Dwa Anioły 1. Gdy w pokoju o północy, zegar wybije magiczną

Dwa Anioły
1. Gdy w pokoju o północy,
zegar wybije magiczną godzinę.
W ciemnym domu, zagra echo.
Melodie przedziwną, jak ten cały świat, pamiętliwy.
W świetle księżyca na biurku, jak na scenie,
siły dobra i zła, zaczną swój taniec.
Anioł Śmierci zaprasza na ten, dziwny spektakl.
Partnerką jego jest Życie.
To dzieje się od tylu lat, od kiedy Ziemia, kręci się!
Ref. Kto choć raz przerwie ten taniec, zostanie potępiony na wieki!
Bo w nim, zaklęte są nasze losy!
Gdy ludzkość śpi pod osłoną nocy, Anioł Życia ze Śmiercią gra!
2. Nawet poeta, który wierszy już nie chce pisać.
Zmęczony odkrywaniem słów, nie pozna tajemnicy życia!
Sekret wieczności poza zasięgiem wieszcza jest.
Na jednej scenie, każdej nocy, zwycięży dobro lub zło,
zwycięży Życie lub Śmierć!
Tak się dzieje, już od lat, gdy dwa Anioły,
razem zaczną swoją sztukę grać!
Ref. Kto choć raz przerwie ten taniec, zostanie potępiony na wieki!..
Tekst: Justyna „Justa” Margielewska