Warsztaty logopedyczne_2 V sem. WEzL, STC

Warsztaty logopedyczne, sem. V WEzL
Samogłoski – wywołanie/ korekcja
Bibliografia:
Cieszyńska J., Metody wywoływania głosek, Kraków 2003
Skorek, E. M., Samogłoski: profilaktyka, diagnoza, korekcja nieprawidłowej artykulacji,
Kraków 2010
Skorek E. M., Oblicza wad wymowy, Warszawa, 2001.
Zaburzenia wymowy samogłosek:
- mają zdecydowanie niższą frekwencje niż zaburzenia w obrębie systemu
konsonantycznego;
- dotyczą nie tylko dzieci z głębokimi zaburzeniami komunikacji (np. niedosłyszących, z
rozszczepem podniebienia, mózgowym porażeniem dziecięcym;
- jednym z częstszych jest substytucja [e] na [a], [o] na [a].
Budowanie systemu wokalicznego:
a) samogłoski prymarne: u, a, i.
Są to głoski bardzo zróżnicowane wizualnie i akustycznie.
a – ustna, środkowa, niska, neutralna, szeroka
(Skorek, 2001, s. 168)
u – ustna, tylna, wysoka, zaokrąglona, wąska
(Skorek, 2001, s. 168)
i - ustna, przednia, wysoka, wąska, płaska
(Skorek, 2001, s. 169)
b) samogłoski sekundarne
y – ustna, przednia/środkowa, wysoka, płaska
(Skorek, 2001, s. 170)
o – ustna, tylna, średnia, zaokrąglona
(Skorek, 2001, s. 168)
e – ustna, przednia, średnia, płaska
(Skorek, 2001, s. 171)
c) samogłoski nosowe - ę, ą
- ich korekcję przeprowadzamy na końcu
(Skorek, 2001, s. 171)