Szkodniki drzew i krzewów ozdobnych

Opracowanie:
mgr inŜ. ElŜbieta Wiśniewska
Projekt okładki: Małgorzata Tews-Janicka
Druk: Lubuski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Kalsku
Oddział w Lubniewicach tel. 0 68 385 20 91, tel. 0 95 755
71 67
Nakład: 1000 egz.
Nr zam. Opin 0520/1818/G/2007
www.lodr.pl
ISBN: 978-83-60196-51-9
Firmy szkółkarskie zapewniają olbrzymi wybór gatunków i odmian iglaków
oraz krzewów li ciastych, które stanowią ozdobę ogrodów przydomowych i parków. Ich urok często zale y od naszej pielęgnacji i starannej ochrony.
Jak do tej pory najtańszym i najwła ciwszym sposobem ochrony jest jednak profilaktyka. Je li stwarzamy ro linom wła ciwe warunki rozwoju, wówczas chronimy je przed chorobami, umo liwiając tym samym szybką regenerację uszkodzeń powstałych na skutek inwazji jakiego szkodnika. Stosujmy więc
wła ciwe nawo enie, podlewajmy nasze drzewa i krzewy, zwłaszcza w czasie
długotrwałej suszy. Mało kto wie, i długie okresy niedoboru wody i brak składników pokarmowych w glebie sprzyjają rozwojowi ró nych szkodników; np.
przędziorków i miseczników, zwłaszcza na gatunkach wra liwych.
Ryzyko przywleczenia chorób i szkodników pojawia się tak e wtedy, gdy do
ciółkowania u ywamy wie ej, nieprzekompostowanej kory drzew iglastych,
w której przewa nie znajduje się ogromna ilo ć jaj, larw i dorosłych postaci licznych szkodników.
Niebezpiecznym mo e okazać się dla ro lin iglastych pies, którego mocz
prowadzi do zniszczenia w ciągu jednego sezonu ka dego młodego drzewka lub
krzewu. Około 40% ro lin iglastych w miejskich terenach zieleni jest zniszczonych wła nie przez psy.
Wiele szkodników jest trudnych do zidentyfikowania, zwłaszcza w początkowej fazie ich rozwoju lub erowania. Obserwujmy więc uwa nie nasze drzewa
i krzewy, bowiem ółknące i opadające igły lub li cie, zahamowanie wzrostu to
mogą być objawy zarówno erowania szkodników jak i chorób. Szkodniki nie
zawsze ogryzają igły i pędy, często wysysają z ro lin soki. Zaatakowane ro liny
słabną i dopiero po pewnym czasie zamierają. Je li w porę odnajdziemy oznaki
obecno ci szkodników i prawidłowo je rozpoznamy to będziemy mogli zastosować odpowiednie rodki ochrony ro lin.
Mimo ogromnego postępu, jaki nastąpił w zakresie poprawienia stanu zdrowotnego ro lin, nadal obok wła ciwych warunków uprawy, niezbędne są jednak
rodki chemiczne.
3
NAJGRO NIEJSZE SZKODNIKI IGLAKÓW
Mszyce
Wraz ze liną wprowadzają do ro lin substancje trujące, powodując ró ne
oznaki chorobowe – plamisto ci, zniekształcenia, wyro la, pokrywają igliwie delikatnymi białymi „płatkami”.
Na iglakach erują mszyce głównie z rodziny ochojnikowatych i miodownicowatych.
Mszyce z rodziny ochojnikowatych zostały podzielone na dwie grupy: ochojniki galasotwórcze i wolno yjące.
Z ochojników galasotwórczych najczę ciej spotykane są dwa dwudomne
gatunki – ochojnik wierkowo-modrzewiowy i ochojnik wierkowy zielony
(ochojnik smrekun), których ywicielami pierwotnymi są wierki, a ywicielami
wtórnymi modrzewie. Rzadziej na wierkach spotykany jest gatunek jednodomny
– ochojnik wierkowiec.
W ród ochojników wolno yjących, które nie wytwarzają galasów, a ich miejscem ukrycia jest wełnisty wojłok najgro niejszym jest ochojnik sosnowy i wejmutkowy oraz ochojnik jodłowy i ochojnik daglezjowy.
Cykl rozwojowy ochojnika wierkowo-modrzewiowego jest taki sam jak
ochojnika wierkowego zielonego, trwa dwa lata, a stadium zimującym są larwy.
Wiosną larwy ochojnika wierkowo - modrzewiowego erują u podstawy
igieł wierka, których nasady grubieją tworząc z czasem charakterystyczny ółtozielony galas. Wewnątrz takiego wyro la w czerwcu oraz w lipcu mo na bez
trudu zauwa yć szaro zabarwione mszyce. Po zakończeniu rozwoju opuszczają
one galas, który brązowieje, zasycha i pozostaje na drzewie w postaci niewielkiej
szyszeczki. Teraz uskrzydlone mszyce przenoszą się na modrzewie, gdzie erują
na delikatnych igłach, powodując ich skręcanie, a w skrajnych przypadkach zasychanie i opadanie. Gałązki modrzewia, na których erują ochojniki pokrywa
nie nobiały nalot woskowy obficie wydzielany przez mszyce. Po kilku miesiącach erowania na modrzewiu ochojniki powracają na wierki, gdzie samice składają zimujące pó niej jaja.
4
Rozwój ochojnika wierkowego zielonego przebiega w podobny sposób, z tą
jednak ró nicą, e ochojnik ten po opuszczeniu wyro li zasiedla wyłącznie wierki.
Jak rozpoznać erowanie ochojników?
Na wierkach – ochojnik wierkowo-modrzewiowy buduje okrągłe galasy na wierzchołkach pędów, a ochojnik wierkowy zielony tworzy galasy
przypominające wyglądem ananasa przy podstawie pędu.
Na modrzewiach – uszkodzenia pojawiają się w dwóch okresach: wiosną kolankowate załamywanie igieł i latem białe naloty na igłach, które
z czasem czernieją.
Na sosnach – na korze pędów widoczne są liczne, białe naloty, natomiast
igły ółkną, brązowieją i opadają.
Na jodłach – początkowo na górnej stronie igieł pojawiają się ółte, rozległe plamy. Pora one drzewo ma ółtobrązowe igły pokryte obfitym,
białym nalotem woskowym. Silnie pora one gałęzie zasychają w krótkim
czasie.
Na daglezji – igły ółkną, brązowieją i opadają.
Zapobieganie i zwalczanie.
Zwalczanie ochojników nie jest łatwe, poniewa yją one w galasach, do
których wnętrza nie docierają pestycydy, a w pó niejszym okresie kolonie ochojników pokrywa woskowy nalot.
Podstawowy zabieg profilaktyczny, który uniemo liwia rozprzestrzenianie się ochojników galasotwórczych to usuwanie pędów wierków wraz
z galasami zanim jeszcze się nie otworzą i nie uwolnią mszyc. Zabieg
ten powinien być wykonany jak najwcze niej, bezpo rednio po wykryciu szkodnika - jest to najczę ciej II połowa maja. Tak e przy gatunkach
dwudomnych ochojników nale y unikać sadzenia obok siebie ro lin ywicielskich – wierków i modrzewi.
5
Ochojniki najlepiej zwalczać bardzo wczesną wiosną, przed pękaniem
pąków, w celu zniszczenia zimujących larw, opryskując drzewa preparatem olejowym, na przykład Promanal 60 EC (2%).
W pó niejszym okresie, tj. po zauwa eniu pierwszych uszkodzonych
igieł, drzewa nale y opryskać preparatem kontaktowym, najlepiej z grupy pyretroidów, np. Fastac 100 EC (0,015%).
W okresie wegetacji, przeciwko mszycom ukrytym pod wełnistym puchem, drzewa trzeba opryskać preparatem układowym, np. Mospilan 20
SP (0,02%) lub Confidor 200 SL (0,04%).
Du ą grupę mszyc stanowią miodownice tworzące gęste skupienia (tzw.
kolonie) na pędach wierzchołkowych lub przy podstawie. Na ich wydzielinach,
zwanych spadzią lub rosą miodową, rozwijają się grzyby sadzakowe. Ich grzybnia pokrywa igły czarnym nalotem, który równie szkodzi ro linom, bo upo ledza ich oddychanie i asymilację.
Szczególnie niebezpieczna jest miodownica ywotnikowa, która eruje na
wielu odmianach jałowca wirginijskiego, na ywotniku zachodnim i cyprysiku
nutkajskim, powodując brązowienie i zamieranie pędów. Zimują jaja na dolnej
stronie pędów wierzchołkowych. Larwy wylęgają się na początku maja i zapoczątkowują rozwój kolejnych pokoleń. W pa dzierniku ka da z zapłodnionych
samic składa jaja.
Zwalczanie:
Mo na zawierzyć naturalnym wrogom miodownic – biedronkom, które
zwabiane na ro linę przez spad , skutecznie niszczą te szkodniki;
Je eli jednak zdecydujemy się na zastosowanie rodków chemicznych
to nale y bezpo rednio po zauwa eniu pierwszych kolonii mszyc, krzewy opryskać preparatami neonikotynoidowymi, np. Mospilan 20 SP
(0,02%) lub Confidor 200 SL (0,04%) z dodatkiem rodka zwiększającego przyczepno ć np. Cittowet AL (0,015%). W razie potrzeby zabiegi
nale y powtarzać a do całkowitego zniszczenia szkodnika.
6
Czerwce
Szkodniki te nale ą do dwóch rodzin – tarcznikowatych i misecznikowatych.
wierkowiec większy (misecznik miechun) oraz wierkowiec mniejszy
erują na wierkach srebrnych i karłowych powodując zamieranie gałęzi, a nawet całych ro lin. Górna strona ciała samicy wierkowca większego tworzy rodzaj silnie wypukłej, czerwonobrązowej tarczki o rednicy do 5 mm. Przypomina
ona wyglądem pąk, szczególnie, gdy umiejscawia się przy podstawie pędu jednorocznego. Podczas erowania larw wydzielana jest obficie rosa miodowa, na
której rozwijają się grzyby sadzakowe, powodując czernienie igieł. W ciągu roku
rozwija się tylko jedno pokolenie. Zimują larwy drugiego stadium, które zanim
osiągną dojrzało ć, erują do końca kwietnia lub do połowy maja. Samica od
połowy kwietnia a do połowy czerwca składa pod siebie od 600-2000 czerwonawych jaj. Z nich po 5-6 tygodniach lęgną się larwy. Trwa to do końca czerwca
lub do początku lipca.
Misecznik cisowiec wskutek intensywnego wysysania soków z pędów
i igieł cisa powoduje silne zahamowanie wzrostu pędów lub nawet ich zamieranie. Często igły pokrywają się grzybami sadzakowymi, które rozwijają się na
rosie miodowej wydzielanej w czasie ich erowania. Rozwój szkodnika jest podobny jak u wierkowa większego. Od końca maja do końca lipca samice składają pod siebie do 3000 jaj, a z nich w lipcu lęgną się larwy i usadawiają na igłach.
Tam erują do końca sierpnia lub początku wrze nia, po czym schodzą na korę
pędów i tu zimują. Na ywotniku zachodnim eruje i rozwija się w podobny sposób misecznik tujowiec.
Tarcznik jałowiec jest szczególnie gro ny dla jałowca wirginijskiego i jałowca sabińskiego. Larwy i samice erują gromadnie w kątach łuskowych igieł
i na korze pędów, powodując silne zahamowanie wzrostu pędów, ich krzywienie
się i zamieranie. Zimują samice. W połowie maja rozpoczynają one składanie
jaj, ka da od 10 do 60 sztuk. Z nich po 3-4 tygodniach lęgną się larwy, które pod
koniec lipca przekształcają się w samice.
Czerwiec mączysty, mączystek (wełnowiec) eruje w du ych koloniach
na pędach jałowców, głównie jałowca pospolitego, powodując odbarwienie igieł
7
i zamieranie pędów. Samica jest szerokoowalna, brązowawa, pokryta białym,
mączystym nalotem woskowym. Osiąga długo ć 3-4 mm.
Zwalczanie:
Najlepszym terminem zwalczania miseczników, tarczników i czerwców
mączystych jest okres wylęgania się larw z jaj i okres wędrowania młodych larw po krzewach, co przypada na czerwiec w przypadku tarczników i mączystków oraz na lipiec w przypadku miseczników. W tym czasie ro liny nale y opryskiwać 2-3 krotnie co dwa tygodnie preparatem
układowym, np. Confidor 200 SL (0,08%) lub Mospilan 20 SP (0,02%)
z dodatkiem preparatu Talstar 100 EC (0,05%).
Roztocza
Nale ą do nich głównie szkodniki z rodziny przędziorkowatych i szpecielowatych.
Przędziorki rozwijają się najczę ciej w okresie bardzo suchego lata, zwłaszcza w miejscach zacisznych i osłoniętych od wiatru oraz deszczu, powodując tym
samym powa ne szkody. Przędziorki to bardzo małe pajęczaki ( ółte i czerwone),
które erują na igłach wysysając z nich sok. Obserwując przez lupę zbrunatniałe
igły, mo emy dostrzec bardzo delikatną, pajęczą siatkę.
Najgro niejszym z przędziorków jest przędziorek sosnowiec - drobny pajęczak (długo ci poni ej 1 mm), który atakuje wła ciwie wszystkie gatunki iglaste, ale szczególnie upodobał sobie wierk biały, zwłaszcza jego cenne odmiany – Conica i Alberta Globe, wierk kłujący (srebrny) oraz jałowce – pospolity
i chiński.
Larwy wylęgające się z jaj zimujących na pędach oraz osobniki dorosłe erują
na igłach, które przebarwiają się na ółto, potem na brązowoczerwono i przedwcze nie opadają. Pędy zostają osnute delikatnymi nitkami oprzędu. Do odbarwienia igieł i łusek dochodzi ju przy zagęszczeniu 2 osobników na 20 cm
(bie ących) pędu. W wyniku erowania następuje zahamowanie wzrostu pędów,
a igły opadają ju w lipcu.
8
W ciągu roku rozwija się do pięciu pokoleń szkodnika, przy czym rozwój
jednej generacji (od jaja do dorosłego osobnika) trwa zaledwie 15-25 dni. Zimują
jaja na ubiegłorocznych pędach. Larwy wylęgają się od połowy kwietnia do połowy maja i erują 2-3 tygodnie.
Zwalczanie:
Bezpo rednio po wylęgu larw z jaj zimowych, tj. pod koniec maja lub
na początku czerwca, krzewy nale y opryskiwać rodkami z grupy regulatorów wzrostu roztoczy, np. Apollo 500 SC (0,1%), Nissorun 050 EC
(0,06%).
W trakcie wegetacji mo na u yć jednego z akarycydów specyficznych,
np. Magus 250 SC (0,06%) lub pyretroidu o wła ciwo ciach przędziorkobójczych, np. Karate 025 EC (0,1%), Talstar 100 EC (0,05%).
Roztocza z rodziny szpecielowatych powodują charakterystyczne zniekształcenia – guzowate i kuliste wyro la.
Szpeciel jałowcowy i szpeciel cisowiec erują na zielonych czę ciach pędów wierzchołkowych powodując zahamowanie wzrostu i zdrobnienie najmłodszych igieł. Powstają jajowate wyro la, około 1 cm długo ci. Wskutek erowania
szkodników pąki są silnie powiększone, a rozwijające się nowe pędy zniekształcone.
Zwalczanie:
Wiosną, w okresie migracji szpecieli, najlepiej na początku maja, krzewy
nale y opryskać preparatem Talstar 100 EC (0,05%).
9
NAJGRO NIEJSZE SZKODNIKI
RO LIN LI CIASTyCh
Bardzo bogata i zró nicowana grupa li ciastych krzewów ozdobnych atakowana jest przez wiele szkodników. Powodują one odbarwienia li ci, wypukliny
blaszek li ciowych, brązowe, czerwone, srebrzystobiałe lub ółte plamy na li ciach, naro la i ró ne zniekształcenia. Niektóre z tych szkodników są naprawdę
bardzo gro ne, więc warto je poznać i skutecznie zacząć zwalczać.
Mszyce
Są najbardziej znaną grupą pluskwiaków równoskrzydłych. erują jednak
osobniki bezskrzydłe w grupach tzw. koloniach na wielu gatunkach krzewów.
Mszyca burakowa najczę ciej powoduje silne kędzierzawienie li ci np. kaliny, ja minowca, budlei, glicynii, rdestu Auberta i powojników. Mszyca poza
pobieraniem du ej ilo ci soku ro linnego i tym samym ogałacaniem ro lin, obficie wydziela podczas erowania rosę miodową, na której rozwijają się grzyby
sadzakowe.
Mszyca bzowa tworzy gęste kolonie na dolnej stronie li ci wzdłu nerwu
głównego, na ogonkach li ciowych i korze młodych pędów bzu czarnego i koralowego.
Li cie ligustru pospolitego są silnie rolowane przez mszycę ligustrową. Natomiast mszyca tawułowa pędowa tworzy gęste kolonie na wierzchołkach pędów tawuły Van Houtte’a powodując zahamowanie wzrostu i zanieczyszczanie
li ci rosą miodową. Kwiatostany i li cie dereni zasiedlane są przez liczne formy
bezskrzydłe i uskrzydlone zrostka widwowo-zbo owego. Porazik tawułowy
najczę ciej uszkadza tawułę wierzbolistą, powodując silne skręcenie li ci wzdłu
i w poprzek nerwu głównego. Na dolnej stronie li ci dławisza i na wierzchołkach
pędów milina eruje mszyca ogórkowa.
10
Zwalczanie:
Walka z mszycami jest stosunkowo prosta, je eli rozpocznie się ją do ć
wcze nie, zanim utworzą się gęste kolonie lub zanim mszyce ukryją się
w zwiniętych li ciach lub schowają pomiędzy pąki kwiatowe. Okres ten
przypada najczę ciej na kwiecień - maj. Krzewy opryskujemy wtedy
preparatem Confidor 200 SL (0,04%), Pirimor 25 WG (0,2%), Mospilan
20 SP (0,02%) lub innym preparatem mszycobójczym. W razie potrzeby
zabieg nale y powtórzyć.
Roztocza
Szpeciele – stanowią do ć du ą grupę roztoczy. erują i rozmna ają się na
li ciach powodując takie uszkodzenia jak: marszczenie i odbarwianie li ci tawuł,
ordzawianie lub srebrzenie li ci lilaków i azalii, wybrzuszenia na li ciach bukszpanów lub pil niowate naro la na li ciach kalin.
Zwalczanie:
Wiosną, w okresie rozwijania się li ci (koniec kwietnia, początek maja)
krzewy nale y opryskać dwukrotnie co 7-10 dni preparatem Talstar 100
EC (0,05%).
Przędziorki – erują grupowo na dolnej stronie li ci, powodując na powierzchni blaszki li ciowej (ale nie u wszystkich gatunków) mozaikowate, ółte
odbarwienia oraz deformację tych blaszek. U perukowców i hortensji występuje
czerwienienie i brązowienie li ci.
Przędziorek chmielowiec jest szczególnie gro ny dla pięciornika, magnolii, złotokapu, budlei, perukowca, forsycji, suchodrzewu; przędziorek owocowiec dla
irg, a przędziorek bukszpanowiec dla bukszpanu wiecznie zielonego.
Zwalczanie:
W okresie wylęgania się larw z jaj zimowych, krzewy powinno się opryskać preparatem Apollo 500 SC (0,1%).
Latem, po wykryciu przędziorków lub zauwa eniu pierwszych uszkodzeń krzewów stosujemy do zwalczania np. preparat Talstar 100 EC
(0,05%).
11
Wciornastki
Wciornastek lipowiec – larwy i osobniki dorosłe erują na górnej stronie
li ci przewa nie ligustra i lilaka, w wyniku czego na powierzchni skórki pojawiają się srebrzyste plamy. Opanowane li cie często całkowicie bieleją, a silnie
pora one przedwcze nie ółkną i opadają.
Zwalczanie:
Po zauwa eniu pierwszych uszkodzeń, krzewy nale y opryskać jednym
z preparatów o działaniu kontaktowym, najlepiej z grupy pyretroidów,
np. Ambusz 250 EC (0,05%).
Czerwce
Najpopularniejsze szkodniki nale ące do czerwców to misecznik brzoskwiniowy, misecznik liwowiec i skorupik jabłoniowy.
Miseczniki usadawiają się na korze pędów i gałęzi. Podobnie jak mszyce
wysysają sok oraz wydzielają obficie rosę miodową, na której rozwijają się grzyby sadzakowe. Na skutek erowania tych szkodników następuje zahamowanie
wzrostu i zamieranie pędów ognika, ostrokrzewu, irgi, bukszpanu, leszczyny,
berberysu i innych krzewów.
Zwalczanie:
W okresie jesienno- zimowym, w celu zniszczenia larw zimujących,
krzewy nale y opryskać preparatem olejowym np. Promanal 60 EC
(2%).
W okresie występowania larw I stadium, tj. od końca czerwca do połowy
lipca, ro liny opryskuje się preparatem Mospilan 20 SP (0,2%) lub Owadofos 540 EC (0,15%).
Skorupik jabłoniowy
Tarczka samicy osiąga długo ć do 3,5 mm, jest brązowawa lub szara, podłu na i wypukła, swoim kształtem przypomina przecinek. Pod nią znajduje się
samica. Larwy są owalne i jasno ółte.
12
Efektem erowania larw i samic na pędach jest wyra ne zdrobnienie li ci
i silne ograniczenie wzrostu pędów. Wskutek du ego zagęszczenia szkodnika zamierają całe pędy najczę ciej u irg i bukszpana wiecznie zielonego.
Zwalczanie:
Zwalczanie prowadzimy w okresie kwitnienia głogów, kiedy wylęgają
się larwy z zimujących jaj i są w stadium „wędrującym” (do czasu zanim
okryją się one tarczkami). W tym celu ro liny nale y opryskać dwukrotnie co 2 tygodnie, tj. w połowie i pod koniec czerwca preparatem Mospilan 20 SP (0,02%) lub Sumithion 500 EC (0,15%).
Motyle
Zwójkówki są małymi motylami, których gąsienice uszkadzają li cie najczę ciej irg, dereni, forsycji, pigwowców, tawuł i ylistków. erują one wewnątrz
ukrycia zrobionego przewa nie ze zrolowania i sprzędzenia li cia lub kilku li ci,
w których wygryzają nieregularne dziury.
Zwójka ró oweczka i zwójka jabłoneczka jesienna zimuje w stadium jaj
na korze pędów i pni, mo na je więc niszczyć po znalezieniu w okresie zimowym, nie dopuszczając do wylęgu gąsienic wiosną.
Na tawułach kilka li ci wierzchołkowych sprzędzają razem gąsienice zwójki
tawułeczki, na ligustrze erują gąsienice zwójki siatkóweczki. Gąsienice płatkówki pstrocineczki erują na wielu krzewach z rodziny ró owatych i na irgach.
Zwójki te zimują w stadium gąsienicy ukrytej w gęstym, białym wojłoku tzw.
hiberkulum w rozwidleniach pędów, spękaniach kory.
Namiotnik trzmieliniaczek występuje zarówno na trzmielinie pospolitej,
jak i trzmielinie Fortune’a. Gąsienice erują gromadnie pod osłoną z przędzy
powodując goło ery.
Kibitnik lilakowiaczek niszczy li cie lilaków i ligustra pospolitego. Początkowo gąsienice erują gromadnie wewnątrz li cia tworząc tzw. minę, a następnie
rozchodzą się po krzewie i ka da z nich sprzędza wierzchołek li cia - tam eruje
i dorasta.
13
Zawisaki są du ymi motylami, których gąsienice często spotyka się na tawułach, lilakach, wido liwkach i wierzbach. Są bardzo arłoczne i ogałacają
najmłodsze pędy z li ci.
Pochwiki są z kolei małymi motylami, a ich gąsienice erują pod osłoną koszyczka, najczę ciej na li ciach tawuł i irg. Gąsienice wyjadają spomiędzy skórek
li cia miękisz, w wyniku czego tworzą się okrągławe, brązowe miny.
Zwalczanie:
Wiosną optymalnym terminem zwalczania gąsienic opuszczających
kryjówki zimowe jest faza zielonego pąka kwiatowego jabłoni. W tym
czasie (je eli temperatura jest wy sza ni 18 oC) krzewy nale y opryskać
preparatem wgłębnym o działaniu ołądkowym, np. Owadofos 540 EC
(0,15%).
Latem, w okresie wylęgania się gąsienic, krzewy opryskujemy te preparatem wgłębnym o działaniu ołądkowym, np. Sumithion 500 EC
(0,15%).
Muchówki
Do tej grupy szkodników nale ą miniarki, których larwy erują na li ciach
najczę ciej złotokapu, suchodrzewu, tawuły, derenia i forsycji. Wygryzają miękisz wewnątrz li cia w postaci długich, krętych, białych korytarzy, z widocznymi
wewnątrz czarnymi odchodami, czyli powstaje tzw. mina.
Zwalczanie:
W okresie lotu muchówek, tj. w kwietniu/maju, krzewy trzeba opryskiwać dwukrotnie co 7-10 dni preparatem o działaniu kontaktowym, np.
Talstar 100 EC (0,05%) lub Decis 2,5 EC (0,05%).
Po wykryciu pierwszych min, ro liny opryskać preparatem Sumithion
500 EC (0,15%) lub Owadofos 540 EC (0,15%).
14