gH F Q 2 = 2 h hgb Q − = µ 331.1 H Q tg =
Transkrypt
gH F Q 2 = 2 h hgb Q − = µ 331.1 H Q tg =
Excel 3 stałe 1. Wprowadź poniŜszą tabelę do arkusza. Kolumny z nagłówkami b, h1, h2 wypełnij automatycznie. ZauwaŜ, Ŝe zmienne b tworzą ciąg geometryczny, a zmienne h1, h2 ciąg arytmetyczny (zwróć uwagę na układ tabeli, jej obramowanie oraz na format zapisu liczb). g µ H 9,81 0,625 1,25 Obliczenie wypływu Q przez mały otwór niezatopiony zmiennne F Obliczenie wypływu Q przez duŜy otwór prostokątny niezatopiony Q 0,10 0,30 0,52 0,67 0,87 1,02 1,28 1,32 1,90 2,00 b h1 h2 2,000 2,400 2,880 3,456 4,147 4,977 5,972 7,166 8,600 10,320 1,05 1,08 1,11 1,14 1,17 1,20 1,23 1,26 1,29 1,32 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 1,9 2,0 Q Obliczenie wypływu Q przez przelew trójkątny niezatopiony α= H= Q= Współczynnik strat liniowych wg Nikuradse R= λ= k= 2. Komórkom zawierającym stałe nadaj odpowiednie nazwy (g, mi, H) . 3. Oblicz wypływ Q przez mały otwór niezatopiony dla zadanych wartości F. Dla pierwszej wartości F = 0,1 wpisz odpowiednią formułę wykorzystując nazwy stałych. Pozostałe pola wypełnij automatycznie korzystając z moŜliwości kopiowania formuły. 4. Oblicz wypływ Q przez duŜy otwór prostokątny niezatopiony. 5. Uzupełnij pozostałe komórki uŜywając nazw lub adresów odpowiednich komórek (tam, gdzie to konieczne podstaw dowolne dane z ich zakresu). Wypływ przez mały otwór niezatopiony Q = µF 2 gH Q = 23 µb 2 g µ – wsp. wydatku (0.596 – 0.635) F – powierzchnia otworu (0.1 – 0.2) g – przyspieszenie ziemskie H – zagłębienie środka cięŜkości otworu pod zwierciadłem wody (0.5 – 2.0) Q = 1.331(tg ) H α – kąt rozwarcia przelewu (20 – 120 ) H – (1.0-4.0) ( h23 − h13 ) b – szerokość otworu (2 – 25) h1, h2 – zagłębienie boków pod zwierciadłem wody (1.0 – 2.0) Wypływ przez przelew trójkątny niezatopiony α 0.996 2 o o Wypływ przez duŜy otwór prostokątny niezatopiony 2.47 Współczynnik strat liniowych, wg Nikuradse λ = (2 log 1 ) R +1.74 2 k R – promień rury (0.5 – 4.5) k – chropowatość bezwzględna rury (0.00001 – 0.001) Wytrzymałość W celu oznaczenia wytrzymałości na zginanie kładziemy beleczkę o przekroju 4 cm×4 cm na podporach o rozstawie l i obciąŜamy siłą skupioną w środku rozpiętości. Wartości napręŜeń niszczących wyliczamy ze wzoru: Rg = M [MPa ] W gdzie: M=P*l/4 – moment zginający [N*m] W=b*h2/6 – wskaźnik wytrzymałości [m3] P – siła niszcząca [N] l – rozstaw podpór [m] b,h = 0,04m – wymiary poprzeczne beleczki Chcemy znaleźć wartości Rg dla róŜnych wartości rozstawu podpór l i siły nacisku P. 1. Wprowadź do arkusza następującą tabelę: b [m] h [m] W [m2] 0,04 0,04 l [m] Rg= P * l /(4*W) [MPa] 0,5 1 P 1,5 2 2,5 3 0,05 0,1 0,15 0,2 0,25 0,3 0,35 0,4 0,45 0,5 2. Uzupełnij odpowiednią formułą pole W, a następnie tabelę, uŜywając adresów mieszanych i bezwzględnych. 3. Sprawdź, jak zachowują się wartości Rg dla innych przekrojów beleczki, na przykład b = 1 cm, h = 2 cm.