Kredyt dla Europejczyka
Transkrypt
Kredyt dla Europejczyka
Kredyt dla Europejczyka Unijna dyrektywa o kredycie konsumenckim powinna być wdrożona we wszystkich krajach członkowskich UE do końca 2009 r. Celem nowej regulacji jest zapewnienie klientom wszystkich banków jednakowych standardów oferty oraz dostępu do porównywalnych informacji. D otychczas obowiązujące w krajach członkowskich zasady udzielania kredytów konsumenckich opierały się na prawie krajowym. Dyrektywa ma na celu harmonizację regulacji prawnych w szczególności w zakresie informacji udzielanych przed zaciągnięciem kredytu, prawa do odstąpienia od umowy, przedterminowej spłaty i tzw. rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania. W momencie wejścia w życie dyrektywy konsumenci zyskają prawo do wyboru oferty banków w swoim lub w innym państwie członkowskim. Wprowadzenie standardowego Europejskiego Arkusza Informacyjnego dotyczącego kredytu konsumenckiego ułatwi porównywanie ofert i może zachęcić także Polaków do korzystania z zagranicznych kredytów, np. w Niemczech. Z drugiej strony – przed polskimi bankami otworzy nowe możliwości świadczenia usług w innych krajach unijnych. Kredytobiorca nasz Pan Dyrektywa obejmuje kredyty konsumpcyjne w wysokości od 200 do 75 tys. euro (obecnie w Polsce ich górna granica to 80 tys. zł). Ujednolicono definicje, na podstawie których wyliczane są roczna stopa procentowa oraz oprocentowanie kredytu na rachunku bieżącym. Kredytodawca będzie miał obowiązek przekazywania potencjalnemu klientowi wszystkich niezbędnych informacji pozwalających na podjęcie decyzji. 36 Nowoczesny B a n k S p ó ł d z i e l c z y Dyrektywa wprowadza dwa podstawowe uprawnienia kredytobiorcy. Po pierwsze, w momencie zawarcia umowy będzie miał on możliwość wycofania się z niej w ciągu 14 dni bez podawania przyczyny i 30-dniowy termin zwrotu pożyczonych środków bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów. Po drugie zachowa uprawnienie do wcześniejszej spłaty kredytu w dowolnym momencie. Kredytodawca natomiast uzyska prawo do sprawiedliwej i obiektywnie uzasadnionej rekompensaty za ewentualne koszty związane bezpośrednio z przedterminową spłatą, pod warunkiem że przypada ona na okres, w którym stopa oprocentowania kredytu jest stała. Ujednolicona zostanie zarówno lista danych, jakie powinny zostać zawarte w reklamie i formularzu oferty poprzedzającej zawarcie umowy, jak i sposób prezentowania kosztów rocznego oprocentowania kredytu czy dozwolone warunki kontraktu kredytowego. Zamieszczona w dyrektywie definicja „całkowitego kosztu kredytu ponoszonego przez konsumenta” nie różni się znacząco od definicji obecnie obowiązującej w polskim ustawodawstwie. Podobnie wiele innych zapisów o potencjalnych skutkach ekonomicznych także funkcjonuje już w naszych bankach m.in. obowiązek informowania o rzeczywistej rocznej stopie procentowej. Spod jurysdykcji dyrektywy mogą być wyłączone niekomercyjne instytucje kredytowe, wśród nich prawdopodobnie SKOK-i. Prowizje pod kontrolą Prawodawca europejski dopuścił możliwość zastrzegania prowizji za wcześniejszą spłatę kredytu, jednak z pewnymi ograniczeniami. Prowizja ta, nazywana w dyrektywie rekompensatą za ewentualne koszty bezpośrednio związane z przedterminową spłatą kredytu, będzie przysługiwać wówczas, gdy spłata następuje w czasie stałego oprocentowania kredytu. W praktyce dotyczy to początkowego okre- Fot. www.fotolia.com Dyrektywa o kredycie konsumenckim su spłacania kredytu, w którym nierzadko banki stosują niższą, stałą stopę oprocentowania z uwagi na związane z tym efekty marketingowe W wyjątkowych przypadkach kredytodawca może zażądać wyższej rekompensaty niż koszty bezpośrednio związane z przedterminową spłatą, jeśli udowodni, że poniesie stratę z powodu różnicy w wysokości stopy referencyjnej w chwili udzielania kredytu i w chwili jego przedterminowej spłaty. Dodatkowo istnieć będą dwa limity dotyczące wysokości prowizji. Jeżeli kredytobiorca dokona przedterminowej spłaty kredytu w całości lub w części w ciągu ostatniego roku przed wygaśnięciem umowy o kredyt, wówczas koszt ten nie może przekroczyć 0,5 proc. spłacanej przedterminowo kwoty kredytu. Natomiast gdy do zamknięcia kredytu pozostanie więcej czasu, bank będzie mógł naliczyć sobie do 1 proc. tytułem rekompensaty. Jeżeli jednak wcześniejsza spłata nastąpi w okresie, w którym stopa oprocentowania kredytu nie jest stała, a tak jest najczęściej, wówczas kredytodawcy nie będzie się należała prowizja. Co więcej, państwa członkowskie mają możliwość wprowadzenia przepisu, zgodnie z którym ewentualna prowizja za wcześniejszą spłatę kredytu konsumenckiego będzie mogła dotyczyć jedynie spłat przekraczających określony próg, przy czym może on wynosić nawet 10 tys. euro w okresie 12 miesięcy. Obecnie kre- dytodawcy nie mają prawa zastrzegać prowizji ani innego rodzaju opłat za wcześniejszą spłatę kredytu. Obligatoryjne raporty kredytowe Dyrektywa zawiera także postanowienia dotyczące korzystania przez instytucje kredytowe z baz danych o kredytobiorcach w procesie badania zdolności kredytowej klientów. Częsty jest bowiem pogląd, że budowanie przez banki baz danych o kredytobiorcach służy interesom banków, a nie kredytobiorców, którzy powinni być nawet chronieni przed nadmiarem informacji gromadzonych w tych bazach. Wynika to z postrzegania baz danych o kredytobiorcach, jako zbioru głównie informacji negatywnych o zaległościach i niespłaceniu kredytów. Tymczasem obecnie nowoczesne bazy, także ta prowadzona przez Biuro Informacji Kredytowej, zawierają przede wszystkim pozytywną historię kredytową klientów. Dyrektywa stanowi w pkt. 27 preambuły, że „aby określić status kredytowy konsumenta, kredytodawca powinien także zasięgnąć informacji z właściwej bazy danych”. Takiego zapisu nie ma w prawie bankowym i ustawie o kredycie konsumenckim, choć w praktyce w większości przypadków pożyczkodawcy dla oceny zdolności kredytowej i oceny ryzyka kredytowego pobierają informacje o kredytobiorcach z bazy BIK. Szczególnej ochronie interesu konsumenta służy 1/2009 37 w dyrektywie zasada wpisana w następny punkt preambuły. Zasada ta mówi, że „gdy decyzja o odrzuceniu wniosku kredytowego wynika z zasięgnięcia informacji w bazie danych, kredytodawca powinien poinformować konsumenta o tym fakcie i o szczegółach pozyskanych z bazy”. Kredytowanie niesprawdzonego, anonimowego klienta jest obarczone wysokim ryzykiem, a zatem musi być dla kredytobiorcy drogie. Potrzebny jest więc przepływ danych o kredytobiorcach pomiędzy krajami UE. Dyrektywa obok „legalizacji” badania wiarygodności kredytowej m.in. poprzez zasięganie informacji w bazach danych stanowi (art. 9), że państwa członkowskie zapewnią na niedyskryminujących zasadach dostęp do krajowych baz danych ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów, który przenosi dotychczasowe regulacje o sprzedaży na odległość na konsumenckie usługi finansowe. Utrudnieniem dla konsumenta w korzystaniu z usług transgranicznych są także problemy językowe i kulturowe oraz różnice w terminologii i brak standaryzacji produktowej. Szczególnie akcentuje się wymogi przejrzystości (specjalnie oprogramowane porównywarki czy wyszukiwarki), tworzenie słowniczków i ujednolicanie pojęć, promowanie systemów informacji i edukacji finansowej konsumenta, uruchamianie wielojęzycznych wersji stron WWW banków we wszystkich krajach członkowskich). SEPA przyniesie w długim okresie korzyści przede wszystkim poprzez wzrost wolumenu transakcji transgranicznych. Ten wzrost będzie odbywał się stopniowo w ramach coraz efektywniejszego funkcjonowania jednolitego rynku wewnętrznego. Unijna dyrektywa o kredycie konsumenckim Zwiększenie wolumenu transakcji transgrazawiera także postanowienia dotyczące nicznych odbywać się będzie poprzez zwiększenie wymiany handlowej. Ta zaś nie musi korzystania przez instytucje kredytowe oznaczać tylko i wyłącznie kontaktów stricte z baz danych o kredytobiorcach w procesie gospodarczych, ale np.: umów sprzedaży poprzez elektroniczne platformy typu eBay. badania zdolności kredytowej klientów. Łatwo można sobie wyobrazić bowiem większe zainteresowanie transgranicznym instytucjom kredytowym nieprowadzącym działalności handlem w obszarze drobnych umów sprzedaży przy w tym kraju. To poważne wyzwanie, które wymagać bękoszcie przelewu takim samym jak w przypadku przeledzie wielu dalszych prac legislacyjnych, standaryzacyjnych wu krajowego. Opisaną powyżej sytuację można określić i rozważenia modelu biznesowego transgranicznej wymiapojęciem dodatkowego efektu popytowego, gdyż redukcja ny informacji. Prawdopodobnie następnym etapem prac cen przelewów ponoszonych przez konsumentów zwiększy Komisji będą próby standaryzacji baz. intensywność wymiany w ramach jednolitego rynku. Oprócz pozycji standardowych, czyli kosztów dostoConsumer finance bez granic sowania systemów IT, marketingu czy kosztów stworzenia Powstaje pytanie, czy mobilność klientów na rynku bannowych procedur mogą wystąpić również nierozpoznane kowości detalicznej (w szczególności konsumentów) w zakrejeszcze źródła wydatków. Przykładem może być kwestia sie rachunków bankowych oraz kredytów konsumenckich alfabetu. Jeśli założymy, że Polak będzie mógł otworzyć rajest realnym problemem. Wątpliwość ta pozostaje zwłaszcza chunek w Hiszpanii i będzie miał w adresie, imieniu czy w odniesieniu do usług transgranicznych. W bankowości nazwisku litery ą, ę ł, ć lub ś, to wymusi to wprowadzedetalicznej , a zwłaszcza na rynku consumer finance, typowy nie kosztownej aplikacji do systemu banku hiszpańskiejest raczej wybór banku blisko miejsca pracy lub zamieszkago, która będzie rozpoznawała te znaki. Dodajmy do tego nia. Mobilność ta nigdy nie będzie taka, jak na rynku towaprzykład Bułgarii, gdzie obowiązuje cyrylica. rów, ze względu na długookresowe relacje między bankiem a klientem, oparte na wzajemnym zaufaniu. E-płatności z „wartością dodaną” Obecnie nie istnieje szersze zjawisko transgraniczneNależy wskazać na wyzwania SEPA (instrumenty jednogo świadczenia usług consumer finance. Usługi zdalne są litego rynku usług płatniczych spowodują, że nawet ludzie, oferowane przez filie lub oddziały banków zagranicznych którzy czasowo są w innym kraju UE z powodu nauki czy obecne w Polsce (nie zaś bezpośrednio z zagranicy). Są pracy, nie muszą zakładać konta w innym banku). Internet to usługi e-banking, których podstawą prawną jest ustaumożliwia metody świadczenia usług finansowych na odwa o elektronicznych instrumentach płatniczych, a nie ległość, z wykorzystaniem technologii IT np. infrastruktu– będąca implementacją dyrektywy 65/2002 – rozdział 2a ry podpisów elektronicznych. Szczególne możliwości wy38 Nowoczesny B a n k S p ó ł d z i e l c z y korzystania technologii mają dostawcy usług finansowych, które nie muszą być dostarczane w formie materialnej. Wdrożenie SEPA jest ewidentnym, jednorazowym kosztem dla banku. Jednakże przed bankami otworzą się nowe rynki oraz nowe nisze. Łatwo można wyobrazić sobie bank, który znajdując niszę bankową w jednym kraju będzie miał, dzięki SEPA, ułatwiony dostęp do analogicznych klientów w innych państwach członkowskich. Dodatkowo, nastąpi racjonalizacja i usprawnienie funkcjonowania infrastruktur międzybankowych. Mechanizmy rozliczeń i rozrachunku mogą stać się bardziej efektywne dzięki wprowadzeniu systemów elektronicznego transferu funduszy. Projekt SEPA poprzez stworzenie wspólnej, zaawansowanej infrastruktury (opartej na neutralnych izbach rozliczeniowych) umożliwi rozwój szeregu usług o wartości dodanej. Zagadnieniem oddzielnym jest możliwość łączenia ofert w pakiety. Dzięki projektowi SEPA przybędzie więcej możliwości w tym zakresie. Na marginesie warto zauważyć, że pakietyzacja to nie tylko potencjalne zyski, ale także efekt synergii po stronie kosztów głównie w zakresie wydatków marketingowych oraz finalnej redukcji kosztów obsługi klienta. Proces dostosowywania się do wymogów projektu SEPA banki powinny wykorzystać do optymalizacji własnej struktury i procesów biznesowych. Political fiction? Na razie… Rozszerzeniu ulegnie lista wyłączeń spod ustawy o kredycie konsumenckim. Dyrektywa wyraźnie wskazuje tutaj m.in. umowy o kredyt, który zabezpieczony jest hipoteką. Do umów leasingu dyrektywa nie ma zastosowania, jeżeli ani sama umowa, ani jakakolwiek umowa odrębna nie przewidują obowiązku nabycia przedmiotu umowy. Prawodawca wspólnotowy wprowadza domniemanie, że obowiązek taki istnieje, jeżeli kredytodawca decyduje o tym jednostronnie. Obecne wyłączenie zawarte w polskiej ustawie dotyczące umów odpłatnego korzystania z rzeczy lub praw znajduje zastosowanie, jeżeli umowa nie przewiduje przejścia własności rzeczy lub praw na konsumenta. Dyrektywa obejmuje transakcje dokonywane za pomocą kart kredytowych, z wyjątkiem kart debetowych z odroczonym terminem płatności. Dyrektywa, która ma być wdrożona w krajach członkowskich UE w ciągu dwóch lat, ma ułatwić obywatelom krajów UE zaciąganie kredytów konsumenckich w innym kraju członkowskim. Oznacza to, że Polacy będą mogli korzystać z ofert kredytowych dostępnych w innych krajach członkowskich, jeśli uznają zagraniczne oferty za korzystniejsze od polskich, nawet jeśli będą się one wiązać np. z wyższym oprocentowaniem. Fot. www.photos.com Dyrektywa o kredycie konsumenckim Tymczasem w polskim prawie istnieje, uchwalona w lipcu 2005 r., tzw. ustawa antylichwiarska, która zmieniła niektóre przepisy Kodeksu cywilnego oraz ustawy o kredycie konsumenckim. Ustawa ograniczyła wysokość dopuszczalnych odsetek od kredytów konsumenckich do czterokrotności stopy lombardowej NBP. Konsekwencją wejścia w życie dyrektywy o kredycie konsumenckim byłoby uchylenie ustawy antylichwiarskiej, skoro polscy konsumenci będą mogli korzystać z zagranicznej oferty kredytowej. Realne korzystanie z zagranicznych ofert kredytowych przez polskich konsumentów nie nastąpi jednak szybko. Zagraniczni kredytodawcy nie dysponują oceną ryzyka polskich klientów, może to więc przekładać się na cenę kredytu. Opracowano na podstawie wykładów prof. dr. hab. Włodzimierza Szpringera ze Szkoły Głównej Handlowej oraz dr. Andrzeja Topińskiego – głównego ekonomisty BIK SA podczas ogólnopolskiej konferencji naukowej nt. „Prawne uwarunkowania wymiany informacji – nowe wyzwania”. Konferencję zorganizowały: Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego oraz Biuro Informacji Kredytowej SA. 1/2009 39 reklama_SWD.qxp 7/23/08 10:21 AM Page 1 Chroƒ najcenniejszy skarb – swojà to˝samoÊç! System s∏u˝y eliminowaniu z obrotu gospodarczego wy∏udzeƒ dokonywanych przez osoby pos∏ugujàce si´ skradzionymi lub fa∏szywymi dokumentami oraz cudzà to˝samoÊcià. www.dokumentyzastrzezone.pl Administrowaniem Systemami Wymiany Informacji zajmuje si´: Centrum Prawa Bankowego i Informacji Sp. z o.o. ul. Kruczkowskiego 8, 00-380 Warszawa; tel.: (+48 22) 48 68 400, faks: (+48 22) 48 68 403 strona internetowa: www.cpb.pl, e-mail: [email protected]