Święta coraz bliżej

Święta coraz bliżej …
Święta coraz bliżej …
My proponujemy sięgnąć po książki z
działu : kucharstwo i zapoznać się z
przepisami na Wigilię i Święta . Hanna
Szymanderska przez jednych nazywana
kulinarną encyklopedią, lub też Pierwszą
Kucharką Rzeczypospolitej ma na swoim
koncie wiele książek kucharskich, w tym
wydana przez „Świat Książki”. „Wigilię”
(dostępna w bibliotece).
„Polskie dzieje narodowe sprawiły, że Wigilia wpisała się w naszą tradycję
jako wieczór prawdziwego zbliżenia ludzi”, tak zaczyna się ta niezwykła
książka, która w spisie treści zawiera m.in. genezę Wigilii, obrzędowość,
informację o opłatku, strojeniu choinki, a przede wszystkim opisane są
potrawy wigilijne w danych czasach.
Święta coraz bliżej …
My proponujemy sięgnąć po książki z
działu : kucharstwo i zapoznać się z
przepisami na Wigilię i Święta . Hanna
Szymanderska przez jednych nazywana
kulinarną encyklopedią, lub też Pierwszą
Kucharką Rzeczypospolitej ma na swoim
koncie wiele książek kucharskich, w tym
wydana przez „Świat Książki”. „Wigilię”
(dostępna w bibliotece).
„Polskie dzieje narodowe sprawiły, że Wigilia wpisała się w naszą tradycję
jako wieczór prawdziwego zbliżenia ludzi”, tak zaczyna się ta niezwykła
książka, która w spisie treści zawiera m.in. genezę Wigilii, obrzędowość,
informację o opłatku, strojeniu choinki, a przede wszystkim opisane są
potrawy wigilijne w danych czasach.
„To przez tradycję wyróżniany jest majestat człowieka” napisał Cyprian Kamil
Norwid. Autorka w sposób przystępny opisała ten wyjątkowy wieczór . Nazwę
„Wigilia” Kościół katolicki przyjął z terminologii starożytnego Rzymu (łac.
Vigiliae – nocne czuwanie)
Początkiem wieczerzy wigilijnej były w dawnych wiekach wielogodzinne
widowiska kościelne, na które wierni przynosili jedzenie i napoje. Dwa
tysiące lat chrześcijaństwa ugruntowały ostatecznie chrześcijańską treść tego
święta.
Z Wigilią ściśle związane są takie pojęcia jak: gwiazdka, opłatek, kolędy,
pastorałki, pasterka, jasełka, szopka, choinka, kutia…
Do wieczerzy wigilijnej zasiadano, gdy na niebie ukazała się pierwsza
gwiazda. Do wierzeń i obrzędów wigilijnych należały i wierzono, że kto we
„wigilię od stołu odejdzie przed zakończeniem, to umrze i drugiej wieczerzy
wigilijnej nie doczeka”.
Wierzono, że kto w Wigilię kichnie, ten zdrów będzie przez cały rok. Wiele
potraw gotowano z rzepy, z nadzieją, że uchroni to przed bólem zębów.
Jabłka jedzone podczas wieczerzy wigilijnej miały zapobiec bólowi gardła,
orzechy bólowi zębów.
Wierzono też, że nieposzanowanie tego wieczoru sprowadzić może wszelkie
nieszczęście, dlatego po zachodzie słońca nie należało niczego robić.
W Wigilię przed zmrokiem należało przynieść węgla, wody, drewna na całe Boże
Narodzenie, wierzono bowiem, że jeśli coś się wniesie do domu po wieczerzy,
wszystko myszy zjedzą .
W Wigilie niechętnie cokolwiek pożyczano, uważano bowiem, że kto tego dnia
coś z domu swojego wydaje, ten niczego się nie dorobi.
Należało też uważać, aby pierwszy do domu wszedł mężczyzna, a nie kobieta,
bowiem to on wróżył na cały rok zdrowie, a kobieta przynosiła choroby.
Wiele jeszcze innych zwyczajów, jest opisanych, zachęcamy do przeczytania,
warto, gdyż często zapominamy o tradycji, upraszczamy ją w imię
nowoczesności, pośpiechu, dlatego w tę jedną noc warto celebrować obrzędy
naszych przodków. Jadłospis wigilijnych potraw był tak ułożony, aby
uwzględnić wszystkie płody rolne i leśne z całego roku. Z lasu pochodziły
grzyby, orzechy, miód, z pola kasza, rośliny oleiste, zboża, jarzyny, owoce,
z rzek i jezior ryby, a typowymi potrawami były: barszcz z buraków, zupa
grzybowa, bigos postny, kasza jaglana ze śliwkami suszonymi, groch, fasola,
kisiel z owsa, piernik, jabłka, orzechy.
Każdy region Polski miał swoją tradycję i swoje potrawy wigilijne.
Autorka jest zwolenniczką bezmięsnej wieczerzy wigilijnej opartej na
tradycyjnych przepisach.
Jak zrobić karpia i nie tylko, ugotować zupę grzybową, barszcz, rybną –
radzimy po prostu przyjść do biblioteki i wypożyczyć książkę.
Książki które warto przeczytać przed świętami:
Bożena Dykiel – Moje sekrety kulinarne
i rozdział „Moja Wigilia”