Pobierz do PDF - Life Extension Europe

PMS. Zespół napięcia przedmiesiączkowego CZĘŚĆ 2
Naturalne metody modulowania serotoniny
Wśród kobiet z dotkliwymi objawami PMS, często przepisuje sie na
receptę antydepresanty zwane SSRI. Lekarstwa te hamują absorpcję (wychwyt zwrotny) serotoniny,
tym samym sprawiając, że jest bardziej dostępna. Serotonina jest ważnym neuroprzekaźnikiem, który
związany jest z regulacją nastroju. Tryptofan uruchamia proces produkcji serotoniny. Czasami jest on
stosowany przez lekarzy medycyny alternatywnej, aby leczyć depresję przez zwiększanie ilości serotoniny
w organizmie. W oparciu o tę informację, logicznie było zatem założyć, że tryptofan byłby także skuteczny
u kobiet z PMS i co ważne, dowiedziono, że znacząco zmniejsza symptomy, jeśli jest przyjmowany
podczas faza lutealnej[1].
Podobnie, suplement 5-hydroksytryptofanu może również przynieść ulgę w objawach przez zwiększenie
produkcji serotoniny. 5-Hyrdroksytryptofan jest bezpośrednim prekursorem serotoniny. Jest
pośrednikiem między tryptofanem i serotoniną. Chociaż 5-Hyrdroksytryptofan nie został przebadany pod
kątem PMS, udowodniono jego skuteczność w przypadku depresji[2].
Przy zespole napięcia przedmiesiączkowego poleca się czasami ziele Św. Jana. Znany również jako
dziurawiec zwyczajny, przyciągnął uwagę badaczy jako naturalny antydepresant, z powodu swojej roli w
modulacji serotoniny. Wydaje się, że oddziałuje poprzez wiele mechanizmów, z którego każdy jest słaby z
osobna, ale przekłada się na ogólną, wysoką efektywność zioła jako komponentu. Mechanizmy te
uwzględniają zahamowanie aktywności monoaminowej oksydazy-A i B, powstrzymują absorpcję
serotoniny, dopaminy i noradrenaliny[3]. W jednym z przypadków, pacjentce z PMDD, która nie
tolerowała leczenia standardowymi antydepresantami, podawano 900 mg naparu z ziela Św. Jana
dziennie, po czym zauważono znaczne złagodzenie symptomów[4]. Inne obserwacje poddały badaniu
użycie dziurawca zwyczajnego wśród kobiet z PMS. Uczestniczki przyjmowały 300 mg specyfiku dziennie,
co odpowiadało 900 mcg substancji czynnej, na jeden cykl menstruacyjny. Badane kobiety odczuły
poprawę we wszystkich punktowanych przez siebie symptomach[5].
Rola kwasów tłuszczowych w PMS
Kwas tłuszczowy omega-3. Kwasy tłuszczowe odgrywają ważna rolę w regulowaniu poziomu
prostaglandyny[6]. Suplementacja właściwych proporcji kwasów tłuszczowych może zmaksymalizować
PMS. Zespół napięcia przedmiesiączkowego CZĘŚĆ 2
produkcję przeciwzapalnych prostagladyn (E1 i E3) powstrzymując jednocześnie prozapalną
prostaglandynę E2 i leukotrienę B4. Co więcej, unikając nasyconych tłuszczów i pokarmów o wysokim
indeksie glikemicznym, które przyczyniają się do chronicznych stanów zapalnych, spożywając pokarmy
zawierające omega-3, dostarczające kwas eikozapentaenowy (EPA) i kwas dokozaheksaenowy
(DHA), pomagamy zwalczyć stany zapalne, dzięki równowadze istotnych kwasów tłuszczowych. W
badaniach klinicznych wykazano, że suplementacja kwasów tłuszczowych omega-3 redukuje symptomy
związane z PMS, w tym skurcze[7]. Olej z siemienia lnianego, który jest otrzymywany z lnu, jest bogatym
źródłem kwasu alfa-linolenowego. W organizmie, kwas alfa-linolenowy jest przekształcany w EPA, stając
się zatem jego alternatywnym źródłem.
Kwas gamma-linolenowy. Kwas gamma-linolenowy (GLA) jest długim łańcuchem wielonienasyconych
kwasów tłuszczowych, odkrytym w oleju pierwiosnka i oleju nasion ogórecznika. U kobiet cierpiących na
PMS, zarówno poziom kwasów tłuszczowych omega-3, jak i poziom GLA jest nieprawidłowy. Pewne
badanie odkryło, że poziom kwasu linolenowego jest normalny bądź podniesiony u kobiet z PMS, ale
poziom kwasu gamma-linolenowy, metabolitu kwasu linolenowego, jest obniżony. Wnioskując, istnieje
zatem problem przekształcenia kwasu linolenowego w kwas gamma-linolenowy[8].
Leczenie konwencjonalne
Leczenie konwencjonalne łagodnego zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS) skupia się zwykle na
niesterydowych lekach przeciwzapalnych, które zmniejszają skurcze mięśni gładkich i uczucie
skrępowania ruchów. Ponadto, pewne leki, które wykazały skuteczność, jak benzodiazepina, niosą
niestety ryzyko przedawkowania i uzależnienia.
Antydepresanty
Antydepresanty takie jak selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), zwykle
stosuje się w leczeniu depresji, objawu związanego z PMS i PMDD[9]. SSRI to m.in. Prozac ®
(fluoksetyna) i Zoloft ® (sertralina)[10]. Aby osiągnąć maksimum swojej skuteczności, wymagają
zazwyczaj dwóch do trzech tygodni stosowania. Jeżeli zostaną przepisane, powinno zażywać się je bez
przerwy, dopóki zarówno pacjent jak i lekarz uznają, że należy przerwać ich stosowanie, po czym należy
stopniowo je odstawiać. Nie mogą być stosowane “wedle potrzeby”. Skutki uboczne SSRI to przede
PMS. Zespół napięcia przedmiesiączkowego CZĘŚĆ 2
wszystkim nudności, biegunka, drżenie, utrata wagi i bóle głowy.
Benzodiazepiny
Ta grupa leków stosowana jest jako środki uspokajające, miorelaksacyjne i przeciwwymiotne[11].
Benzodiazepina daje podobne efekty do allopregnanolonu, metabolitu progesteronu, który oddziałuje na
miejsca występowania receptorów mózgowych. Alprazolam jest najczęstsza przepisywaną formą
benzodiazepiny. Niestety, leki te niosą poważne ryzyko przedawkowania i uzależnienia.
Niesteroidowe przeciwzapalne środki (NSAIDS)
Ogólnodostępne lekarstwa takie jak ibuprofen (Motrin ®) i sód sodowa naproksenu (Aleve®) stosowane
są zwykle do złagodzenia skurczów macicy i nadwrażliwości piersi[12]. Hamują one syntezę
prostaglandyny[13].
Pozostałe
Bromokryptyna, alkaloid sporyszu, blokujący uwalnianie prolaktyny z gruczołu przysadkowego, często
stosowany jest w leczeniu nadwrażliwości piersi, objawu związanego z PMS[14].
Zmiana stylu życia a redukcja symptomów PMS
Zmniejszając stres. Redukcja stresu jest bardzo istotna przy zmniejszaniu symptomów PMS i PMDD.
Pewne badanie wykazało, że kobiety z poważnymi symptomami PMS były bardziej zestresowane i miały
obniżoną jakość życia, w porównaniu ze zdrowo miesiączkującymi kobietami lub takimi, które odczuwały
znikome dolegliwości związane z PMS[15]. Stres wpływa na oś podwzgórze-przysadka-nadnercza
poprzez powodowanie wzrostu poziomu hormonu “stresu”, co daje daleko sięgające efekty w całym
organizmie[16]. Kobiety, które cierpią na intensywny PMS mogą poczuć ulgę dzięki psychoterapii, terapii
masażem, jodze i innych alternatywnych metodach, zmniejszających stres.
Rzucanie palenia. W badaniach nad zachowaniami i czynnikami stylu życia, związanymi z
dolegliwościami miesiączkowymi, naukowcy odkryli, że palenie papierosów było czynnikiem stylu życia
najbardziej związanym ze wszystkimi mierzalnymi symptomami menstruacyjnymi i zaburzeniami
cyklu[17]. Istnieje wiele dostępnych strategii wspierających rzucanie palenia, jak np. terapie grupowe,
plastry nikotynowe, gumy, hipnoza i programy wspierające.
Ćwiczenia fizyczne. Ćwiczenia fizyczne, jak np. aerobik, okazują się pomocne w redukowaniu
symptomów PMS. Pomagają one również w zmniejszaniu wagi[18]. Chociaż otyłość nie jest bezsprzecznie
kojarzona z syndromami miesiączkowymi, rozrost endometrium i inne ginekologiczne nieprawidłowości
są związane z nadwagą i otyłością kobiet. Panie, które cierpią na PMS i inne zaburzenia menstruacyjne,
PMS. Zespół napięcia przedmiesiączkowego CZĘŚĆ 2
mające nadwagę powinny poważnie rozważyć zrzucenie wagi. Suplementacja minerałów z pikolinatem
chromu, który pomaga stabilizować poziom cukru we krwi, okazała się pomagać kobietom chorującym na
PMS, przez zmniejszanie ich ochoty na cukier i redukując wagę[19].
Rekomendacje Life Extension w walce z PMS
Jeśli to możliwe zaleca się zmniejszenie stresu w życiu kobiet, które
cierpią na PMS. Do metod, które mogły by im w tym pomóc zalicza się m.in. masaż czy ograniczenie
aktywności ruchowej wówczas, gdy odczuwają objawy PMS. Oczywiście codzienne ćwiczenie i zrzucanie
wagi (w razie konieczności) również pomaga. Dla kobiet cierpiących na PMS wskazana jest następująca
suplementacja:
Magnez – od 160 do 250 mg magnezu dwa razy dziennie. Ostatnia dawka powinna być
zażywana przed zaśnięciem.
Wapń – od 1200 do 2000 mg dziennie, w dwóch podzielonych dawkach, ostatnia przed
zaśnięciem
Witamina D – od 400 do 1000 IU dziennie
Cynk – 30 mg dziennie
Witamina E – 400 IU alfa-tokoferolu, w tym co najmniej 200 mg gamma-tokoferolu
Progesteron w kremie -1/4 łyżeczki dwa razy dziennie, zaczynając 12 dnia cyklu
menstruacyjnego i kontynuując do 28 dnia
Melatonina – 300 mcg zaleca się zażycie na noc, zwiększając do 10 mg, w razie
konieczności
Izoflawon sojowy – od 55 do 110 mg dziennie
Kwas gamma-linolenowy (GLA) – od 285 do 1425 mg dziennie w dwóch podzielonych
dawkach
Kwas eikozapentaenowy (EPA) – 1400 mg dziennie
Kwas dehydrooctowy (DHA) – 1000 mg dziennie
Olej z siemienia lnianego z lignanami – od 1 do 3 łyżek stołowych dziennie
Niepokalanek pospolity – (zazwyczaj 0.5 procentowy) minimum 625 mcg raz bądź dwaj
razy dziennie
Ekstrakt z Ginkgo biloba (miłorząb japoński) – 120 mg dziennie
Teanina – od 100 do 200 mg dziennie, by uzyskać stan relaksu
Tryptofan – od 500 do 1000 mg raz bądź dwa razy dziennie na czczo
Ziele Św. Jana – kobiety z PMDD: do 900 mg dziennie; kobiety z PMS: 300 mg
PMS. Zespół napięcia przedmiesiączkowego CZĘŚĆ 2
ekstraktu dziennie.
UWAGA: Proszę przeczytaj zastrzeżenia na końcu rozdziału.
Wiele kobiet może również odnieść korzyści ze stosowania drospirononu, progestinu, który skutecznie
zmniejsza symptomy PMDD i PMS. Zażywanie drospirononu nie wiąże się z przyrostem wagi i
zatrzymywaniem wody w organizmie. Jest dostępny w formie leków antykoncepcyjnych, jak np. Yasmin ®
i Yaz ®, oba są przepisywane na receptę.
Zespół napięcia przedmiesiączkowego – zastrzeżenia
Rygorystyczny program dietetycznej suplementacji nie powinien zostać rozpoczęty bez nadzoru lekarza
specjalisty. Niektóre substancje odżywcze, omawiane w tym artykule, mogą powodować działania
uboczne. Są wśród nich:
Wapń
Nie bierz wapnia, jeżeli masz hiperkalcemię (podwyższony poziom wapnia we krwi)
Nie bierz wapnia, jeżeli budują ci się zawierające wapń kamienie nerkowe.
Spożywanie wapnia bez jedzenia może zwiększać ryzyko powstawania kamieni
nerkowych u kobiet i prawdopodobnie u mężczyzn.
Wapń może spowodować żołądkowo-jelitowe objawy takie jak zaparcia, wzdęcia i gazy.
Duże dawki węglanu wapnia (12 gram i więcej dziennie lub 5 gram i więcej
pierwiastkowego wapnia dziennie) może wywołać objawy hiperkalcemii, wapnice lub
niewydolność nerek.
EPA/DHA
Skonsultuj się ze swoim lekarzem zanim zażyjesz EPA / DHA, jeżeli przyjmujesz
warfarynę (Coumadin). Stosowanie EPA / DHA z warfaryną może zwiększać ryzyko
krwawienia.
Przerwij stosowanie EPA / DHA na 2 tygodnie przed jakimkolwiek zabiegiem
chirurgicznym.
Siemię lniane
Siemię lniane ma rozrzedzające krew, własności przeciwkrzepliwe.
Przerwij stosowanie siemienia lnianego przed jakimkolwiek zabiegiem chirurgicznym.
Skonsultuj się ze swoim lekarzem przed stosowaniem siemienia lnianego, jeżeli masz
hemofilię lub, zażywasz warfarynę (Coumadin).
Siemię lniane może powodować gastrojelitowe objawy takie jak nudności i biegunkę.
Ginkgo biloba
PMS. Zespół napięcia przedmiesiączkowego CZĘŚĆ 2
Osoby z rozpoznanym czynnikiem ryzyka krwotoku wewnątrzczaszkowego,
systematycznego nadciśnienia tętniczego, cukrzycy lub napadami powinny uniknąć
ginkgo.
Nie zażywaj przed lub po operacji.
Uniknij jednoczesnego stosowania ginkgo i niesterydowych leków przeciwzapalnych, z
lekami rozrzedzającymi krew i moczopędnymi lub SSRI (selektywny inhibitor
wychwytu zwrotnego serotoniny)
Może powodować gastrojelitowe objawy takie jak nudności i biegunkę.
Mogą wystąpić alergiczne reakcje skóry.
Może nastąpić podwyższenie ciśnienia we krwi.
GLA
Skonsultuj się ze swoim lekarzem zanim zażyjesz GLA, jeżeli przyjmujesz warfarynę
(Coumadin). Stosowanie GLA z warfaryną może zwiększać ryzyko krwawienia.
Przerwij stosowanie GLA na 2 tygodnie przed jakimkolwiek zabiegiem chirurgicznym.
Może powodować gastrojelitowe objawy takie jak nudności i biegunka.
L-Tryptofan
Nie zażywaj L-tryptofanu, jeżeli masz guzy nowotworowe.
Nie zażywaj L-tryptofanu, jeżeli stosujesz jednocześnie inhibitory oksydazy
monoaminowej (MAOIs) (typu A) lub w przeciągu 2 tygodni od przerwania stosowania
MAOIs.
Nie zażywaj L-tryptofanu z żadnymi antydepresantami, wliczając selektywny inhibitor
wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRIs), trójcykliczny lek antydepresyjny lub MAOIs.
Nie zażywaj L-tryptofanu z agonistą receptorów serotoniny 5-HT, wliczając
naratriptan, sumatriptan i zolmitriptan.
Nie zażywaj L-tryptofanu, jeżeli masz chorobę niedokrwienną serca (np., zawał serca,
dławice piersiową lub ukrytą niedokrwistość), skurcz tętnicy wieńcowej (np., dławica
Prinzmetala), niekontrolowane nadciśnienie lub jakiekolwiek inne poważne choroby
sercowo-naczyniowe.
L-tryptofan może wywołać powstawanie nadmiaru serotoniny w tkankach i
spowodować poważne działania uboczne.
L-tryptofan może powodować nudności, biegunkę, brak apetytu, wymioty, trudności w
oddychaniu, rozszerzenie źrenic, opóźniony refleks, utratę koordynacji mięśniowej,
zamglenie i dysrytmie sercową.
Magnez
Nie zażywaj magnezu, jeśli masz niewydolność nerek i miastenię rzekomoporaźną.
PMS. Zespół napięcia przedmiesiączkowego CZĘŚĆ 2
Melatonina
Nie zażywaj melatoniny, jeżeli masz depresję.
Nie zażywaj dużych dawek melatoniny, jeżeli starasz się zajść w ciążę. Wysokie dawki
melatoniny powodują, zahamowanie owulacji.
Melatonina może spowodować poranne zmęczeni, uczucie bycia na ”kacu” lub “ciężkiej
głowy” i gastrojelitowe objawy jak nudności i biegunka.
Progesteron
Nie zażywaj progesteronu, jeżeli możesz być w ciąży lub karmisz piersią.
Skonsultuj się ze swoim lekarzem przed stosowaniem progesteronu, jeżeli masz
nowotwór złośliwy organów rozrodczych.
Ziele Św. Jana
Ziele Św. Jana może zwiększać wrażliwość na światło słoneczne. Aby uniknąć
oparzenia słonecznego stosując Ziele Św. Jana, zminimalizuj ekspozycję na słońcu.
Ziele Św. Jana może powodować wzdęcia i zaparcia.
Witamina D
Nie zażywaj witaminy D, jeżeli masz hiperkalcemię.
Skonsultuj się ze swoim lekarzem zanim zażyjesz witaminę D, jeżeli bierzesz digoxin
lub jakiś glikozyd sercowy.
Zażywaj duże dawki witaminy D (2000 UI lub 50 mcg i więcej dziennie) tylko przy
zaleceniu swojego lekarza.
Często odwiedzaj swojego lekarza, jeżeli bierzesz witamina D i tiazydy lub, jeżeli
stosujesz duże dawki witaminy D. Możesz wywołać hiperkalcemię.
Notorycznie duże dawki (95 mcg lub 3800 UI i więcej dziennie) witaminy D mogą
powodować hiperkalcemię.
Witamina E
Skonsultuj się ze swoim lekarzem zanim zażyjesz witaminę E, jeżeli bierzesz warfarynę
(Coumadin).
Skonsultuj się ze swoim lekarzem przez przyjmowaniem dużych dawek witaminy E,
jeżeli masz niedostatek witaminy K lub problem niewydolności wątroby.
Skonsultuj się ze swoim lekarzem przed przyjmowaniem witaminy E, jeżeli miałeś w
przeszłości zaburzenia krwawienia takie jak wrzody żołądka, udar krwotoczny lub
hemofilię.
Przerwij używanie witaminy E na miesiąc przed jakimkolwiek zabiegiem
PMS. Zespół napięcia przedmiesiączkowego CZĘŚĆ 2
chirurgicznym.
Cynk
Wysokie dawki cynku (ponad 30 mg dziennie) mogą dać uboczne skutki.
Cynk może powodować metaliczny smak w ustach, ból głowy, senność i gastro jelitowe
problemy takie jak nudności i biegunkę.
Wysokie dawki cynku mogą prowadzić do niedoboru miedzi i mikrocytowej anemii
niedobarwliwej.
Duże dawki cynku mogą osłabiać system immunologiczny.
Materiał wykorzystany za zgodą Life Extension. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Otwórz listę źródeł naukowych
[1] Freeman FW 2004
[2] Turner EH et al 2006
[3] Butterweck V 2003
[4] Huang KL et al 2003
[5] Stevinson C et al 2000
[6] Horrobin DF 1983
[7] Sampalis F et al 2003; Harel Z et al 1996
[8] Brush MG et al 1984
[9] Freeman EW et al 2004; Baldessarini R 2001
[10] Berga S 2005
[11] Baldessarini R 2001
[12] Mayo Clinic 2005
[13] Neal M 2002
[14] Meden-Vrtovec et al 1992
[15] Lustyk M et al 2004
PMS. Zespół napięcia przedmiesiączkowego CZĘŚĆ 2
[16] Young EA et al 2002
[17] Kritz-Silverstein D et al 1999
[18] Fugh-Berman A et al 2003
[19] Bell SJ et al 2002
Powiązane produkty:
Certyfikowany Wyciąg z Miłorzębu Japońskiego
189.00 zł CZYTAJ DALEJ
Magnez (cytrynian)
38.00 zł CZYTAJ DALEJ
Optymalizowany Tryptofan Plus
133.00 zł CZYTAJ DALEJ
Super Omega-3 EPA/DHA z lignanami
sezamowymi i wyciągiem z oliwki
132.00 zł CZYTAJ DALEJ