głos parafialny - parafiajelen.pl

GŁOS PARAFIALNY
Parafia Świętego Krzyża w Jaworznie-Jeleniu
nr 14 (176) - 06 wrzesień 2015
43-608 Jaworzno, ul. Zwycięstwa 33
konto: 95 1020 2528 0000 0502 0157 8137
http://www.parafiajelen.pl
Kancelaria Parafialna czynna:
Biblioteka Parafialna czynna:
wtorek, czwartek:
w każdą środę:
email: [email protected]
00
30
16 – 17
00
00
16 – 18
sobota:
8
30
– 10
00
Zamyślenia nad Słowem Bożym
On wiary dochowuje na wieki,
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych,
wypuszcza na wolność uwięzionych.
Pan przywraca wzrok ociemniałym,
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych,
Pan strzeże przybyszów.
Ochrania sierotę i wdowę,
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki,
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.
Ps 146,6c-7. 8-8a. 9bc-10
Psalmista ukazuje nam Boga, który wbrew naszym niewiernościom, On nam wiary dochowuje. Ludzie skrzywdzeni
przez ten świat, upokorzeni, rzuceni na kolana, od Niego mogą spodziewać się sprawiedliwości, podniesienia z kolan.
W świecie zmieniają się rządy i władcy a nasz Pan króluje każdego dnia i aż na wieki i przez wszystkie pokolenia.
Według psalmisty nasz Bóg w szczególny sposób troszczy się o najsłabszych, czyli sieroty, wdowy, przybyszów i
innych. Tylko występni w swoim życiu mijają się z Bożą łaską, im bowiem się wydaje, że jest im niepotrzebna, że
poradzą sobie w życiu sami.
Czy jestem wierny Panu Bogu? Jak wypełniam moje zobowiązania wobec Niego, choćby te, przyjęte na chrzcie
świętym? Czy systematycznie poprawiam się z moich niewierności? Czy Pan króluje w moim życiu, całym moim
życiu? Czy jeżeli mam jakąś władzę, wypełniam ją dla dobra innych, ich pomyślności i bezpieczeństwa? Czy władzy
nie nadużywam lub używam do realizacji własnych, egoistycznych celów? Czy zabiegam o to, aby Pan królował nie
tylko w moim życiu, ale w całym moim pokoleniu? Czy dbam o najsłabszych, śpieszę im z pomocą, bronię ich praw?
Czy ich nie dyskryminuję lub wykorzystuję? Czy nie buduję mojego szczęścia na ich krzywdzie? Czy pomagam
ludziom upokorzonym powstać z kolan i odzyskać utracone poczucie godności? Czy jestem wyrozumiały dla
przybyszów, których spotykam w mojej ojczyźnie, którzy szukają lepszego życia?
Pomodlę się o dar wierności Panu Bogu. Pomyślę jak pomóc w najbliższym czasie potrzebującym, którzy żyją w
moim bliskim otoczeniu. Polecę Panu ludzi sprawujących władzę.
Uroczystość Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Obchodzimy w tym tygodniu uroczystość Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Kościół bardzo rzadko czci
narodzenie świętych. Liturgicznie obchodzimy urodziny tylko w trzech przypadkach: narodzenie Jezusa – 25 grudnia,
narodzenie Jana Chrzciciela – 24 czerwca i narodzenie Najświętszej Maryi panny – 8 września.
W dniu urodzin składa się życzenia, kroi się urodzinowego torta, wspomina przeżyte lata. I rzeczą normalna byłoby
usłyszeć w dzisiejszych czytaniach coś ta temat Maryi. Tymczasem słyszymy długą litanie nazwisk, które nic nam
specjalnie nie mówią, aby na końcu usłyszeć w końcu imię Maryi jako matki Jezusa, naszego Zbawiciela:Rodowód
Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama (albo w wersji skróconej, z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak).
Nie można czcić Maryi bez odniesienia się do Jezusa, jej Syna. To dla Niego została on wybrana przed wiekami. Tyle
pokoleń trzeba było oczekiwać, żeby Bóg stał się człowiekiem, „Bogiem z nami”. Dlatego też, wszystko co mówimy o
Maryi i co świętujemy, trzeba umieścić w kontekście tej specyficznej relacji Maryi do Jezusa, jej Syna – Boga z nami.
Pismo Święte milczy o narodzinach Maryji. Na podstawie pism apokryficznych (najogólniej rzecz ujmując, mianem
apokryfów określa się pisma żydowskie lub wczesnochrześcijańskie, które pod względem treści lub tytułu upodabniają
się do ksiąg biblijnych, ale nie zostały uznane przez Kościół za natchnione i kanoniczne) , szczególnie „protoewangelii
Jakuba” z II wieku (powstałej w niewielkim odstępie czasu od Ewangelii św. Jana), która opisuje narodziny i młodość
Maryi, dowiadujemy się że jej rodzicami byli Święta Anna i Święty Joachim. Bardzo pobożne małżeństwo, niestety
bezdzietne. Brak dzieci w tamtych czasach był uważany za karę Bożą za grzechy przodków. Podeszli w wieku
małżonkowie nie zniechęcali się pomimo – zapewne – szemrań i dokuczliwych uwag sąsiadów i daremnych modlitw i
wołań do Boga o dar macierzyństwa. Głęboko wierzący, tacy pobożni, a Bóg jakby nie widział ich cierpienia, jakby
ich zostawił na pastwę złych języków i złośliwych docinek sąsiadów. Ale Bóg postępuje według swoich zasad,
niezgłębionych dla człowieka, czasem jakby na przekór człowiekowi. To z takiego „bezpłodnego” małżeństwa narodzi
się właśnie ta Jutrzenka zabawienia, nowa Ewa, wybrana, umiłowana przez Boga, który jej zaufał bezgranicznie i
która Boga nie zawiedzie. Wymodlone, wyczekiwane dziecko nareszcie jest im dane, podobnie jak to było w
przypadku Abrahama i Sary lub żony Elkany Anny – matki proroka Samuela. Bóg nie jest głuchy na wołanie swych
wiernych ale odpowiada, działa w swoim czasie. Byli bezdzietni, skazani –po ludzku – na zapomnienie, na wymarcie,
a Bóg wpisuje ich w długą listę pokoleń (dzisiejsza ewangelia), które da światu Zbawiciela. To oni, niby bez
przyszłości, stają się narzędziami zbawienia, przyszłością dla wszystkich ludzi. Nie znamy ani miejsca ani daty
narodzenia Maryi (Betlejem, Nazaret albo Jerozolima? 20 - 16 lat przed Chrystusem?). Rodzice, wdzięczni za tak
wspaniały dar, oddają małą Maryje do świątyni gdzie uczyła się modlić, poznawała Pismo Święte, rosła w wierze i od
samego początku uczyła się być z Bogiem, Jemu służyć. Rodzice dali jej to co uważali za najlepsze dla swego dziecka:
wychowanie religijne – życie w bliskości Boga, służenie Mu, odczytywanie i pełnienie Jego woli, stawanie się
„służebnicą Pańską”. Rodzice Maryi, poprzez ich głęboką wiarę, nieustanna modlitwę, bezgraniczne zawierzenie
Bogu, przygotowali grunt na narodzenie się tej, która stanie się matka samego Zbawiciela. Jak wiele zależy od
rodziców?! Ich wiara, zaufanie Bogu mimo, wydawałoby się, nieuniknionej porażki życiowej, zdanie się na Boga,
wydało tak wspaniały owoc dla samych rodziców jak i całego świata. Narodzenie tego wspaniałego owocu, jedynego
w swym rodzaju pośród ludzi, dzisiaj właśnie czcimy. To dla nas okazja aby spojrzeć na małżeństwa, na problem
„planowania rodziny”, który został dzisiaj zredukowany do sprawy osobistej małżonków albo osiągnięć sztuki
lekarskiej. Dzisiejsze święto przypomina nam, że człowiek nie jest wszechmocnym dawcą życia. Został on zaproszony
przez Boga do współpracy szczególnie w dziedzinie „przekazywania życia”, którego początek znajduje się w Bogu.
To On daje życie, wzrost, dokonuje „wielkich rzeczy” tym, którzy mu zaufali, którzy z Nim współpracują. Zauważmy
jeszcze, że tak narodzenie Maryj jak i narodzenie Jezusa jest dziełem Boga: poczęła „za sprawa Ducha” Bożego.
Święty Józef jak i święty Joachim są zaproszeni do opiekowania się poczętym życiem. „Nie bój się wziąć do
siebie…”, Józef (jak i Joachim) zdaje sobie sprawę że to nie jego „własność” ale zadanie „opiekuna” zlecone przez
samego Boga. Człowiek, jeśli chce naprawdę wykorzystać swą szanse, najlepiej złożyć swój los w Boże ręce i uznać
swe życie jako Boży dar za który się jest odpowiedzialnym, a którego nie jest się „panem”, właścicielem ale rządcą.
Życie Maryj, wiernej „służebnicy Pańskiej” jest tego dobitnym przykładem. Nasze życie zawsze pozostanie wieczna
obietnica szczęścia, obietnicą wzmocnioną wiarą i zaufaniem Panu, a całkowicie spełniającą się w ścisłej łączności z
Panem życia, z „Bogiem z nami”. W tym kontekście zaufania Panu, dawcy życia, w naszej ojczyźnie w tym
świątecznym dniu Narodzenia Najświętszej Maryi Panny poświęca się ziarno na zasiew (święto zwie się czasem Matki
Bożej Siewnej). Wierzono, że ziarno pobłogosławione przez Maryje zapewni obfite plony i dobry urodzaj (jak mówi
staropolskie powiedzenie: Gdy o Matce Bożej zasiano, to ani za późno, ani za rano). Zaorane zagony przyjmą
poświecone ziarno, które przed nadejściem zimy zakiełkuje i na wiosnę wyda owoc, który zapewni nam powszedni
chleb, niezbędny do życia. Nic więc dziwnego, że Kościół na progu jesieni, 8 września, chce świętować narodzenie
Maryi, Matki Zbawiciela. Jej przyjście na świat przywołuje obraz jesiennego siewu. W Maryi jak w przygotowanej
ziemi, Bóg złożył drogocenne „ziarno”, swego Syna, które wydało tak wspaniały plon i zapewniło ludziom życie,
zbawienie. Niech Maryja pomoże nam odczytać Boży plan wobec nas, gdyż każdy z nas ma swe miejsce w planie
zbawienia, każde nasze narodzenie, nasze imię, jest zapisane w tej długiej litanii imion w księdze życia. Niech nam
pomoże tak żyć i pracować, aby i nasze życie wydało obfity plon jak to święcone dzisiaj ziarno, które z wiarą i
nadzieją rolnicy wrzucą w przygotowaną wcześniej glebą, czekając na obfity plon, który da ludziom powszedni chleb
niezbędny do życia.
14 września
Podwyższenie Krzyża Świętego
Kiedy w roku 70 Jerozolima została zdobyta i zburzona przez Rzymian, rozpoczęły się wielkie prześladowania religii
Chrystusa, trwające prawie 300 lat. Dopiero po ustaniu tych prześladowań matka cesarza rzymskiego Konstantyna,
św. Helena, kazała szukać Krzyża, na którym umarł Pan Jezus. Po długich poszukiwaniach Krzyż odnaleziono. Co do
daty tego wydarzenia historycy nie są zgodni; najczęściej podaje się rok 320, 326 lub 330, natomiast jako dzień
wszystkie źródła podają 13 albo 14 września. W związku z tym wydarzeniem zbudowano w Jerozolimie na Golgocie
dwie bazyliki: Męczenników (Martyrium) i Zmartwychwstania (Anastasis). Bazylika Męczenników nazywana była
także Bazyliką Krzyża. 13 września 335 r. odbyło się uroczyste poświęcenie i przekazanie miejscowemu biskupowi
obydwu bazylik. Na tę pamiątkę obchodzono co roku 13 września uroczystość Podwyższenia Krzyża Świętego.
Później przeniesiono to święto na 14 września, ponieważ tego dnia wypada rocznica wystawienia relikwii Krzyża na
widok publiczny, a więc pierwszej adoracji Krzyża, która miała miejsce następnego dnia po poświęceniu bazylik.
Święto wprowadzono najpierw dla tych kościołów, które posiadały relikwie Krzyża, potem zaś dla całego Kościoła
Powszechnego. Kościół w Krzyżu Jezusa widział zawsze ołtarz, na którym Syn Boży dokonał zbawienia świata.
Dlatego każda jego cząstka, tak obficie zroszona Jego Najświętszą Krwią, doznawała zawsze szczególnej czci. Nie
chodzi w tym wypadku o autentyczność poszczególnych relikwii, ale o fakt, że przypominają one Krzyż Chrystusa i
wielkie dzieło, jakie się na nim dokonało dla dobra rodzaju ludzkiego. O ukrzyżowaniu Pana Jezusa piszą wszyscy
Ewangeliści. Co więcej, podają bardzo szczegółowe okoliczności tego wydarzenia. Według świadectwa Ewangelistów
Pan Jezus został ukrzyżowany około godziny 12, a umarł o godzinie 15. Jego pogrzeb odbył się ok. godziny 17.
Kara ukrzyżowania była u Żydów znana, chociaż w prawie mojżeszowym nie była przewidziana. Aleksander Janneusz
(103-76 przed Chrystusem) użył jej dla ukarania zbuntowanych przeciwko niemu faryzeuszów. Taką karę stosowali
powszechnie Fenicjanie, Kartagińczycy, Persowie i Rzymianie. Ci ostatni jednak nie stosowali jej wobec obywateli
rzymskich. Była to bowiem kara uznawana za hańbiącą i bardzo okrutną. Skazańca odzierano z szat, rzucano go na
ziemię, rozciągano mu ramiona i nogi, przybijając je do krzyża. Skazaniec konał z omdlenia i gorączki, dusił się. Na
domiar złego wisielca nękało mnóstwo komarów, a bywało, że konającego rozrywały sępy. Krzyż miał zwykle kształt
litery T (tau). Ponieważ śmierć na krzyżu miała wszystkie znamiona hańby, dlatego cesarz Konstantyn Wielki zniósł
karę śmierci przez ukrzyżowanie (316). Największą część drzewa Krzyża świętego posiada obecnie kościół św.
Guduli w Brukseli. Bazylika św. Piotra w Rzymie przechowuje część relikwii, którą cesarze bizantyjscy nosili na
piersi w czasie największych uroczystości. W skarbcu katedry paryskiej jest cząstka Krzyża świętego, podarowana
przez polską królową Annę Gonzagę, którą miała otrzymać od króla Jana Kazimierza. Największą część Krzyża
świętego w Polsce posiadał kościół dominikanów w Lublinie (zostały one skradzione w roku 1991, chociaż nadal w
kościele tym znajdują się dwa inne relikwiarze Krzyża świętego). Stosunkowo dużą część Krzyża świętego posiada
kościół św. Krzyża na Łysej Górze pod Kielcami. Miał ją podarować benedyktynom św. Emeryk (+ 1031), syn św.
Stefana, króla Węgier (+ 1038). Od tej relikwii i klasztoru pochodzi nazwa "Góry Świętokrzyskie". Wreszcie dość
znaczna relikwia Krzyża świętego znajduje się w bazylice Krzyża Świętego w Rzymie. Ku czci Krzyża Świętego
wzniesiono mnóstwo kościołów. W samej Polsce jest ich ponad 100. Istnieje również kilka rodzin zakonnych męskich i żeńskich - pod nazwą Świętego Krzyża. Wśród nich najliczniejsze to Zgromadzenie Św. Krzyża, założone w
1837 r., a zatwierdzone przez Rzym w 1855 r. Na czele czcicieli Krzyża stoi św. Paweł Apostoł. Szczególnym
nabożeństwem do Krzyża wyróżniała się św. Helena, cesarzowa. Jednak na wielką skalę kult Krzyża zapoczątkowało
średniowiecze, kiedy to bardzo żywo i powszechnie rozwinął się kult męki Pańskiej. Wśród świętych wyróżnili się
tym nabożeństwem: św. Bernard z Clairvaux (+ 1153), św. Franciszek z Asyżu (+ 1226), św. Bonawentura (+ 1274),
św. Filip Benicjusz (+ 1285), a w latach późniejszych bł. Władysław z Gielniowa (+ 1505), św. Piotr z Alkantary (+
1562), św. Jan od Krzyża (+ 1591) i św. Paweł od Krzyża (+ 1775). W nagrodę za serdeczne nabożeństwo do swojej
męki Jezus obdarzył wielu świętych darem stygmatów. Dzieje Kościoła znają aż 330 podobnych wypadków. Pierwszy
stwierdzony historycznie fakt stygmatów spotykamy u św. Franciszka z Asyżu. W ostatnich czasach mówiło się
głośno o stygmatykach: Teresie Neumann z Konnersreuth (+ 1962) i o św. o. Pio (+ 1969).Dzisiejsze święto
przypomina nam wielkie znaczenie krzyża jako symbolu chrześcijaństwa i uświadamia, że nie możemy go traktować
jedynie jako elementu dekoracji naszego mieszkania, miejsca pracy czy jednego z wielu elementów naszego
codziennego stroju.
XXIII NIEDZIELA ZWYKŁA 06.09.2015R.
1. Po okresie wakacyjnym wracamy do zwykłej pracy duszpasterskiej z dziećmi i młodzieżą. Zapraszamy
ministrantów, kandydatów na ministrantów, mamy nadzieję na stworzenie grupy młodzieżowej w związku ze
zbliżających się światowych dni młodzieży w Krakowie. Przypominamy, że młodzież gimnazjalna i ze szkół
średnich przychodzi w niedzielę na Mszę św. na godz. 9.00, natomiast dzieci szkoły podstawowej oraz młodsze na
godz. 11.00. Zbiórka ministrantów w sobotę o g. 10.00. Zapraszamy chłopców do wstąpienia w szeregi
ministranckie. Natomiast dzieci i młodzież chcące pośpiewać w scholce na g. 11.00. Mile widziane osoby grające
na różnych instrumentach.
2. We wtorek święto Narodzenia NMP- MB Siewnej.
3. Zapewne pamiętamy zeszłoroczną akcję p.t. Zbiorka zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego( pralki,
lodówki, telewizory, radia, komputery itp.) w ramach Pomocy Kościołowi w Potrzebie. Jeśli ktoś chciałby zrobić
sobie porządek w domu a równocześnie pomóc tej organizacji kościelnej w jego pracy, to zbiórka taka odbędzie się
w najbliższy wtorek. Możemy zwozić odpowiedni sprzęt we wtorek w g. 12.00- 1700 na parking koło drzewa
orzechowego.
4. Nasze uroczystości odpustowe rozpoczynamy w sobotę 12 września. Na Mszy św. o g. 18.00, której będzie
przewodniczyć Ks. Bp Grzegorz Kaszak, dokonamy odsłonięcia i poświęcenia tzw. Tablicy Smoleńskiej, ze
szczególnym wyróżnieniem naszego rodaka Admirała Floty Andrzeja Karwety. Będzie wielu gości,
wojskowa asysta, apel pamięci, honorowa salwa. Ze względu na wagę wydarzenia bardzo prosimy parafian o
liczne przybycie 12.09. na g. 18.00.
Natomiast w niedzielę uroczysta Suma Odpustowa o g. 11.00. Na Sumę prosimy cały orszak procesyjny,
dzieci pierwszokomunijne niech przyjdą w swoich strojach, dziewczynki sypiące kwiaty, chłopcy z
dzwoneczkami. Zapraszam górników i strażaków do asysty.
5. Okazja do spowiedzi przed Odpustem codziennie przed ranną i wieczorną Mszą św. a także w piątek od g. 17.00.
Istotą Odpustu jest darowanie kar doczesnych odpuszczonych już co do winy. Dodatkowo stan łaski uświęcającej,
przyjęcie Komunii sw., odmówienie modlitwy w intencjach Ojca św., brak przywiązania do jakiegokolwiek
grzechu i chęć poprawy życia. Prosimy też o odnowienie i przyozdobienie przydrożnych krzyży i kapliczek. W
minionym i obecnym tygodniu zostaną rozniesione koperty z życzeniami odpustowymi. Ufamy, że dotarły do
wszystkich rodzin, jeśli jednak ktoś ich nie otrzymał może je zabrać z cokołów ostatnich ławek.
6. Dziękujemy parafianom z ul. Wygoda za posprzątanie kościoła. W przyszłym tygodniu prosimy o tę posługę
mieszkańców z ul. Wygoda od nr 21 do 61.
7. Młodzież klas III-ich Gimnazjum, przygotowująca się do przyjęcia S. Bierzmowania, przyjdzie na swoje spotkanie
w piątek na g. 18.00.
INTENCJE MSZALNE 07.09- 13.09.2015R.
Poniedziałek 07.09.15.
7.00 + Stanisław i Maria Banasik- od córki
18.00 1) + Karol Leś – od rodziny Domiańskich
2) + Agnieszka Wojkowska- od Elżbiety i Janusza Papugi
Wtorek 08.09.15.
7.00 Stefania Kopeć- od siostry Zofii z Budzowa
18.00 1) + Irena Pluta 10r.śm.- od męża z rodziną 2) + Julian Piątkowski- od chrześnicy Anny Piaśnik z rodziną
Środa 09.09.15
7.00 1) + Kazimierz Sojka- od Danieli Musaj 2) + Jadwiga Pluta- od siostry Danuty i szwagra
18.00 1) + Dziękczynna w 60ur. Marii 2) Za Dusze w Czyśćcu cierpiące
Czwartek 10.09.15
7.00 + Stefania Kopeć- od siostrzenicy Stanisławy z córką z Budzowa
18.00 1) + Paulina Figiel- od Grona Pedag. i prac. SP nr 15
2) + Roman Banasik- od kuzynostwa, bliższej i dalszej rodziny
Piątek 11.09.15
7.00 + Julian Piątkowski- od ucz. pogrzebu
18.00 1) + Helena Bańkowska 12r.śm., Karol i rodzice z obu stron 2) + Jan Braska- od żony i syna
Sobota 12.09.15
7.00 1) + Paulina Figiel- od ucz. Pogrzebu 2) + Adam Boba, c. Mieczysława, wnuk Sławomir
14.00 Msza ślubna Agnieszka Okoń- Dawid Wawrzeniec 18.00 Bp Ordynariusz z r. Poświęcenia tablicy smoleńskiej
Niedziela 13.09.15
7.00 1) + Mieczysław Kański 2) + Agnieszka Wojkowska- od rodziców
9.00 1) Maria i Stanisław Sojka 2) + Władysław Żelazko 20r.śm.- od syna z rodziną i rodziny Zubel
11.00 Za Parafian 15.00 Chrzty 18.00 + Kazimierz Sojka- od syna z rodziną
INTENCJE MSZALNE 14.09.- 20.09. 2015R.
Poniedziałek 14.09.15.
7.00 1) + Julian Piątkowski- od rodziny Kasprzyków 2) + Władysław Lidwin- od sąs. Banasików
18.00 W 60ur. Haliny- od męża i dzieci z rodzinami
Wtorek 15.09.15
7.00 + Stefania Kopeć- od Józefa Mglej z rodziną
18.00 1) + Tadeusz Larysz 14r.śm.- od żony i syna z rodziną 2) + Józefa Kowalska- od Janiny Kula z wnukami
Środa 16.09.15
7.00 1) + Józef, Józefa i Albin Banasik 2) + Jadwiga Pluta- od siostrzeńcow
18.00 1) Z Koła RM 2) + Julian Piątkowski- od Anny Nocoń
Czwartek 17.09.15
7.00 + Kazimierz Sojka- od rodziny Tyrna
18.00 1) + Karol Leś- od siostry Marii z rodziną 2) + Stefania Kopeć- od rodziny Socha i wnuka Dominika
Piątek 18.09.15
7.00 + Jan Braska- od ucz. pogrzebu
18.00 1) + Irenai Fryderyk Baran- od syna Adama z rodziną 2) + Maria i Edmund Sojka
Sobota 19.09.15
7.00 1) + Kazimierz Sojka- od ucz. Pogrzebu 2) + Julian Piątkowski- od rodziny Stokłosa
18.00 1) + Paulina Figiel- od rodziny Żurawik 2) + Marian Proksa 5r.śm.- od siotry Kazimiery z rodziną
Niedziela 20.09.15
7.00 1) + Władysław Lidwin- od syna z rodziną 2) + Jadwiga Pluta- od córek Urszuli i Ireny oraz syna Tomasza
9.00 + Antoni Rudzki 5r.śm.- od żony i syna z rodziną
11.00 1) W 70ur. Władysławy Juźkiewicz- od córek
2) W 80ur. Adam Kulikowski
15.00 + Aleksander Smalcerz 50r.śm. 18.00 + Kazimierz Sojka- od Kłosków z rodziną