¼º¼¿º¾¼½ ¸ Û Þ Ò ½¼º¼ º¾¼½ º ¼Ì ÃÛ ÒØÝ ØÓÖÝ
Transkrypt
¼º¼¿º¾¼½ ¸ Û Þ Ò ½¼º¼ º¾¼½ º ¼Ì ÃÛ ÒØÝ ØÓÖÝ
Wstp A, lista 4. Konwersatorium 30.03.2015, ¢wizenia 10.04.2015. 0T Kwantykatory: zapis formalny, sformuªowania potozne. Kwantykatory jako uogólnione: koniunkja, alternatywa. Kwantykatory zrelatywizowane (ogranizone). Kwantykowanie po zbiorze pustym. Tªumazenie zda« z kwantykatorami przy pomoy i¢ poziomyh i pionowyh. Rahunek kwantykatorów: formuªy rahunku kwantykatorów ih interpretaje. Zasig kwantykatora w formule, zmienne wolne i zmienne zwi¡zane. Formuªy domknite (zdania formalne). Tautologie rahunku kwantykatorow: denija, przykªady (prawa De Morgana rah. kwantykatorów, przemienno±¢ du»yh kwantykatorów, przemienno±¢ maªyh kwantykatorów, rozdzielno±¢ ∨). ∀ wzgldem ∧ i ∃ wzgldem Równowa»no±¢ funkji zdaniowyh. Równowa»no±¢ formuª domknityh. Du»y kwantykator jako kwantykator domy±lny. 1. Zapisa¢ nastpuj¡e zdania przy pomoy funkji zdaniowyh o podanyh zakresah, kwantykatorów, spójników logiznyh, nawiasów i ewentualnie znaku równo±i. (wskazówka: niekiedy koniezne jest najpierw odpowiednie przeformuªowanie danego zdania; zaz¡¢ od prostszyh przykªadów) (a)K Koty to dranie. X= to dra«, x ∈ X . Y = zbiór rodzin, X = zbiór x ∈ X , ψ(x, y) = x nale»y do y, x ∈ X, y ∈ Y . zbiór kotów, ϕ(x) = x (b)K W ka»dej rodzinie znajdzie si zarna owa. owie, ϕ(x) = x jest zarna, ()K Ka»dy student, który przyhodzi na egzamin, jest przygotowany. X = zbiór studentów, ϕ(x) = x przyhodzi przygotowany, x ∈ X . kawe, na o...) ψ(x) = x jest na egzamin, (ie- x ∈ X, (d)K Pewien student, który przyhodzi na egzamin, nie jest przygotowany. x7 − x2 + 5 = 0 jest nieujemne. Zdania z (e)K Ka»de rozwi¡zanie równania tego i nastpnyh trzeh podpunktów zapisa u»ywaj¡ standardowej symboliki matematyznej. (f )K Pewne rozwi¡zanie równania (g)K Pewien element zbioru x7 − x2 + 5 = 0. równania 1 (h)K aden element zbioru 7 2 równania x − x + 5 = 0. A, x7 − x2 = 0 jest nieujemne. który nale»y do zbioru B, jest rozwi¡zaniem A, który nale»y do zbioru B , nie jest rozwi¡zaniem (i)K Je»eli spo±ród trzeh dowolnyh prostyh na pªaszzy¹nie dwie s¡ równolegªe, a trzeia jest prostopadªa do jednej z nih, to jest te» prostopadªa do drugiej. X= s¡ równolegªe, zbiór prostyh na pªaszzy¹nie, funkje zdaniowe: x, y ∈ X , x ⊥ y = x i y xky=xiy x, y ∈ X . N = zbiór lizb naturalnyh, x ∈ N, x < y = x jest mniejsze od y, x, y ∈ N . s¡ prostopadªe, (j)* Istniej¡ dowolnie du»e lizby pierwsze. ϕ(x) = x jest lizb¡ pierwsz¡, (k) Dowolne dwie proste na pªaszzy¹nie przeinaj¡ si w jednym punkie lub 1 Sªowo »aden w odniesieniu do zdania przez¡ego oznaza to samo, o ka»dy. Np. aden hªopie nie pªaze, to tyle, o: Ka»dy hªopie nie pªaze (to drugie zdanie jest jzykowo niepoprawne, ho¢ dla matematyka ±i±lejsze) X = zbiór prostyh na pªaszzy¹nie, Y = zbiór punktów x k y = “x i y s¡ równolegªe, x, y ∈ X , y ∈ x = “y le»y x , x ∈ X, y ∈ Y . s¡ równolegªe. na pªaszzy¹nie, ′′ na (l) W ka»dym mieszkaniu w tym bloku mieszkaj¡ przynajmniej dwie osoby. Y = zbiór mieszka« y, x ∈ X, y ∈ Y . w tym bloku, X = zbiór osób, ϕ(x, y) = x mieszka w (m) W ka»dym mieszkaniu w tym bloku mieszkaj¡ o najwy»ej dwie osoby. (funkje zdaniowe jak w punkie (f )) (n) aden z »oªnierzy w tym szeregu nie jest wy»szy od s¡siada po swojej pra- X = zbiór »oªnierzy w tym szeregu, ϕ(x, y) = x jest y, ψ(x, y) = x jest s¡siadem y po swojej prawej stronie, x, y ∈ X . wej stronie. wy»szy od (o) Ka»dy ze studentów w tej grupie ma pomysª, który zadziwi wszystkih in- X = zbiór studentów w tej grupie, Y = zbiór poy, x ∈ X, y ∈ Y , ψ(y, z) = y zadziwi z, y ∈ X, z ∈ X . nyh studentów w tej grupie. mysªów, ϕ(x, y) = x ma (p) Ka»dy zlowiek zna zlowieka, który nie zna »adnego zlowieka, który nie umie zyta¢. X = zbiór ludzi, ϕ(x, y) = x zna y , ψ(x) = x umie zyta¢, x, y ∈ X . (q) aden zªowiek nie lubi praowa¢. X = zbiór ludzi, ϕ(x) = x lubi prao- wa¢. (r) Nie wszystkie elementy zbioru x ∈ A, x ∈ B , zakres zbiory A i B . niowe: oba A s¡ elementami zbioru zmienno±i zmiennej x: B. przestrze« Funkje zda- X zawieraj¡a (s) aden zªowiek nie zna wszystkih tyh ludzi, którzy go nie znaj¡. (funkje zdaniowe i zakresy takie, jak w punkie (p)) 2. Poda¢ konkretne funkje zdaniowe (predykaty) ϕ, ψ na zbiorze lizb rzezywi- styh takie, »e odpowiednie zdania s¡ faªszywe (±wiadzy to o tym, »e odpowiednie formuªy nie s¡ tautologiami). Dodatkowo poda¢ te» takie predykaty X = {0, 1} X ). na zbiorze zbiorze (wsk: wtedy ϕ(x, y) ⇔ R(x, y) (a) (∃x, y)ϕ(x, y) ⇒ ∀y∃xϕ(x, y) (b) (∃x, y)ϕ(x, y) ⇒ ∃xϕ(x, x) () ∀y∃xϕ(x, y) ⇒ ∀xϕ(x, x) (d) ∀xϕ(x, x) ⇒ (∀x, y)ϕ(x, y) (e) ∃x∀yϕ(x, y) ⇒ (∀x, y)ϕ(x, y) (f ) ∀x(ϕ(x) ∨ ψ(x)) ⇒ ∀xϕ(x) ∨ ∀xψ(x) (g) ∃xϕ(x) ∧ ∃xψ(x) ⇒ ∃x(ϕ(x) ∧ ψ(x)) odwrotnyh jest tu tautologi¡. dla pewnej relaji R na Zauwa»y¢ jednak, »e ka»da z implikaji