Wszyscy mieszkańcy dworu niebieskiego - Start

Wszyscy mieszkańcy dworu niebieskiego
Sopran/Alt
Wszy
Tenor/Bas
SA
5
Dziś
TB
szkań
cy
dwo
ru
nie
bie
łzy
kie,
płacz
cie
Kró
gorz
na po wie trzu
la
wi si
skie
cie
TB
SA
mie
Lej
9
scy
Anonim, XVI w.
pod nie
sio
ny,
swe
Bóg
nam wcie
go,
go,
lo
ny.
1. Wszyscy mieszkańcy dworu niebieskiego,
Lejcie łzy gorzkie, płaczcie Króla swego,
Dziś na powietrzu wisi podniesiony,
Bóg nam wcielony.
6. Okrutni ludzie, skądeście dostali,
Na to wolności, abyście zadali,
Tak haniebną śmierć dobroczyńcy swemu,
Bogu wiecznemu?
2. W żałosnym sercu Boskie tajemnice,
Nie wypatrzone od ludzkiej źrenice,
Matka uważa zaraz i śmierć swego
Syna miłego.
7. O jakąm radość z nowej gwiazdy miała,
Bądź gdym podarki wschodnie odbierała,
Teraz me serce miecz przenika srogi,
Mój Synu drogi.
3. Synu jedyny Ojcu ulubiony,
Z mej krwi jedyny Synu urodzony,
Najmilsze Dziecię, tak umrzesz niewinny,
Jak zbrodzień inny.
8. Jam w Tobie jednym pociechę swą miała,
W Tobiem się więcej nad zdrowie kochała,
Teraz me serce dziś włócznią przebito,
Gdy Cię zabito.
4. Jako pokłótą widzę i zranioną,
Wyniosłą głowę cierniową koroną,
Widzę Twe, żółcią gorzką namazane,
Usta różane.
9. Srogi przeciwnik z Tobą mię rozdzielił
Śmiercią okrutną; jako się ośmielił,
Podnieść rękę swą na Twórcę wielkiego,
Świata wszystkiego.
5. Okrutna włócznia zadałać raz srogi,
Gwoździe przebiły i ręce i nogi,
Ciało i członki wszystkie wysuszone,
Krwią oszpecone.
10. Matko, wsławiona panieńską czystością,
Rozpal sługi Twe synowską miłością,
Potargaj serce oziębłe do jego,
Boga wdzięcznego.