Starsza od rydwanu Spalono wodza Szkoci w Biskupinie

Starsza
wodza
od rydwanu W Spalono
czwartek spalono wczesnośredniowiecznego wodza.
Ciałopalenie
Zwłoki zmarłego przypłynęły na Welecie w otoczeniu
wojowników i opłakujących go niewiast.
Chętnych do pomocy jest każdego dnia wielu
fot. Maciej Urbanowski
Dłubanka jest stara jak
świat. Był to pierwszy środek
lokomocji. Pływano nią m.in.
po akweduktach. Należał do
pojazdów skomplikowanych
i świadczył o postępie cywi−
lizacyjnym. Zwykła dłuban−
ka wyglądem przypominała
kajak i posiadała dwie ko−
mory.
Nie uwierzycie, jakimi
prostymi narzędziami moż−
na wykonać taką dłubankę!
Potrzebne jest dłuto i cieśla.
A do wykończenia bardziej
skomplikowanych szczegó−
łów, jeszcze inne dłuta tzw.
fałki i łezki.
Atrakcją było wykończe−
nie dłubanki i pływanie w
niej. Chociaż nie wszystkim
to wychodziło, chętnych by−
ło dużo, a atmosfera pełna
wrażeń.
NATALIA WANECKA
ANNA SZMAŃKOWSKA
Mitologia słowiańska sła−
wi boga Swarożyca, który
symbolizuje potęgę, płod−
ność ziemi, opowiada o kul−
cie słonecznym. Odziercied−
leniem słońca na ziemi jest
ogień i światło. Towarzyszą
one zmarłemu w ostatniej
wyprawie i stąd właśnie wziął
się obrzęd ciałopalenia.
Wszyscy zebrani ustawili
się w kolumnę żałobników.
Na czele procesji szli uzbroje−
ni wojowie, za nimi wędrował
kapłan o twarzy pomalowanej
na zielono w charakterystycz−
ne wzory, kobiety z wonnymi
konchami oraz płaczki.
Ciało wodza, które przy−
ozdobiono gałęziami sosny,
niosło czterech wojowników.
Procesja ruszyła od pomostu
na półwyspie w stronę Mu−
zeum, a następnie na kraal,
gdzie ciało wodza oraz jego
małżonkę (żona zwykle po−
pełniała samobójstwo − wie−
szała się lub była zabijana)
spalono na stosie.
Zaopatrzony w ostatnią drogę zmarły płonie na stosie wraz ze swą
małżonką
fot. Maciej Urbanowski
Poszczególne plemiona
zaopatrzyły zmarłego wodza
w ostatnią drogę w różne
podarunki, np. rybacy złoży−
li węgorze. Niesiono też wie−
le sprzętów, które miały być
pochowane wraz ze zmarłym,
gdyż mogły być mu przydat−
ne po tamtej stronie.
Prochy w urnie przenie−
siono na żalnik, gdzie usypy−
wano wokół nich niewielkie
kopczyki lub ustawiano na
słupach, by tam rozsypały
się ze starości.
Obrzęd ciałopalenia zgro−
madził w Biskupinie wielu za−
interesowanych. W trakcie
przemarszu do procesji wciąż
dołączali nowi zwiedzający.
JOANNA
KONTOWICZ
Szkoci w Biskupinie
SZKOCI
CZYLI COMHLAN
brać udział w warsztatach tanecznych
prowadzonych przez zespół Comhlan.
Warsztaty odbywają się na scenie, a w
Dwa razy dziennie podczas
razie niepogody w namiocie multime−
Festynu odbywają się pokazy tań−
dialnym.
ców szkockich i irlandzkich. Kie−
dy świeci słońce, panów w kil−
Członkowie zespołu rozpoczyna−
tach i ich partnerki można spot−
ją warsztaty przedstawieniem krótkiej
kać na scenie. W razie niepogody
historii wykonywanego tańca, a na−
grupa taneczna przenosi się do
stępnie uczą wszystkich kroków, z
namiotu multimedialnego.
których taniec się składa. Początko−
Tancerze z Zespołu Tańca
wo nauce nie towarzyszy muzyka, a
Celtyckiego Comhlan z Kra−
zapamiętanie kroków ułatwiają wska−
kowa po raz pierwszy pojawili
zówki osób prowadzących. Po powtó−
się w Biskupinie już w 1995 r.
rzeniu wszystkich elementów uczest−
Członek zespołu Jarosław Mu−
nicy warsztatów wykonują cały taniec
siał mówi: − Początkowo w jego "Comhlan" podczas tańców irlandzkich fot. Maciej Urbanowski ZAPAŁ
przy odpowiedniej muzyce. Wspólny
skład wchodziło 8 osób, teraz
taniec każdorazowo kończy warsztaty
KURSANTÓW
liczy ponad 20. Członkowie zespołu to grupa powstała. Wzięliśmy udział w
Codziennie w godzinach popołud− tańca prowadzone przez Comhlan.
przeważnie studenci krakowskich uczelni warsztatach tańców celtyckich w Kra−
JOANNA KONTOWICZ
niowych
zainteresowani tańcem zwie−
ostatnich lat oraz pracownicy uczelni kowie, które prowadziła Małgorzata Go−
ILONA SPURKA
dna. W listopadzie tegoż roku zaprezen− dzający (niezależnie od wieku) mogą
krakowskich. W marcu 1993 r. nasza dna
towaliśmy już swój wła−
sny program. Wykonu−
jemy tańce irlandzkie
(setowe, solowe, step
tradycyjny), szkockie
(highland, setowe), bre−
tońskie oraz marynars−
kie. Obecnie znamy
około 100 tańców. Od
niedawna ściśle współ−
pracujemy z irlandzkim
nauczycielem Robertem
Homeierem oraz szkoc−
kim dudziarzem Lind−
seyem Davisem
Davisem.