niewiele więcej niż torebka cukru (1137 gramów) spina

niewiele więcej niż torebka cukru (1137 gramów) spina mocniej wodze fantazji
i nakazuje umiar. Rower jedzie jak przyklejony. Szybkie, strome, przecinane
korzeniami ścieżki pokonuje pewnie i stabilnie dzięki idealnie umieszczonemu
suportowi (305 mm) i sporej bazie kół (1080 mm). Niewielki ruch kierownicą
sprawia błyskawiczną, ale całkowicie kontrolowaną zmianę kierunku i bezbłędny
wybór linii przejazdu. Po kilkaset metrach ufałem mu całkowicie, nawet przy
znacznej prędkości - do tego stopnia, że na technicznym zjeździe do Bystrej
jedynie cienka czerwona linia dzieliła mnie od przekroczenia granic zdrowego
rozsądku i rzucenia w wir być może zakończony przepaścią… konsekwencji.
Na dole rower był cały, a ja szczęśliwy i zachwycony jego prowadzeniem. Odmiennie do tępych konstrukcji, które niemal interpolują nierówności (przenoszą
każdy kamień i dziurę, z całą amplitudą), KTM zapewnia idealną niemal aproksymację terenu. Odczuwalna rzeźba terenu jest wyraźnie wygładzana, niczym
wielomian wykazujący najmniejsze odchylenie kwadratowe wobec punktów
bazowych. Ma to decydujący wpływ na podniesienie granicy ryzyka, a przede
wszystkim komfortu. Szybkie zjazdy pokonuje jak zaklęty, pozwala idealnie
złożyć się i wyjść z każdego zakrętu bez względu na jego krzywiznę.
Napompowany do 100 PSI SID doskonale wspiera pracę ramy, nie pomija
żadnych nierówności. Progresja twardości przypada idealnie na tę awaryjną
końcówkę skoku. Dzięki dobrej sztywności kół, nawet na wyjątkowo technicznych odcinkach, pozwolił zachować dostateczną sterowność, pomimo wyczuwalnego na kamienistych pasażach deficytu sztywności. Lokalna górka obfitującą
w ścieżki rodem z dobrej i selektywnej pętli XC ukazała doskonałą skrętność
KTM, która w parze z dziecinną wręcz skocznością pozwala pokonać każdy
ostry i ciasny zakręt z niebywałą precyzją. Niesamowita zdolność przyspieszenia
wydatnie wspiera w płynnym przejściu ze stromych, maksymalnie dohamowywanych zjazdów w ostre nawrotki zapoczątkowujące sztywne podjazdy, gdy
nie czas na zabawę przednią manetką. Kręte, pełne muld odcinki nie stanowią
problemu nawet przy agresywnej jeździe na stojąco.
Sum Up: przed pierwszą jazdą bałem się, czy to nie jedynie chwilowe zauroczenie i czy cały czar nie pryśnie na pierwszym podjeździe. Nic z tego, to była
miłość od pierwszego wejrzenia. Dla wyglądu straciłem głowę, a dla jazdy nogi
i płuca. Ile dałbym, by zapomnieć, że KTM-a już niedługo oddać muszę… Tej
klasy rower nie jest wyłącznie dobrze wyglądającą zabawką i marketingowym
chwytem. Kilkaset kilometrów w różnym terenie zweryfikowało własne możliwości, ale i umocniło przekonanie o niebanalnej roli, jaką odgrywa sprzęt
w rywalizacji na najwyższym poziomie. Po kilku sezonach na aluminiowym twardzielu i kilkudziesięciu wyścigach zakończonych z bagażem doświadczeń, obserwacji i siniaków na tyłku, wiem już skąd między innymi biorą się te grube minuty
przewagi chłopaków z czołówki. Ten rower sam nie pojedzie. Mocny zawodnik
wygra na nim niejeden wyścig, a takiemu średniakowi jak ja być może pomógłby zniwelować część straty na mecie. Szkoda że nie było okazji się przekonać
na własnej skórze jak sporej części. Zawodnik z kontraktem dylematu nie ma.
Zaawansowanemu amatorowi pozostaje jedynie ocenić, czy warta jest skórka
Tekst: Jarek Hałas, na zdjeciu Radosław
wyprawki za niemal 20 kawałków.
Zieliński
Więcej zdjęć akcji oraz detale roweru na www.bikeBoard.pl.
Od redakcji
Drodzy Czytelnicy, nie martwcie się! Autor tekstu mógł już odstawić leki, choć nadal przebywa pod troskliwą opieką specjalistów. Cieszymy się, że dzielnie stawia
czoła rzeczywistości i chce wrócić do społeczności maratońskiej. Najważniejsze,
że udało mu się pokonać niepohamowane stany euforyczne na widok węgla
w dowolnej postaci. Nawet tabletek.
Po 3-4 jazdach czyli około 300 km
przerzutka tylna działała z większym
opóźnieniem niż na początku, być
może już wtedy występowała większa
elastyczność haka, przekroczenie
stanu sprężystego i postępujący stan
plastyczny. Odciągnięcie przerzutki
podczas wkładania koła jedynie dobiło
wylightowany hak, materiał został najpewniej naruszony przy ostrej zmianie
pod obciążeniem. Efekt karbu zrobił
resztę. Być może karb ten wziął się
z krawędzi litery K? - oceńcie sami.