Informacja dla osób podróżujących do Gwinei, Liberii oraz Sierra

Informacja dla osób podróŜujących do Gwinei, Liberii oraz Sierra Leone
w związku z epidemią gorączki Ebola
Opracowano na podstawie materiałów WHO z 2 kwietnia 2014 r.
W Gwinei stwierdzono wystąpienie 127 przypadków gorączki krwotocznej Ebola, w tym 83 śmiertelnych.
Zachorowania wystąpiły w regionach: Conakry, Guekedou, Macenta, Kissidougou, Dabola oraz Djingaraye.
Prawdopodobne zachorowania odnotowano takŜe na terenach Liberii i Sierra Leone, graniczących z Gwineą.
Ministerstwa Zdrowia Gwinei, Liberii oraz Sierra Leone współpracują ze Światową Organizacją Zdrowia
oraz innymi organami w zakresie prowadzonych działań zapobiegających szerzeniu się zachorowań na
gorączkę Ebola , a takŜe w celu uzyskania dodatkowych informacji na temat zachorowań.
Osoby stale lub długotrwale przebywające na terenie ww. państw (rezydenci) lub osoby przebywające
turystycznie nie są naraŜone na zakaŜenie wirusem gorączki krwotocznej Ebola dopóki nie mają
bezpośredniego kontaktu z wydzielinami lub płynami ustrojowymi martwych lub Ŝywych zakaŜonych osób
lub zwierząt.
W związku z tym, w chwili obecnej, według ekspertów WHO, nie ma powodów do ograniczania
międzynarodowego ruchu podróŜnych i towarów.
Więcej informacji nt. bieŜącej sytuacji w Gwinei dostępne jest tu:
http://www.afro.who.int/en/clusters-a-programmes/dpc/epidemic-a-pandemic-alert-and-response/outbreaknews.html
Gorączka krwotoczna Ebola jest powodowana przez wirusy z rodziny Filoviridae. Jest to choroba
występująca rzadko, jednakŜe charakteryzująca się bardzo wysoką śmiertelnością sięgającą ponad 90%.
Rezerwuar wirusów jest nieznany. Istnieje hipoteza mówiąca, Ŝe rezerwuarem wirusa Ebola są nietoperze
owocoŜerne.
Epidemie i przypadki gorączki krwotocznej Ebola występowały dotychczas głównie w Afryce. Istnieje
jednak ryzyko zawleczenia tej choroby równieŜ na inne tereny, w tym takŜe do Europy np. wraz z
powracającymi osobami zakaŜonymi w okresie inkubacji choroby.
Przeniesienie wirusa Ebola następuje przez bezpośredni kontakt z krwią, wydzielinami i wydalinami osoby
zakaŜonej, a takŜe drogą kropelkową. Transmisja wirusa Ebola moŜliwa jest równieŜ od osoby zmarłej z
powodu zakaŜenia oraz od zakaŜonych/padłych zwierząt takich jak: małpy czy nietoperze. Po okresie
inkubacji trwającym w przypadku Ebola od 2 do 21 dni pojawiają się objawy grypopodobne (gorączka,
dreszcze, bóle głowy, bóle mięśni i stawów, bóle gardła, osłabienie), które bardzo szybko nasilają się.
Następnie pojawia się biegunka, wymioty, bóle brzucha, niekiedy wysypka, zaczerwienie oczu oraz objawy
krwotoczne (krwawienia zewnętrzne i wewnętrzne). Choroba moŜe doprowadzić do śmierci.
Nie ma specyficznego leczenia, ani szczepionki przeciwko gorączkom krwotocznym Ebola. Brak
skutecznego leczenia i duŜa zakaźność wirusów wymusza stosowanie odpowiednich zabezpieczeń przez
1
osoby kontaktujące się lub opiekujące osobą zakaŜoną lub chorą (np. szczególne warunki izolacji,
środków ochrony osobistej).
W razie zachorowania w trakcie pobytu naleŜy natychmiast poprosić o pomoc lekarską, zaś w
przypadku wystąpienia choroby gorączkowej po powrocie z ww. rejonów naleŜy niezwłocznie zgłosić
się do lekarza informując o przebytej podróŜy.
W celu uzyskania informacji o innych chorobach zakaźnych naleŜy przed wyjazdem do tego kraju
skontaktować się z lekarzem medycyny podróŜy lub lekarzem medycyny chorób tropikalnych,
najlepiej nie później niŜ 4 - 6 tyg. przed planowaną podróŜą. Pozwoli to na przyjęcie zalecanej przez
lekarza profilaktyki.
Więcej informacji dotyczących bezpieczeństwa w ww. krajach znajduje się na stronie Ministerstwa
Spraw Zagranicznych w zakładce „Polak za granicą”.
Informacje ogólne na temat gorączki krwotocznej Ebola
Opracowano na podstawie materiałów WHO, CDC, ECDC.
Gorączka krwotoczna Ebola jest powodowana przez wirusy z rodziny Filoviridae.
Rodzaj Ebola obejmuje 5 róŜnych gatunków wirusa tj:
•
Bundibugyo ebolavirus (BDBV)
•
Zaire ebolavirus (EBOV)
•
Reston ebolavirus (RESTV)
•
Sudan ebolavirus (SUDV)
•
Taï Forest ebolavirus (TAFV).
BDBV, EBOV, oraz SUDV są związane z duŜymi epidemiami jakie miały miejsce w Afryce.
RESTV stwierdzono na filipinach oraz w Chinach, moŜe on zakaŜać ludzi, ale jak dotąd nie
potwierdzono, by wywoływał chorobę śmiertelną.
Gorączka Ebola jest to choroba występująca rzadko, jednakŜe charakteryzująca się bardzo wysoką
śmiertelnością sięgającą ponad 90%. Rezerwuar wirusów jest nieznany. Istnieje hipoteza mówiąca, Ŝe
rezerwuarem wirusa Ebola są nietoperze owocoŜerne. Ponadto w XX wieku i na początku XXI pojedyncze
epidemie gorączki Ebola odnotowywano wśród zwierząt tj. szympansów i goryli.
Epidemie i przypadki gorączki krwotocznej Ebola występowały dotychczas głównie w Afryce (tabela
epidemii na końcu dokumentu). Istnieje jednak ryzyko zawleczenia tej choroby równieŜ na inne tereny, w
tym takŜe do Europy np. wraz z powracającymi osobami zakaŜonymi w okresie inkubacji choroby.
Przeniesienie wirusa Ebola następuje przez bezpośredni kontakt z krwią, wydzielinami i wydalinami osoby
zakaŜonej, a takŜe drogą kropelkową. Transmisja wirusa Ebola moŜliwa jest równieŜ od osoby zmarłej z
2
powodu zakaŜenia oraz od zakaŜonych/padłych zwierząt takich jak: małpy czy nietoperze. Po okresie
inkubacji trwającym w przypadku Ebola od 2 do 21 dni pojawiają się objawy grypopodobne (gorączka,
dreszcze, bóle głowy, bóle mięśni i stawów, bóle gardła, osłabienie), które bardzo szybko nasilają się.
Następnie pojawia się biegunka, wymioty, bóle brzucha, niekiedy wysypka, zaczerwienie oczu oraz objawy
krwotoczne (krwawienia zewnętrzne i wewnętrzne). Choroba moŜe doprowadzić do śmierci.
Nie ma specyficznego leczenia, ani szczepionki przeciwko gorączkom krwotocznym Ebola. Brak
skutecznego leczenia i duŜa zakaźność wirusów wymusza stosowanie odpowiednich zabezpieczeń przez
osoby kontaktujące się lub opiekujące osobą zakaŜoną lub chorą tj.
- szczególne warunki izolacji,
- środki ochrony osobistej, w szczególności dla personelu medycznego opiekującego się chorym,
- procedury postępowania z pacjentem podejrzanym o zachorowanie na gorączkę krwotoczną Ebola,
-zasady postępowania z pasaŜerami samolotów w przypadku podejrzenia, Ŝe osobą chora podróŜowała tym
środkiem transportu (contact - tracing)
- zasady dezynfekcji samolotu (lub innego środka transportu) (procedury lotniskowe)
- objęcie nadzorem epidemiologicznym osób podejrzanych o zachorowanie i osób z kontaktu.
Osoby stale lub długotrwale przebywające na terenie ww. państw (rezydenci) lub osoby przebywające
turystycznie nie są naraŜone na zakaŜenie wirusem gorączki krwotocznej Ebola dopóki nie mają
bezpośredniego kontaktu z wydzielinami lub płynami ustrojowymi martwych lub Ŝywych zakaŜonych
osób lub zwierząt.
W związku z tym, w chwili obecnej, według ekspertów WHO, nie ma powodów do ograniczania
międzynarodowego ruchu podróŜnych i towarów.
W razie zachorowania w trakcie pobytu naleŜy natychmiast poprosić o pomoc lekarską, zaś w
przypadku wystąpienia choroby gorączkowej po powrocie z ww. rejonów naleŜy niezwłocznie zgłosić
się do lekarza informując o przebytej podróŜy.
Table: Chronology of previous Ebola virus disease outbreaks (WHO)
Year
2012
2012
2012
2011
2008
2007
2007
2005
2004
Country
Ebolavirus species Cases Deaths Case fatality
Democratic Republic of Congo Bundibugyo
57
29
51%
Uganda
Sudan
7
4
57%
Uganda
Sudan
24
17
71%
Uganda
Sudan
1
1
100%
Democratic Republic of Congo Zaire
32
14
44%
Uganda
Bundibugyo
149
37
25%
Democratic Republic of Congo Zaire
264
187
71%
Congo
Zaire
12
10
83%
Sudan
Sudan
17
7
41%
2003 (Nov-Dec) Congo
Zaire
35
29
83%
2003 (Jan-Apr) Congo
Zaire
143
128
90%
3
Year
Country
Ebolavirus species Cases Deaths Case fatality
2001-2002
2001-2002
2000
1996
Congo
Gabon
Uganda
South Africa (ex-Gabon)
Zaire
Zaire
Sudan
Zaire
59
65
425
1
44
53
224
1
75%
82%
53%
100%
1996 (Jul-Dec) Gabon
Zaire
60
45
75%
1996 (Jan-Apr) Gabon
Zaire
31
21
68%
315
1
52
34
1
284
318
254
0
31
22
1
151
280
81%
0%
60%
65%
100%
53%
88,00%
1995
1994
1994
1979
1977
1976
1976
Democratic Republic of Congo Zaire
Cote d'Ivoire
Taï Forest
Gabon
Zaire
Sudan
Sudan
Democratic Republic of Congo Zaire
Sudan
Sudan
Democratic Republic of Congo Zaire
4