STREFA A

Proj. zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania – 15.02.07r.
KIERUNKI
A CENTRUM MIASTA
STREFA A
CENTRUM MIASTA
1.
KIERUNKI ZMIAN W PRZEZNACZENIU I ZAGOSPODAROWANIU TERENÓW
1.1.
Podstawowe funkcje terenów
1.1.1
Tereny wyłączone z zabudowy:
ZP
tereny parków.
1.1.2
Tereny o specjalnych warunkach zabudowy i zagospodarowania:
ZC
cmentarz;
ZS
ogrody specjalistyczne.
1.1.3
Tereny przeznaczone pod zabudowę:
UMsw tereny zabudowy śródmiejskiej, zwartej, średniowysokiej o funkcji: usługowej,
centrotwórczej i ogólnomiejskiej oraz mieszkaniowej wielorodzinnej;
UMn tereny zabudowy śródmiejskiej niskiej o funkcji: usługowej centrotwórczej
i ogólnomiejskiej oraz mieszkaniowej.
1.2.
Kierunki zmian w zagospodarowaniu przestrzennym
1.2.1
Zasady ogólne
•
Fragment obszaru funkcjonalnego śródmieścia; w obrębie strefy identyfikowany
jako centrum miasta i Stare Miasto.
•
Należy dążyć do podjęcia działań zmierzających do przywrócenia funkcji
śródmiejskich obszarom, które mimo centralnego położenia utraciły swe funkcje
centrotwórcze.
•
Należy wytworzyć nową jakość przestrzeni wokół planowanych ulic, stanowiących
domknięcie Ringu Stübbena.
•
Należy dążyć do kształtowania obszaru strefy centralnej i Starego Miasta jako
ważnych miejsc tożsamości i identyfikacji przestrzeni miasta, poprzez:
o ochronę wartościowego zainwestowania,
o intensyfikację funkcji centrotwórczych,
o zwiększenie atrakcyjności usług:
utrzymanie i koncentracja atrakcyjnych usług wzdłuż ważnych przestrzeni
publicznych (w szczególności na terenie Starego Miasta, wzdłuż Ringu
Stübbena),
wprowadzenie różnorodności funkcjonalnej, w tym usług handlu
o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2 (w formie domów towarowych,
galerii), kierowanych głównie do mieszkańców korzystających ze środków
transportu zbiorowego,
poszerzanie stref dla ruchu pieszego, m.in. wskazanie ulic o dominacji
handlu, jako ulic o priorytecie dla ruchu pieszego,
poprawa dostępności komunikacyjnej,
budowa garaży podziemnych i kubaturowych;
o poprawę standardu zamieszkiwania i ochronę terenów mieszkaniowych:
ochrona funkcji mieszkaniowej przed wypieraniem przez funkcje
agresywne (w szczególności na terenie Starego Miasta),
ochrona i rehabilitacja zabudowy mieszkaniowej,
poprawa wskaźników zagospodarowania (w szczególności w odniesieniu
do intensywności zabudowy i zieleni),
zakaz lokalizacji funkcji uciążliwych, w tym generujących zwiększony ruch
samochodowy.
•
Sposób zagospodarowania na terenach objętych formą ochrony zabytków lub
w miejscach o szczególnym znaczeniu dla kształtowania przestrzeni miejskiej,
149
Proj. zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania – 15.02.07r.
KIERUNKI
A CENTRUM MIASTA
•
1.2.2
150
należy rozpatrywać indywidualnie z uwzględnieniem specyfiki miejsca i szerokiego
kontekstu przestrzennego.
W strefie obowiązuje zakaz wprowadzania nowych funkcji przemysłowych.
Należy dążyć do eliminacji istniejącej funkcji przemysłowej, a tereny
poprzemysłowe zagospodarować zgodnie z zasadami obowiązującymi w strefie.
Zasady kształtowania zabudowy
•
Zasady ogólne:
o fragment funkcjonalnego śródmieścia, jako zgrupowania historycznej
intensywnej, zwartej zabudowy śródmiejskiej oraz zabudowy, której charakter
i parametry należy zharmonizować pod względem: zasad podziałów
płaszczyzn i brył, proporcji wymiarów, pochylenia dachów, rozwiązań detali,
kolorystyki, zastosowania materiałów itp. z formami wartościowych obiektów
istniejących w strefie.
•
Zasady uzupełniające dla części centralnej:
o zabudowę należy kształtować w formie uzupełnień w pierzejach i w formie
kwartałów, nawiązując do charakteru kamienic śródmiejskich,
o należy dążyć do utrzymywania gzymsu dachowego na wysokości 17,50 m
powyżej poziomu terenu - historycznej, charakterystycznej dla miasta,
o preferowana wysokość zabudowy wynosi 5 kondygnacji od poziomu terenu
do gzymsu dachowego, z dopuszczeniem dodatkowej kondygnacji w dachu
stromym lub wycofanej poza linię gzymsu,
o w zabudowie pierzejowej należy kierować się zasadą zharmonizowania
i wyrówywania wysokości.
•
Zasady uzupełniające dla terenu położonego na północ od ulic: Solnej, Wolnica,
Małe Garbary, Estkowskiego – na obrzeżu Starego Miasta:
o należy dążyć do wykształcenia nowej jakości przestrzeni,
o teren powiązać przestrzennie ze Starym Miastem i pozostałym obszarem
centrum, przez zmniejszenie oddziaływania powyższej trasy, m.in.
zwiększenie ilości przejść dla pieszych,
o należy dążyć do kształtowania zabudowy o charakterze śródmiejskim, ze
wskazaniem od 3 - 5 kondygnacji nadziemnych (z uwzględnieniem widoku:
Wzgórze Św. Wojciecha – Katedra), w szczególności,
w sąsiedztwie Wzgórza Św. Wojciecha nową zabudowę należy
bezwzględnie podporządkować dominancie, jaką stanowi kościół Św.
Wojciecha oraz O.O Karmelitów Św. Józefa, preferowana wysokość 3 – 4
kondygnacje nadziemne, z dodatkową kondygnacją w dachu stromym,
na terenie położonym między dawną rzeźnią a ulicą Północną (rejon
obecnego lodowiska) preferowana zabudowa wolno stojąca harmonijnie
uzupełniająca otoczenie parku u podnóża Wzgórza Św. Wojciecha;
na terenie ogrodu jordanowskiego ZS - lokalizacja pojedynczych obiektów
jednokondygnacyjnych, wyłącznie związanych z funkcją podstawową
terenu.
•
Zasady uzupełniające dla terenu Chwaliszewa:
o należy utrzymać priorytet dla funkcji mieszkaniowej; planowana zabudowa
powinna stanowić kontynuację zabudowy pierzejowo-kwartałowej, wykazywać
nieznaczne obniżenie wysokości w stosunku do zabudowy centralnej części
strefy i wynosić 4 kondygnacje od poziomu terenu do gzymsu dachowego, z
dodatkową kondygnacją w dachu stromym. Kształtowanie zabudowy powinno
prowadzić do wytworzenia wyraźnych krawędzi na styku z doliną rzeki Warty
i od strony przewidywanego do przekształcenia terenu Starego Koryta Warty.
•
Zasady uzupełniające dla terenów poprzemysłowych:
o na terenach dawnej rzeźni przy ul. Garbary i gazowni przy ul. Grobla należy
dążyć do utrzymania form obiektów przemysłowych, a nową zabudowę
dostosować do charakteru założenia; na terenie d. rzeźni – z uwzględnieniem
dominanty kościoła Św. Wojciecha.
•
Zasady uzupełniające dla terenu położonego w paśmie Ringu Stübbena:
o należy lokalizować zabudowę utrzymującą charakter i gabaryty istniejących
gmachów miejskich;
o w części południowej strefy zabudowa o wysokości 4 – 5 kondygnacji od
poziomu terenu do gzymsu dachowego (z dopuszczeniem dodatkowej
Proj. zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania – 15.02.07r.
KIERUNKI
A CENTRUM MIASTA
•
•
•
kondygnacji w dachu stromym lub wycofanej poza linię gzymsu dachowego);
dla obszaru ograniczonego ulicami: Niezłomnych, Krakowską, Półwiejską i
Królowej Jadwigi – zabudowa wyższa, z uwzględnieniem istniejącego
zainwestowania).
Zasady uzupełniające dla terenu położonego poza zewnętrznym pierścieniem
Ringu Stübbena oraz rejonu ul.gen.Kutrzeby:
o zabudowa powinna obniżać się do 4 kondygnacji od poziomu terenu do
gzymsu dachowego (z dopuszczeniem dodatkowej kondygnacji w dachu
stromym), tworzyć zespoły zabudowy mieszkaniowej i usługowej wolno
stojącej lub zwartej, w formie pierzei wzdłuż ulic;
o w rejonie ulic: Noskowskiego, Libelta, Cichej, Nowowiejskiego, alei
Niepodległości – należy utrzymać i uzupełniać enklawy funkcji mieszkaniowej
i usługowej w formie zabudowy wolno stojącej o charakterze willowym.
Na terenach zabudowy blokowej przyjęto zasady zagospodarowania określone
w części „Obszary do przekształceń, rehabilitacji i rekultywacji”.
Zasady zagospodarowania na terenach zieleni określono w części „Kierunki
ochrony środowiska przyrodniczego.
1.2.3
Cele publiczne
•
Wyznacza się obszary inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym:
o pod kontynuację rozbudowy Akademii Muzycznej i Akademii Ekonomicznej
w rejonie ul. Skośna – Towarowa – Składowa.
•
Wyznacza się obszary inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym:
o pod rozbudowę Biblioteki Raczyńskich przy Alejach Marcinkowskiego.
• W zakresie realizacji celu publicznego na terenach wyłączonych z zabudowy
obowiązują zasady zawarte w części „Kierunki ochrony środowiska
przyrodniczego i jego zasobów”.
• Na pozostałych terenach przyjęto nadrzędną zasadę, że ewentualne nowe,
obecnie trudne do przewidzenia inwestycje celu publicznego mogą być
zlokalizowane w granicach strefy pod warunkiem podjęcia działań
minimalizujących ewentualne kolizje z docelowymi funkcjami terenu.
1.3.
Tereny zamknięte
•
W strefie występują tereny zamknięte. W przypadku wyłączenia tych obszarów
z terenów zamkniętych ich zagospodarowanie powinno zapewniać ciągłość
powiązań funkcjonalno – przestrzennych.
2.
KIERUNKI ZMIAN W STRUKTURZE PRZESTRZENNEJ
2.1.
Kształtowanie ładu przestrzennego
2.1.1
Zasady ogólne:
• Ochrona Ringu Stübbena jako układu krawędziowego strefy i znaczącego
elementu struktury przestrzeni miejskiej.
• Nowe obiekty architektoniczne muszą uwzględniać kontekst urbanistycznoarchitektoniczny i podporządkowywać się ogólnemu charakterowi istniejącej
zabudowy.
• Obiekty architektoniczne realizowane w strefie Ringu Stübbena wzdłuż alei
Niepodległości i na jej przedłużeniu muszą być realizowane w formie gmachów
z uwzględnieniem wysokich walorów jakościowych, użytkowych. Wymaga się
zlokalizowania przede wszystkim obiektów o funkcji ogólnomiejskiej.
• Należy dążyć do zachowania ciągłości rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych
z innymi podstrefami.
2.1.2
Obiekty handlowe (w tym o powierzchni sprzedaży powyżej 2000m2)
• Dopuszcza się lokalizowanie obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży
powyżej 2000 m2 w rejonach:
o teren położony u zbiegu ulic Św. Marcin, Aleje Marcinkowskiego;
o plac Andersa;
o teren ograniczony ulicami Półwiejską, Kościuszki, Ratajczaka i granicą parku
im. J.H.Dąbrowskiego;
151
Proj. zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania – 15.02.07r.
KIERUNKI
A CENTRUM MIASTA
północna pierzeja ul. 27 Grudnia, na odcinku od ulicy Mielżyńskiego do ulicy
Ratajczaka;
o północna pierzeja ul. Św. Marcin, na odcinku od ulicy Ratajczaka do ulicy
Gwarnej;
o plac Wiosny Ludów;
o teren położony u zbiegu ulic Szkolna, Podgórna, Kozia;
o teren ograniczony ulicami Strzelecka, Podgórna i placem Wiosny Ludów;
o teren ograniczony ulicą Składową i torami kolejowymi.
W przypadku lokalizacji obiektu handlowego o powierzchni sprzedaży powyżej
2000 m2 postuluje się zróżnicowanie funkcjonalne obiektu (połączenie kilku funkcji
usługowych – preferowane: handel, kultura, gastronomia itp.);
Dla obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 300 m2 wymaga się:
o utrzymania śródmiejskiego charakteru zabudowy;
o zachowania wysokości zabudowy obowiązującej dla danego terenu;
o podporządkowania zasadom kształtowania zabudowy określonym dla danego
terenu uszczegółowionym na etapie sporządzania miejscowego planu;
Zakazuje się realizacji obiektów handlowych w formie wolno stojącej.
Parkowanie dla obsługi obiektu handlowego - wyłącznie w ramach obiektu
handlowego lub w innym obiekcie kubaturowym.
o
•
•
•
•
152
2.2.
Działania zwiększające pozytywne oddziaływanie barier funkcjonalnoprzestrzennych
• W celu zniwelowania negatywnego oddziaływania bariery funkcjonalnej, jaką jest
ciąg ulic: Solna, Wolnica, Małe Garbary, Estkowskiego wymaga się:
o przeprowadzenia północnego odcinka I ramy komunikacyjnej miasta, która po
przyjęciu ruchu samochodowego przyczyni się do zmiany i podwyższenia
rangi przestrzeni makrownętrza powyższego ciągu ulic;
o zmiany parametrów i przekroju trasy Solna, Wolnica, Małe Garbary,
Estkowskiego, zbliżonych do parametrów historycznych, w tym dążenie do
wykształcenia placu Wolnica, placu Stawnego,
o wykrystalizowania pierzei ulicy m.in. poprzez wyznaczenie obowiązującej linii
zabudowy w zespołach urbanistycznych tworzących ściany makrownętrza po
obu stronach ulicy;
2.3.
Kształtowanie fizjonomii miasta
2.3.1
Miejsca szczególne – „bramy centrum miasta”
• W ramach podkreślania indywidualnej specyfiki strefy centrum, istnieje
konieczność sprecyzowania i wyznaczenia tzw. miejsc bramowych
zlokalizowanych przy głównych wjazdach do centrum. Świadomych działań
urbanistycznych i architektonicznych wymagają przede wszystkim skrzyżowania
ulic:
o Estkowskiego – Chwaliszewo, Szyperska,
o Garbary – projektowana ulica ringu,
o Królowej Jadwigi – Strzelecka z wykształceniem pierzei placu,
o Ewangelicka - most Berdychowski,
o aleja Niepodległości – Przepadek z wykształceniem pierzei placu,
o Dolna Wilda – Królowej Jadwgi,
o Wierzbięcice – Towarowa,
o Towarowa - most Dworcowy,
o F.D.Roosevelta – Towarowa,
o F.D.Roosevelta – Św. Marcin, (rondo Kaponiera),
o F.D.Roosevelta – Dąbrowskiego, Fredry,
o F.D.Roosevelta – Libelta,
o Nowowiejskiego – Pułaskiego.
• Przeobrażenia w obrębie tych obszarów muszą respektować kulturowe
i historyczne
wartości
miejsca.
Formę
rozwiązania
urbanistycznoarchitektonicznego należy sporządzić w oparciu o szczegółowe studia sylwety
centrum miasta lub całego śródmieścia.
2.3.2
Dominanty przestrzenne
Proj. zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania – 15.02.07r.
KIERUNKI
A CENTRUM MIASTA
•
•
•
•
Należy chronić istniejące dominanty przestrzenne o oddziaływaniu pozytywnym
m.in.:
o Ratusz Poznański,
o kościół Bernardynów Św. Franciszka Serafickiego,
o kościół Farny z d. Kolegium Jezuickim,
o budynek, w którym obecnie mieści się pływalnia przy ulicy Wronieckiej.
Należy rozważyć przywrócenie historycznych dominant np.: wież zamkowych,
kościoła Św. Marcina;
Ustala się zakaz lokalizowania nowych budynków wysokich i wysokościowych,
z wyjątkiem obszaru ograniczonego ulicami: Niezłomnych, Kościuszki, Półwiejską
i Królowej Jadwigi, gdzie możliwość powstania budynków wysokich należy
uzależnić od stopnia ich ingerencji w krajobraz miasta, określonej np. na bazie
studium sylwety miasta.
Miejsca, gdzie występują budynki lub zespoły budynków wysokich
i wysokościowych oddziaływujące negatywnie, po zdekapitalizowaniu się masy
budowlanej, należy zagospodarować zgodnie z zasadami obowiązującymi
w centrum. Dotyczy to przede wszystkim zespołu wieżowców przy ulicy Piekary,
przy ulicy Św. Marcin – tzw. „Alfy” , hotele przy ulicy Solnej i al. Niepodległości,
zabudowy blokowej przy ulicy Solnej.
2.3.3
Elementy dysharmonizujące krajobraz miejski
• Postuluje się nie wprowadzania tymczasowych obiektów budowlanych.
• Zakazuje się lokalizowania placów postojowych na terenach niezabudowanych,
z wyjątkiem wyznaczonych w studium ogólnodostępnych parkingów dla
autobusów z turystycznych oraz parkingów buforowych.
• W obrębie strefy postuluje się zlikwidowanie istniejących stacji paliw oraz zakazuje
się lokalizowania nowych, w formie wolno stojących.
• Urządzenia reklamowe
o Dopuszczalne w strefie urządzenia reklamowe należy lokalizować
z uwzględnieniem generalnych zasad lokalizacji określonych w części ogólnej
w punkcie „Zasady lokalizowania urządzeń reklamowych i informacyjnych”.
o Na terenach ZP, ZC zakazuje się lokalizowania urządzeń reklamowych.
o Na terenach ZS dopuszczenie lokalizowania urządzeń reklamowych oraz
określenie miejsc ich lokalizacji może nastąpić wyłącznie na etapie
sporządzania planu miejscowego.
o Na terenach UMsw, UMn zakazuje się lokalizowania urządzeń reklamowych,
za wyjątkiem:
słupów reklamowych, których forma i miejsca lokalizacji zostaną
określone na etapie sporządzania planu miejscowego.
• Urządzenia informacyjne
o Dopuszczalne w strefie urządzenia informacyjne należy lokalizować
z uwzględnieniem generalnych zasad lokalizacji określonych w części ogólnej
w punkcie „Zasady lokalizowania urządzeń reklamowych i informacyjnych”.
o Należy dążyć do wykluczania lokalizacji wolno stojących urządzeń
informacyjnych, za wyjątkiem związanych z systemem informacji miejskiej.
• Obiekty telefonii komórkowej
o Dopuszczalne w strefie obiekty telefonii komórkowej należy lokalizować
z uwzględnieniem generalnych zasad lokalizacji określonych w części ogólnej
w punkcie „Zasady lokalizowania obiektów telefonii komórkowej”.
o Na terenach ZP, ZC, ZS zakazuje się lokalizowania obiektów telefonii
komórkowej.
o Na terenach UMsw, UMn zakazuje się lokalizowania wolno stojących
obiektów telefonii komórkowej.
2.3.4
Panoramy, ciągi i punkty widokowe
• Należy bezwzględnie chronić istniejące, historyczne panoramy miasta.
• Nowa zabudowa nie może przysłaniać widoków i panoram widocznych
z podanych punktów i ciągów widokowych:
o P1 - skrzyżowanie ulic Winogrady, Księcia Mieszka I, Armii Poznań
i Pułaskiego,
o P2 - okolice obelisku na Cytadeli,
153
Proj. zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania – 15.02.07r.
KIERUNKI
A CENTRUM MIASTA
P3 - skrzyżowanie ulic Słowiańskiej i Księcia Mieszka I,
P4 - skrzyżowanie ulic Serbskiej i Księcia Mieszka I,
P12 - ulica Dąbrowskiego – na wysokości pętli tramwajowej na Ogrodach,
P13 - skrzyżowanie ulic Bukowskiej i Kraszewskiego,
P15 - wiadukt nad doliną rzeki Warty w ciągu ulicy Hetmańskiej,
P16 - skrzyżowanie ulic Dolna Wilda i Św.Jerzego,
P17 - wiadukt nad ulicą Inflancką w ciągu ulicy Krzywoustego,
P19 - skrzyżowanie ulic Garbary i Północnej,
P21 - skrzyżowanie ulic Warszawskiej i Św. Michała,
P22 - skrzyżowanie ulic Warszawskiej i Krańcowej,
P26 - most kolejowy w sąsiedztwie dworca Poznań – Garbary,
P29 - ulica Estkowskiego przy Starym Korycie Warty,
P31 - most Królowej Jadwigi,
P32 - most Św. Rocha,
P33 - most Teatralny,
P34 - most Uniwersytecki,
P35 - most Dworcowy,
A-A - strona zabudowy centrum - ciąg od mostu Teatralnego do mostu
Dworcowego,
o B-B - tory kolejowe od mostu Teatralnego do ulicy Poznańskiej,
o C-C - zachodnia pierzeja zabudowy od ulicy Poznańskiej do wysokości
dworca Zachodniego,
o F-F - wschodnia skarpa doliny rzeki Warty od mostu Królowej Jadwigi do
wiaduktu w ciągu ulicy Hetmańskiej,
o H-H - wschodnia skarpa doliny rzeki Cybiny od mostu Kolejowego na
Zawadach do mostu Królowej Jadwigi,
o K-K - północno – zachodnia i południowo – wschodnia krawędź Chwaliszewa,
o S-S - zachodnia krawędź Ostrowa Tumskiego,
o W-W – estakada PST.
Należy zwracać uwagę na tzw. piątą elewację budynków zlokalizowanych w
pobliżu wyniesionych ponad teren miejsc obserwacyjnych, z których widać dachy
(strefy widoków – z wieży ratusza, budynku Akademii Ekonomicznej oraz
ekspozycji panoramy centrum z torów kolejowych na odcinku północnozachodnim).
Dopuszcza się zagospodarowanie terenu tzw. „dziury toruńskiej” (pomiędzy
mostem Dworcowym, a mostem Teatralnym) – podkreślając jego przestrzenną
i historyczną
niezależność oraz zachowując ekspozycję sylwet obiektów
i panoram z ciągów widokowych takich jak: A-A, B-B i C-C oraz punktów
widokowych P33, P34, P35 i P13.
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
•
•
154
2.4.
Przestrzenie publiczne
2.4.1
Obszary przestrzeni publicznej
• Strefa jest obszarem przestrzeni publicznej istotnej w skali całego miasta.
o Najważniejsze przestrzenie publiczne (ciągi - miejsca) to:
obszar w granicach ulic: Alej Marcinkowskiego, Podgórnej, Garbar
i Małych Garbar, Wolnicy, Solnej;
ciąg ulic: Św. Marcin (od ronda Kaponiera wraz z mostem Uniwersyteckim
– do Podgórnej);
ciąg ulic: Gwarna, Mielżyńskiego wraz z placem Cyryla Ratajskiego oraz
ulicami Młyńską i 23 Lutego, plac Wielkopolski;
ciąg ulicy 27 Grudnia z placem Wolności;
ciąg ulic: F. Ratajczaka, 3 Maja do placu Cyryla Ratajskiego;
ulica F. Nowowiejskiego;
ulica Kantaka;
Aleje Marcinkowskiego;
ciąg: pasaż Apollo i ulica Wysoka do placu Wiosny Ludów (włącznie);
ciąg ulicy Garbary – od ulicy Małe Garbary do placu Bernardyńskiego
włącznie;
ciąg ulic: Małe Garbary, Wolnica, Solna.
Proj. zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania – 15.02.07r.
KIERUNKI
A CENTRUM MIASTA
Najważniejsze przestrzenie publiczne jednocześnie będące cząstkowymi
elementami systemu przestrzeni publicznych (rynek dzielnicowy - główny ciąg
miejski - centrum):
ciąg ulicy Fredry – łączący się z ulicą Dąbrowskiego;
ciąg ulic Niezłomnych – Ratajczaka – łączące się z ulicą Wierzbięcice
i pośrednio z ciągiem ulicy Głogowskiej (obszar Wolnych Torów);
ciąg ulicy Półwiejskiej – łączący się z ulicami Dolną Wildą i Górną Wildą;
ciąg ulicy Strzeleckiej – łączący się z ciągiem wzdłuż Ringu Stübbena;
od mostu Św. Rocha ciąg ulic: Dowbora Muśnickiego, Mostowa – łączący
się z ulicą Kórnicką na Piotrowie;
ciąg ulic: Wielka i Chwaliszewo – łączący Stare Miasto, Chwaliszewo,
prowadzący w kierunku Ostrowa Tumskiego i na Śródkę;
trakt ulic Św. Wojciech i Działowej, Księcia Józefa – prowadzący na
Cytadelę.
Ustalenia:
o Należy dążyć do stworzenia całościowego systemu przestrzeni publicznych
o wysokich walorach przestrzennych. W pierwszej kolejności powinno się
zadbać o kształtowanie ładu przestrzennego na obszarach najważniejszych
przestrzeni publicznych, w tym:
należy skoncentrować usługi o charakterze ogólnomiejskim w obrębie
najważniejszych przestrzeni publicznych, dbając o zachowanie
różnorodności funkcjonalnej;
wymaga się zadbania o sferę estetyczną pierzei tworzących rynki oraz
ciągi piesze poprzez: przeprowadzenie rewaloryzacji lub renowacji
historycznych budynków oraz lokalizację nowych budynków (plomb)
spójnych i nawiązujących do zabudowy istniejącej;
wymaga się wprowadzenia jednorodnej formy zagospodarowania
o najwyższej jakości dla większych fragmentów przestrzeni publicznych.
Ich zagospodarowanie w odbiorze powinno być spójne i ciągłe (posadzka,
przekrój ulicy, wspólne elementy małej architektury, zieleni, oświetlenia
itd.).
wymaga się reorganizacji parkowania przy ulicach, w celu poszerzenia
i podniesienia jakości przestrzeni przeznaczonej dla ruchu pieszych;
wymaga się stworzenia dodatkowych ciągów pieszych albo pieszorowerowych: - pierwszego - łączącego ścisłe centrum z dworcem Garbary
i terenami zieleni Cytadeli, - oraz drugiego - ciągu ulic od Św. Wojciech,
Grochowe Łąki do Szyperskiej, łączącego Wzgórze Św. Wojciecha
z bulwarami nadrzecznymi;
należy dążyć do uporządkowania przestrzeni (wzdłuż ulicy Towarowej),
łączącej Dworzec Główny PKP i dworzec autobusowy PKS, zapewniając
powiązanie pomiędzy ciągiem ulicy Głogowskiej a centrum miasta;
należy zdefiniować formę i charakter zagospodarowania płyty rynków (np.
Bernardyńskiego, Wielkopolskiego itd.), poprzez sprecyzowanie
możliwości i sposób lokalizowania na ich terenie targowisk lub innych
form użytkowania (np. wjazdów do parkingów podziemnych);
wymaga się stworzenia połączeń komunikacyjnych w skali śródmiejskiej
pomiędzy: Chwaliszewem – Ostrowem Tumskim – a Śródką, koniecznych
do funkcjonalnego i przestrzennego scalenia tych terenów ( most pieszorowerowy), centrum – Ostrowem Tumskim – Piotrowem (na moście
Berdychowskim) oraz między centrum i Wildą;
postuluje się aby wybór formy i charakteru zagospodarowania dla
poszczególnych fragmentów centrum odbywał się w drodze konkursu
architektoniczno-urbanistycznego,
w
celu
uzyskania
rozwiązań
o najwyższej jakości przestrzennej;
wymaga się zachowania i uzupełnienia systemu rynków lub placów
zamykających główne ciągi w centrum (m.in. place: Strzelecki, Wolnica,
Niepodległości, zalecany – Stawny).
o Dodatkowo w celu zachowania ciągłości systemu przestrzeni publicznych
(rynek dzielnicowy - główny ciąg miejski - centrum) należy:
dążyć do wytworzenia bezkolizyjnych połączeń pieszych (np. przejść
podziemnych) pomiędzy rynkiem dzielnicowym a centrum. Dotyczy to
o
•
155
Proj. zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania – 15.02.07r.
KIERUNKI
A CENTRUM MIASTA
•
•
•
156
skrzyżowań ulic: Dąbrowskiego i Roosevelta, Wierzbięcice i Królowej
Jadwigi, Dolna i Górna Wilda z Królowej Jadwigi;
w miarę możliwości sposób organizacji przestrzeni wymienionych ciągów
należy oprzeć o kontynuację formy zagospodarowania ciągów przyległych
podstref.
W centrum należy zapewnić kontynuację głównych ciagów rekreacyjnych
wykształconych od parku Cytadela wzdłuż ulicy Księcia Józefa oraz Św.
Wojciecha w podstrefach przyległych tj.: wzdłuż alei Wielkopolskiej, z pozostałymi
ciągami miejskimi w strefie. W związku z tym konieczne jest wykształcenie ciągu
wzdłuż ulic: Solna, Wolnica oraz Działowa, Św. Wojciech.
Powinno się dążyć do powstania pierścieniowego systemu pieszo-rowerowego
wzdłuż Ringu Stübbena, połączonego z systemem bulwarów nadwarciańskich
i Cytadelą.
W otoczeniu Ringu Stübbena lokalizować place, zieleńce, parki w celu uzyskania
ogólnego przestrzennego założenia pierścieniowego.
2.4.2
Kierunki kształtowania przestrzeni domknięcia wschodniego Ringu Stübbena – rejon
ulic: Ewangelicka, Szyperska
• Należy dążyć do określenia obowiązującej linii zabudowy na terenach przyległych
do tych ulic, przeznaczonych do zabudowy, w celu uporządkowania pierzei.
• Wymaga się uporządkowania przestrzeni ulic oraz zapewnienia wglądów
panoramicznych w dolinę rzeki Warty.
2.4.3
Kierunki kształtowania przestrzeni makrownętrza doliny rzeki Warty i jej Starego
Koryta
• Należy uzupełnić układ komunikacyjny miasta o nowe powiązania tj.:
o most Berdychowski łączący centrum, Ostrów Tumski i Piotrowo,
o mosty pieszo-rowerowe lub mosty łączące Chwaliszewo, Ostrów Tumski oraz
Śródkę.
o zagospodarowanie Starego Koryta może wprowadzić konieczność
zlokalizowania w rejonie ulic Mostowej, Woźnej, Wielkiej, Chwaliszewa,
Ewangelickiej – zespołu mostów.
• Należy dążyć do wykreowania spójnego układu przestrzennego dla wszystkich
zespołów urbanistycznych przyległych do makrownętrza doliny rzeki Warty,
których elementem scalającym będzie sama rzeka. Celowe jest sporządzenie
całościowej koncepcji zagospodarowania makrownętrza doliny rzeki Warty na
odcinku od mostu Przemysła I do mostu Lecha. Postuluje się aby wybór formy
i charakteru zagospodarowania dla poszczególnych elementów składowych
systemu odbywał się na drodze konkursu architektoniczno-urbanistycznego;
• Należy zadbać o wytworzenie krawędzi centrum (w szczególności na odcinku
wschodnim) w tym Chwaliszewa (wszystkie krawędzie), ponieważ znajdują się
w strefie ekspozycji widokowych z ulic: Estkowskiego, Garbary, Ewangelickiej
i Wieżowej. Należy określić szczegółowe zasady kształtowania zabudowy na
obrzeżach tych obszarów. Nowe działania inwestycyjne, powinny współgrać
z istniejącą zabudową centrum miasta i Ostrowa Tumskiego nie okaleczając ich
obecnej sylwety.
• Należy stworzyć zieleń urządzoną na obszarze Starego Koryta rzeki Warty, lub
zagospodarować zgodnie z zasadami w części „Kierunki i zasady ochronu
terenów otwartych”. Wyznaczone granice Starego Koryta rzeki Warty są
nieprzekraczalne dla funkcji sąsiadujących.
• Wymaga się stworzenia bulwarów nadrzecznych wzdłuż rzeki Warty i wzdłuż jej
Starego Koryta, które zapewniłyby widok na historyczne, chronione panoramy
wschodniej części miasta.
o Należy zapewnić różnorodność funkcjonalną na obszarach przyległych
(lokalizacja funkcji ogólnomiejskich, rekreacyjnych).
o Należy zachować ciągłość bulwaru na całej jego długości (od mostu Królowej
Jadwigi do dworca Garbary) oraz dążyć do połączenia z pierścieniem Ringu
Stübbena i innymi systemami ciągów pieszych i rowerowych poza strefą A. W
związku, z tym należy stworzyć na moście Berdychowskim połączenie
spacerowe albo rowerowe z Ostrowem Tumskim oraz z Piotrowem i dalej
z ciągiem rekreacyjnym wzdłuż jeziora Malta.
Proj. zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania – 15.02.07r.
KIERUNKI
A CENTRUM MIASTA
o
Wymaga się wprowadzenia jednorodnej formy zagospodarowania dla
poszczególnych odcinków bulwaru. Forma w odbiorze powinna być spójna
m.in. posadzka, przekrój bulwaru, obiekty małej architektury, zieleń,
oświetlenie itd.
2.4.4
Kierunki kształtowania terenów wzdłuż kolei i I ramy komunikacyjnej
• Należy dążyć do uporządkowania i wykreowania krawędzi strefy wzdłuż linii
kolejowej i I ramy oraz do podniesienia estetyki lokalizowanych w jej sąsiedztwie
budynków lub innych form zagospodarowania. Dotyczy to: w szczególności
północnych terenów centrum wraz z dworcem Garbary.
• Wymaga się zaakcentowania zabudowy dworca Poznań - Garbary.
3.
KIERUNKI OCHRONY ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO I JEGO ZASOBÓW
3.1.
Kierunki ochrony zasobów geologicznych, ukształtowania
podziemnych i powierzchniowych, powietrza atmosferycznego
3.1.1
Należy dążyć do poprawy jakości wód podziemnych i powierzchniowych, w tym wód
rzeki Warty i jej dopływów poprzez zmniejszenie obciążeń i wyeliminowanie zrzutów
ścieków bytowych oraz przemysłowych do wód powierzchniowych i gruntowych.
3.1.2
Należy dążyć do utrzymania wysokiej jakości powietrza poprzez ograniczanie emisji
zanieczyszczeń m.in. przez likwidację lokalnych kotłowni, podłączenia wszystkich
obiektów budowlanych do miejskiego - centralnego systemu ciepłowniczego lub
zastosowanie proekologicznych mediów grzewczych.
3.1.3
W celu polepszenia przepływu powietrza w intensywnej zabudowie centrum postuluje
się zwiększanie powierzchni terenów zieleni towarzyszącej zabudowie oraz tworzenie
pasów zieleni w ciągach komunikacyjnych, uwzględnianie w założeniach
urbanistycznych korytarzy przewietrzania miasta.
3.2.
Kierunki i zasady ochrony terenów zieleni
3.2.1
Za niezbędne uznaje się zachowanie i wzbogacanie następujących terenów zieleni:
• Parki ZP:
o im. St. Moniuszki,
o im. H. Wieniawskiego,
o im. A. Mickiewicza,
o im. K. Marcinkowskiego,
o im. J. H. Dąbrowskiego,
o im. F. Chopina,
o w rejonie Pomnika Armii Poznań,
• Zieleńce:
o przy ulicy Za Groblą,
o na Górze Przemysła,
o przy ulicy Masztalarskiej,
o przed kościołem Św.Wojciecha,
• zieleń towarzysząca:
o ulicom i placom, w tym:
Ring Stübbena,
plac Karmelicki,
plac Cyryla Ratajskiego,
aleja Niepodległości,
Aleje Marcinkowskiego,
plac przy ulicy Zielonej,
o zabudowie, w tym:
ogród przy Pałacu Działyńskich,
ogród przy Muzeum Etnograficznym między ulicami Groblą i Mostową,
zieleń przy Liceum Ogólnokształcącym Marii Magdaleny,
zieleń przy Liceum Ogólnokształcącym nr XII przy ulicy Kutrzeby,
zieleń przy Szpitalu im. J. Strusia.
terenu,
wód
157
Proj. zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania – 15.02.07r.
KIERUNKI
A CENTRUM MIASTA
158
3.2.2
Za niezbędne uznaje się zachowanie i wzbogacanie następującego terenu zieleni
z dopuszczeniem
lokalizowania
obiektów
budowlanych
służących
funkcji
podstawowej:
• Ogród jordanowski ZS przy ulicach Solnej i Działowej,
• Cmentarz ZC Zasłużonych Wielkopolan przy ulicy Księcia Józefa.
3.2.3
Przewiduje się urządzenie następującego terenu zieleni:
• Park ZP u podnóża Wzgórza Św. Wojciecha.
3.2.4
Na terenie Starego Koryta Warty ZP proponuje się wprowadzenie zieleni urządzonej,
uzupełnionej obiektami małej architektury. Ponadto, sugeruje się podkreślenie
historycznego charakteru tego miejsca za pomocą wprowadzenia oczek wodnych lub
sztucznie utrzymywanego przepływu wody. Dopuszcza się również odtworzenie
Starego Koryta Warty.
3.2.5
Należy dążyć do zwiększania udziału zieleni w centrum poprzez wprowadzanie
zieleńców oraz zieleni towarzyszącej, które dodatkowo podkreślałyby walory
architektoniczne zabudowy centrum.
3.2.6
Sugeruje się odtworzenie alej, ogrodów, parków, zieleńców
z uwarunkowaniami historycznymi, w tym zieleni tzw. placu Stawnego.
3.2.7
Proponuje się wprowadzanie zieleni urządzonej z elementami małej architektury,
służącymi rekreacji we wnętrzach kwartałów zabudowy śródmiejskiej.
3.2.8
Wskazuje się zachowanie, uzupełnienie oraz wprowadzenie zieleni wysokiej wzdłuż
ulic, w tym obsadzenie bulwarów wzdłuż rzeki Warty, na odcinku projektowanych ulic
ringu: ulicy Ewangelickiej i wzdłuż Chwaliszewa.
3.2.9
Sugeruje się utworzenie zieleńców w liniach rozgraniczających Ringu Stübbena lub
w jego najbliższym otoczeniu, w tym na projektowanym placu u zbiegu ulic Garbary
i Strzeleckiej i projektowanym placu Niepodległości.
3.3.
Kierunki i zasady ochrony terenów otwartych
3.3.1
Zasady ochrony dla obszarów i obiektów cennych przyrodniczo
• Tereny cenne przyrodniczo objęte formami ochrony przyrody:
o W strefie mogą występować obiekty przyrodnicze wpisane do wojewódzkiego
rejestru pomników przyrody, dla których ochrona realizowana jest na
podstawie odpowiednich aktów prawnych.
o Element pierścienia fortyfikacji poznańskich – bunkier pod Rondem Kaponiera
- projektowany obszar NATURA 2000 zgłoszony do zatwierdzenia przez
Komisję Europejską, na terenie którego ustala się:
wprowadzenie funkcji gwarantujących dotychczasowe warunki zimowania
nietoperzy;
zakaz lokalizowania tymczasowych obiektów budowlanych.
4.
KIERUNKI OCHRONY DZIEDZICTWA KULTUROWEGO I JEGO ZASOBÓW
4.1.
Zasady ochrony dla obszarów i obiektów cennych kulturowo:
4.1.1
Obszary i obiekty objęte formą ochrony zabytków:
• Zespoły urbanistyczno – architektoniczne: miasta lokacyjnego, Starego Rynku,
śródmieścia i najstarszych dzielnic
o Na wyżej wymienionych obszarach należy:
dążyć do utrzymania historycznych podziałów działek;
dążyć do zachowania historycznych linii zabudowy ulic i placów, jeżeli nie
koliduje to z przyjętymi rozwiązaniami komunikacyjnymi;
zachować otoczenie historycznych zespołów zabudowy i budowli (np.
zachować zieleń towarzyszącą zabudowie willowej m.in. w rejonie ulic
zgodnie
Proj. zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania – 15.02.07r.
KIERUNKI
A CENTRUM MIASTA
•
•
•
•
Chopina, Spornej i Cichej; zachować zieleń towarzyszącą obiektom
sakralnym; itp.);
uzupełnić zabudowę w ciągach ulicznych i na obrzeżach kwartałów;
rozważyć metodę ekspozycji średniowiecznego pasa obronnego;
dążyć do zaakcentowania elementów krystalizujących przestrzeń,
walorów dawnego zagospodarowania, elementów symbolicznych
(dominant, placów, alei);
rozważyć
modernizację
lub
wymianę
małowartościowej
zdekapitalizowanej lub dysharmonizującej zabudowy;
dostosować wizualnie nową zabudowę do zabudowy historycznej pod
warunkiem respektowania historycznego kontekstu przestrzennego i
harmonijnego wpisania się w zastany układ, zachowując charakter i skalę
zabudowy oraz jej intensywność charakterystyczną dla poszczególnych
rejonów centrum,
szczególny nacisk położyć na ochronę historycznej struktury
przestrzennej obszarów dawnych osad: Św. Wojciech, Św. Marcin, Św.
Gotard oraz odpowiednie wyeksponowanie istniejących na tych terenach
dominant historyczno-kulturowych (kościół św. Marcina, kościół św.
Wojciecha, kościół o.o. Karmelitów oraz kościół o.o. Jezuitów przy ul.
Dominikańskiej).
Zespół urbanistyczno – architektoniczny tzw. „Ring Stübbena”
o Na wyżej wymienionym obszarze należy dążyć do:
utrzymania kompozycji urbanistycznej projektu J. Stübbena;
uzupełnienia i rozwinięcia kompozycji na północno-wschodnie i wschodnie
rejony centrum.
Zespół koszarowy w rejonie ulic Powstańców Wielkopolskich, F. Ratajczaka,
i T. Kościuszki
o Na wyżej wymienionym obszarze należy:
w przypadku nowych lokalizacji respektować historyczną strukturę
przestrzenną założenia i harmonijnie wpisywać się w zastany układ;
dostosować gabaryty, ukształtowanie bryły, kompozycję elewacji do
historycznej zabudowy koszarowej.
Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan
o Na wyżej wymienionym terenie ochrona realizowana jest na podstawie
odpowiednich aktów prawnych.
W obrębie strefy istnieją obiekty wpisane do rejestru zabytków, dla których
ochrona realizowana jest na podstawie odpowiednich aktów prawnych.
5.
OBSZARY DO PRZEKSZTAŁCEŃ, REHABILITACJI I REKULTYWACJI
5.1.
Przekształcenia – wyłącznie w zakresie wyznaczonym na rysunku Studium
5.1.1
Przekształcenia funkcjonalno – przestrzenne
• Należy dążyć do kształtowania czytelnej przestrzennie i sprawnej funkcjonalnie
struktury centrum miasta poprzez:
o przekształcanie istniejącego zagospodarowania terenów odpowiednio na
funkcję wskazaną w pkt 1.1;
o zastąpienie
zdekapitalizowanych
obiektów
budowlanych
zabudową
śródmiejską,
o nadanie nowym kwartałom zabudowy przylegającym do ulic Ringu Stubbena
wysokich walorów jakościowych i użytkowych, nawiązując do skali
i charakteru istniejącej w obrębie strefy zabudowy historycznej.
5.2.
Rehabilitacja – wyłącznie w zakresie wyznaczonym na rysunku Studium
5.2.1
Rehabilitacja historycznych dzielnic
• Należy dążyć do poprawy warunków życia oraz podnoszenia atrakcyjności
i jakości przestrzeni poprzez:
o rewaloryzację zdewastowanych obiektów budowlanych lub podnoszenie ich
wartości estetycznych;
159
Proj. zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Poznania – 15.02.07r.
KIERUNKI
A CENTRUM MIASTA
wprowadzenie na niezabudowanych terenach nowej zabudowy oraz wymianę
obiektów budowlanych, zwłaszcza o charakterze blokowym, których stan
techniczny nie pozwala na ekonomiczne przeprowadzenie remontów na
zabudowę nawiązującą skalą i charakterem do istniejącej historycznej.
Struktura nowo realizowanych obiektów budowlanych powinna być
zharmonizowana z istniejącą, historyczną tkanką miejską;
o zachowanie przestrzeni publicznych i podnoszenie ich jakości poprzez
atrakcyjne zakomponowanie wnętrz urbanistycznych.
Należy dążyć do poprawienia lub przywrócenia jakości założeń parkowych
poprzez:
o odtworzenie lub wzbogacenie składu drzewostanu i zespołów roślinnych
parków;
o odnowienie istniejących elementów parków: odbudowa lub poprawienie
jakości alejek, sadzawek, fontann, oczek wodnych lub innych obiektów małej
architektury;
o wyeksponowanie historycznych obiektów budowlanych stanowiących element
założenia parków lub wpływających na założenie parkowe.
o
•
5.2.2
Rehabilitacja terenów poprzemysłowych - rejon Starej Rzeźni, Gazowni
• Należy dążyć do uruchomienia procesu przemian funkcjonalnych, przestrzennych,
technicznych, społecznych i ekonomicznych prowadzących do uaktywnienia
przestrzeni i podnoszenia jakości zdegradowanej zabudowy z wykorzystaniem
charakterystycznych cech obszaru poprzez:
o eksponowanie i zachowanie cennych wartości kulturowych;
o nowe zagospodarowanie terenu oraz nowo projektowaną zabudowę, która
powinna tworzyć integralną całość z obszarami sąsiadującymi pod względem
funkcjonalnym i przestrzennym uwzględniając istniejące powiązania m.in.
komunikacyjne, infrastrukturalne, kompozycyjne i widokowe.
5.3.
Rekultywacja
5.3.1
Wymaga się przeprowadzenia rekultywacji terenów o przekroczonych standardach
jakości gleby i ziemi, a w szczególności obszarów występowania zbiorników paliw
i magazynowania odpadów, jeśli takie występują w strefie.
6.
KIERUNKI ROZWOJU SYSTEMÓW KOMUNIKACJI I INFRASTRUKTURY –
ZGODNIE Z ZAPISAMI W CZĘŚCI OGÓLNEJ
UWAGA:
•
160
Ustalenia zawarte w części Szczegółowej należy odczytywać łącznie z ustaleniami
części Ogólnej.