Dziękuję Ci Boże

Dziękuję Ci Boże
Dziękuję Ci Boże za to, że mi dałeś życie
a także za to że, wyposażyłeś mnie obficie.
Dajesz mi co dzień i każdego roku,
przeżyć od początku dnia, do każdego zmroku.
Mogę podziwiać piękno mojej ziemi
gdy wiosną kolorami kwiatów się mieni.
Łanami zbóż, lasem szumiącym, wartko rzeką płynącą
a nade wszystko, upiększyłeś miłością gorącą.
Życie płynie jak łódka, po falach brodzi
to wszystko mogę podziwiać, bo pozwoliłeś mi się urodzić.
Dziękuję Ci Boże, za wschód słońca i lato gorące
za zwierzątka w zimie w swych kryjówkach drzemiące.
Aby pod kołderką białego, puszystego śniegu,
przeczekać trudny czas, wiosną stanąć do wybiegu.
I znów żyć, aż do jesieni, co się chłodem zaczyna
bo to zegar czasu wskazuje, to jego przyczyna.
Bóg wprowadził do przyrody, porządek wielki,
któremu się nic nie oprze, bo jest rygor wszelki.
Bez takiego porządku, życie by się pogmatwało
Bóg jest Wielki i wiedział, co by się stało.
Dziękuję Ci Boże za przyjaciół wiernych mego życia,
których dobroć, pozwala mi przetrwać trudności, bez ukrycia.
Dziękuję Ci za to, że mnie masz w swej opatrzności
prowadzisz mnie przez życie ziemskie, aż do wieczności.
Zofia Fejkiel