Nasz patron - Szkoła

Szkoła Podstawowa nr 6
Nasz patron
24.09.2008.
"Trudno o bardziej romantyczny życiorys. Marzycielska młodość, nieszczęśliwa miłość, podrÃłże,
trudności w znalezieniu przyjaznego otoczenia, romantyczny indywidualizm i bunt, życie w nieustannym
napięciu - dramatyczne, gorączkowe, wreszcie rola narodowego wieszcza i wielka przygoda mistyczna.
AÂ to wszystko na przestrzeni niespełna czterdziestu lat. Zmarł nad stertą nieukończonych rękopisÃłw,
ktÃłrych uporządkowanie wciąż budzi dyskusje wśrÃłd badaczy..."
 Juliusz Słowacki
(1809 - 1849)
1809 r.  Urodził się w Krzemieńcu, jako syn Euzebiusza i Salomei z Januszewskich.
1814 r.  Dzieciństwo spędził w Wilnie i Krzemieńcu. Zmarł jego ojciec.
            Kilka lat pÃłźniej matka poślubiła doktora Augusta Bécu, profesora medycyny
na Uniwersytecie Wileńskim.
1819 r. Â Wstąpił do gimnazjum wileńskiego. Był znakomitym uczniem, cudownym dzieckiem.
1822 r.  Po raz pierszy spotkał się z Mickiewiczem, po raz pierwszy wyprÃłbował swoje siły poetyckie.
1824 r. Â Ojczym Juliusza zginął od uderzenia pioruna. Opisał to pÃłźniej Mickiewicz.
1825 r.  Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości rozpoczął studia na Wydziale Nauk Moralnych
            i Politycznych Uniwersytetu Wileńskiego.
1827 r.  Wybranką jego serca stała się Ludwika Śniadecka.
1829 r.  Skończył studia i wyjechał do Warszawy, podjął pracę jako urzędnik w Komisji Skarbu.
1830 r.  Powstanie listopadowe. "Hymn", "Oda do wolności" i "Kulik" zapewniły Słowackiemu rozgłos
i pierwsze honoraria
            autorskie. Opuścił Warszawę w czwartym miesiącu powstania. Przez Drezno
dotarł do Paryża.
1831 r.   Zwiedził Londyn i Paryż, poznał Chopina.
1832 r.  W dwÃłch tomikach ukazały się w Paryżu "Poezje", gromadzące większość utworÃłw
młodzieńczych
            Słowackiego (powieści poetyckie i dramaty).
1833 r.  PodrÃłżował po Szwajcarii. Wydał trzeci tomik "Poezji".
1834 r.  W Paryżu ukazał się "Kordian". Latem Słowacki odbył wycieczkę w gÃłry. Alpejskie pejzaże
opisał
            w kilku pÃłźniejszych utworach.
1835 r.  Nad jeziorem Leman napisał wiersz "Rozłączenie". Pracował także nad dramatem
"Horsztyński".
            UtwÃłr ten ukazał się dopiero po jego śmierci.
1836 r.  Rozpoczął swą najdłuższą podrÃłż (trwała prawie rok). W Rzymie poznał Krasińskiego,
w Neapolu
            wszedł na szczyt Wezuwiusza, w Mykenach obejrzał GrÃłb Agamemnona,
w Atenach - zachÃłd słońca na Akropolu,
            w Egipcie - piramidy. W El-Arisz odbył przymusową kwarantannę,
w Jerozolimie spędził noc u Grobu Chrystusa,
            udał się na GÃłrę Oliwną, odnalazł groby prorokÃłw, zwiedził Betlejem. Była to
z pewnością najważniejsza podrÃłż
            w romantyczna,jej ślady znajdziemy w wielu pÃłźniejszych utworach
Słowackiego (poematy "PodrÃłż do Ziemi Świętej
            z Neapolu", "Ojciec zadżumionych"). Podczas rejsu do Aleksandrii napisał słynny
"Hymn"
            (zaczynający się od słÃłw: "Smutno mi Boże").
http://www.szkolap6.nazwa.pl
Kreator PDF
Utworzono 8 March, 2017, 18:38
Szkoła Podstawowa nr 6
1838 r.  Pod koniec roku wyjechał z Włoch do Paryża.
1840 r.  Ukazały się jego dwa kolejne dramaty: "Mazepa" i "Lilla Weneda". Jako dodatek do Lilli
Wenedy             "GrÃłb Agamemnona". W noc wigilijną wziął udział w przyjęciu na cześć
Mickiewicza. WÂ obecności
            ponad czterdziestu osÃłb doszło do słynnego pojedynku poetyckiego: Mickiewicz
i Słowacki wygłosili improwizację.
            Serce Słowackiego należy teraz do pani Joanny Bobrowej, poprzednio - muzy
Zygmunta Krasińskiego.
1844 r. Â Wydał dramaty: "Sen srebrny Salomei" i "Ksiądz Marek". W życiu poety trwał okres mistyczny.
1848 r.  Napisał testament. Wiosną wsiadł do pociągu Paryż-Kolonia. Stamtąd pojechał do Berlina.
            Z Berlina wprost do Poznania. W Wielkopolsce trwało właśnie powstanie
przeciw Prusakom. Po miesiącu policja
            pruska zmusiła go do opuszczenia Poznania. Pojechał do Wrocławia, gdzie
spotykał się wreszcie z matką.
            Dwadzieścia lat rozłąki z najbliższą poecie osobą zaowocowało tomem
wspaniałych listÃłw ("Listy do matki").
            Przez Drezno i Ostendę wrÃłcił do Paryża. W kraju był niespełna trzy miesiące.
1849 r.  Chorował. Umarł na gruźlicę 3 kwietnia 1849 roku. Pogrzeb odbył się na cmentarzu
Montmartre w Paryżu,
            a za trumną szło podobno nie więcej niż 30 osÃłb. W 1927 roku podczas
"drugiego" pogrzebu poszły setki
            tysięcy PolakÃłw. Spoczął na Wawelu, obok Mickiewicza - "by krÃłlom był
rÃłwny".
http://www.szkolap6.nazwa.pl
Kreator PDF
Utworzono 8 March, 2017, 18:38