cancun-postulaty
Transkrypt
cancun-postulaty
Konferencja w Cancun – na drodze do globalnego porozumienia o ochronie klimatu Postulaty Greenpeace Wbrew oczekiwaniom milionów, zeszłoroczna konferencja klimatyczna w Kopenhadze zakończyła się niepowodzeniem – nie udało się zawrzeć na niej ambitnego, sprawiedliwego i prawnie wiążącego porozumienia o ochronie klimatu. Jednak stężenie CO₂ w atmosferze nadal niebezpiecznie wzrasta z dnia na dzień, a zmiany klimatu pozostają największym zagrożeniem dla ludzkości i dla życia na naszej planecie. Konieczne jest więc zawarcie globalnego porozumienia, które zapewni nam bezpieczną przyszłość, co będzie możliwe jedynie wtedy, gdy uda się zatrzymać wzrost średniej globalnej temperatury poniżej 2°C. Aby do tego doszło, światowe emisje gazów cieplarnianych muszą osiągnąć swoją najwyższą wartość do roku 2015, następnie zacząć spadać i w połowie wieku zbliżyć się do zera. Rządowe delegacje, które spotkają się w Cancun, muszą przygotować solidne podstawy do przyjęcia prawnie wiążącego porozumienia o ochronie klimatu na Konferencji Klimatycznej COP17 w RPA pod koniec roku 2011. Należy dokonać wszelkich starań, aby wysiłki międzynarodowej społeczności zmierzały w kierunku prawdziwej zmiany, niezależnie od krótkowzrocznych interesów poszczególnych państw, starających się zniweczyć proces wypracowywania globalnego porozumienia. Podczas spotkania w Cancun uzgodnione muszą zostać fundamenty nowej umowy klimatycznej, która obowiązywać będzie po roku 2012. Przedstawiciele rządowych delegacji muszą udowodnić, że są w stanie pokonać paraliżujący paradygmat, że “nic nie jest ustalone dopóki wszystko nie jest ustalone”. Fundamenty nowego globalnego porozumienia na rzecz ochrony klimatu Podczas spotkania COP16 w Cancun konieczne jest: 1. Ustalenie wspólnej wizji długoterminowych działań na rzecz ochrony klimatu. Przyjęcie celu utrzymania wzrostu średniej globalnej temperatury poniżej 2°C, jako ram wyznaczających podjęcie kolejnych działań; Przyjęcie zobowiązania rewizji tego celu w oparciu o Piąty Raport IPCC. Rewizja musi zostać zakończona do roku 2015 i musi dotyczyć zarówno celu długoterminowego, jak i zobowiązań oraz działań podjętych na rzecz jego realizacji; 2. Likwidacja rozbieżności pomiędzy zobowiązaniami , a wymaganiami dotyczącymi redukcji emisji gazów cieplarnianych . Uznanie, że obecne zobowiązania redukcyjne są mało ambitne, a ich wdrożenie doprowadzi do wzrostu globalnej temperatury o co najmniej 3°C, przez co w żaden sposób nie zapobiegnie najbardziej katastrofalnym zmianom klimatu; Zainicjowanie procesu likwidacji rozbieżności pomiędzy zobowiązaniami a wymaganiami dotyczącymi redukcji emisji gazów cieplarnianych. Proces ten powinien zakończyć się przyjęciem ambitnych celów redukcji emisji podczas Konferencji COP 17 w roku 2011; 3. Ustanowienie nowego Funduszu Klimatycznego. Ustanowienie nowego Funduszu Klimatycznego w ramach UNFCCC; Uzgodnienie kluczowych elementów dotyczących działalności Funduszu, m.in. składu Rady Funduszu, utworzenia niezależnego Sekretariatu, stworzenia odrębnych działów tematycznych oraz uznanie zasady bezpośredniego dostępu; Wyrażenie zgody na partycypacyjny proces uzgadniania dodatkowych kwestii dotyczących działalności Funduszu. Proces ten powinien się w pełni zakończyć podczas Konferencji COP 17 w roku 2011; 4. Osiągnięcie postępu w wykorzystaniu innowacyjnych źródeł finansowania. Uznanie potrzeby podjęcia decyzji dotyczących innowacyjnych źródeł finansowania ochrony klimatu, które byłyby niezależne od wpłat dokonywanych z budżetów poszczególnych państw. Przychody z tych źródeł mogą stanowić znaczącą część 100 miliardów USD, które kraje rozwinięte zobowiązały się corocznie przeznaczać na działania na rzecz redukcji emisji, adaptacji do zmian klimatu i ochrony lasów w krajach rozwijających się do roku 2020; Wzięcie pod uwagę analizy przygotowanej przez Grupę Doradczą ds. Finansów działającą przy Sekretarzu Generalnym ONZ; Ustanowienie planu działań zmierzającego do wprowadzenia w życie decyzji o wykorzystaniu innowacyjnych źródeł finansowania ochrony klimatu; 5. Ustanowienie ram dla podjęcia działań na rzecz ochrony lasów tropikalnych. Ustanowienie mechanizmów redukcji emisji z wylesiania w krajach rozwijających się; Przyjęcie zasady ochrony bioróżnorodności i ochrony mieszkańców lasów, jako kluczowej przy uzgadnianiu mechanizmów redukcji emisji; Ustanowienie w Funduszu Klimatycznym odrębnego działu dotyczącego finansowania ochrony lasów; Forma prawna przyszłego porozumienia W Cancun rządy muszą wyrazić zgodę, by obecne negocjacje zakończyły się przyjęciem prawnie wiążącego porozumienia podczas kolejnego Szczytu Klimatycznego (COP17), który odbędzie się w grudniu 2011 roku w RPA. Kluczowym elementem przyszłej umowy musi być zobowiązanie krajów uprzemysłowionych do podjęcia ambitnych zobowiązań dotyczących zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych. Ponadto przyszłe porozumienie musi zagwarantować podjęcie zobowiązań do pomocy finansowej dla krajów rozwijających się, które już dziś najbardziej cierpią z powodu katastrofalnych skutków zmian klimatu. Przyszłe porozumienie musi zawierać skuteczne mechanizmy egzekwowania podjętych zobowiązań.