NEWSLETTER NR 8 – STYCZEŃ

NEWSLETTER NR 8 – STYCZEŃ-LUTY 2011
ZNACZĄCE ZMIANY W USTAWIE O KSIĘGACH WIECZYSTYCH I HIPOTECE
W dniu 20 lutego 2011 roku wejdą w życie przepisy zmieniające ustawę o księgach wieczystych i hipotece.
Nowelizacja istotnie zmieni część utrwalonych zasad funkcjonowania tej popularnej formy zabezpieczania
wierzytelności.
Nowelizacja zniesie rozróżnienie hipotek na zwykłe i kaucyjne, czyli te, które mogą zabezpieczać wierzytelność o ustalonej
wysokości oraz te, które mogą zabezpieczać wierzytelność o wysokości nieustalonej w momencie ustanowienia zabezpieczenia (np.
wierzytelność przyszłą). Nowa hipoteka będzie zabezpieczać oba rodzaje wierzytelności, jednakże strony będą musiały określić
w umowie najwyższą sumę, do której wierzytelność zostaje zabezpieczona (tzw. sumę hipoteki).
Nowelizacja zniesie również zasadę, według której jedna hipoteka może zabezpieczać jedną wierzytelność. W sytuacji ustanowienia
hipoteki na zabezpieczenie kilku wierzytelności ustawa będzie nakładać obowiązek powołania administratora hipoteki, który będzie
reprezentował wierzycieli w relacjach z właścicielem obciążonej nieruchomości.
Na mocy znowelizowanych przepisów właściciel nieruchomości uzyska prawo do rozporządzania opróżnionym miejscem
hipotecznym, co oznacza, że w miejsce hipoteki wygasłej będzie mógł on ustanowić hipotekę z takim samym pierwszeństwem
zaspokojenia albo, za zgodą uprawnionego, przenieść w to miejsce inną hipotekę obciążającą nieruchomość. Ustanowienie nowej
hipoteki oraz przeniesienie istniejącej hipoteki na miejsce hipoteki wygasłej nie będzie wymagać zgody pozostałych wierzycieli
hipotecznych.
Właściciel obciążonej nieruchomości uzyska ponadto prawo do żądania zmniejszenia sumy hipoteki, gdy suma ta będzie znacząco
przewyższać wysokość zabezpieczonej wierzytelności.
Na koniec warto dodać, że hipoteki zwykłe ustanowione przed wejściem w życie nowelizacji, będą funkcjonować na
dotychczasowych zasadach, natomiast hipoteki kaucyjne - na zasadach ustalonych dla nowej hipoteki, z wyjątkiem regulacji
umożliwiającej rozporządzenie opróżnionym miejscem hipotecznym.
Joanna Maliszewska
Ustawa z dnia 26 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009
roku, Nr 131, poz. 1075.)
W związku ze zmianami w ustawie, kancelaria Krawczyk i Wspólnicy organizuje spotkanie z cyklu THINKING AHEAD "Zmiany
w prawie hipotecznym: nowe wyzwania w problematyce zabezpieczeń wierzytelności. Spotkanie odbędzie się w dniu 10 lutego
2011 roku, o godz. 14.00 w siedzibie kancelarii przy al. Armii Ludowej 26. Jeżeli będą Państwo zainteresowani uczestnictwem
w spotkaniu uprzejmie prosimy o kontakt z Dorotą Jakubowską: E [email protected], T +48 22 314 9 037,
M +48 604 552 163
Aby uzyskać więcej informacji, prosimy o kontakt:
Michał Kozłowski
Partner, Radca Prawny
T +48 22 314 90 10
M: +48 601 232 915
E [email protected]
WYDATKI ZWIĄZANE Z EMISJĄ AKCJI JAKO KOSZT UZYSKANIA PRZYCHODU
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że część wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego może
być potraktowana jako podatkowy koszt uzyskania przychodu.
W dniu 24 stycznia 2011 r. skład siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego podjął uchwałę (sygn. II FPS 6/10) odnośnie
możliwości zakwalifikowania części wydatków ponoszonych przez podatników związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego
jako koszt uzyskania przychodu. Mianowicie, wydatki pośrednio związane z podwyższeniem kapitału zakładowego, takie jak koszty
usług obejmujących przygotowanie prospektu emisyjnego, poszukiwania inwestorów, techniczno-organizacyjnej obsługi oferty
publicznej oraz szeroko rozumianego doradztwa (inwestycyjnego, prawnego, podatkowego, audytu) stanowią koszt uzyskania
przychodu. Z drugiej strony, wydatki bezpośrednio związane z podwyższeniem kapitału zakładowego, np. opłaty notarialne, opłaty
sądowe czy podatek od czynności cywilnoprawnych, nie mogą pomniejszać przychodów podatnika.
Problematyka podatkowego traktowania wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego była od wielu lat polem
sporu pomiędzy podatnikami a organami podatkowymi. W szczególności organy podatkowe odmawiały uznania tych wydatków za
koszty podatkowe z uwagi na fakt, że wydatki te nie są związane z opodatkowanymi przychodami (środki wniesione na kapitał
zakładowy nie stanowią przychodu podatkowego). Sytuację dodatkowo komplikowało niejednolite orzecznictwo sądów
administracyjnych (w tym samego NSA), wśród którego ostatnio zdawało się przeważać stanowisko niekorzystne dla podatników.
Podjęta w dniu 24 stycznia 2011 roku przedmiotowa uchwała NSA stanowi ważny dla podatników sygnał, który powinien korzystnie
wpłynąć na ich rozliczenia podatkowe.
Wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego można podzielić, w myśl wspomnianej uchwały NSA, na dwie grupy.
Pierwszą grupę stanowią wydatki bezpośrednio i koniecznie związane z podwyższeniem kapitału zakładowego, np. opłaty
notarialne, opłaty sądowe, opłaty za publikację, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty konieczne dla dopuszczenia akcji do
obrotu publicznego (opłaty na rzecz Giełdy Papierów Wartościowych lub Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych). Wydatki
te, jako wydatki konieczne i formalne, warunkujące podwyższenie kapitału zakładowego, nie stanowią kosztów uzyskania
przychodu.
Druga grupa wydatków o charakterze pośrednim, niewarunkujących podwyższenie kapitału zakładowego, może być potraktowana
jako koszt podatkowy. Chodzi o takie wydatki jak koszt usług związanych z przygotowaniem prospektu emisyjnego, publicznym
udostępnieniem prospektu, poszukiwaniem inwestorów, techniczno - organizacyjną obsługą i prowadzeniem oferty publicznej,
koordynowaniem i raportowaniem o przebiegu procesu oferty, rozliczeniem oferty publicznej oraz koszty usług obejmujących
szeroko pojęte doradztwo, w tym doradztwo inwestycyjne, pomoc prawną, usługi audytorskie, wyceny, tłumaczenia, usługi i
pośrednictwo firmy inwestycyjnej, oferującego i subemitenta, usługi marketingowe, poligraficzne itp.
Rozstrzygnięcie NSA z 24 stycznia 2011 r., łagodzące dotychczasowe stanowisko sądów administracyjnych w tej sprawie, daje wielu
podatnikom możliwość potraktowania części poniesionych wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego jako koszt
uzyskania przychodu. W stosunku do wydatków poniesionych w przeszłości należałoby rozważyć złożenie korekty rocznych zeznań
podatkowych, w rezultacie których powstałaby nadpłata w podatku dochodowym od osób prawnych lub zwiększenie straty
podatkowej do rozliczenia w przyszłości.
Na koniec warto zauważyć, że podjęta uchwała NSA generalnie nie wiąże organów podatkowych. W związku z tym, nie można
wykluczyć, że władze podatkowe w wydawanych przez siebie decyzjach podatkowych nie uwzględnią tego orzeczenia. W przypadku
wysokiej kwoty wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego, rozsądnym wydaje się wystąpienie z wnioskiem o
indywidualną interpretację prawa podatkowego, która pozwoli zapewnić komfort podatnika w tej materii.
Paweł Skorłutowski
uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2011 r. (sygn. II FPS 6/10)
Aby uzyskać więcej informacji, prosimy o kontakt:
Michał Krawczyk
Partner Zarządzający, radca prawny
T: +48 22 314 90 07
M: +48 601 292 233
[email protected]
NOWA REGULACJA ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA NARUSZENIE ZASADY RÓWNEGO TRAKTOWANIA
Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie
równego traktowania.
Ustawa wprowadza zakaz nierównego traktowania ze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, religię, wyznanie,
światopogląd, wiek, niepełnosprawność lub orientację seksualną, w określonych sferach życia społecznego. Zakazem objęty został,
między innymi, obszar dostępu do dóbr i usług oferowanych publicznie oraz warunków podejmowania i wykonywania działalności
gospodarczej oraz zawodowej, w tym w ramach stosunku pracy lub umowy prawa cywilnego.
Osobom pokrzywdzonym naruszeniem zasady równego traktowania ustawa przyznaje prawo do dochodzenia odszkodowania. W
odróżnieniu od ogólnych reguł odpowiedzialności odszkodowawczej, poszkodowany naruszeniem zasady nie musi jednak dowodzić,
że zachowanie będące naruszeniem zasady miało miejsce. Ciąży na nim jedynie obowiązek uprawdopodobnienia tej okoliczności. To
na domniemanym sprawcy szkody spoczywać będzie obowiązek wykazania, że jego zachowanie nie stanowiło naruszenia zakazu
nierównego traktowania. Na pokrzywdzonym spoczywać będzie jednakże obowiązek wykazania wysokości poniesionej szkody oraz
istnienia związku przyczynowego pomiędzy naruszeniem zakazu i poniesioną szkodą.
Odszkodowanie z tytułu naruszenia zakazu nierównego traktowania może być dochodzone w okresie 3 lat od chwili dowiedzenia się
przez poszkodowanego o naruszeniu, nie później jednak niż w okresie 5 lat od chwili, gdy naruszenie miało miejsce.
Jowita Prokop
ustawa z dnia 3 grudnia 2010 roku o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania
Aby uzyskać więcej informacji, prosimy o kontakt:
Andrzej Chrzanowski
Partner, adwokat, kierujący zespołem postępowań sądowych
T: +48 22 314 90 09
M: +48 603 725 590
[email protected]
WARSZTATY "WINDYKACJA I RESTRUKTURYZACJA NALEŻNOŚCI W SEKTORZE BANKOWYM"
W dniach 25 – 26 stycznia 2011 roku w Warszawie, w Centrum Bankowo-Finansowym przy ul. Nowy Świat 6/12
odbyły się Warsztaty "Windykacja i restrukturyzacja należności w sektorze bankowym".
Warsztaty miały na celu przybliżenie zagadnień związanych z windykacją i restrukturyzacją należności w sektorze bankowym w
ujęciu prawnym i praktycznym. Poruszone zostały kwestie dotyczące, między innymi, wybranych sposobów windykacji
wierzytelności bankowych, ich sekurytyzacji, a także podatkowych konsekwencji sprzedaży wierzytelności i działań
restrukturyzacyjnych.
Z ramienia kancelarii Krawczyk i Wspólnicy wystąpił mecenas Michał Krawczyk, Partner Zarządzający kancelarii, który omówił
podatkowe konsekwencje działań restrukturyzacyjnych oraz praktyczne aspekty windykacji wierzytelności bankowych.
Gdyby chcieli Państwo uzyskać więcej informacji na temat warsztatów, prosimy o kontakt z Dorotą Jakubowską pod numerem
telefonu 604 552 163 lub na adres: [email protected]
II FORUM CORPORATE LEGAL COUNSEL 2011
W dniach 8-9 lutego 2011 w hotelu Radisson Blue w Warszawie odbędzie się II Forum Corporate Legal Counsel
2011.
Fora Corporate Legal Counsel są najważniejszym spotkaniem branży prawnej w Polsce, podczas którego pracownicy biur prawnych
(in-house lawyers) największych firm i instytucji publicznych oraz przedstawiciele kancelarii wymieniają poglądy w kwestiach
dotyczących świadczenia usług doradztwa prawnego na rzecz przedsiębiorstw i instytucji publicznych.
Podczas dwóch dni Forum 35 prelegentów omówi najistotniejsze problemy związane z obsługą prawną organizacji. Ze strony
kancelarii Krawczyk i Wspólnicy, Michał Krawczyk, Partner Zarządzający, przedstawi prelekcję na temat ryzyk prawnych w
sprzedaży i marketingu usług finansowych. Mec. Krawczyk wskaże jak zidentyfikować, sklasyfikować i właściwie ocenić ryzyka oraz
jak niektórym z nich zapobiec.
Pełny program i warunki uczestnictwa w Forum dostępne są na stronie internetowej organizatorów Blue Business Media i
Rzeczpospolitej.
Więcej informacji na temat forum udzieli Państwu Dorota Jakubowska pod numerem telefonu 604 552 163 lub na adres:
[email protected]
Krawczyk i Wspólnicy Spółka Komandytowa, al. Armii Ludowej 26, 00-609 Warszawa
tel.: 22 314 90 00, faks: 22 314 90 99, www.krawczyk-legal.com