Jak pomoc dziecku osiagnac dojrzalosc szkolna
Transkrypt
Jak pomoc dziecku osiagnac dojrzalosc szkolna
JAK POMÓC WŁASNEMU DZIECKU OSIĄGNĄĆ DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNĄ? 1. Umożliwiaj dziecku przebywanie w różnorodnych miejscach, zarówno kulturowych (kino, teatr, muzeum), jak i codziennych (sklep, fryzjer, szewc, poczta itp.). Opowiadaj o przeznaczeniu, zasadach funkcjonowania i zachowania w nich. To poszerza jego wiedzę i doświadczenia życiowe. 2. Rozmawiaj z dzieckiem na różne tematy z najbliższego otoczenia, rzeczowo, ale w dostępnej formie, odpowiadaj na zadawane pytania, nie zagłębiając się w szczegóły, chyba że o nie pyta. Rozbudzisz tym jego ciekawość. 3. Jak najczęściej, najlepiej codziennie, czytaj mu ciekawe bajki lub wiersze dla dzieci. Rozwijasz przez to jego zasób wiedzy i słów, zachęcasz do czytania w przyszłości, uczysz rymowania. 4. Rozwiązuj zagadki, układaj i zachęcaj do samodzielnego układania. Ćwiczysz tym myślenie, uwagę, kojarzenie, wychwytywanie podobieństw i różnic, klasyfikowania i uogólniania. 5. Rozwijaj myślenie dziecka poprzez: Układanie obrazków z części (mogą to być proste rysunki, widokówki pocięte na części, ale też gotowe układanki lub puzzle), Układanie lub tworzenie historyjek obrazkowych (co było najpierw, co potem, a co na końcu). Opowiadanie wymyślonych historii, opisywanie obrazka, szukanie, co znajduje się nad…, co pod…, co na…, z lewej i prawej strony, itp. Rozwiązywanie zagadek i rebusów obrazkowych typu: połącz kropki; rysuj pośladzie; znajdź różnice i podobieństwa w rysunkach; policz przedmioty i narysuj tyle kropek, ile jest przedmiotów; znajdź drogę do…; połącz w pary; który rysunek nie pasuje do pozostałych; koloruj kształty wg podanego wzoru, itp. W ten sposób rozwijasz wyobraźnię, porównywanie, analizę i syntezę, myślenie przyczynowo – skutkowe, myślenie logiczne, co ułatwia w przyszłości naukę matematyki, a także ćwiczysz koordynację wzrokowo – ruchową i orientację przestrzenną niezbędną np. podczas pisania. 5. Pozwól dziecku biegać, skakać, przeskakiwać, rzucać, łapać, turlać, itp. Organizuj dla niego różne formy ruchu, np. wyścigi, tory przeszkód. Dziecko uwielbia ćwiczyć i rywalizować z rodzicami 6. Nie wyręczaj go w czynnościach samoobsługowych. Pilnuj, by podjęte zadania były wykonane do końca. Zachęcaj do nabywania nowych umiejętności i obowiązków, np. sprzątanie po sobie, nakrywanie do stołu, zbieranie talerzy po obiedzie... W ten sposób uczysz samodzielności i wytrwałości. 7. Nie zawsze ustępuj dziecku, nawet gdy stroi „fochy” lub się obraża. Uczysz go postępowania wg pewnych norm i podporządkowania się im. Informuj je o konsekwencjach niewłaściwego zachowania i bądź wytrwały w egzekwowaniu oczekiwanych zachowań. 8. Rozmawiaj o uczuciach (miłość, przyjaźń, koleżeństwo, życzliwość, wdzięczność) i emocjach (radość, smutek, gniew, złość, strach…) nazywając je i zachęcaj do mówienia o nich podczas różnych sytuacji. Podkreślaj więzi z rodziną, grupą, ojczyzną. 9. Ponadto koniecznie zapewniaj o swojej miłości, przytulaj, całuj, okazuj różne formy czułości, by zapewnić dziecku poczucie bezpieczeństwa.