Edvard Munch „Madonna” - interpretacja, opis obrazu

Edvard Munch „Madonna” - interpretacja, opis
obrazu
„Madonna” Edwarda Mucha jest bez wątpienia najbardziej
kontrowersyjnym dziełem norweskiego mistrza ekspresjonizmu. Dzieło
powstało w 1894 roku i miało wiele form. Munch najpierw stworzył
„Madonnę” w litografii, potem naszkicował ten sam motyw graficznie,
powstał również obraz olejny.
Dzieło przedstawia nagą, młodą kobietę w erotycznej, naprężonej
pozie. Kobieta ma czarne, długie włosy i półprzymknięte, świadczące o
przeżywaniu ekstazy, oczy. Głowa kobiety otoczona jest sakralną
aureolą w kolorze czerwonym. Ten element w połączeniu z tytułem
obrazu sugeruje, że obraz jest trawestacją sztuki sakralnej. Ów
kontrowersyjny i bluźnierczy zabieg stanowi wyraz modernistycznego
przekonania, że to, co religijne, zawsze połączone jest z erotyką. Tłem
dla kobiecej postaci jest falujące, ciemne tło, które elastycznie otacza
kobietę i – falując – przybiera kształt jej ramion.
Interpretacja obrazu nie jest łatwa. Niektórzy badacze widzą w nim
jedno z pierwszych studiów kobiecego orgazmu. Przypuszczenia te
uwiarygodnia fakt, że w kilku wersjach obrazu Much namalował również
otoczkę z plemników, która jednoznacznie sugeruje akt seksualny. Z
drugiej strony, w kilku innych wersjach obrazu w lewym, dolnym rogu
pojawia się płód – obraz może więc być symbolicznym wyrazem
poczęciem dziecka, a falujące tło oznaczałoby macicę. Istniej również
interpretacja mówiąca o tym, iż kobieta jest wyidealizowaną kochanką,
na którą patrzy mężczyzna i przyrównuje ją do Madonny.
Erotyczne wątki w malarstwie Muncha badacze łączą z jego przyjaźnią
ze Stanisławem Przybyszewskim. Obraz namalowany jest w technice
ekspresjonistycznej. Widać na nim silne pociągnięcia pędzla i
charakterystyczne dla Muncha falujące przestrzenie. Kobieta stanowi
centrum obrazu, jej ciało jest rozświetlone. Tło est z kolei ciemne, na
czarnej fakturze pojawiają się rzadkie granatowe linie.
Obecnie jedna z wersji obrazu znajduje się w Muzeum Narodowym w
Oslo.