zobacz wiecej cz. 2

Japonia, Korea i Chiny to narody o linearnym
i uporządkowanym stosunku do czasu i terminów, są to też
kultury kolektywistyczne - na szczycie hierarchii stoi grupa
===
i z reguły zawierają w sobie część prawdy, ale jednocześnie są to takie konstrukcje myślowe, których
trudno jest się pozbyć ze świadomości. Na dodatek
i na pewne nieszczęście cały współczesny przemysł
turystycznej sprzedaje turyście symbole i stereotypy. Bo czyż takimi skrótami myślowymi nie operują materiały reklamowe poszczególnych destynacji,
w których przykładowo Włochy, to kraj gondolierów
i sprzedawców pizzy, Finlandia to miejsce nieustannego przebywania w saunie, Szkoci noszą kilt, grają
na dudach i piją whisky, a Niemcy obowiązkowo zajadają się pieczonymi, cienkimi kiełbaskami i noszą
(bawarskie) skórzane, krótkie spodnie i pochłaniają
hektolitry piwa w czasie Oktoberfest. Na takiej samej zasadzie całe nasze społeczeństwo powinno chodzić od rana do wieczora w łowickich pasiakach lub
w kierpcach i góralskich spodniach przyozdobionych
parzenicami.
Brutalną konstatacją jest stwierdzenie, że nie można
i nie da się żyć bez stereotypów, bo one są niejako
wpisane - jako produkt uboczny - każdej i to nie tylko
międzykulturowej komunikacji. Zrozumienie owych
różnic kulturowych nie polega na poznaniu ich charakterystycznych cech, ale na uświadomieniu sobie
sposobów rozumienia świata przez tych innych, obcych. Bowiem nie można utożsamiać doświadczenia
turystycznego z kompetencją turystyczną. Liczba
i częstotliwość odbytych podróży, nawet w różne zakątki świata, nie jest tożsama z nabyciem wrażliwości
na cechy odmiennej kultury. Ta ostatnia cecha, to już
właśnie zbliża nas do istoty kompetencji turystycznej. Komunikacja społeczna rozumiana jako przekaz
66
HOSPITA LIT Y K WA RTA L NIK MENEDŻERÓW HOT EL A R ST WA