Layout 1

miesięcznik informacyjno-techniczny
aktualna norma krajowa2, również w
swojej ostatniej wersji (1999), ogranicza się tylko do ogólnej akceptacji istnienia wyrobów o różnych średnicach.
Problemu średnic nie można sprowadzać tylko do „włazowości” studzienki, przyjmowane rozwiązania muszą
być zdolne do normalnego działania w
konkretnych warunkach lokalnych.
Od średnicy studzienki zależą możliwości wprowadzania do niej odpowiedniego wyposażenia - chodzi tu
zarówno o kamery (fot. 2), jak też węże do czyszczenia ciśnieniowego (rys.
1). Oczywiście istnieje wystarczająco
uniwersalne wyposażenie zdolne do
pracy w bardzo różnych warunkach,
ale wiążą się z tym odpowiednie kosz-
12 (184), grudzień 2013
Fot. 2. Nawet fizycznie nieduża kamera z zestawu przenośnego może
mieć (ze względu na rozstaw kół)
problemy z wejściem do studzienki
DN 400 mm.
uwagą że teleskop instaluje się zwykle
na głębokości do 2 m od poziomu gruntu, jednak nie ma bezpośrednich odniesień do zapisu średnicy obiektu.
www.instalator.pl
Znakowanie
Mówiąc o studzience z tworzyw,
trzeba podkreślić, że w normie PN-EN13598-2 wprowadzano zasadę
znakowania przez określenie maksymalnej głębokości wód gruntowych powyżej dna kanału przelotowego studzienki H (bez deklaracji
powinno to być co najmniej 2 m)
oraz maksymalnej głębokości instalacji (standardowa 6 m), jednak pojęcie „maksymalnej głębokości” odnosi się do szczelności obiektu, a
więc nie jest ono jednoznaczne ze
stabilizacją położenia studzienki
(komory) w nawodnionym podłożu.
Stabilizację tę mogą zapewnić odpowiednio dobrane obciążniki, połączone konstrukcyjnie ze studzienką. Tu trzeba podkreślić szczególne
znaczenie indywidualnych (unikatowych) cech konkretnych wyrobów konkretnego producenta.
Rys. 1. Wąż płuczący i wąż zasysający
w samochodzie do czyszczenia ciśnieniowego (Kaiser).
ty. Trudno spodziewać się, aby z powodu zastosowania kilkunastu czy nawet kilkudziesięciu nietypowych studzienek przedsiębiorstwo działające
w warunkach rynkowych było w stanie wymienić swoje wyposażenie. Nie
można mieć złudzeń - to raczej duzi,
dysponujący większymi możliwościami, eksploatatorzy zwracają uwagę na
takie „drobiazgi”.
Sama znajomość średnicy katalogowej może się okazać niewystarczająca
w aspekcie oceny warunków eksploatacyjnych. Problem odnosi się do studzienek wykonanych z tworzyw, gdy
mamy do czynienia z różnorodnością
rozwiązań konstrukcyjnych. Obok konstrukcji o jednolitej średnicy występują obiekty z przewężoną rurą trzonową
- tzw. studzienki z teleskopami pozwalającymi rekompensować osiadanie.
Wprawdzie norma3 odnosząca się do
studzienek akceptuje ich istnienie, z
Oczywiście dla studzienek do średnicy rury płaszczowej DN 1000 mm zagadnienie to nie posiada żadnego znaczenia, jednak dla studzienek, np.
DN 400 mm, jest ono decydujące.
Praktyczna redukcja prześwitu o co
najmniej 20% w sposób istotny może
utrudnić, a nawet uniemożliwić, przyszłą normalną eksploatację sieci.
Oczywiście nie można podważać znaczenia samego teleskopu, jednak producenci tego rodzaju wyrobów powinni jednoznacznie określać rzeczywistą
najmniejszą średnicę studzienki. Na
ogół da się uzyskać ścisłe informacje z
materiałów producentów, ale wymaga
to ukierunkowanych działań.
prof.drhab.inż.
ZiemowitSuligowski
Rys. 2. Studzienka ze zwieńczeniem
teleskopowym: D1 - średnica rury
trzonowej, D2 - średnica teleskopu.
Średnica rury trzonowej płaszczowej (D1) może być znacznie większa
od średnicy teleskopu (D2) - rys. 2, w
stopniu dodatkowo ograniczającym
wykorzystanie sprzętu eksploatacyjnego. Podobna sytuacja odnosi się do
zapisów normy kanalizacyjnej4, jednak dla warunków eksploatacji rozstrzygające znaczenie posiada średnica „w świetle”, a więc średnica wewnętrzna rury teleskopowej D2.
Literatura:
1. Aktualnie Rozporządzenie Ministra
Transportu, Budownictwa i Gospodarki
Morskiej z dnia 27 kwietnia 2012 r. w
sprawie szczegółowego zakresu i formy
projektu budowlanego. Dziennik Ustaw
81/2012.
2. PN-B 10729. Kanalizacja. Studzienki
rewizyjne.
3. PN-EN13598-2: Systemy przewodów
rurowych z tworzyw sztucznych do podziemnej bezciśnieniowej kanalizacji deszczowej i sanitarnej. Nieplastyfikowany
poli(chlorek winylu) (PVCU), polipropylen
(PP) i polietylen (PE). Część 1: Specyfikacje studzienek włazowych i niewłazowych instalowanych na obszarach ruchu
drogowego głęboko pod ziemią.
4. PN-EN 476: Wymagania ogólne dotyczące elementów stosowanych w kanalizacji grawitacyjnej.
47