Odległe wyniki czynnościowe i radiologiczne po otwartej

Odległe wyniki czynnościowe i radiologiczne po otwartej rekonstrukcji więzadła
krzyżowego przedniego
A. G. Sutherland, K. Cooper, L. A. Alexander, M. Nicol, F. W. Smith, T. R. Scotland
From the University of Aberdeen, Aberdeen, United Kingdom
J Bone Joint Surg [Br] 2010;92-B:1096-9.
Wybraliśmy grupę 128 pacjentów u których wykonano jednostronną rekonstrukcję
więzadła krzyżowego przedniego (ACL), wykonanych przez jednego chirurga w
okresie od 1993 do 2000 roku. Spośród wszystkich, u 79 pacjentów wykonano ocenę
kliniczną i radiologiczną w 8 do 15 lat po zabiegu. Ocena obejmowała punktację wg
skali Lysholma i Tegnera , punktację jakości życia po rekonstrukcji ACL i skrócona
punktację kwestionariusza SF-12, a także Międzynarodową Komisję Dokumentacji
Kolana, pomiar niestabilności z użyciem artrometru KT-1000, pojedynczy leg hop
test i wystandaryzowane radiogram obu kolan z wykorzystaniem nieoperowanej
kończyny jako kontroli.
Spośród uszkodzonych kolan, 46 (57%) miło zdecydowane objawy zmian
zwyrodnieniowych (Kellgren- Laurence stopień 2 lub 3), ze średnią różnicą pomiędzy
uszkodzonym, a zdrowym kolanem wynoszącą 1.2 stopni. Średnia punktacja wg
jakości życia po rekonstrukcji ACL wynosiła 80 (IQR 60 do 90), punktacja Lysholma
84 (IQR 74 do 95), SF-12 54 punkty (IQR 49 do 56) i średni wskaźnik Hop 0.94 (0.53
do 1.52). Pomiar na KT-1000 i badanie pivot-shift wykazało u 58 pacjentów wartości
prawidłowe, a u 20 prawie prawidłowe i u 1 nieprawidłowe. Biorąc pod uwagę
najgorszy przypadek i pacjentów którzy nie zgłosili się do badania (n=48),
stwierdzono dwa niepowodzenia związane z infekcją i jeden z niestabilnością co daje
40% niepowodzeń. Tylko 2 z ocenianych pacjentów stwierdziło, że nie chciałoby
mieć podobnej operacji w przyszłości.
Otwarta rekonstrukcja ACL daje dobre i trwałe funkcjonalne wyniki, jednakże z
wysokim odsetkiem radiologicznych cech artrozy kolana.