Endoscopically-assisted single-bundle posterior cruciate ligament

Artroskopowa jednopęczkowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego tylnego
REZULTATY W OKRESIE OBSERWACJI WYNOSZĄCYM CO NAJMNIEJ 10 LAT
W. F. M. Jackson, W. M. van der Tempel, L. J. Salmon,H. A. Williams,L. A. Pinczewski
North Sydney Orthopaedic and Sports Medicine Centre, Sydney, Australia
J Bone Joint Surg [Br] 2008;90-B:1328-33.
Dokonaliśmy oceny odległych wyników izolowanych, artroskopowych rekonstrukcji więzadła
krzyżowego tylnego u 26 pacjentów z użyciem autologicznego przeszczepu ścięgna
podkolanowego, które zastosowano po tym, jak nie powiodło się leczenie zachowawcze. Po 10ciu latach od operacji średni subiektywny wynik Międzynarodowego Komitetu Dokumentacji
Stawu Kolanowego (International Knee Documentation Committee) wynosił 87 (odchylenie
standardowe: 14) z możliwych do uzyskania 100- u punktów. Regularne wykonywanie czynności
w przedziale od umiarkowanych do forsownych było możliwe przedoperacyjnie tylko w
przypadku 7 pacjentów; pooperacyjnie liczba ta zwiększyła się do 23 pacjentów. Średni wynik w
skali Lysholma w okresie 10- letnim zwiększył się z 64 (odchylenie standardowe: 15) do 90
(odchylenie standardowe: 14), p = 0.001.
W okresie 10 lat artroskopowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego tylnego z użyciem
autologicznego przeszczepu ścięgna podkolanowego jest efektywna w redukowaniu
występowania patologicznych objawów ze strony stawu kolanowego. U 22 pacjentów z badanej
grupy przeprowadzono radiologiczną ocenę rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów z
użyciem skali stopniowej Kellgrena-Lawrence’a. U 4 pacjentów zaobserwowano zmiany
zwyrodnieniowe II stopnia polegające na zmniejszeniu szpary stawowej, a u kolejnych 4
stwierdzono tworzenie się osteofitów z umiarkowanym zwężeniem szpary stawowej (III
stopnia). Powyższe zmiany stwierdza się szczególnie u pacjentów z urazami więzadła
krzyżowego tylnego nie leczonymi operacyjnie.
Przedstawiony zabieg przynosi dobre rezultaty u pacjentów objawowym brakiem napięcia
więzadła krzyżowego tylnego, u których nie powiodło się leczenie zachowawcze.