Predyktory przebaczenia międzygrupowego i interakcje między nimi

Predyktory przebaczenia międzygrupowego i interakcje między nimi
Mgr Marta Penczek-Zapała
Przebaczenie międzygrupowe, czyli rezygnacja z negatywnych postaw wobec grupy obcej,
która w przeszłości dopuściła się wobec naszej grupy, to stosunkowo nowy temat w
psychologii społecznej. Niemniej jednak wzbudza rosnące zainteresowanie badaczy, co
poskutkowało licznymi pracami zarówno korelacyjnymi, jak i eksperymentalnymi. Przegląd
literatury pokazuje, że o ile związki między wybaczeniem a niektórymi innymi zmiennymi
(np. zaufaniem) są relatywnie spójne między badaniami, o tyle w przypadku innych pojawiają
się znaczące różnice. Szczególnie interesująca jest tu identyfikacja z pokrzywdzoną grupą. O
ile bowiem van Tongeren i współpracownicy (2014) przedstawiają ją jako najsilniejszy
negatywny predyktor przebaczenia, o tyle w wielu badaniach związek między tymi dwiema
zmiennymi nie istnieje, a nawet bywa pozytywny. Aby wyjaśnić tę niespójność, została
przeprowadzona metaanaliza na k=26 badań z całego świata (N=8959). Jej wyniki pokazują,
że identyfikacja społeczna jest niezbyt silnym predyktorem przebaczenia międzygrupowego.
Co więcej, zróżnicowanie w poziomach tych zależności jest bardzo wysokie (I2=99,243).
Najsilniejszymi korelatami są zmienne związane z postrzeganiem grupy-agresora, takie jak jej
skrucha czy zaufanie wobec niej. Celem wyjaśnienia siły związku między tożsamością
społeczną a przebaczeniem międzygrupowym przeprowadzone zostały metaregresje, w
których moderatorami były makrospołeczne czynniki związane z historią konfliktu i
pojednania, a także indywidualne postrzeganie grupy-agresora.