Seminarium publicystyki muzycznej

Kod przedmiotu/modułu
D2-39/2013
Nazwa przedmiotu/modułu
Seminarium publicystyki muzycznej
Kierunek
Dyrygentura
Specjalność
Nie dotyczy
Typ studiów
II stopnia
Wymagania wstępne
Zdany egzamin wstępny na studia II stopnia, kierunek dyrygentura.
Wymagania zostały określone w „Informatorze dla kandydatów na
studia stacjonarne II stopnia”.
Wymagania końcowe
Zaliczenie zadań cząstkowych realizowanych podczas toku nauczania
przedmiotu wg podanych kryteriów
Cele przedmiotu/modułu
Sprawne posługiwanie się słowem pisanym i mówionym w szerokim
aspekcie publicystyki muzycznej.
Treści kształcenia
Specyfika programu koncertowego – kształtowanie zawartości w
zależności od kontekstu i miejsca zdarzenia, odbiorców. Tworzenie
książki programowej: zawartość merytoryczna, prawidłowość
zawartych informacji, redagowanie artystycznych not biograficznych.
Komentarz pisemny w programie koncertowym – funkcja komentarza,
treść merytoryczna, objętość.
Sztuka komentarza słownego – charakterystyka komentarza w
zależności od rodzaju mediów (komentarz radiowy, telewizyjny).
Audycje popularyzujące zagadnienia muzyczne (również osadzone w
szerszym kontekście kulturalnym). Tworzenie autorskiej audycji: dobór
przykładów muzycznych, proporcje słowa i ilustracji muzycznej (w
formie audio, wideo), zastosowanie multimediów. Audycja radiowa, jak
przykład sztuki wyobraźni. Nawiązywanie relacji z odbiorcą.
Wywiad, rozmowa, dyskusja, debata – funkcje, cele, różnice gatunkowe
oraz w zależności od medium (prasa/Internet, radio, telewizja). Fazy
pracy:
Faza przygotowawcza: dokumentacja zagadnień, sztuka przygotowania
pytań, wątki główne, wątki poboczne (również pod kątem rozmowy
obcojęzycznej).
Faza realizacji: budowanie wątków, wykorzystanie pytań,
nawiązywanie do odpowiedzi, komentarze własne, zachowania
werbalne i niewerbalne, rola prowadzącego, kultura wypowiedzi,
riposty, pointa.
Faza postprodukcyjna: redagowanie wywiadów, skróty, tłumaczenia,
zmiana kolejności wątków, wybór wątków, utrzymanie dyscypliny
objętościowej tekstu lub czasowej
1
Zamierzone efekty kształcenia
w zakresie wiedzy
- posiadać wiedzę na
temat sposobów konstruowania
programów koncertowych
w zakresie umiejętności:
−
posiadać umiejętność tworzenia rozbudowanych prezentacji w
formie słownej i pisemnej (także o charakterze
multimedialnym) na tematy dotyczące zarówno własnego
kierunku, jak i szerokiej problematyki z obszaru sztuki,
wykazując zdolność formułowania własnych sądów i
wyciągania trafnych wniosków
−
bazując na wiedzy z zakresu historii muzyki, literatury
muzycznej oraz funkcjonowania instytucji muzycznych i
marketingu, posiadać umiejętność konstruowania
programów
koncertowych,
planowania
sezonów
artystycznych,
−
posiadać umiejętności pozwalające na nawiązywanie dobrego
kontaktu z publicznością
w zakresie kompetencji społecznych:
−
w świadomy i odpowiedzialny sposób wyrażać za
pośrednictwem mediów swoje opinie na temat stanu kultury
muzycznej w kraju
− posiadać umiejętność prowadzenia dyskusji w przedmiocie
ogólnie pojętej kreacji artystycznej
Formy kształcenia
(np. wykład/ćwiczenia/inne)
−
posiadać zdolność krytycznej oceny własnych działań
twórczych i artystycznych, posiadać sprawność wykorzystania
krytycznych uwag i opinii dla dalszego rozwoju własnej
osobowości twórczej oraz posiadać umiejętność definiowania
własnej oceny innych przedsięwzięć z zakresu kultury, sztuki i
innych dziedzin działalności artystycznej
−
posiada zdolność prezentacji i rekomendacji projektów
lub zdarzeń z dziedziny sztuki, przekazanych w sposób
zrozumiały i przystępny dla osób niemających
doświadczenia w pracy nad projektami artystycznymi,
seminarium, wykład, warsztat, ćwiczenia
I
Rok
Punkty ECTS (nakład pracy
studenta
niezbędny
do Semestr
osiągnięcia
zamierzonych
efektów kształcenia)
Punkty ECTS
Ilość godzin w
tygodniu
1
II
2
3
4
2
3
2
2
2
Rodzaj
zaliczenia
Legenda
Kryteria oceny i sposoby
weryfikacji
zal
zst
zal – zaliczenie; zst – zaliczenie ze stopniem; egz –
egzamin; ekm – egzamin komisyjny
Zaliczenie na podstawie przedstawionych prac cząstkowych:
•
Pisemny komentarz do książki programowej koncertu.
Kryterium oceny dotyczy wartości merytorycznej tekstu (wiedza
przedmiotowa), umiejętności syntetyzowania informacji i wysnuwania
własnych wniosków, walorów językowych tekstu (umiejętności
poprawnego językowo przekazu przede wszystkim pod względem
stylistycznym i logicznym).
Ocena sprawdza umiejętność tworzenia rozbudowanych prezentacji w
formie słownej i pisemnej.
•
Konspekt autorskiej audycji multimedialnej popularyzującej
wybrane zagadnienia muzyczne, wraz z proponowanymi
przykładami z literatury.
Ocena konspektu obejmuje trafność wyboru treści słownej i muzycznej
audycji, wyważone proporcje między słowem a muzyką, atrakcyjność
tematyczną, strukturę audycji oraz autorskie pomysły na interesujący
przekaz treści.
Ocena sprawdza umiejętność tworzenia rozbudowanych prezentacji w
formie słownej i pisemnej (także o charakterze multimedialnym) na
tematy dotyczące zarówno własnego kierunku, jak i szerokiej
problematyki z obszaru sztuki, wykazując zdolność formułowania
własnych sądów i wyciągania trafnych wniosków; także umiejętności
pozwalające na nawiązywanie dobrego kontaktu z publicznością.
•
Wywiad prasowy
Ocena obejmuje umiejętność stylistycznego i merytorycznego
opracowania treści wywiadu, spoistość i logikę narracji, umiejętność
konstruowania pytań
•
Wywiad radiowy
Ocena obejmuje umiejętność przeprowadzenia rzeczowej i wartościowej
rozmowy, umiejętność reagowania na interesujące odpowiedzi, wartość
merytoryczną pytań, spoistość i zwartość konstrukcyjną wywiadu.
Oceny z w/w prac sprawdzają umiejętności pozwalające na
nawiązywanie dobrego kontaktu z publicznością, umiejętność
prowadzenia dyskusji w przedmiocie ogólnie pojętej kreacji
artystycznej, zdolność krytycznej oceny własnych działań twórczych i
artystycznych, posiadać sprawność wykorzystania krytycznych uwag i
opinii dla dalszego rozwoju własnej osobowości twórczej oraz posiadać
umiejętność definiowania własnej oceny innych przedsięwzięć z
zakresu kultury, sztuki i innych dziedzin działalności artystycznej;
świadomość i odpowiedzialność wyrażania za pośrednictwem mediów
swoich opinii na temat stanu kultury muzycznej w kraju.
3
Literatura
Z. Bauman, Kultura w płynnej nowoczesności, Warszawa 2011.
L. Bernstein, Young People’s Concerts, New York 1992.
A. Boyd, Dziennikarstwo radiowo-telewizyjne, Kraków 2006.
J. Fras, Dziennikarski warsztat językowy, Wrocław 1999.
L. Grobel, Sztuka wywiadu. Lekcje mistrza, Warszawa 2006.
P. Kaczkowski, Przy mikrofonie, Warszawa 2005.
P. Orawski, Lekcje muzyki. Średniowiecze i Renesans, Warszawa 2010.
P. Orawski, Lekcje muzyki. Rozkwit Baroku, Warszawa 2010.
M. Skarżyńska, Język reportażu telewizyjnego, Warszawa 2011.
K. Wolny-Zmorzyński, A. Kaliszewski, W. Furman, Gatunki
dziennikarskie. Teoria-praktyka-język, Warszawa 2006.
oraz programy koncertowe różnych instytucji muzycznych i
kulturalnych, teksty bieżące i archiwalne z prasy muzycznej dotyczące
problemów życia muzycznego i kulturalnego, wywiady i rozmowy.
Język wykładowy
polski
Prowadzący
dr I. Starzec-Kosowska
Uwagi
4
5
6
7