wielki post - WordPress.com

WIELKI POST
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty przez post ciała uśmierzasz wady, podnosisz ducha,
udzielasz cnoty i nagrody, przez Chrystusa Pana naszego.(z prefacji wielkopostnej)
WIOSNA W LITURGII
„Oto nadchodzi Twój dzień, w którym wszystko na nowo rozkwitnie; obyśmy także
odnowieni przez łaskę mogli śpiewać nową pieśń”.
Powyższe słowa hymnu wielkopostnego stanowią hasło życia Kościoła w tym okresie.
Mamy odnowić nasze życie duchowe przez udział w życiu Chrystusa zmartwychwstałego.
Wielki Post jest przygotowaniem na największą uroczystość roku kościelnego, ale jest
również zapoczątkowaniem naszego udziału w misterium wielkanocnym. Okres Wielkiego
Postu to okres wytężonej pracy duchowej i obfitego wylewu łaski Bożej.
ŚWIĘTA CZTERDZIESTNICA
Oficjalna nazwa Wielkiego Postu brzmi „Święta Czterdziestnica” (Quadragesima). Okres
40 dniowy został uświęcony w dziejach zbawienia. Mojżesz przebywał 40 dni na rozmowie
z Bogiem; Eliasz odbył 40 dniową pielgrzymkę do góry Horeb. 40 lat trwała wędrówka
Izraelitów do Ziemi Obiecanej, aż do zupełnego odnowienia narodu przez wymarcie
pokolenia, które buntowało się przeciw woli Bożej. Wreszcie Syn Boży poprzedził swoją
działalność 40 dniowym pobytem na pustyni, spędzonym na modlitwie i poście.
Za przykładem Zbawiciela Kościół poświęca 40 dni na odnowienie życia duchowego swoich
dzieci.
IDŹ PRECZ, SZATANIE
Św. Leon uczy nas: „Jak długo żyjemy w śmiertelnym ciele, stary nieprzyjaciel nie
przestanie zakładać sideł grzechowych, najwięcej zaś będzie się srożył przeciw członkom
Chrystusa wtedy, gdy mają oni obchodzić najświętsze Tajemnice”. W walce z duszami szatan
wykorzystuje nieład wprowadzony w naszą naturę przez grzech pierworodny. W Wielkim
Poście mamy ćwiczyć się w zwyciężaniu pokus przez modlitwę, post i jałmużnę.
POCHYLCIE GŁOWY WASZE PRZED BOGIEM
Okres Wielkiego Postu jest czasem modlitwy, w najpełniejszym znaczeniu czasem
obcowania z Bogiem. Przez modlitwę nabywamy pokory, uznajemy bowiem naszą zależność
od Boga, naszą słabość i grzeszność.
W okresie Wielkiego Postu mamy się zajmować „słowem, które pochodzi z ust Bożych”,
czytając Pismo święte i słuchając kazań. Ponieważ nie możemy spędzić 40 dni w oderwaniu
od świata, odprawmy przynajmniej krótsze rekolekcje. Przede wszystkim bierzmy udział
w liturgii. W Rzymie w okresie Wielkiego Postu codziennie odbywa się nabożeństwo
stacyjne (por. Wstęp, s. 15). Te same Msze św. odprawia się we wszystkich kościołach.
W nich Chrystus obficie nas karmi słowem Bożym i Eucharystią. W miarę możności bierzmy
również udział w nabożeństwach ku czci Męki Pańskiej: w Gorzkich żalach i Drodze
Krzyżowej.
NIE SAMYM CHLEBEM ŻYJE CZŁOWIEK
Główne wyrzeczenia, które nakazuje Kościół w Wielkim Poście, to post
i powstrzymywanie się od zabaw. Mamy je praktykować, aby przywrócić ład wewnętrzny,
którego pozbawia nas nieumiarkowane użycie pokarmów, napojów i rozrywek, oraz aby
wynagrodzić Bogu za grzechy własne i bliźnich. Wielki Post jest to „post uroczysty”,
publiczny i oficjalny, post całego Kościoła. Prefacja wielkopostna wysławia jego zbawienne
skutki. Kościół w modlitwach swoich codziennie powołuje się na tę ofiarę swoich dzieci.
Kto nie może zachować przepisów o poście w całej rozciągłości, niech stara się ofiarować
Bogu to, co może. Poza ograniczeniami pokarmu polem naszych wyrzeczeń mogą być inne
dziedziny naszego życia, Jak pisze św. Leon: „Jeśli podejmuje się umartwienie, żeby ująć w
karby źródło podniet cielesnych, to najbardziej pożądany jest ten rodzaj wstrzemięźliwości,
który wytrzeźwi z przewrotności samą wolę i zamorzy nieuczciwość w postępowaniu. Taki
post mogą zachować nawet chorzy, nie wyłączając całkowicie obezwładnionych”,.
JAŁMUŻNA ZAKRYWA NIEPRAWOŚCI
Szatan niejednokrotnie kusi chrześcijan, podobnie jak kusił Chrystusa: Będziesz miał
dostatki, będziesz miał zaszczyty, jeżeli odstąpisz od prawa Bożego. — Aby zahartować wolę
na takie pokusy, powinniśmy się ćwiczyć w wyrzekaniu się doczesnych korzyści. Dlatego
w Wielkim Poście mamy praktykować jałmużnę. Jak pisał św. Leon: „Posty chrześcijan mają
porastać tłustością zasług przez hojne jałmużny i opiekę nad ubogimi. To, co odejmujemy
sobie, obracajmy na chorych i biedaków. Przyłóżmy się do tego, aby wszyscy jednymi usty
błogosławili Boga. Grzechy, zmywane wodą chrztu albo łzami mogą być zmywane także
przez jałmużnę. Boć Pismo św. mówi: jak woda gasi ogień, tak jałmużna gasi grzech”.
KU ŹRÓDŁOM ŻYCIA
Liturgia wielkopostna często zwraca się do katechumenów, którzy przygotowują się do
przyjęcia Chrztu świętego na Wielkanoc. W pierwszych wiekach Kościoła obrzędy, które
poprzedzają samo udzielenie sakramentu, były rozłożone na cały Wielki Post, a odbywały się
zwykle w środy. Dlatego czytania tych dni odnoszą się w specjalny sposób do katechumenów,
których i dzisiaj Kościołowi nie brakuje, zwłaszcza na terenach misyjnych. Wszyscy
ochrzczeni przygotowują się w Wielkim Poście do odnowienia przymierza zawartego
z Bogiem na Chrzcie świętym. Pouczenia liturgii pomagają im zrozumieć znaczenie Chrztu
św. i przypominają wypływające z niego zobowiązania.
ROZDZIERAJCIE WASZE SERCA
Jak pisał św. Leon: „Istotną cechą uroczystości paschalnej jest powszechna radość
w Kościele z powodu odpuszczenia grzechów”. Do XII w. publiczni grzesznicy musieli
zasługiwać na rozgrzeszenie publiczną pokutą, która trwała niekiedy przez kilka lat,
a w Wielkim Poście była zaostrzona. Dopiero po odprawieniu zadośćuczynienia otrzymywali
w Wielki Czwartek odpuszczenie grzechów. Obecnie praktyka publicznej pokuty nie istnieje,
ale Kościół wzywa wszystkie swoje dzieci, aby rozważając Mękę Pańską oczyszczały się
przez szczerą skruchę i uczynki pokutne. „Rozdzierajcie serca wasze, a nie szaty wasze,
nawróćcie się do Pana, Boga waszego” (JI 2, 13). Jak pisał św. Leon: „Wszyscy wierni
obowiązani są dążyć do całkowitego wyzwolenia się z grzechu i pełnej czystości duszy,
należy zatem dołożyć starań, aby usunąć z serca najtajniejsze nawet skazy i oczyścić duszę
ze wszystkiego, co tłumi jej jasność”.
CZYTANIE PISMA ŚWIĘTEGO
Do Niedzieli Męki Pańskiej poleca się czytać dalszy ciąg Księgi Rodzaju i Księgę
Wyjścia.