Kierunkowe efekty Ksztalcenia MBM 2 stopien

Tabela 2
Tabela odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych
nazwa kierunku studiów: Mechanika i Budowa Maszyn
poziom kształcenia: studia drugiego stopnia
profil kształcenia: ogólnoakademicki
symbol
kierunkowych
Kierunkowe efekty kształcenia
efektów
kształcenia
1
2
WIEDZA (W)
ma poszerzoną wiedzę z matematyki umożliwiającą rozwiązywanie
K_W01
problemów w zakresie projektowania, wytwarzania i eksploatacji maszyn i
urządzeń transportowych odniesienie do
obszarowych
efektów
kształcenia
3
T2A_W01
T2A_W02
T2A_W07
K_W02
ma ugruntowaną wiedzę w zakresie mechaniki analitycznej i drgań
T2A_W02
T2A_W04
K_W03
ma uporządkowaną wiedzę z zakresu modelowania konstrukcji i jej
obliczeń za pomocą metody elementów skończonych oraz zna
ograniczenia, sposoby weryfikacji i obszar zastosowań tej metody
ma pogłębioną, podbudowaną teoretycznie wiedzę o materiałach
inżynierskich stosowanych w budowie maszyn, badaniu ich właściwości,
doborze i trendach rozwojowych w tym zakresie
ma pogłębioną wiedzę w zakresie konstruowania maszyn z
wykorzystaniem techniki komputerowej
ma poszerzoną wiedzę w zakresie technik wytwarzania i organizacji
procesów produkcyjnych
ma ugruntowaną i poszerzoną wiedzę związaną z wybranymi
zagadnieniami z zakresu funkcjonowania, budowy, obsługi,
diagnozowania stanu technicznego, technologii napraw i bezpiecznego
użytkowania obrabiarek lub pojazdów samochodowych i maszyn, lub
systemów CAD, lub systemów energetycznych, wentylacyjnych i
klimatyzacyjnych
ma rozszerzoną wiedzę o trendach rozwojowych w zakresie
projektowania lub wytwarzania lub budowy i eksploatacji pojazdów
samochodowych i maszyn
ma poszerzoną wiedzę o cyklu życia urządzeń mechanicznych lub
pojazdów i maszyn
zna metody, techniki i narzędzia stosowane dla rozwiązywania zadań
inżynierskich typowych dla realizowanej specjalności
ma rozszerzoną wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych,
ekonomicznych, prawnych, ekologicznych i innych pozatechnicznych
uwarunkowań działalności inżynierskiej typowej dla realizowanej
specjalności
ma ugruntowaną wiedzę dotyczącą zarządzania, (w tym zarządzania
jakością), logistyki i prowadzenia działalności gospodarczej
zna zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości,
wykorzystującej wiedzę uzyskaną w ramach realizowanej specjalności
ma ugruntowaną wiedzę w zakresie ochrony własności intelektualnej oraz
prawa patentowego
ma specjalistyczną wiedzę w zakresie metod numerycznych i programów
komputerowych wykorzystywanych w symulacjach i analizie układów
mechanicznych lub w procesach projektowania i wytwarzania lub w
eksploatacji pojazdów i maszyn
T2A_W02
T2A_W03
T2A_W07
T2A_W03
T2A_W04
K_W04
K_W05
K_W06
K_W07
K_W08
K_W09
K_W10
K_W11
K_W12
K_W13
K_W14
K_W15
T2A_W03
T2A_W04
T2A_W03
T2A_W09
T2A_W02
T2A_W03
T2A_W04
T2A_W05
T2A_W06
T2A_W07
T2A_W08
T2A_W09
T2A_W11
T2A_W10
T2A_W01
T2A_W02
T2A_W07
UMIEJĘTNOŚCI (U)
1) umiejętności ogólne (niezwiązane z obszarem kształcenia inżynierskiego)
K_U01
K_U02
K_U03
K_U04
K_U05
K_U06
sprawnie pozyskuje informacje z literatury, baz danych i innych źródeł,
także w języku angielskim lub innym języku obcym; potrafi integrować
uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać
wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
sprawnie porozumiewa się przy użyciu różnych technik w środowisku
zawodowym oraz w innych środowiskach
ma doświadczenie w przygotowywaniu w języku polskim i języku obcym
opracowań problemów z zakresu ogólnych zagadnień inżynierskich
ma doświadczenie w przygotowywaniu w języku polskim i języku obcym
opracowań problemów z zakresu szczegółowych zagadnień inżynierskich
ma umiejętność samokształcenia się
ma umiejętności językowe w obszarze nauk technicznych, ze szczególnym
uwzględnieniem mechaniki i budowy maszyn, zgodne z wymaganiami
określonymi dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia
T2A_U01
T2A_U02
T2A_U03
T2A_U04
T2A_U05
T2A_U06
Językowego
K_U07
K_U08
K_U09
K_U10
K_U11
K_U12
K_U13
2) umiejętności inżynierskie
sprawnie posługuje się technikami informacyjno-komunikacyjnymi
właściwymi do wykonywania zadań inżynierskich
sprawnie planuje i przeprowadza eksperymenty, w tym pomiary
i symulacje komputerowe, krytycznie interpretuje uzyskane wyniki
i wyciąga prawidłowe wnioski
wykorzystuje do formułowania i rozwiązywania zadań
inżynierskich, różne umiejętnie wybrane metody analityczne,
symulacyjne oraz eksperymentalne
dostrzega, przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań
inżynierskich, ich aspekty systemowe i pozatechniczne
ma dobre przygotowanie do pracy w środowisku przemysłowym
oraz doskonale zna zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą
posiada doświadczenie w wykonywaniu analiz ekonomicznych
podejmowanych działań inżynierskich
sprawnie posługuje się metodami i programami komputerowymi
przydatnymi przy realizacji podejmowanych działań inżynierskich
T2A_U07
T2A_U08
T2A_U09
T2A_U10
T2A_U13
T2A_U14
T2A_U07
T2A_U08
T2A_U09
K_U14
sprawnie posługuje się aparatura pomiarową i metodami
T2A_U08
T2A_U09
szacowania błędów pomiaru
3) umiejętności bezpośrednio związane z rozwiązywaniem zadań inżynierskich wynikających z realizowanej
specjalności
krytycznie analizuje i ocenia sposoby funkcjonowania rozwiązań
K_U15
T2A_U17
technicznych: urządzeń, obiektów, systemów, procesów i usług
typowych w zakresie realizowanej specjalności
T2A_U18
K_U16
identyfikuje i opisuje problemy inżynierskie w zakresie
realizowanej specjalności oraz potrafi je rozwiązywać i ulepszać
T2A_U16
T2A_U17
T2A_U18
K_U17
ocenia przydatność i prawidłowo wybiera metody i narzędzia
najlepiej nadające się do rozwiązywania zadań inżynierskich
typowych dla realizowanej specjalności
K_U18
projektuje i usprawnia procesy, obiekty lub systemy niezbędne dla
wykonywania zadań inżynierskich w realizowanej specjalności z
uwzględnieniem aspektów pozatechnicznych
T2A_U18
T2A_U15
T2A_U16
T2A_U19
K_U19
prawidłowo dobiera materiały inżynierskie zapewniające
poprawną eksploatację maszyny
K_U20
zna i korzysta z dużą wprawą z różnych baz danych pomocnych
przy realizacji zadań inżynierskich typowych dla realizowanej
specjalności.
TA_U01
T2A_U16
K_U21
potrafi formułować i testować hipotezy związane z problemami
inżynierskimi i prostymi problemami badawczymi z zakresu
mechaniki i budowy maszyn
potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych
technik i technologii w zakresie mechaniki i budowy maszyn
T2A_U11
K_U22
T2A_U01
T2A_U16
T2A_U12
KOMPETENCJE SPOŁECZNE (K)
K_K01 K_K02 K_K03 K_K04 K_K05 ma świadomość potrzeby uzupełniania wiedzy specjalistycznej
przez całe życie i potrafi dobrać właściwe źródła wiedzy i metody
uczenia dla siebie i innych
rozumie pozatechniczne aspekty działalności inżynieramechanika i menedżera, między innymi jej konsekwencje
społeczne oraz wpływ na stan środowiska
ma świadomość odpowiedzialności związanej z decyzjami,
podejmowanymi w ramach działalności inżynierskiej i
menedżerskiej, szczególnie w kategoriach bezpieczeństwa
własnego i innych osób oraz ochrony środowiska
potrafi kierować grupą, inspirować jej działania oraz
współpracować z innymi podmiotami
rozumie ważność działań zespołowych i potrafi brać
odpowiedzialność za wyniki wspólnych działań
T2A_K01
T2A_K03
T2A_K02
T2A_K02
T2A_K03
T2A_K06
T2A_K02
K_K06 Umie wszechstronnie analizować i efektywnie realizować
przydzielone zadania
T2A_K04
T2A_K02
K_K07 ma świadomość ważności postępowania profesjonalnego,
przestrzegania zasad etyki zawodowej oraz poszanowania
różnorodności poglądów i kultur
potrafi wykazywać się przedsiębiorczością i pomysłowością w
działaniu związanym z realizacją zadań zawodowych
T2A_K05
K_K08 K_K09 rozumie społeczną rolę inżyniera oraz bierze udział w
przekazywaniu społeczeństwu wiarygodnych informacji i opinii
dotyczących rozwoju techniki i związanych z tym zagrożeń,
szczególnie w zakresie mechaniki i budowy maszyn
T2A_K06
T2A_K07
Objaśnienia:
Kolumna 1
Symbole kierunkowych efektów kształcenia są numeracją kierunkowych efektów kształcenia w trzech
kategoriach. Symbol (numer) efektu tworzą:
- litera K - dla wyróżnienia, że chodzi o efekty kierunkowe, a nie obszarowe
- znak _ podkreślnik
- jedna z liter W, U lub K – dla oznaczenia kategorii efektów: W – wiedza, U – umiejętności, K –
kompetencje społeczne
– numer efektu w obrębie danej kategorii, zapisany w postaci dwóch cyfr; numery 1-9 należy
poprzedzić cyfrą 0
Kolumna 2
Opis słowny efektów kształcenia :
Stosowane są dwa podejścia do formułowania wyrażeń opisujących efekty kształcenia.
1. Pierwsze to sposób opisowy - sformułowania typu: „student ma wiedzę w zakresie ...”, „student zna
i rozumie …”, „student posiada umiejętności..” – pozwala określić treści programowe
odpowiadające efektom kształcenia, nie wskazuje jednak poziomu zgłębienia wiedzy, opanowania
danej umiejętności.
2. Drugi sposób - używanie tzw. czasowników opisujących działania (czynności), realizowane przez
studenta w procesie kształcenia – wskazuje, w jaki sposób student powinien zademonstrować
osiągnięcie danego efektu kształcenia: „student potrafi wymienić ...”. „student potrafi wyjaśnić ...”.
Zaleca się, aby efekty kształcenia dla programu kształcenia (efekty kierunkowe) były definiowane w sposób
opisowy, a dla poszczególnych przedmiotów – przy użyciu czasowników opisujących działanie
Kolumna 3
Odniesienia do obszarowych efektów kształcenia:
należy wskazać te symbole efektów kształcenia z opisu efektów kształcenia dla ośmiu wyodrębnionych w
KRK obszarów kształcenia, zgodnie z Rozporządzeniem w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji.
Występujące w tym opisie symbole składają się z następujących elementów:
– litera określająca nazwę obszaru kształcenia:
– H: obszar kształcenia odpowiadający naukom humanistycznym
– S: obszar kształcenia odpowiadający naukom społecznym
– X: obszar kształcenia odpowiadający naukom ścisłym
– P: obszar kształcenia odpowiadający naukom przyrodniczym
– T: obszar kształcenia odpowiadający naukom technicznym,
– M: obszar kształcenia odpowiadający naukom medycznym, naukom o zdrowiu oraz naukom o
kulturze
fizycznej
– R: obszar kształcenia odpowiadający naukom rolniczym, leśnym i weterynaryjnym
– A: obszar kształcenia odpowiadający naukom o sztuce
– cyfra 1 lub 2, określa poziom kształcenia :1 – studia/kwalifikacje pierwszego stopnia, 2 –
studia/kwalifikacje drugiego stopnia
– litera A lub P, określa profil kształcenia: A – profil ogólnoakademicki, P – profil praktyczny
– znak _ podkreślnik
– jedna z liter W, U lub K – dla oznaczenia kategorii efektów: W – wiedza, U – umiejętności, K –
kompetencje społeczne
– numer efektu w obrębie danej kategorii, zapisany w postaci dwóch cyfr; numery 1-9 należy poprzedzić
cyfrą 0
UWAGA
W przypadku gdy kierunek studiów został przyporządkowany do więcej niż jednego obszaru kształcenia,
należy skonstruować tabelę pokrycia efektów kształcenia dla wybranych efektów z wszystkich obszarów
kształcenia