Sprawozdanie merytoryczne za rok 2010

Sprawozdanie merytoryczne
za rok 2010
Miejska Biblioteka Publiczna w Witnicy jest gminną instytucją kultury. Nie jest połączona z Ŝadną inną instytucją.
Sieć biblioteczna
MBP składa się z trzech bibliotek:
− biblioteki miejskiej (dwa etaty i licząc z punktami 1099 czytelników),
− filii w Kamieniu Małym (ćwierć etatu i 119 czytelników),
− filii w Dąbroszynie (pół etatu i 111 czytelników).
W 2010 prowadziliśmy trzy punkty biblioteczne:
− w Przedszkolu Gminnym „Na Środku Świata” w Nowinach Wielkich” (25 czytelników);
− w Przedszkolu Miejskim „Bajka” (230 czytelników);
− w Świetlicy Środowiskowej w Nowinach Wielkich (50 czytelników);
Lokale
Biblioteka Miejska
Największym problemem jest lokal biblioteki miejskiej. Biblioteka miejska mieści się w piwnicy tzw. „śółtego
Pałacyku”. Nie ma podjazdu dla osób niepełnosprawnych. Pomieszczenia są niezdrowe, ciasne, niefunkcjonalne,
odpychające
i niezdrowe. Codziennie czuć w nich piwnicą, czasami szambem. WraŜenie ciasnoty pogłębia
niekorzystny rozkład pomieszczeń. Nie ma gdzie przeprowadzać imprez animatorskich. Brak odpowiedniego lokalu
powoduje, Ŝe wszystkie akcje animatorskie realizujemy poza biblioteką. Dlatego w niewielkim stopniu wpływają one na
czytelnictwo.
Lokal w świetle przepisów
Zarządzenie nr 26 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 11 maja 1968 r. w
sprawie ustanowienia normatywu technicznego projektowania bibliotek publicznych (Dziennik Budownictwa nr 6, poz.
23) w punkcie 3.2.1 zaleca, aby stosunek powierzchni biblioteki do powierzchni okien wynosił 1:5. Według tego
zarządzenia powierzchnia okien powinna być większa:
− w Oddziale dla Dorosłych 7,25 raza;
− w Dziale Dziecięcym 6,31 raza;
− w Czytelni 3,93 raza.
Charakter normatywny ma Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. (Dz. U. z dnia 15 czerwca 2002 r.) z dnia 12 kwietnia 2002 r. Rozdział 2.
„Oświetlenie i nasłonecznienie” w & 57 punkt 1 stanowi, Ŝe: „pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi stosunek
powierzchni okien, liczonej w świetle ościeŜnic, do powierzchni podłogi powinien wynosić co najmniej 1:8 (...)” W świetle
tych przepisów powierzchnia okien być większa:
− w Oddziale dla Dorosłych 4,52 raza;
− w Dziale Dziecięcym 3,95 raza;
− w Czytelni 2,46 raza.
Cytowane wyŜej rozporządzenie Ministra Infrastruktury w § 73 w punkcie 2 stanowi, Ŝe:
„W pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi w budynku zakładu opieki zdrowotnej, opieki społecznej, oświaty,
wychowania i nauki poziom podłogi powinien znajdować się co najmniej 0,3 m powyŜej terenu urządzonego przy
budynku.”
Podłogi naszej Biblioteki są umieszczone ok. 0,6 m poniŜej powierzchni ziemi. Zatem według ministerialnego
rozporządzenia brakuje nam 0,9 m.
Filia w Dąbroszynie
Mieści się w jednym z pomieszczeń dąbroszyńskiego pałacu. Lokal jest pozbawiony dostępu do bieŜącej wody.
Są trudności z jego ogrzaniem. Jest zaawansowana budowa świetlicy wiejskiej, w której filia znajdzie nową siedzibę.
Filia w Kamieniu Małym
Filia w Kamieniu mieści się w jednym z pomieszczeń miejscowego GOK. Staraniem gminy i Miejskiego Domu
Kultury w całym budynku, a zatem takŜe w bibliotece, została wymieniona instalacja elektryczna. Pomieszczenie zostało
odmalowane oraz otrzymało nową wykładzinę i drzwi.
Czytelnictwo, zbiory biblioteczne
W 2010 r. zarejestrowaliśmy 1329 czytelników. W ub. roku we wszystkich trzech bibliotekach wprowadziliśmy
do inwentarza 1629 ksiąŜek. 634 kupiliśmy, reszta to dary. Źródłami wpływu były:
− zakupy z dotacji Ministerstwa Kultury (316 egz.);
− zakupy z budŜetu Biblioteki (304);
− zakupy dokonane w ramach projektu „Z teatrem Pankraczego przez księstwo Witnika” (14)
− dary od czytelników oraz instytucji (gł. Biblioteki Wojewódzkiej, Państwowej WyŜszej Szkoły Zawodowej w Gorzowie
Wlkp. Biblioteki Pedagogicznej w Gorzowie Wlkp i wydawnictwa „Otwarte”). Razem 995 egz. Zaopatrywaliśmy się
głównie w dwóch rodzajach księgarni internetowych
− „końcówkowych” z tanią ksiąŜką („Czytaj tanio”, „Bonus”, „Mc-kwadrat”),
− „normalnych”, specjalizujących się w zaopatrywaniu bibliotek ( „Eska”, „Azymut”).
Przy wyborze kierowaliśmy się pytaniami i potrzebami czytelników, zapisywanych w specjalnym zeszycie oraz
wiedzą i wyczuciem.
−
−
−
−
−
Czytelnia czasopism, pracownia komputerowa
W 2010 roku prenumerowaliśmy:
dziennik „Gazeta Lubuska” (wszystkie trzy biblioteki),
tygodnik „Polityka” (biblioteka w Witnicy).
Otrzymywaliśmy w darze:
miesięcznik „Wiadomości Witnickie”
miesięcznik „Region”,
„Biuletyn Informacyjny Powiatu Gorzowskiego”,
−
−
„Wieści z Ratusza”,
kwartalnik „Heimatblatt der ehemaligen Kircher gemeinden Landsberg/Warthe Stadt und Land”.
−
−
Pracownia komputerowa to obecnie
Dwa „ikonkowe”, dość leciwe komputery w Witnicy
Po jednym komputerze w kaŜdej z filii. Sprzęt pochodzi z Programu Rozwoju Bibliotek.
Szkolenia
W ramach Programu Rozwoju Bibliotek:
−
Władysław Wróblewski i Kamil Bujnicki uczestniczyli w szkoleniu z planowania rozwoju biblioteki (pięć
dwudniowych modułów),
−
Maria Kowalewska, Władysław Wróblewski i Kamil Bujnicki ukończyli szkolenie „Technologie informacyjne w
Bibliotece”,
−
Kamil Bujnicki uczestniczył w trzydniowym szkoleniu specjalistycznym „Biblioteka – miejsce dla młodych”.
−
Władysław Wróblewski uczestniczył trzydniowym w szkoleniu specjalistycznym „Wiedza na wyciągnięcie ręki”.
Wartość obowiązkowych szkoleń organizowanych w ramach PRB jest róŜna. Moduły poświęcone planowaniu
rozwoju biblioteki to kompletna poraŜka. Znakomicie prowadzone były się zajęcia poświęcone technologii informacyjnej,
prowadzone przez Łukasza Zguczyńskiego, informatyka WiMBP w Gorzowie Wlkp. Na prośbę Martyny Woropińskiej z
FRSI Władysław Wróblewski sporządził notatkę punktującą słabe punkty PRB, ze szczególnym uwzględnieniem zajęć
szkoleniowych.
Kamil Bujnicki i Władysław Wróblewski uczestniczyli w szkoleniu poświęconym prowadzeniu spotkań
Dyskusyjnych Klubów KsiąŜki, organizowanym przez Bibliotekę Wojewódzką.
Władysław Wróblewski uczestniczył w seminarium „Dziecko w bibliotece”, organizowanym przez Bibliotekę
Wojewódzką.
Władysław Wróblewski uczestniczył w konferencji biblioterapeutycznej, zorganizowanej przez Bibliotekę Pedagogiczną
w Gorzowie. Wygłosił na niej prelekcję na temat zajęć teatralnych i opartych na zabawie słowem, zorganizowanych
przez MBP. (Programy „Ty teŜ jesteś poetą”, „Akademia pana Brzechwy”, „Z teatrem kruka Pankraczego przez księstwo
Witnika”.)
Działania animatorskie i upowszechniające czytelnictwo
W 2010 roku Biblioteka uczestniczyła w organizowanym przez Gminę konkursie na Zadanie Publiczne.
Otrzymaliśmy 2 tys. dotacji na projekt.
Z teatrem kruka Pankraczego przez księstwo Witnika
Celem tych akcji było zachęcenie dzieci do czytania ksiąŜek, a takŜe do własnej twórczości i spróbowania sił
w teatrze lalkowym. Naszą największą satysfakcją było, Ŝe w warsztaty
w równym stopniu angaŜowali się prymusi i
uczniowie, którzy na lekcjach raczej nie błyszczą. Zdarzało się, Ŝe ci drudzy starali się bardziej. Projekt składał się z
trzech części:
−
konkursu „O pióro kruka Pankraczego”,
−
„Szuflandii”,
−
przedstawienia „Bajki Środka Świata”.
O pióro kruka Pankraczego
II edycja konkursu literackiego „O pióro kruka Pankraczego” miało charakter literacko-plastyczny. Autorzy pisali
utwory o tematyce lokalnej i sami je ilustrowali. Jury oceniło 99 prac zgłoszonych w dwóch kategoriach (na wiersz i
opowiadanie) i dwóch grupach wiekowych (klas 1-3 i 4-6 szkół podstawowych).
W kategorii poetyckiej zwycięŜył Damian Chobian z SP w Witnicy (gr. klas. 1-3) i Martyna Rochowczyk z SP w
Nowinach Wielkich. W kategorii na opowiadanie w gr. klas 1-3 jedyne wyróŜnienie otrzymała Adrianna Bartoszewicz z
SP w Witnicy, a w gr. klas 4-6 Eryk Adamcewicz z Dąbroszyna. Według jego legendy nazwa Dąbroszyn pochodzi od
dębu, którego nikt nie potrafił ściąć oraz drwala Roszyna, który jednak tego dokonał. Dzieło potwierdza tezę, Ŝe
tajemnicą kaŜdego sukcesu jest dobra motywacja. Bohaterowi dodała krzepy obietnica otrzymania zamku wraz z ręką
córki właściciela.
Laureaci nagród i wyróŜnień zostali uhonorowani nagrodami ksiąŜkowymi. Wszystkim uczestnikom zostały
wręczone dyplomy i zakładki do ksiąŜek, wykonane przez podopiecznych Środowiskowego Domu Samopomocy.
Szuflandia
„Szuflandia” jest odpowiedzią na pytanie, co począć ze skrzyniami katalogowymi, kiedy cały katalog biblioteki
mamy w komputerze i nikt nie zagląda do szufladek? Zajmują sporo cennego miejsca i niczemu nie słuŜą. Jednak
szkoda ich wyrzucać, bo ładnie się prezentują i są pamiątką po „starych dobrych” przedkomputerowych czasach.
Aby uratować zasłuŜone meble znaleźliśmy im nowe zastosowanie – zmieniliśmy je w „Szuflandię” (nawiązanie
do filmu Machulskiego świadome). Górna ich część została przeznaczona na teatralne lalki oraz materiały plastyczne:
kredki, farby itp... Dolne szufladki zajmą dorosłe drobiazgi – spinacze, taśmy klejące, przekładki alfabetyczne itp.
OdciąŜymy w ten sposób biurka i szafy magazynowe.
Nową funkcję podkreśla nowa kolorystyka i napis, które są działem trzyosobowego zespołu. Barwy dobrała
Lucyna Królicka, plastyczka z witnickiego Domu Kultury. Szafki pomalowała GraŜyna Świstek, zatrudniona u nas w
ramach prac społecznie uŜytecznych. Napis wyciął bibliotekarz Kamil Bujnicki. Szufladek jest 96, więc ich
zagospodarowanie zajmie trochę czasu.
Bajki Środka Świata
Nasz wędrowny teatr rozpoczął drugi sezon działalności przedstawieniem „Bajki Środka Świata”. Nosi imię
jednego z bohaterów tego utworu. Zielony kruk Pankraczy jest asystentem czarodzieja Witnika (legendarnego
załoŜyciela Witnicy i bajkowego witnickiego księstwa).
„Bajki Środka Świata” opowiadają historię marynarza Janka – człowieka dobrego i dzielnego. Dzieci mogą się z
nim identyfikować. Akcja toczy się m. in. w Witnicy i podwitnickich Nowinach Wielkich, w których znajduje się
Przedszkole Gminne na Środku Świata. Nazwa została zainspirowana naszą bajką. Zatem przedstawienie jest
elementem edukacji regionalnej miejscowych dzieci.
Nasza scena lalkowa jest dziełem nieformalnej Koalicji Na Rzecz Teatru. Lalki do przedstawienia
zaprojektowała i pomalowała Lucyna Królicka, instruktor plastyki w naszym Domu Kultury. Ta sama artystka w ub. roku
zaprojektowała nasz teatr. Z płyty mdf lalki wyciął bibliotekarz Kamil Bujnicki.
W tym sezonie nasza scena lalkowa wzbogaciła się teŜ o płócienne tło sceniczne. Zostało namalowane przez
podopiecznych witnickiego Środowiskowego Domu Samopomocy,
z którym stale współpracujemy (podziękowania
dla terapeutek Kingi Ambroziak, Katarzyny Koteckiej i Wiesławy Mikołajczyk). ŚDS prowadzi zajęcia z osobami
upośledzonymi intelektualnie i chorymi psychicznie. Zajęcia plastyczne są częścią prowadzonej z nimi arteterapii. Obraz
przedstawia bajkowe miasteczko z krętą uliczką i kamieniczkami. Namalowany został specjalnymi farbami, które nie
blakną nawet przy wielokrotnym praniu. Wiadomość, Ŝe praca będzie słuŜyła dzieciom, bardzo mobilizowała
podopiecznych ŚDS do pracy. Skupiali się na niej na długi czas i wyciszali. Obraz malowało kilka osób. Dwie malarki,
które odsłoniły nam swoje dzieło, były z siebie bardzo dumne. Teraz malują drugie tło przedstawiające bajkowy las.
Teatr nasz jest przystosowany do wędrówki po szkołach naszej gminy. MoŜna go rozkręcić i przewieźć na
dachu „malucha”. Kiedy wszystko było gotowe, ruszyliśmy w trasę. Jako pierwsza gościła nas SP w Dąbroszynie.
Zajęcia prowadził niŜej podpisany i Kamil Bujnicki. Lalki „Bajek Środka Świata” animowali sami uczniowie. KaŜdy w
jednej ręce trzymał kukłę, a w drugiej zafoliowany tekst ze specjalnie wyeksponowanym tekstem roli, którą odgrywał.
Sztuka jest podzielona na cztery „akty”. KaŜdy odgrywała inna grupa, więc wszystkie dzieci z odwiedzającej nas
klasy mogły poznać smak lalkarskiego aktorstwa. Nie tylko te najlepiej czytające i chwalone. Zdarzało się Ŝe trudno było
znaleźć chętnych do obsady pierwszego „aktu”. Ale kiedy się okazywało, Ŝe teatr nie boli, nie moŜna się było opędzić od
chętnych do następnych części: „Teraz ja, teraz ja! Ja jeszcze nie byłem.” Staraliśmy się tak podzielić zadania, aby
Ŝadne dziecko nie czuło się zdołowane. Dlatego słabo czytający dostawali mniej rozmowne role. Niektórzy oszukiwali,
chcąc zagrać w dwóch aktach, ale niestety, nie było na to czasu. DuŜe wzięcie miała funkcja kurtyniarza.
Jednym gra wychodziła lepiej, innym gorzej. NajwaŜniejsze, Ŝe wszyscy mogli się poczuć artystami
prawdziwego teatru.
Zajęcia w Kamieniu Małym
W naszej filii w Kamieniu Małym działa dziecięcy "Teatrzyk pod Kamyczkiem" promujący czytelnictwo oraz
zainteresowania i zdolności dzieci. W roku 2010 odbyło się 7 spotkań związanych z przygotowaniem przedstawień
kukiełkowych do wierszy Brzechwy, Tuwima, i Konopnickiej oraz legend i baśni polskich.
W ramach promocji i działalności edukacyjnych zorganizowano 17 konkursów ( połączonych z wystawami) dla
dzieci. Konkursy dotyczyły przede wszystkim ilustracji czytanych ksiąŜek i wierszy. Stosowano róŜnorodne techniki i
materiały. Oprócz głośnego czytania ksiąŜek lub ich fragmentów, dzieci poznawały nowe dla siebie techniki plastyczne,
samodzielnie wypowiadały się na temat przeczytanych ksiąŜek. Frekwencja bardzo róŜna: od 4 do 11 dzieci (zaleŜnie od
warunków atmosferycznych, zajęć w szkole).
Zajęcia w Dąbroszynie
W naszej filii w Dąbroszynie Odbywało się głośne czytanie bajek i zajęcia plastyczne (malowanie, lepienie
figurek w glinie). W grudniu dzieci wykonywały ozdoby choinkowe.
Z powodu wypadku bibliotekarki przez kilka miesięcy filia była czynna tylko dwa razy w tygodniu w
ograniczonych godzinach, co odbiło się niekorzystnie na czytelnictwie i działalności animatorskiej.
Dyskusyjne Kluby KsiąŜki
W 2010 r. prowadziliśmy 3 kluby:
− DKK „Czytadło”w bibliotece miejskiej (12 członków). Moderator Władysław Wróblewski);
− DKK w filii w Dąbroszynie (6 członków). Moderator Kamil Bujnicki);
− DKK w filii w Kamieniu Małym (6 członków). Moderator Maria Kowalewska;
Odbyło się 16 spotkań „zwyczajnych” oraz dwa spotkania autorskie:
− z Michałem Ogórkiem (16 marca),
− z Ewą Toniak (22 września).
Konkurs recytatorski
W dorocznym konkursie recytatorskim uczestniczyli uczniowie szkół podstawowych oraz Gimnazjum im. Ludzi
Pojednania. Gimnazjaliści recytowali wiersze związanej z Witnicą poetki Ireny Dowgielewicz.
Obsługa specjalnych grup czytelników
W ubiegłym roku kontynuowaliśmy działalność Punktu KsiąŜki Mówionej, będący filią Biblioteki Wojewódzkiej.
Nie dorobiliśmy się wielu czytelników (słuchaczy?). Ale mamy jednego zbiorowego odbiorcę - Środowiskowy Dom
Samopomocy.
ŚDS wykonał tło sceniczne dla Teatru Kruka Pankraczego i zakładki-nagrody dla uczestników konkursu
literackiego. Środowiskowy Dom Samopomocy systematycznie prezentuje u nas swoje prace plastyczne.
Informatyzacja i porządkowanie księgozbioru
Katalogowanie biblioteki miejskiej w programie SOWA trwało do 2009 roku. W minionym roku, w oparciu o
sprzęt otrzymany w ramach Programu Rozwoju Bibliotek rozpoczęliśmy katalogowanie filii w Dąbroszynie i Kamieniu
Małym. Do tej pory Dąbroszyn wprowadził 708 woluminów, a Kamień Mały 1056. Niestety, proces został na kilka tygodni
wstrzymany w związku z przechodzeniem na program MAK+.
Program MAK+ został stworzony w międzynarodowym formacie Marc 21, stworzonym przez Bibliotekę
Kongresu USA. Do polskich potrzeb dostosowała go nasza Biblioteka Narodowa.
Nie Ŝałujemy, Ŝe weszliśmy wcześniej w program SOWA, gdyŜ w czasie, kiedy był kupowany, był znany z
prostoty i niezawodności. Dzięki niemu mogliśmy ruszyć z informatyzacją, skatalogowaliśmy Witnicę i wiele się
nauczyliśmy. Poza tym nie zakupiliśmy wszystkich modułów Sowy, więc koszta nie były tak wielkie. A MAK-a + jeszcze
wtedy na rynku nie było.
MAK+ obejmuje wszystkie funkcje z wypoŜyczaniem włącznie. Będzie kosztować 100 zł miesięcznie. (O wiele
mniej niŜ opłata za same aktualizacje w Sowie, która i tak juŜ się nie rozwija.) W grudniu 2010 została u nas
zainstalowana wersja testowa, a 12 stycznia 2001 pełna wersja tego programu. Czekamy, aŜ Instytut KsiąŜki znajdzie
sposób na konwersję katalogu z Sowy do MAK-a.
Informatyzacja i prowadzenie pracowni komputerowych jest kosztowne. W 2010 r. zakupiliśmy:
−
części do naprawy dwóch komputerów otrzymanych kilka lat temu w ramach programu „Ikonka”,
−
dwa komputery: jeden jako serwer dla programu MAK, drugi dla uŜytku bibliotekarzy.
−
monitor do komputera.
Staramy się redukować koszty informatyzacji. Prostszych napraw dokonuje bibliotekarz Kamil Bujnicki. Inne
biblioteki angaŜują informatyków.
W bibliotece miejskiej skończyliśmy naklejanie na grzbietach nalepek z sygnaturami – czarnymi w dziale dla
dorosłych, czerwonymi w dziale dziecięcym.
RównieŜ w bibliotece miejskiej skończyliśmy uzupełnianie napisów na grzbietach. Oceniamy, Ŝe ok. 1/3 ksiąŜek
nie miało opisów, albo opisy owe nie były pełne.
Dział Regionalny
Dział Regionalny zawiera obecnie 500 ksiąŜek popularnonaukowych. Dotyczą one dzisiejszej Ziemi Lubuskiej i
dawnej Nowej Marchii.
Do Działu Regionalnego naleŜą równieŜ roczniki „Wiadomości Witnickich” i „Głosu Witnickiego”, oprawione w 7
woluminach zawierających numery z 2-3 lat. Pięć tomów oprawiliśmy w tym roku. Kilka roczników wymaga
dokompletowania i oprawienia.
Od 1986 roku biblioteka gromadzi wycinki prasowe poświęcone M. i G. Witnica. W latach 1986-2006 były one
naklejone na kartki, które zostały wyrwane z bloku brystolu i związane wstąŜeczkami. Powstało 10 takich „zszywek”W
tym roku uporządkowaliśmy wycinki z tamtych lat i daliśmy rocznikom nowe okładki. Od 2007 r. artykuły są wklejane do
porządnych albumów. (Jeden album przypada na jeden rok kalendarzowy.)
Przeprowadziliśmy „Ŝebracze” rozmowy z urzędami miejskimi wielu miast i gmin Ziemi Lubuskiej. Pozyskaliśmy
w ten sposób sporo ksiąŜek, gł. poświęconych historii regionu.
Po uporaniu się z informatyzacją zamierzamy zająć się DśS-ami - Dokumentami śycia Społecznego, które na
razie gromadzimy w kartonie.
Program Rozwoju Bibliotek
Biblioteka uczestniczyła w Programie Rozwoju Bibliotek jako biblioteka wiodąca. O szkoleniach odbytych w
ramach PRB zostało wspomniane wyŜej. W ramach Programu otrzymaliśmy sprzęt informatyczny o wartości 24630.
złotych. Były to:
Dla biblioteki miejskiej laptop, aparat cyfrowy, drukarka tuszową A3, urządzenie wielofunkcyjne laserowe A4
(tzw. „kombajn”) oraz projektor multimedialny z ekranem.
Dla fili w Kamieniu Małym dwa dobrej jakości zestawy komputerowe, aparat cyfrowy i urządzenie
wielofunkcyjne tuszowe A4 (tzw. „kombajn”),
Dla fili w Dąbroszynie dwa dobrej jakości zestawy komputerowe, aparat cyfrowy i urządzenie wielofunkcyjne
tuszowe A4 (tzw. „kombajn”).
W ramach PRB biblioteka wzięła udział w konkursie grantowym „Aktywna biblioteka” i wygrała 5 tys. na projekt
„Droga do Witnicy”.
Droga do Witnicy
W 2010 biblioteka rozpoczęła realizację projektu „Droga do Witnicy”. Jego treścią są wspomnienia
mieszkańców Gminy, którzy przyjechali do Witnicy w pierwszych latach po wojnie. Tytuł naleŜy rozumieć dwojako:
−
jako drogę Polaków, którzy z róŜnych części dawnej Polski, a nawet Europy, przyjechali do dzisiejszej Witnicy,
−
jako proces, który niemieckie miasteczko Vietz przemienił w polską Witnicę.
−
−
−
W ub. roku zajęliśmy się wspomnieniami trzech osób:
Nasza praktykantka Marta Wilk spisała i zredagowała wspomnienia pani Janiny Nowak.
Marta Wilk przepisała, w Władysław Wróblewski zredagował rękopis pana Franciszka KrzyŜaka z Mosiny.
Kamil Bujnicki spisał i zredagował „Wspomnienia witnickiego kolejarza” pana Sylwestra Waszkowiaka.
Z programem „Droga do Witnicy” komponuje się dyskusja DKK poświęcona powieści „Krajobraz z Topolą”. Jej
owocem były dwa teksty zamieszczone w nr 2(113) „Wiadomości Witnickich”: „Ile Witnicy w Topolnicy” i „Topolnica
(Witnica) we fragmentach powieści „Krajobraz z Topolą”. Pierwszy z nich zawiera notatkę na temat opowiadania dla
młodzieŜy, którego akcja prawdopodobnie toczy się w Witnicy. Tekst poświęcony drugiemu z opowiadań został złoŜony w
„Wiadomościach”. Być moŜe ukaŜe się w br.
•
•
•
•
•
•
Promocja pracy biblioteki
Relacje ze wszystkich spotkań Dyskusyjnych Klubów KsiąŜki są zamieszczane na stronie Biblioteki Wojewódzkiej.
W „Wiadomościach Witnickich” i „Wieściach z Ratusza” ukazują się na bieŜąco materiały poświęcone pracy
Biblioteki.
W biuletynie Programu Rozwoju Bibliotek ukazały się materiały poświęcone naszej „Szuflandii” („Szuflandia na kredki
– i nie tylko”) i teatrowi („Miejska Biblioteka Publiczna w Witnicy – warsztaty nie tylko dla prymusów”).
11 stycznia w „Gazecie Lubuskiej” ukazał się obszerny artykuł Jakuba Pikulika poświęcony akcji „Z teatrem kruka
Pankraczego przez księstwo Witnika” („Oni połknęli bakcyla teatru”).
Artykuł „Bajki schodzą z półek”, poświęcony naszym programom z 2009 roku ukazał się w piśmie branŜowym
„Bibliotekarz Lubuski” (Rocznik XV 2010 nr 1).
ZałoŜyliśmy kronikę Biblioteki. Umieściliśmy w niej materiały odkładane do pudełka od połowy 2006 r.
Plany na rok 2011
Informatyzacja
Zamierzamy:
−
przejść na program komputerowy MAK+,
−
rozpocząć komputerowe wypoŜyczanie w bibliotece miejskiej,
- kontynuować komputerowe katalogowanie księgozbiorów filii w Dąbroszynie i Kamieniu Małym.
Będziemy prowadzić „kawiarenki internetowe” we wszystkich trzech bibliotekach.
Strona internetowa
Rozpoczęliśmy budowę własnej strony internetowej. W ciągu kilku miesięcy powinniśmy mieć co pokazać. Na
stronie zamieszczamy opisy wszystkich dostępnych w bibliotece "druków zwartych", które w całości lub w znaczącej
części dotyczą M. i G. Witnica. Będą one podzielone na kilka zakładek. Część historyczna na przykład będzie
podzielona na trzy części:
dzieje Witnicy,
dzieje Witniczan (wspomnienia, biografie),
M. i G. Witnica w Nadwarciańskim Roczniku Historyczno-Archiwalnym.
KaŜdy opis będzie zawierał:
skan okładki,
opis bibliograficzny,
krótkie omówienie zawartości (zredagowane przez nas lub przepisane z ksiąŜki fragmenty recenzji, wstępu itp.),
spis treści.
Osobna część strony internetowej będzie poświęcona Irenie Dowgielewicz, która sportretowała Witnicę w
powieści "Krajobraz z Topolą" i dwóch opowiadaniach dla młodzieŜy. Zawierać ona będzie:
- biografię pisarki,
- opisy ksiąŜek, które wydała, a które mamy w zasobach,
- opisy ksiąŜek i broszur, w których znajdziemy wiadomości o Irenie Dowgielewicz,
- artykuły na temat witnickich śladów w jej twórczości.
Inna część będzie poświęcona witnickim bajkom i bajkowym miejscom. Poza tym zamieścimy to, co jest
zamieszczane na wszystkich bibliotecznych stronach internetowych: aktualności, galerię, artykuły itp.
Zapewne przedsięwzięcia związane z jubileuszem zajmą duŜą część gminnej strony internetowej. MoŜna
będzie na niej umieścić linki do zamieszczonych u nas regionaliów.
Strona jest w trakcie budowy, więc jej jeszcze nie reklamujemy. Ale moŜna na nią zajrzeć:
www.mbpwitnica.cba.pl
Dyskusyjne Kluby KsiąŜki
Nadal będziemy prowadzić trzy Dyskusyjne Kluby KsiąŜki.
Zajęcia dla dzieci
Planujemy zajęcia z „Teatrem kruka Pankraczego”(Witnica), „Teatrzykiem pod Kamyczkiem” (Kamień Mały) i
„Teatrzykiem pod Miłorzębem”(Dąbroszyn). Stworzymy teŜ małą domową scenkę lalkową w Witnicy.
Planujemy kontynuować współpracę ze Środowiskowym Domem Samopomocy, który wykona dla teatru drugie
tło sceniczne oraz lalki do następnych przedstawień.
Projekt „Droga do Witnicy”
Wykorzystując przyznany nam grant w wys. 5 tys. zł. będziemy spisywać wspomnienia pionierów, którzy
przybyli do Witnicy w pierwszych latach po wojnie. Spiszemy i zredagujemy wspomnienia ośmiu takich osób.
Zorganizujemy teŜ coroczny konkurs recytatorski dla uczniów szkół podstawowych i gimnazjum.
Nadal będziemy czynnie uczestniczyć w Programie Rozwoju Bibliotek, a takŜe w programie Biblioteka+, do
którego zgłosiliśmy akces.
Mamy jeszcze inne pomysły, ale w panujących warunkach finansowych, kadrowych i lokalowych nie da się
zrobić więcej.
Władysław Wróblewski
Dyrektor Biblioteki