D - Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach

Sygn. akt III RC 427/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 27 kwietnia 2015 r.
Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach Wydział III Rodzinny i Nieletnich
w składzie:
Przewodniczący: SSR Adam Skowron
Protokolant: Patrycja Sirek
po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2015 r. w Tarnowskich Górach
na rozprawie sprawy prowadzonej
z powództwa J. N. (1)
przeciwko J. N. (2)
o zaspokojenie potrzeb rodziny
1) zasądza od pozwanego J. N. (2) tytułem przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny na rzecz powódki J.
N. (1) 1600 (jeden tysiąc sześćset) złotych miesięcznie, płatne z góry do 12-go dnia każdego miesiąca, z odsetkami
ustawowymi w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od 1 września 2014 r.;
2) w pozostałej części oddala powództwo;
3) nakazuje pobrać od pozwanego J. N. (2) na rzecz Skarbu Państwa 960 (dziewięćset sześćdziesiąt) złotych tytułem
kosztów sądowych, odstępując od obciążania strony powodowej kosztami od oddalonego powództwa;
4) koszty zastępstwa procesowego pomiędzy stronami wzajemnie znosi;
5) wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt III RC 427/14
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 29 sierpnia 2014r. powódka J. N. (1) wniosła przeciwko pozwanemu J. N. (2) o zasądzenie na jej
rzecz alimentów w kwocie 2.500 (dwa tysiące pięćset) złotych miesięcznie tytułem przyczyniania się do zaspokajania
potrzeb rodziny.
W uzasadnieniu żądania powódka podniosła, że od dnia 14 kwietnia 1996r. pozostaje w związku małżeńskim z
pozwanym. Z małżeństwa stron pochodzi małoletnia córka oraz pełnoletni syn. Powódka pracuje na umowę zlecenie
sprzątając biura i osiągając z tego tytułu wynagrodzenie w wysokości 291 zł brutto miesięcznie. Pozwany pracuje w
kopalni jako górnik dołowy i zarabia wraz z dodatkami i premiami ok. 5.000 zł netto miesięcznie. Powódka podała,
że pozwany nie interesuje się rodziną, przez okres miesiąca zamieszkiwał oddzielnie, w tym czasie dał żonie na
utrzymanie dzieci 1.000 zł, poza tym pozrywał lokaty bankowe i zlikwidował wspólne konto bankowe stron. Ponadto
pozwany stwierdził, że zaczyna nowe życie, musi zadbać o siebie, będzie łożył na utrzymanie dzieci, ale powódka
ma radzić sobie sama. Po miesiącu pozwany powrócił do rodziny, obecnie opłaca rachunki, jednakże nie przekazuje
środków na utrzymanie powódki. Powódka nie jest w stanie utrzymać rodziny ze swoich dochodów. Miesięczne koszty
utrzymania rodziny powódka oceniła na kwotę 6.000 zł.
Pozwany w odpowiedzi na pozew z dnia 27 listopada 2014r. wniósł o oddalenie powództwa w całości. Podniósł, iż od
momentu założenia rodziny jest jej jedynym żywicielem i w całości zaspokaja wszystkie jej potrzeby, zarabia 3.700 zł
netto miesięcznie. Pozwany podważył koszty utrzymania rodziny wskazane przez powódkę podnosząc, iż są znacznie
zawyżone.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Postanowieniem z dnia 12 września 2014r. w sprawie sygn. akt III RC 427/14 Sąd Rejonowy w Tarnowskich
Górach udzielił zabezpieczenia powództwa przez zobowiązanie pozwanego J. N. (2) do łożenia tytułem przyczyniania
się do zaspokajania potrzeb rodziny na rzecz powódki J. N. (1) kwoty 1.900 zł miesięcznie, płatnych z góry, do
dnia dwunastego każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat,
począwszy od 1 września 2014r., do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.
Powódka J. N. (1) i pozwany J. N. (2) zawarli związek małżeński w dniu 13 kwietnia 1996r. roku przed Kierownikiem
Urzędu Stanu Cywilnego w B.. Między stronami nie toczy się postępowanie o rozwód ani o separacje. Z tego związku
strony posiadają dwoje dzieci – 13-letnią córkę oraz 19-letniego syna, który nadal się uczy i pracuje jako ochroniarz,
zarabia 1.000 zł -1.200 zł miesięcznie. Do 2014r. pożycie stron było zgodne, pozwany pracował na utrzymanie rodziny,
powódka zajmowała się prowadzeniem domu i wychowywaniem dzieci oraz od 2009r. pracowała dorywczo sprzątając
biura.
W lipcu 2014r. pozwany na okres miesiąca wyprowadził się ze wspólnego mieszkania stron, w tym czasie przekazał
powódce ma utrzymanie dzieci kwotę 1.000 zł i opłacił rachunki za mieszkanie. W 2014r. pozwany zlikwidował
wspólne konto stron oraz zerwał lokaty bankowe. Obecnie strony prowadzą osobne gospodarstwa domowe, powódka
ponosi 3/4 opłat za mieszkania, a pozwany pozostałą 1/4. Strony są właścicielami spółdzielczego własnościowego
prawa do lokalu, samochodu marli F. (...) oraz ogródka działkowego, koszty związane z samochodem i ogródkiem
działkowym ponosi pozwany.
W dacie zamknięcia niniejszej sprawy powódka ma 44 lata, z zawodu jest pracownikiem administracyjno-biurowym,
od 2009 r. pracuje na umowę zlecenie sprzątając biura, a ostatnio również hotele, zarabia 291 zł miesięcznie, jest
zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku, zarobione przez siebie
pieniądze pozwana przeznacza na żywność i własne potrzeby. Pozwana ze środków z tytułu zabezpieczenia opłaca 3/4
kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania, na które składają się opłaty za: czynsz – 439 zł, woda – 100 zł, gaz –
180-280 zł raz na dwa miesiące, energia – 100 zł, internet – 60 zł, telewizja kablowa – 50 zł, wywóz nieczystości – 40
zł. Powódka ponosi koszty wizyt okulistycznych córki, wymieniany okularów - koszt 150 zł rocznie, wizyt u alergologa
– koszt 100 zł miesięcznie.
Pozwany J. N. (2) ma 42 lata, zawód mechanik maszyn, pracuje w KWK (...) w Ł., łącznie z 14-stką i „barbórką”
zarabia średnio 4.943,25 zł netto miesięcznie, otrzymuje też pieniądze na wczasy pod gruszą, przybory dla dzieci,
innych dochodów nie osiąga, spłaca pożyczkę wziętą na remont mieszkania w ratach po 490 zł miesięcznie, opłaca
w pracy polisę na życie powódki w wysokości 81 zł miesięcznie, kupuje część środków czystości. Pozwany podarował
synowi na kurs prawa jazdy kwotę 300 zł, córce na wycieczkę 100 zł, pozwany opłaca także rachunki za telefon syna
w wysokości 40 zł. Pozwany kupuje żywność dla siebie, z której mogą korzystać także dzieci. Pozwany ponosi koszty
utrzymania samochody na które składają się koszty paliwa – 300 zł miesięcznie, ubezpieczenie OC – 400 zł rocznie,
naprawy 200 zł, opłaca również koszty związane z gródkiem działkowym - 359 zł rocznie.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: odpis aktu małżeństwa k. 6, odpisy zupełne
aktów urodzenia k. 7-8, zaświadczenia ze szkoły k. 9, 10, zaświadczenie z PUP k. 11, rachunków za: czynsz k. 14, wodę
k. 13, wywóz nieczystości k. 15, TV k. 16, gaz k. 17, działkę rekreacyjną k. 18, faktur VAT k.19-24, 80, zaświadczenie o
zarobkach k. 55-56, zaświadczenie spółdzielni mieszkaniowej k. 79, dowodów wpłat k. 57-76, potwierdzeń przelewów
k. 87-102, kopie paragonów k. 103-109, kserokopie zeszytów z rozliczeniami k. 110-128, zaświadczenie o zatrudnieniu
k. 143, kopia umowy zlecenia k. 140-142, zeznania świadka Ł. N. k. 148verte, zeznania powódki k. 148verte-149,
zeznania pozwanego k. 149-149verte.
Wskazany materiał dowodowy Sąd uznał za wiarygodny i przekonywujący. Nie sposób odmówić mu logiki i spójności.
Prawdziwość wskazanych wyżej dokumentów nie budzi wątpliwości. Zgodne ze sobą, niekwestionowane przez strony
dowody dały Sądowi możliwość poczynienia ustaleń odpowiadających, zdaniem Sądu, rzeczywistemu stanowi sprawy.
Sąd dał wiarę zeznaniom przesłuchanych w toku postępowania stron i świadka. W ocenie Sądu zeznania stron polegają
na prawdzie oraz są w pełni rzeczowe i logiczne. Twierdzenia zeznających, określające ich sytuację materialną i
osobistą korespondują z ujawnionymi w procesie dowodami.
Sąd zważył co następuje:
Powództwo należało uwzględnić w części. Sąd uwzględnił zatem częściowo roszczenie powódki i zasądził od
pozwanego tytułem przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny na rzecz powódki kwotę 1.600 zł miesięcznie,
płatne z góry do dnia 12-go każdego miesiąca, z odsetkami ustawowymi w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat,
począwszy od dnia 1 września 2014r., a w pozostałej części powództwo oddalił.
Obowiązek pozwanego do łożenia alimentów na rzecz małżonki wynika z art. 27 krio który mówi, iż oboje małżonkowie
obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do
zaspokajania potrzeb rodziny.
Obowiązek ten nie gaśnie nawet w przypadku zupełnego zerwania pożycia małżeńskiego.
Regulacja przepisu art. 27 krio konkretyzując wynikający z treści art. 23 krio obowiązek małżonków do wzajemnej
pomocy i współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli stanowi, iż obowiązki w nim
przewidziane powinny obciążać każdego z małżonków odpowiednio do jego sił oraz możliwości zarobkowych
i majątkowych. Zgodnie z utrwaloną praktyką orzeczniczą można dochodzić roszczeń alimentacyjnych zarówno
na zaspokojenie potrzeb zbiorowych rodziny takich jak mieszkanie, światło, opłaty jak i na zaspokojenie
usprawiedliwionych indywidualnych potrzeb członków rodziny. Przesłanką roszczenia jest okoliczność, iż uprawniony
małżonek nie ma wystarczających źródeł dochodu na zaspokojenie swych potrzeb. Sąd Najwyższy w wytycznych w
sprawach o alimenty (uchwała SN z dnia 16.12.1987 r., III CZP 91/86, OSN z 1998r., nr 4, poz.42) wyraził pogląd, iż
zakres obowiązków wynikający z treści przepisu art. 27 krio kształtuje zasada, w myśl której stopa życiowa małżonków,
choćby pozostających w faktycznym rozłączeniu, powinna być równa. Małżeński obowiązek utrzymania rodziny nie
ma na celu usunięcia niedostatku, lecz zapewnienie członkowi rodziny zaspokojenia potrzeb na podobnym poziomie.
Potrzeby rodziny stanowią, oprócz utrzymania i wychowania dzieci, potrzeby z istoty swej wspólne, jak również
indywidualne potrzeby małżonków. Mogą one być zaliczone do kategorii potrzeb rodziny, gdy zaspokojenie ich jest w
danych okolicznościach usprawiedliwione interesem rodziny i odpowiada zasadom współżycia społecznego, a przede
wszystkim zasadzie jednakowej stopy życiowej wszystkich członków rodziny.
Poziom stopy życiowej rodziny określają możliwości zarobkowe i majątkowe obojga małżonków.
W rozpatrywanej sprawie aktualna wysokość dochodów pozwanego i powódki uzasadnia nałożenie na pozwanego
obowiązku przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb powódki, bowiem powódka co prawda pracuje, jednakże
wynagrodzenie jakie otrzymuje jest 17-krotnie niższe od wynagrodzenie pozwanego. Pozwany pracuje w KWK (...) w
Ł., łącznie z 14-stką i „barbórką” zarabia średnio 4.943,25 zł netto miesięcznie, pozwana jest zatrudniona jedynie na
umowę zlecenie, zarabia 291 zł miesięcznie. Z powyższego jasno wynika, iż stopa życiowa na jakiej pozostaje pozwany
jest dużo wyższa od tej, na której żyje powódka. Zasadnym więc jest by pozwany przyczyniał się do utrzymania powódki
w kwotach po 1.600 złotych miesięcznie.
Tym niemniej należy zwrócić uwagę, że dochody uzyskiwane przez pozwanego i stopa materialna na jakiej pozostaje
nie uzasadniają w przedmiotowej sprawie nałożenia na niego obowiązku alimentacyjnego na rzecz żony w wysokości
po 2.500 złotych miesięcznie.
Zdaniem Sądu kwota wymieniona w pozwie kwota tj. 2.050 złotych miesięcznie, jest kwotą nazbyt wygórowaną,
zwłaszcza z uwagi na to, iż jak wynika to z ustalonego stanu faktycznego, pozwany pokrywa koszty 1/4 rachunków
związanych z utrzymaniem mieszkania, przyczynia się do utrzymania dzieci, przekazuje im pieniądze kiedy tego
potrzebują, córka i syn mogą korzystać z jego zakupów żywnościowych.
Sąd w tym zakresie musiał również wziąć pod uwagę możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego. Nie można
bowiem pojęcia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych do alimentacji odrywać od pojęcia zarobkowych i
majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki
wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustalaniu przez sąd wysokości alimentów (orz. SN z dnia 10 października
1969 r., III CRN 350/69, OSNCP 1970, nr 2, poz. 15). Przez ustawowe określenie "możliwości zarobkowe i majątkowe"
rozumieć należy nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i te dochody,
które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad
prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.
Wobec powyższego, w ocenie Sądu, pozwany powinien realizować swój obowiązek alimentacyjny wynikający z
łączącego strony związku małżeńskiego, jednakże nie w takim zakresie jak wnosi o to powódka, gdyż byłoby to
sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
Podstawę prawną orzeczenia stanowią przepisy art. 27 i 135 krio.
Zgodnie z treścią art. 333 pkt 1 kpc Sąd nadał wyrokowi w punkcie pierwszym rygor natychmiastowej wykonalności.
Zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U.z 2010r.
nr 90 poz. 594 ze zm.) nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych.
Na podstawie art. 113 ustawy, kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić, sąd w orzeczeniu
kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu
zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.
Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa 960 zł tytułem kosztów sądowych, odstępując na mocy
art. 102 kpc od obciążania strony powodowej kosztami od oddalonego powództwa. Stosownie do art. 100 kpc koszty
zastępstwa procesowego między stronami zostały wzajemnie zniesione.
…...................................................
/SSR Adam Skowron/
ZARZĄDZENIE
1. odnotować uzasadnienie;
2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć:
- pełnomocnikowi pozwanego;
- pełnomocnikowi powódki;
- 3. kal. 14 dni.
T., dnia
.....................................................
/ SSR Adam Skowron/