrzewczych i grzewczych. Rys.2. 5. Zużycie ciepła w strefach technologicznych W celu porównania wyników obliczeń zużycia ciepła z piecami rzeczywistymi analizowany piec podzielono na pięć stref technologicznych: - strefa I- podgrzewcza I, - strefa II- podgrzewcza II, - strefa III- grzewcza I, - strefa IV- grzewcza II, - strefa V- wyrównawcza. Każda strefa technologiczna składa się z czterech stref obliczeniowych. Udział mocy cieplnej stref pieca dla energooszczędnej technologii nagrzewania obrazuje rys.3 [3]. Rys.3. Wyniki badań wykazały, że udziały mocy cieplnych stref pieca, dla technologii aktualnie stosowanych, odbiegają od technologii energooszczędnej. W celu uzyskania technologii zbliżonych do energooszczędnej, obciążenie stref wyrównawczych powinno być zwiększone kosztem stref podgrzewczych. Opracowanie energooszczędnej technologii nagrzewania wsadu stalowego jest możliwe także dzięki odpowiedniemu rozmieszczeniu palników na długości pieca oraz podział pieca na wiele stref o zróżnicowanych temperaturach i oddzielnie regulowanych [3]. 6. Wpływ technologii i wydajności na zużycie ciepła Analizy teoretyczne oraz wyniki badań przemysłowych potwierdzają, że na wyniki pracy pieca w znacznym stopniu wpływa technologia nagrzewania, a dla danej technologii, ich wydajność. Badania wpływu tych parametrów na zużycie ciepła wykonano w piecu przepychowym. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że możliwe jest znaczne obniżenie zużycia ciepła poprzez dobór odpowiedniej technologii nagrzewania (T3) (rys.4). Przykładowo, zmieniając technologię (T1) na (T3), można zmniejszyć zużycie ciepła o około 20%. Dalsze obniżenie zużycia ciepła jest możliwe po zastosowaniu technologii energooszczędnego nagrzewania (T4). Uzyskanie takich warunków pracy pieców grzewczych jest możliwe dzięki wprowadzeniu odpowiedniego rozmieszczenia mocy cieplnej na długości pieca. Rys.4. 7. Wnioski Na podstawie opracowań teoretycznych, przeprowadzonych badań eksperymentalnych oraz analizy ich wyników można sformułować następujące wnioski: - Technologia nagrzewania w znacznym stopniu wpływa na zużycie ciepła. - Zapewnienie najniższego zużycia ciepła jest możliwe dla technologii charakteryzującej się warunkami racjonalnego procesu nagrzewania. - W celu osiągnięcia warunków energooszczędnych, obciążenie stref wyrównawczych powinno być zwiększone kosztem stref podgrzewczych. - Obniżenie zużycia ciepła jest możliwe także poprzez zmiany konstrukcyjne pieców grzewczych( odpowiednie rozmieszczenie palników). - Dla danej technologii o zużyciu ciepła decyduje wydajność pieca, jej wzrost powoduje obniżenie energochłonności. Literatura: 1. Senkara T.: Obliczenia cieplne pieców grzewczych w hutnictwie, Śląsk, Katowice 1981. 2. Kozioł J.: Modelowanie wpływu czynników eksploatacyjnych na prace pieców przemysłowych, W. Mat. V Ogólnopolskiej Konf. nt. Gospodarka cieplna i eksploatacja pieców przemysłowych, Częstochowa- Poraj 1997, s. 107-124. 3. Kieloch M.: Energooszczędne i małozgorzelinowe nagrzewanie wsadu stalowego. Prace Naukowe Wydziału Inżynierii Procesowej, Materiałowej i Fizyki Stosowanej, Seria Metalurgia nr 29, Częstochowa 2002. 4. Kieloch M.: Racjonalizacja nagrzewania wsadu, Wyd. WIPMiFS PCz, Częstochowa 2010. 5. Kieloch M., Boryca J., Wyleciał T., Piechowicz Ł., : Modelowanie zjawisk cieplnych w piecach grzewczych stratą stali na zgorzelinę. Sprawozdanie z projektu badawczego nr 3 T08B 02029, Częstochowa 2008. Spis rysunków: Rys.1. Schemat technologiczny pieca grzewczego Fig.1. Technological scheme of heating furnace Rys. 2. Rozkład mocy cieplnych stref obliczeniowych dla technologii energooszczędnej Fig. 2. Distribution of thermal power areas of computational for energy-saving technology Rys. 3. Udziały mocy cieplnej stref pieca dla technologii energooszczędnej Fig. 3. Shares of thermal power zones of the furnace for energy-saving technology Rys.4. Wpływ wydajności i technologii nagrzewania na zużycie ciepła Fig. 4. Impact of performance and heating technology on the heat consumption Rys.1. Wsad H H Spaliny L Rys.2. 7000 6000 5000 4000 3000 2000 1000 0 -1000 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 -2000 Strefa obliczeniowa pieca Rys.3. 70 60 50 40 30 20 10 0 Podgrzewcza I Podgrzewcza II Grzewcza I Grzewcza II Wyrównawcza Rys.4.