pokaż - Specjalny Ośrodek Szkolno

Transkrypt

pokaż - Specjalny Ośrodek Szkolno
REGULAMIN PRACY
Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego
w Lubaniu
Na podstawie art. 104 § 1 i § 2 ustawy z dnia 26 czerwca
1974r. Kodeks Pracy /Dz.U. nr 24, poz. 141 z późn.zm./ ustalam,
co następuje:
I. PRZEPISY WSTĘPNE
§1
Regulamin ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym
prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.
§2
Postanowienia regulaminu dotyczą wszystkich pracowników Specjalnego
Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Lubaniu bez względu na rodzaj
wykonywanej pracy, wymiar czasu pracy i zajmowane stanowisko.
§3
Każdy pracownik przed dopuszczeniem do pracy podlega zaznajomieniu
z regulaminem; oświadczenie o zapoznaniu się z treścią regulaminu,
zaopatrzone w podpis pracownika i datę, zostaje dołączone do akt osobowych.
§4
Ilekroć w regulaminie jest mowa o pracodawcy, należy przez to rozumieć
Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Lubaniu reprezentowany przez
Dyrektora.
II. PODSTAWOWE PRAWA I OBOWIĄZKI PRACOWNIKÓW
§5
Pracownikom przysługują w szczególności uprawnienia do:
1. Zatrudnienia na stanowisku pracy zgodnie z postanowieniami umowy o
pracę i posiadanymi kwalifikacjami.
2. Terminowego otrzymywania wynagrodzenia za pracę.
3. Wypoczynku w dniach wolnych od pracy, po zakończeniu czasu pracy w dni
robocze oraz w okresach urlopów.
4. Jednakowego i równego traktowania przez pracodawcę z tytułu wypełniania
jednakowych obowiązków.
5. Wykonywania pracy w warunkach zgodnych z zasadami bhp.
6. Tworzenia i przystępowania do organizacji reprezentujących pracowników.
§6
Podstawowym obowiązkiem pracownika jest:
1/ rzetelnie i efektywnie wykonywać pracę,
2/ stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one
sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę,
3/ przestrzegać ustalonego czasu pracy,
4/ przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie porządku,
5/ przestrzegać przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
przepisów przeciwpożarowych,
6/ podnosić kwalifikacje zawodowe oraz doskonalić umiejętności pracy,
7/ dbać o dobro zakładu pracy i jego mienie,
8/ zachować w tajemnicy informacje techniczne, technologiczne, handlowe lub
organizacyjne zakładu, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na
szkodę,
9/ przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach,
10/ przestrzegać w zakładzie zasad współżycia społecznego,
11/ dbać o czystość i porządek wokół swego stanowiska pracy,
12/ należycie zabezpieczyć, po zakończeniu pracy, narzędzia, urządzenia
i pomieszczenia pracy.
§7
1. Pracownicy zobowiązani są niezwłocznie zgłaszać swoim przełożonym
wszelkie przeszkody w wykonywaniu pracy, jak również zawiadomić
przełożonych o zakończeniu pracy w celu otrzymania nowego zadania.
2. Pracownicy pracujący w czasie popołudniowym, nocnym i w dni wolne od
nauki szkolnej odpowiadają za bezpieczeństwo wychowanków, mienia,
ład i porządek w całym obiekcie.
§8
1. Wstęp i przebywanie pracownika na terenie zakładu pracy w stanie po użyciu
alkoholu lub środków odurzających jest zabronione.
2. Na teren zakładu nie wolno wnosić napojów alkoholowych i środków
odurzających.
§9
Zabrania się pracownikom:
1. Opuszczania stanowiska pracy w czasie pracy, bez zgody przełożonego.
2. Operowania maszynami i urządzeniami nie związanymi bezpośrednio
z wykonywaniem zleconych obowiązków i czynności.
3. Samowolnego demontowania części maszyn, urządzeń i narzędzi oraz ich
naprawy bez specjalnego upoważnienia.
4. Samowolnego usuwania osłon i zabezpieczeń maszyn i urządzeń, czyszczenia
i naprawiania maszyn i aparatów będących w ruchu lub pod napięciem
elektrycznym.
5. Wynoszenia z miejsca pracy, bez zgody przełożonego, jakichkolwiek rzeczy
niebędących własnością pracownika.
6. Wykorzystywania bez zgody przełożonego sprzętu i materiałów pracodawcy
do czynności niezwiązanych z wykonywaną pracą.
§ 10
Wprowadza się zakaz palenia tytoniu:
1/ na konferencjach i naradach,
2/ w pomieszczeniach pracy i pomieszczeniach socjalnych - z wyjątkiem palarni
jeżeli została wydzielona do palenia, odpowiednio oznakowana i wyposażona.
III. CZAS PRACY
§ 11
1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji
pracodawcy w miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.
2. Czas pracy powinien być w pełni wykorzystany przez każdego
pracownika na wykonywanie obowiązków służbowych.
3. Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy celem prawidłowego ustalenia
wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą
z uwzględnieniem pracy w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej,
niedziele i święta – w rozliczeniu 3-miesięcznym.
§ 12
1. Czas pracy pracowników pedagogicznych (nauczycieli i wychowawców)
regulowany jest ich obowiązkami dydaktycznymi, wychowawczymi,
opiekuńczymi, organizacyjnymi i określony jest w odrębnych przepisach.
2. Pracownicy ekonomiczni, administracyjni i obsługi pracują przez 5 dni w
tygodniu po 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym
tygodniu pracy w przyjętym miesięcznym okresie rozliczeniowym.
3. Czas pracy pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze ustalony jest
w indywidualnych umowach o pracę. Rozkład czasu pracy tych pracowników
pracy ustala bezpośredni przełożony.
4. W przypadkach uzasadnionych potrzebami Ośrodka, Dyrektor może
wprowadzić z własnej inicjatywy, zmienne godziny rozpoczynania i kończenia
pracy dla wszystkich lub niektórych pracowników, przy zachowaniu
obowiązującego dobowego i tygodniowego wymiaru czasu pracy.
5. W czasie dnia pracy pracownikowi może zostać udzielona przerwa
nieprzekraczająca 60 minut, przeznaczona na spożycie posiłku lub załatwienie
spraw osobistych. Przerwa taka nie jest wliczana do czasu pracy. O udzieleniu
przerwy i jej długości decyduje bezpośredni przełożony zainteresowanego
pracownika.
6. Pracownicy, których dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6
godzin, mogą korzystać z 15 - minutowej przerwy w pracy wliczanej do
czasu pracy.
§ 13
1.Godziny rozpoczynania i kończenia pracy przez pracowników administracji
i obsługi określone są w zał. nr 1 do regulaminu.
§ 14
Pora nocna obejmuje czas pomiędzy godziną 22.00 a 6.00 dnia następnego.
Za każdą godzinę przepracowaną w porze nocnej przysługuje dodatkowe
wynagrodzenie w wysokości określonej przepisami o wynagrodzeniu.
§ 15
Niedziele oraz święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od
pracy. Za pracę w niedzielę lub święto uważa się pracę wykonywaną
pomiędzy godz. 6.00 w tym dniu, a godz. 6.00 następnego dnia.
§ 16
Praca wykonywana ponad normy czasu pracy, ustalone zgodnie z § 12 pkt. 1-3,
stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. Praca taka jest dopuszczalna tylko
w razie:
1. Konieczności prowadzenia akcji ratowniczej dla ochrony życia lub
zdrowia ludzkiego albo dla ochrony mienia lub usunięcia awarii.
2. Szczególnych potrzeb pracodawcy.
§ 17
Liczba godzin nadliczbowych, przepracowanych w związku z okolicznościami
określonymi w § 16 pkt 2, nie może przekraczać dla poszczególnego
pracownika 4 godzin na dobę i 150 godzin w roku kalendarzowym. Czas pracy z
uwzględnieniem pracy w godzinach nadliczbowych nie może przekroczyć
przeciętnie 48 godzin tygodniowo w miesięcznym okresie rozliczeniowym.
§ 18
Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia,
przysługuje dodatek w wysokości:
1) 50% wynagrodzenia – za pracę w godzinach nadliczbowych
przypadających w dni powszednie, oraz w niedziele i święta będące dla
pracownika dniami pracy zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu
pracy,
2) 100% wynagrodzenia – za pracę w godzinach nadliczbowych
przypadających w nocy, w godzinach nadliczbowych w niedziele i święta
niebędące dla pracownika dniami pracy zgodnie z obowiązującym go
rozkładem czasu pracy, a także w godzinach nadliczbowych
przypadających w dniu wolnym od pracy udzielonym w zamian za pracę
w niedzielę lub w święto będące dla pracownika dniami pracy zgodnie z
obowiązującym go rozkładem czasu pracy,
§ 19
Dodatek, o którym mowa w § 18, przysługuje także za każdą godzinę pracy,
przekraczającą tygodniową normę czasu pracy w miesięcznym okresie
rozliczeniowym.
§ 20
Dodatek, o którym mowa w § 19, nie przysługuje jeżeli przekroczenie
przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w miesięcznym okresie
rozliczeniowym nastąpiło w wyniku pracy w godzinach nadliczbowych, za które
pracownikowi przysługuje prawo do dodatku określonego w § 18.
§ 21
Sposób obliczania wynagrodzenia, stanowiącego podstawę obliczania
dodatków, o których mowa w § 19, określa regulamin wynagradzania.
§ 22
Każdy pracownik powinien stawić się do pracy w takim czasie, by w godzinach
rozpoczęcia pracy znajdował się na stanowisku pracy.
§ 23
1. Przebywanie pracowników na terenie zakładu pracy, poza godzinami
pracy, może mieć miejsce tylko w uzasadnionych przypadkach, po
uzyskaniu zgody bezpośredniego przełożonego.
§ 24
Przyjście do pracy pracownicy
podpisem na liście obecności.
administracji
i obsługi potwierdzają
§ 25
Nieobecność
pracownika
w pracy powinna być odnotowana
z zaznaczeniem, czy jest to nieobecność usprawiedliwiona. W czasie
nieobecności pracownika jego bezpośredni przełożony decyduje, komu praca
ma być zastępczo przydzielona.
§ 26
1. Pracownik jest zobowiązany do zgłoszenia bezpośredniemu przełożonemu
każdorazowego wyjścia poza placówkę w godzinach pracy oraz
do
dokonywania wpisów w odpowiedniej książce znajdującej się w sekretariacie.
2. Czas nie przepracowany przez pracownika z powodu spóźnienia lub wyjścia
w celu prywatnym musi być odpracowany w terminie ustalonym przez
Dyrektora.
IV. PODSTAWOWE PRAWA I OBOWIĄZKI PRACODAWCY
§ 27
Pracodawca jest obowiązany w szczególności:
1) zapewnić pracownikowi przydział pracy zgodny z treścią zawartej
umowy o pracę,
2) zaznajomić pracownika podejmującego pracę z zakresem jego obowiązków,
sposobem wykonywania pracy na wyznaczonym stanowisku pracy oraz
z jego podstawowymi uprawnieniami,
3) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu
pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich
uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy,
4) zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić
systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa
i higieny pracy,
5) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie,
6) ułatwiać pracownikom nabywanie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
7) stwarzać pracownikom, podejmującym zatrudnienie po ukończeniu szkoły,
warunków sprzyjających przystosowaniu się do należytego wykonywania
pracy,
8) zaspokoić, w miarę posiadanych środków, socjalne potrzeby pracowników,
9) wydawać pracownikowi potrzebne materiały i narzędzia pracy.
10) prawidłowo prowadzić dokumentację pracowniczą i akta osobowe,
11)wpływać na kształtowanie w SOSW w Lubaniu zasad współżycia
społecznego,
12) niezwłocznie wydawać pracownikom, w związku z rozwiązaniem lub
wygaśnięciem stosunku pracy, świadectwa pracy, bez uzależnienia tego od
wcześniejszego rozliczenia się pracownika,
13) stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny wykonywanej przez
poszczególnych pracowników pracy,
14) niestosować i niedopuszczać do stosowania u pracodawcy jakichkolwiek
form dyskryminacji.
§ 28
Pracodawcy przysługuje w szczególności prawo do:
1) korzystania z wyników wykonywanej przez pracowników pracy,
2) wydawania pracownikom wiążących poleceń dotyczących pracy w
zakresie, w jakim polecenia te nie są sprzeczne z obowiązującymi
przepisami lub zasadami współżycia społecznego,
3) określania zakresu obowiązków pracowniczych każdego z pracowników,
zgodnie z postanowieniami umów o pracę i obowiązujących przepisów,
4) tworzenia i przystępowania do organizacji pracodawców w celu
reprezentacji i ochrony swoich interesów.
V. URLOPY
§ 29
1. Urlopu wypoczynkowego udziela się zgodnie z planem urlopów. Plan
urlopów ustala się biorąc pod uwagę wnioski pracowników i potrzeby
wynikające z konieczności zapewnienia normalnego toku pracy.
2. Plan urlopów podaje się do wiadomości pracowników. O terminie urlopu
pracownika zawiadamia się nie później niż na miesiąc przed dniem jego
rozpoczęcia.
3. Pracownik ma prawo do żądania czterech dni urlopu wypoczynkowego w
roku kalendarzowym w terminie przez niego wskazanym. Pracownik zgłasza
żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu.
5. Część urlopu nie wykorzystaną z powodu: czasowej niezdolności do pracy
wskutek choroby, odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, odbywania
ćwiczeń wojskowych albo przeszkolenia wojskowego przez czas do
3 miesięcy, urlopu macierzyńskiego - pracodawca jest obowiązany udzielić
w terminie późniejszym.
6. Urlopu nie wykorzystanego zgodnie z planem urlopów należy
pracownikowi udzielić najpóźniej do końca I kwartału następnego roku.
7. Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał,
gdyby w tym czasie pracował. Zmienne składniki wynagrodzenia mogą
być obliczone na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu
3 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu; w przypadkach
znacznego wahania wysokości wynagrodzenia okres ten może być
przedłużony do 12 miesięcy.
§ 30
1. Pracownikowi, na jego pisemny wniosek, może być udzielony urlop
bezpłatny.
2. Pracownikowi, za jego zgodą wyrażoną na piśmie, może być udzielony
urlop bezpłatny w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres
uzgodniony między pracodawcami.
3. Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą
uprawnienia pracownicze.
VI ORGANIZACJA I PORZĄDEK PRACY
§ 31
1. Obowiązkiem pracownika jest punktualne rozpoczynanie pracy.
2. W przypadku spóźnienia pracownik winien niezwłocznie zgłosić się do
pracodawcy w celu dokonania usprawiedliwienia.
3. Późniejsze rozpoczęcie pracy lub jej wcześniejsze zakończenie, a także
wyjście w godzinach pracy poza zakład pracy, wymaga uprzedniej zgody
bezpośredniego przełożonego.
§ 32
1. Spóźnienie lub nieobecność wynika z uzasadnionych przyczyn, o ile
spowodowane jest:
1) chorobą pracownika lub opieką nad chorym członkiem rodziny
pracownika, pod warunkiem przedłożenia stosownego zwolnienia
lekarskiego,
2) odosobnieniem w związku z chorobą zakaźną, pod warunkiem
przedłożenia stosownej decyzji inspektora sanitarnego,
3) koniecznością sprawowania opieki nad zdrowym dzieckiem w wieku
do 8 lat, pod warunkiem zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły,
do której dziecko uczęszcza, pod warunkiem złożenia pisemnego
oświadczenia przez pracownika, potwierdzonego przez dyrekcję
placówki,
4) wykonywaniem obowiązków określonych w przepisach o
powszechnym obowiązku obrony, pod warunkiem okazania
stosownego wezwania
5) wezwaniem w charakterze strony, świadka, tłumacza lub biegłego
przez odpowiedni organ sądowy lub administracyjny, pod warunkiem
przedstawienia adnotacji urzędowej o wykonaniu tego obowiązku,
6) innymi przyczynami usprawiedliwionymi przez przepisy powszechnie
obowiązujące.
§ 33
1.Pracownik powinien niezwłocznie, nie później niż w ciągu dwóch dni,
zawiadomić pracodawcę o przyczynie nieobecności w pracy i przewidywanym
czasie jej trwania.
2. Zawiadomienie pracodawcy może nastąpić osobiście, telefonicznie, za
pośrednictwem innej osoby lub listem poleconym. W przypadku listu
poleconego za datę zawiadomienia uważa się datę nadania listu.
§ 34
1. Pracownik może być zwolniony od pracy na czas niezbędny dla załatwienia
ważnych spraw osobistych lub rodzinnych, które wymagają załatwienia w
godzinach pracy. Zwolnienia udziela pracodawca,
gdy
zachodzi
nieunikniona potrzeba takiego zwolnienia.
2. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1, pracownikowi
przysługuje
wynagrodzenie, jeżeli odpracował czas zwolnienia. Czas
odpracowania nie jest pracą w godzinach nadliczbowych.
§ 35
Pracodawca
jest
obowiązany zwolnić pracownika od pracy na czas
obejmujący:
1) 2 dni - w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo
zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki,
ojczyma lub macochy,
2) 1 dzień - w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego
siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby
pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.
§ 36
Pracownicy /również pracownikowi/ wychowującej przynajmniej jedno dziecko
w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku zwolnienie od pracy na dwa dni
z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
VII. BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY ORAZ
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
§ 37
1. Podstawowym obowiązkiem każdego pracownika jest bezwzględne
przestrzeganie przepisów bhp oraz przepisów przeciwpożarowych. W
szczególności każdy pracownik jest zobowiązany:
1) znać przepisy i zasady bhp oraz przeciwpożarowe,
2) uczestniczyć w i organizowanych przez pracodawcę szkoleniach i
ćwiczeniach z zakresu bhp i ochrony przeciwpożarowej,
3) dbać o porządek i ład na własnym stanowisku pracy i w jego
otoczeniu,
4) stosować środki ochrony zbiorowej i indywidualnej, zgodnie z ich
przeznaczeniem,
5) poddawać się wyznaczonym przez pracodawcę badaniom
lekarskim oraz stosować się do zaleceń i wskazań lekarskich,
6) niezwłocznie informować przełożonych o zauważonych wypadkach
w miejscu pracy lub o stwierdzonych zagrożeniach życia lub
zdrowia,
7) lojalnie współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w
wykonywaniu obowiązków dotyczących bhp.
2. Pracodawca jest zobowiązany zapewnić przestrzeganie przepisów
wymienionych w ust. 1, w szczególności przez wydawanie stosownych
poleceń, usuwanie ewentualnych uchybień lub zagrożeń oraz
zapewnienie niezwłocznego wykonania zaleceń organów nadzoru oraz
wskazań lekarskich. W szczególności pracodawca jest zobowiązany do:
1) organizowania pracy i stanowisk pracy w sposób zapewniający
bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
2) zapoznawania pracowników z przepisami i zasadami bhp oraz
przepisami o ochronie przeciwpożarowej i przeprowadzanie
szkoleń w tym zakresie,
3) kierowania pracowników na badanie lekarskie,
4) dbania o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń i wyposażenia
technicznego oraz o sprawność środków ochrony zbiorowej i
indywidualnej pracowników i ich stosowanie zgodnie z ich
przeznaczeniem.
§ 38
1. Wszyscy pracownicy przed dopuszczeniem do pracy podlegają szkoleniu
wstępnemu w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpożarowej; podlegają także szkoleniom okresowym.
2. Przyjęcie do wiadomości regulaminu ochrony przeciwpożarowej pracownik
potwierdza własnoręcznym podpisem.
§ 39
1. Pracownikom przydzielane są nieodpłatnie środki higieny osobistej,
odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej zabezpieczające
przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników
występujących w środowisku pracy, na zasadach określonych w odrębnych
przepisach.
§ 40
1. W razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa
i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia
pracownika albo gdy wykonywana przez
niego
praca grozi takim
niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się
od wykonania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.
2. Jeżeli powstrzymanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagrożenia,
o którym mowa w ust. 1, pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagrożenia,
zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.
3. Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się
z miejsca zagrożenia, w przypadkach o których mowa w ust. 1 i 2, pracownik
zachowuje prawo do wynagrodzenia.
VIII. OCHRONA PRACY KOBIET
§ 41
Nie wolno zatrudniać kobiet:
1. Przy pracach związanych z dźwiganiem ciężarów:
1) przy ręcznym podnoszeniu i przenoszeniu ciężarów:
a/ jeśli praca wykonywana jest stale - powyżej 15 kg. na osobę,
b/ jeśli praca wykonana jest dorywczo - powyżej 25 kg. na osobę;
2) przy ręcznym podnoszeniu ciężarów pod górę /pochylnie,
schody/:
a/ jeśli praca wykonywana jest stale - powyżej 10 kg. na osobę,
b/ jeśli praca wykonywana jest dorywczo - powyżej 20 kg. na
osobę.
2. Przy pracach, o których mowa w ust. 1, kobiecie w ciąży:
1) do 6 miesiąca włącznie wolno dźwigać ciężary do 5 kg. oraz
przewozić ciężary nie przekraczające połowy ww. norm,
2) po upływie 6 miesiąca ciąży jest zabronione wszelkie
podnoszenie, przenoszenie, przesuwanie, przewożenie ciężarów.
§ 42
Przy ręcznym przenoszeniu ciężarów, jeżeli jest to konieczne, należy
stosować sprzęt pomocniczy. Ciężar ładunku wraz ze sprzętem
pomocniczym nie może przekraczać norm określonych w § 38 ust. 1.
§ 43
1. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani
w porze nocnej.
2. Kobiety w ciąży nie wolno bez zgody delegować poza stałe miejsce pracy.
3. Kobiety opiekującej się dzieckiem w wieku do 4 lat nie wolno bez zgody
zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej, jak również
delegować poza stałe miejsce pracy.
§ 44
Do innej odpowiedniej pracy przenosi się kobietę w ciąży lub karmiącą dziecko
piersią:
1) zatrudnioną przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży,
2) w razie przedłożenia orzeczenia lekarskiego stwierdzającego, że ze względu
na stan ciąży nie powinna wykonywać pracy dotychczasowej, stan ciąży
powinien być stwierdzony zaświadczeniem lekarskim.
§ 45
1. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch
półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy.
Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw
w pracy po 45 minut każda.
2. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie
przerwy na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy pracownicy nie
przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie.
IX. WYPŁATA WYNAGRODZENIA
§ 46
Pracownikowi
przysługuje
wynagrodzenie za pracę odpowiednie do
wykonywanej pracy i kwalifikacji wymaganych przy jej wykonywaniu,
a także ilości i jakości świadczonej pracy.
§ 47
Składniki wynagrodzenia oraz przysługujące pracownikom premie reguluje
regulamin wynagradzania.
§ 48
1. Wypłata wynagrodzeń i zasiłków płatnych z dołu dokonywana jest
ostatniego dnia danego miesiąca, a płatnych z góry - pierwszego dnia
danego miesiąca.
2. Jeżeli termin wypłaty jest dniem wolnym od pracy wówczas
wynagrodzenie za pracę płatne z dołu będzie płatne w dniu poprzednim,
a płatne z góry w dniu następnym.
§ 49
1. Wypłata wynagrodzenia dokonywana jest do rąk własnych pracownika
albo osoby przez niego upoważnionej lub współmałżonka pracownika,
w razie gdy nie może on osobiście odebrać wynagrodzenia z powodu
przemijającej przeszkody i nie złożył pisemnego sprzeciwu co do
dokonywania wypłaty wynagrodzenia do rąk współmałżonka.
2. Wynagrodzenie na wniosek pracownika może być przekazywane na jego
rachunek oszczędnościowo - rozliczeniowy, wg regulaminu obsługiwania
rachunku oszczędnościowo - rozliczeniowego banku, z którym pracownik
zawarł umowę.
3. Wynagrodzenie i dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych wypłaca się
nie później niż w ciągu miesiąca po zakończeniu okresu rozliczeniowego.
§ 50
Z wynagrodzenia podlegają potrąceniu:
a) zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi,
b) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie
należności innych niż świadczenia alimentacyjne,
c) kary pieniężne przewidziane w art. 108 kodeksu pracy,
d) inne należności, na potrącenie których pracownik wyraził zgodę.
X. WYRÓŻNIENIA I NAGRODY
§ 51
1. Za przejawianie inicjatywy w pracy, uzyskanie szczególnych osiągnięć
i efektów w pracy mogą być przyznane następujące wyróżnienia:
1/ nagroda pieniężna,
2/ awansowanie na wyższe stanowisko.
3/ podwyższenie wynagrodzenia
X. ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA PRACOWNIKÓW
§ 52
W stosunku do pracownika, który dopuszcza się nieprzestrzegania ustalonego
porządku, regulaminu pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
przepisów przeciwpożarowych, a w szczególności:
1/ spóźnia się do pracy lub samowolnie opuszcza stanowisko pracy bez
usprawiedliwienia,
2/ stawia się do pracy w stanie po użyciu alkoholu,
3/ spożywa alkohol w czasie pracy,
4/ wykonuje polecenia w sposób niezgodny z otrzymanymi od
przełożonych wskazówkami,
5/ wykazuje obraźliwy lub lekceważący stosunek do przełożonych i
współpracowników,
6/ nie przestrzega tajemnicy służbowej
mogą być stosowane kary:
a/ kara upomnienia,
b/ kara nagany.
§ 53
Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez
usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub
spożywanie alkoholu w czasie pracy - może być zastosowana również kara
pieniężna.
§ 54
1.Kara
pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nie
usprawiedliwionej nieobecności nie może być wyższa od jednodniowego
wynagrodzenia pracownika, a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać
dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty
po dokonaniu potrąceń zaliczek pieniężnych oraz sum egzekwowanych na
mocy tytułów wykonawczych.
2. Wpływy z kar pieniężnych przeznacza się na poprawę warunków bhp.
§ 55
1. Kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia
wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy
od dopuszczenia się tego naruszenia.
2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.
3. Jeżeli z powodu nieobecności w zakładzie pracy pracownik nie może być
wysłuchany, bieg dwutygodniowego terminu przewidzianego w pkt 1 nie
rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się
pracownika do pracy.
§ 56
1. Kary stosuje Dyrektor i zawiadamia o tym pracownika na piśmie,
wskazując rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia
się przez pracownika tego naruszenia oraz informując go o prawie sprzeciwu i
terminie jego wniesienia. Odpis pisma składa się do akt osobowych pracownika.
2. Jeżeli zastosowane kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa,
pracownik może w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść
sprzeciw. O uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje pracodawca po
rozpatrzeniu stanowiska, reprezentującej pracownika, zakładowej organizacji
związkowej. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia
jest równoznaczne z uwzględnieniem sprzeciwu.
3. Pracownik, który wniósł sprzeciw, może w ciągu 14 dni od dnia
zawiadomienia o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie
zastosowanej wobec niego kary.
4. W razie uwzględnienia sprzeciwu wobec zastosowanej kary pieniężnej lub
uchylenia tej kary przez sąd pracy pracodawca jest obowiązany zwrócić
pracownikowi równowartość tej kary.
§ 57
1. Karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa z akt
osobowych pracownika, po roku nienagannej pracy. Pracodawca może, z
własnej inicjatywy lub na wniosek reprezentującej pracownika
zakładowej organizacji związkowej, uznać karę za niebyłą przed
upływem tego terminu.
2. Przepis pkt 1 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w razie
uwzględnienia sprzeciwu przez pracodawcę albo wydania przez sąd pracy
orzeczenia o uchyleniu kary.
§ 58
Dyrektor przyjmuje pracowników w sprawach skarg, wniosków i zażaleń
codziennie w godzinach pracy.
XI.
PRZEPISY KOŃCOWE
§ 59
1. Regulamin zostaje wprowadzony na czas nieokreślony.
2. Regulamin może być przez pracodawcę zmieniony lub uzupełniony w trybie
przewidzianym przez przepisy prawa pracy dla jego wydania.
§ 60
Regulamin wchodzi w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia.
§ 61
Traci moc regulamin z dn. 01 września 1999 r.