D - Sąd Okręgowy w Częstochowie

Sygn. akt VII Kz 567/16
Dnia 1 grudnia 2016 r.
POSTANOWIENIE
Sąd Okręgowy w Częstochowie - VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący – SSO Rafał Olszewski
Protokolant: st. sekr. sądowy Romualda Jędrzejczyk
po rozpoznaniu w sprawie M. S.
s. W. i Z., ur. (...) w B.
obwinionego o wykroczenie z art.86 § 1 k.w.
zażalenia wniesionego w dniu 17 listopada 2016 r. przez oskarżyciela posiłkowego Z. O.
na postanowienie Sądu Rejonowego w Częstochowie
z dnia 4 listopada 2016 r., sygn. akt XVI W 1046/16
w przedmiocie odmowy wszczęcia postepowania
na podstawie art.109 §2 k.p.w. w zw. z art.437 § 1 k.p.k.
postanawia
uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Częstochowie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Częstochowie na podstawie art. 59 § 2 k.p.k. w związku z art. 5 § 1 pkt
1 k.p.w. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie przeciwko M. S. o popełnienie wykroczenia z art. 86 § 1 k.w. w
następstwie wniesienia przez oskarżyciela posiłkowego Z. O. wniosku o ukaranie, z powodu braku danych dostatecznie
uzasadniających podejrzenie popełnienia wykroczenia przez M. S..
Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem oskarżyciel posiłkowy Z. O.. Podniósł on, że odmowa wszczęcia
postanowienia jest nieuzasadniona i przedwczesna albowiem w sprawie istnieją dowody wskazujące na sprawstwo,
czy współsprawstwo, M. S. w zakresie popełnienia przez niego w dniu 14 listopada wykroczenia z art. 86 § 1 k.w..
Oskarżyciel posiłkowy wskazał, że niezasadnie niuwzględniony został jego wniosek dowodowy o przesłuchanie w
charakterze świadków funkcjonariuszy policji przeprowadzających interwencje na miejscu zdarzenia, a za zasadniczy
dowód świadczący o jego sprawstwie uznano zeznania świadka I. S., który jest teściem M. S., a więc nie może być
uznany za osobę bezstronną.
W konsekwencji oskarżyciel posiłkowy Z. O. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do
rozpoznania Sądowi Rejonowemu.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie okazało się zasadne, w następstwie czego zaskarżone postanowienie zostało uchylone, a sprawę przekazano
do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Częstochowie.
Zgodnie z art. 5 § 1 pkt. 1 k.p.w. Sąd odmawia wszczęcia postępowania jeżeli brak jest danych dostatecznie
uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego wyczerpującego znamiona wykroczenia. Brak danych
dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienie wykroczenia, to brak dostatecznego prawdopodobieństwa
( brak dowodów), że czyn popełniła osoba, którą się o to podejrzewa. W tym miejscu należy podkreślić, że brak danych
dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienie wykroczenia zachodzi w sytuacji braku jakichkolwiek dowodów
świadczących o popełnieniu przez obwinionego przypisywanego mu czynu, a nie może być efektem oceny dowodów.
W realiach przedmiotowej sprawy postanowienie o odmowie wszczęcia postepowania z powołaniem się na brak
danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia wykroczenia jako jego podstawę, było efektem oceny
dowodów już przeprowadzonych w toku czynności wyjaśniających oraz nieuwzględnieniem wniosku dowodowego
zgłoszonego przez oskarżyciela posiłkowego Z. O. o przesłuchanie w charakterze świadków funkcjonariuszy policji
przeprowadzających czynności na miejscu zdarzenia drogowego. Taki sposób postępowania należy uznać za
niewłaściwy albowiem ocena wiarygodności pozostającego do dyspozycji Sądu materiału dowodowego w sytuacji gdy
jest on sprzeczny może nastąpić wyłącznie, zgodnie z zasadą bezpośredniości, po przeprowadzeniu rozprawy.
Wbrew stanowisku Sadu pierwszej instancji materiał dowodowy w przedmiotowej sprawie nie jest w pełni spójny
i jednoznaczny. Po pierwsze w opozycji do wyjaśnień M. S. pozostają wyjaśnienia złożone w toku czynności
wyjaśniających przez oskarżyciela posiłkowego Z. O.. Z ich treści wynika, że odpowiedzialność za zdarzenie drogowe
ponosi M. S.. Ocena wiarygodności dwóch wersji przebiegu zdarzenia przedstawianych w sposób diametralnie
odmienny przez M. S. i Z. O. powinna być dokonana po bezpośrednim przesłuchaniu uczestników zdarzenia na
rozprawie przy zachowaniu zasady kontradyktoryjności. Po drugie za nietrafne należy uznać nieuwzględnienie
wniosku dowodowego o przesłuchanie w charakterze świadków funkcjonariuszy policji wykonujących czynności
na miejscu zdarzenia drogowego B. K. i T. K.. Funkcjonariusze byli na miejscu zdarzenia, dokonali jego oględzin,
rozmawiali z osobami obecnymi na miejscu, a następnie sporządzili notatkę urzędową, w której zamieścili
sformułowanie, że na miejscu zdarzenia drogowego stwierdzili obopólną winę uczestników zdarzenia to jest M. S. i
Z. O.. Wobec takiego wniosku wyprowadzonego przez funkcjonariuszy policji obecnych na miejscu zdarzenia, co do
zakresu odpowiedzialności obu kierujących za jego zaistnienie, przesłuchanie ich w charakterze świadków wydaje się
konieczne.
Okoliczność, że uczestnicy kolizji są osobami silnie ze sobą skonfliktowanymi, materiał dowodowy jest ograniczony,
a przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego niecelowe, nie uzasadnia odmowy wszczęcia
postepowania, zwłaszcza, iż materiał dowodowy może zostać poszerzony o przesłuchanie w charakterze świadków
funkcjonariuszy policji przeprowadzających czynności na miejscu zdarzenia drogowego.
Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd Okręgowy uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę do
rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.