Efektywność zabezpieczeń skarp i stoków.

Piotr Jermołowicz – Inżynieria Środowiska
Efektywność zabezpieczeń skarp i stoków.
1. Rodzaje zabezpieczeń skarp i stoków.
Typ lekki to:
• hydroobsiew na warstwie humusu i siatce przeciwerozyjnej zamiennie z ręcznym
obsiewem również na siatce przeciwerozyjnej,
• przypory drenażowe, ostrogi drenujące,
• drenaż poziomy.
Typ ciężki to:
• gwoździe gruntowe z przymocowaną na powierzchni skarpy dwukierunkową siatką
stalową,
• palościanka (pale, mikropale, ścianka szczelna),
• oraz hydroobsiew, przypory drenażowe i drenaż poziomy.
Mamy dwa przypadki projektowe:
• zabezpieczamy (likwidujemy) osuwisko,
• projektujemy bezpieczne skarpy wykopu lub nasypu.
Osuwiska na zboczach wchodzą na ogół w zakres naszych zainteresowań dopiero wtedy, gdy
na ich powierzchni lub w sąsiedztwie projektuje się jakąś inwestycję. Obecnie najczęściej jest
to droga, lecz może być budynek, czy inny obiekt budowlany. Zdarza się, że obiekt już
istnieje, a osuwisko powstaje po jego wybudowaniu i zagraża bezpieczeństwu. Najczęściej
zdarza się, że osuwisko pojawia się w czasie robót budowlanych i wymaga pilnego
zabezpieczenia i likwidacji, by można było kontynuować budowę.
Z kolei projektowanie bezpiecznych skarp wykopów przy założonych warunkach stateczności
(wartości zapasu bezpieczeństwa F > 1,3 lub F > 1,5) wymaga ustalenia stanu początkowego
stateczności, a po dobraniu konstrukcji wzmacniających wykazania w drodze obliczeń, że
przyjęta metoda wzmocnienia jest wystarczająca.
Projektując skarpy przy ustalaniu warunków projektowania i doborze oddziaływań, należy
brać pod uwagę możliwość wystąpienia ekstremalnych czynników meteorologicznych:
deszczy nawalnych, maksymalnych poziomów wód gruntowych i powierzchniowych, różnic
temperatur, zjawisk sztormowych itp. Prawidłowa interwencja w przypadku naruszenia
stateczności zbocza powinna eliminować przyczyny, które wywołują zagrożenie. Podobnie w
sytuacji projektowania należy rozpatrzyć wszystkie sytuacje i oddziaływania ekstremalne oraz
ich koniunkcje, które mogą zaistnieć w czasie eksploatacji obiektu oraz zwrócić uwagę na
fakt, czy projekt dotyczy wykonywania wykopów, czy nasypów.
Należy jeszcze raz podkreślić, że najszybsze i najgroźniejsze zmiany zawsze wywołuje woda,
ona też jest przyczyną większości zagrożeń osuwiskowych. Dlatego pierwszoplanowe w
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl
działaniu w celu poprawienia stateczności rozpatrywanego przypadku jest uporządkowanie
stosunków wodnych i eliminacja możliwości zawodnienia skarpy. Przy zabezpieczeniach
obiektów należy przewidywać także długotrwałe zmiany związane ze zmianą warunków
wodnych, a więc uwzględniać dane klimatyczne dotyczące wieloletnich średnich opadów,
ekstremalne wahania wód gruntowych itp.
Wyboru zabezpieczenia należy dokonać, uwzględniając podane warunki geologiczne,
warunki wodne oraz grupy aktywności, a także wysokość zbocza, możliwość dopływu wód z
otoczenia (powierzchnia zlewni).
Metody stabilizacji i zabezpieczeń skarp i stoków [ 1 ]
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl
2. Efektywność technologii.
Analizując rodzaje zabezpieczeń skarp i stoków z tabeli z p.1 należy zwrócić uwagę na
sposób ich zestawienia. W każdej grupie tj. N, K, i G zestawiono technologie w ten sposób, że
N1, K1 i G1 odpowiadają warunkom podstawowym z najmniejszym nakładem finansoworzeczowym. Im wyższy indeks cyfrowy, tym bardziej kosztowna jest technologia.
Oczywistym jest, że projektant każdorazowo po uprzednich obliczeniach dobiera odpowiedni
rodzaj zabezpieczeń z optymalizacją kosztową włącznie.
Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl