"PRZEDSZKOLAK" wrzesień 2011

PRZEDSZKOLAK
WRZESIEŃ 2011
MAMO I TATO!
Aby moje rozstanie z wami nie było takie bolesne zastosujcie się do kilku rad.
Oto one:
Przy pożegnaniach ze mną bądźcie uśmiechnięci i spokojni, bo z waszej twarzy
potrafię szybko wyczytać niepokój, dobre i złe emocje.
Bądźcie gotowi na trudne rozstania w pierwszych dniach, nawet tygodniach, na płacz
i odmowę wyjścia z domu. A gdy już znajdziecie się przedszkolu stosujcie krótkie
pożegnania gdyż przedłużanie tej chwili wzmaga we mnie negatywne uczucia. Nawet,
jeśli płaczę, pożegnajcie mnie z uśmiechem i pozostawicie pod opieką
wykwalifikowanej kadry, która doskonale wie jak zabawić i zająć mnie bym szybko
zapomniał o trudnym rozstaniu z ukochanym rodzicem. Dziecko 3-letnie
charakteryzuje niestabilność uczuć, płacze a za chwilę jest wesołe i świetnie się bawi
( przecież tak samo postępuje będąc z wami w domu).
Jeśli mamie rozstanie z dzieckiem sprawia większe trudności, postarajmy się, aby do
przedszkola odprowadzał mnie tatuś ( zwłaszcza na początku). Rozstania z tatusiami
bywają łatwiejsze, wynika to zapewne z większej stanowczości i opanowania emocji.
W początkowym okresie odbierajcie mnie wcześniej z przedszkola, ponieważ
3-latek ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się
bardzo długi. Pozwólcie mi zabrać ze sobą do przedszkola np. ulubioną zabawkę,
książeczkę, ( ale nie smoczek!).
POMÓŻ DZIECKU PRZETRWAĆ PIERWSZE DNI
Myślisz o rozpoczęciu roku szkolnego. Wyobrażasz sobie pięknie ubraną i przejętą pociechę. Ale prawdziwe
emocje przyniosą dopiero kolejne dni. Twoje wsparcie jest konieczne, by dziecko dało radę się z nimi zmierzyć.
Jak to możliwe, że ten do niedawna rozkoszny bobas, za kilka dni przekroczy próg sali z napisem „Misiaki”?
Ze zdumieniem obserwujesz, jak szybko dziecko kończy jeden etap w życiu i zaczyna nowy. Ty pracujesz w jednej firmie tyle lat, a ono musi szybko wejść w nową rolę, przywyknąć do ludzi i porządków, których nie zna. Nowe środowisko budzi w nim mnóstwo obaw. Czy sobie poradzę? Jaki będzie mój kolega, moja nauczycielka? Na pewno Twoje
dziecko jest dobrze przygotowane, by być przedszkolakiem. Zadbałaś o to. Ale przygotowanie „naukowe” to jedno, a
umiejętność radzenia sobie ze stresem – to drugie. Nie da się go uniknąć. Trzeba go oswoić by przetrwać trudy pierwszych dni czy tygodni.
Gdzie jest mama?
Dla trzylatka rozłąka z Tobą to rewolucja. Nowe miejsce wcale nie zachwyca. Nie ma ulubionych zabawek,
a jeśli nawet uda się jakąś wziąć do rączki, zaraz ktoś zechce ją wyrwać. Co z tego, że pani się uśmiecha, głaszcze,
pomaga zapiąć guziki, jeśli wszystko pachnie obco, jest głośno, a dzieci się przepychają... Jak pomóc maluchowi?
Krótkie rozstania
To najtrudniejsze chwile dla Was obojga. Jak oderwać od siebie płaczące dziecko, gdy na dodatek towarzyszy
wam łkanie innych nieszczęśników? Przede wszystkim – krótko. Pomóż się przebrać, ucałuj, pomachaj i... wyjdź. Nie
rób smutnej miny, bo dziecko pomyśli, że skoro się martwisz, ono też nie ma powodu do radości. Zapewnij, że je odbierzesz o określonej porze. Używaj słów zrozumiałych dla dziecka: „Przyjdę, gdy zjesz obiad” albo „Zaraz po podwieczorku”. Bądź słowna i punktualna.
Do przedszkola idzie... miś
Mały pluszowy przyjaciel to nieoceniona pomoc. Powiedz dziecku, że miś teraz będzie chodził do przedszkola
razem z nim i zostawał tam zamiast ciebie. Misie są małe jak dzieci i wolno im to, czego nie wolno mamusiom, czyli
zostać w przedszkolu. Niech pociecha ubiera pluszaka rano, tłumaczy mu, co będzie robił, a kiedy przyjdzie pora leżakowania – przebierze go do snu, by zasnął w jej objęciach.
Minimum zmian
Gorszy apetyt, ataki agresji, czasem nawet mokre łóżko w nocy... To ma prawo się zdarzyć.
W pierwszych dniach umysł malucha jest wręcz bombardowany informacjami i może nie radzić sobie z ich przyswajaniem. Jak zapamiętać, która szafka jest moja? Jak nazywają się dzieci? Co trzeba robić, gdy pani klaśnie dwa razy?
Jeśli nie będziesz panikować, wszystko wróci do normy. Oszczędzaj dziecku dodatkowych atrakcji. Nie funduj wyprawy do kina czy do dawno niewidzianej cioci na drugim końcu miasta, ale idźcie na ulubiony plac zabaw. Nie rób przemeblowania w dziecięcym pokoju i nie wyrzucaj starego, ukochanego kocyka. Możesz tylko kupić lampkę, która
umili zasypianie. Niech w domu będzie jak dawniej.
Str. 2
PRZEDSZKOLAK
ADAPTACJA DZIECKA W PRZEDSZKOLU
Najwięcej zależy od rodziców i ich postawy. Niewiele jest dzieci, które nie płaczą. Płacz przeciętnie trwa do
2 tygodni z malejącym natężeniem. Są też dzieci, które nie płaczą przez pierwsze dni a zaczynają płakać trochę później.
Rady :
Opowiadać dziecku jak wygląda dzień w przedszkolu ale powstrzymywać się od ocen typu: będzie super,
świetnie, cudownie;
Pobawić się z dzieckiem w przedszkole w domu z misiami i zawsze na koniec zabawy po misia przychodzi
mama;
Zapewniać , że zawsze będzie odebrane ale nie przesadzać żeby nie poczuło się niepewnie w związku
z ilością zapewnień;
Zostawiać dziecko na chwilkę i dłużej z babcią, ciocią czy opiekunką – przyzwyczajać do rozstania;
Pierwsze dni w przedszkolu :
Nie zostawiać dziecka do końca pracy przedszkola; najwyżej od 8 do 15 godziny;
Przyprowadzać powinna osoba, która lepiej sobie poradzi psychicznie, bez histerii i łez;
Rozstanie powinno wyglądać tak jak rozstanie w innych sytuacjach ( u babci, cioci czy opiekunki ), nie wracać, nie płakać, nie przytulać inaczej niż dotychczas;
Jeśli jest możliwość czasowa zostać z dzieckiem chwileczkę ale nie zostawać długo i np. przez tygodnie, bo
to tylko dezorganizuje pracę, nie daje komfortu innym dzieciom i oddala faktyczną adaptacje a nasila płacz;
Zostawić z dzieckiem jego ulubioną przytulankę , chusteczkę, itp. aby dziecko miało „kawałeczek domu”
w chwili żałości;
Nagradzać dziecko za dzielne radzenie sobie w przedszkolu , nawet te z całodziennym płaczem;
Nie określać godziny przyjścia tylko raczej czas, wydarzenie po którym to nastąpi ( po spaniu ,po podwieczorku itp. )
Po przyjściu z przedszkola poświęcać dziecku możliwie dużo czasu, rekompensując mu rozstanie;
Pamiętać , że na początku nie jest najważniejsze żeby jadło lub bawiło się fantastycznie albo spało wzorowo.
To ciężki okres i najważniejsze żeby dziecko przyzwyczaiło się do rozstania z domem;
Zaufać nauczycielkom w przedszkolu, one mają większe doświadczenie w tym zakresie;
Jest to na pewno trudny okres dla całej rodziny, rozstanie, płacz i jeszcze wyrzuty sumienia u rodziców. Proszę uzbroić się w cierpliwość i być konsekwentnym ,która to konsekwencja nawet czasem skutkować będzie ubraniem dziecka na siłę i przyprowadzaniem mimo ostrych buntów, tupania i gryzienia ,ale jeśli rodzic ulegnie wszystko na nic. Proszę wierzyć, że nauczycielki oraz inni pracownicy przedszkola robią wszystko żeby dzieci nie
płakały cały dzień i żeby okres adaptacji był jak najkrótszy.
Str. 3
MAMO ,TATO POKOLORUJ ZE MNĄ!
INFORMACJE
TRWAJĄ ZAPISY DZIECI NA JĘZYK ANGIELSKI
ORAZ ZAJĘCIA TANECZNE.
KWOTA SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE WYNOSI 33,60.