Rodzina katolicka - Niebezpieczne znaki

Rodzina katolicka - Niebezpieczne znaki

Rodzina katolicka - Niebezpieczne znaki
czwartek, 29 listopada 2012 20:30
Symbole istnieją od czasu, gdy człowiek wynalazł sposób na przekazywanie innym swych myśli
i uczuć. Najczęściej w sposób bardzo skondensowany wyrażały ludzkie emocje. O ich
popularności decydowała, i nadal decyduje, głównie ich komunikatywność.
Szczególnego znaczenia nabierają symbole w sferze życia religijnego. Są wówczas
manifestacjami świętości, czyniącymi świat podatnym na doświadczenie transcendencji.
Powstają przez "spotkanie" (gr. symballein) zjawiska świeckiego ze sferą sakralną,
przy czym dochodzi wówczas do, niedającej się ująć rozumowo, istotowej wspólnoty na
podstawie "mistycznego uczestnictwa".
Niekiedy symbole spotykały się ze zdecydowanym sprzeciwem. Pojawiały się grupy religijne,
najczęściej sekciarskie, które odrzucały znaczną część tradycyjnej symboliki. Bunt przeciw nim
był równoznaczny z negacją całej religii, doktryny czy społeczności, która się z nimi
utożsamiała. Podobne znaczenie ma walka satanistów z krzyżami, nagrobkami czy obrazami
świętymi - jest między innymi wyrazem radykalnego zanegowania świata tradycyjnego,
zastanego, "innego" od ich świata.
Sprawdź, co nosisz
Symboliczne przedmioty to zarówno maski, obrazy, sztandary, budowle, jak i przedmioty
drobniejsze, np. medale, medaliony, wisiorki, bransolety, pierścienie, kolczyki itp.
Symbole przynależności do danej grupy mogą przyjmować postać odpowiedniego stroju,
przedmiotu, znaku graficznego, gestu powitania czy też tatuażu. Najpopularniejszy jest znak
graficzny, wyrażający podstawowy element doktryny grupy.
Jednym z najstarszych symboli świata jest sześcioramienna gwiazda. W Europie jest ona
rozpowszechniona jako "Gwiazda Dawida" (Tarcza Dawida), związana z judaizmem.
W innych kulturach gwiazda sześcioramienna przeważnie ujęta jest w koło, a nawet
spłaszczona. Najczęściej maluje się ją lub rysuje (nawet na ziemi), wykonuje też w metalach
szlachetnych lub stopach metali kolorowych. Istnieje wiele interpretacji tego znaku.
1/4
Rodzina katolicka - Niebezpieczne znaki
czwartek, 29 listopada 2012 20:30
Większość mówi o wzajemnym przeplataniu się świata ludzi ze światem bogów (poszczególne
światy symbolizują trójkąty, będące magicznymi trygramami). Taoizm mówi o wzajemnym
przenikaniu się dwóch pierwiastków - yin i yang, które stanowią podstawę życia. Współcześnie,
w grupach medytacyjnych New Age wywodzących się z taoizmu, znak ten stanowi główny
symbol działalności magicznej (zarówno "czarnej", jak i "białej" magii).
Często też jest elementem bardziej skomplikowanych znaków.
Dla satanistów zewnętrznymi symbolami są: odwrócony krzyż - noszony w formie medalionu lub
wyszyty na kurtce; wizerunki diabła lub kozła wymalowane na plecach czarnych lub
granatowych kurtek; napisy o treści: "Ave Saraye", "Salve Imperator
Hades", "Ave Satanos" lub nazwy zespołów muzycznych - satanistycznych,
rękawiczki z obciętymi palcami. Znakami przynależności i stopnia wtajemniczenia są np. trzy
odwrócone dziewiątki - symbol dziecka szatana (bestii), pentagram lub heksagram, trzy litery
"F" (szósta litera w alfabecie), trzy koła połączone ze sobą, swastyka, trójkąt itp.
Te znaki graficzne mają swoje "ukryte" znaczenie, znane przede wszystkim
członkom sekt i grup okultystycznych.
Odwrócony krzyż zwany krzyżem południowym - wyśmiewa i odrzuca krzyż Chrystusa, niekiedy
tłumaczony jest jako "cień krzyża na Golgocie".
Złamany krzyż zwany "pacyfką" - w grupach okultystycznych wyobraża pokonanie
chrześcijaństwa - złamanie ramion krzyża.
Złamane "S" - noszone przez członków nazistowskich oddziałów śmierci, w grupach
satanistycznych przedstawia błyskawicę i oznacza "niszczyciela".
Udjat albo wszystkowidzące oko - odnosi się do Lucyfera, króla piekła. Oko jest na pół
zamknięte i oznacza, iż choć może się wydawać, że szatan nie obserwuje człowieka, on jednak
to czyni. Poniżej oka jest łza, gdyż szatan "płacze" nad tymi, którzy są poza jego
wpływem.
2/4
Rodzina katolicka - Niebezpieczne znaki
czwartek, 29 listopada 2012 20:30
Żuk skarabeusz - żuk gnojak w starożytnym Egipcie był symbolem reinkarnacji; jest to również
symbol Belzebuba (szatana) - "władcy much".
Swastyka - symbol mający starożytne pochodzenie, pierwotnie przedstawiał cztery pory roku,
cztery wiatry i cztery kierunki świata. Obecnie ramiona tego "złamanego krzyża"
zostały przesunięte w przeciwnym kierunku, by przedstawić elementy lub siły zwracające się
przeciwko naturze i harmonii. Symbol ten jest używany przez grupy neonazistowskie i
okultystyczne.
Przeplatana wstążka ma przypominać o nieustannym przenikaniu się dobra i zła, pomieszaniu
wartości i idei, które wzajemnie się uzupełniają.
Anarchia, niekiedy w postaci napisu całego wyrazu lub samej litery "A", jest znakiem
podważenia wszelkich tradycyjnych struktur i sprzeciwu wobec wszystkiego, co trwa jako
"stary świat" - włącznie z chrześcijaństwem.
Drzewko szczęścia nawiązuje do bardzo dawnych mitów o "drzewie obfitości", ma
znaczenie talizmanu szczęścia, a oznacza magiczne zawierzenie jakiemukolwiek źródłu
dobrobytu, także pochodzącemu od szatana.
Pierścień Atlantów, wywodzący się jeszcze z kultury Celtów, jest znakiem zaufania siłom, które
obiecują dobro niezależnie od Boga i Jego Opatrzności. W tym sensie jest to odwrócenie się od
wiary w Boga.
Pentagram - gwiazda pięcioramienna (często wpisana w koło), przedstawia głowę kozła. Każde
z ramion wyobraża inny element wszechświata. Gwiazda symbolizuje ludzkość. Punktem
szczytowym jest ludzkość sięgająca nieba, a punkty na dole to ludzkość stojąca okrakiem nad
światem przyrody.
Głowa kozła - symbolizuje rogatą kozę Mendesa z mitologii starogermańskiej; kozła
3/4
Rodzina katolicka - Niebezpieczne znaki
czwartek, 29 listopada 2012 20:30
Baphometa, któremu rzekomo oddawali cześć templariusze; jeden ze sposobów wyśmiania
ofiary Chrystusa - Baranka. Niekiedy znak ten przybiera postać gestu - złożenia dłoni na kształt
rogów.
Krzyż z kokardką - inaczej krzyż egipski, wywodzi się ze starożytnej kultury egipskiej, stał się
talizmanem grup okultystycznych, dla których symbolizuje rozwiązłość i praktyki orgiastyczne.
Krzyż celtycki - wywodzi się z pogaństwa, współcześnie używają go ruchy neopogańskie i
nacjonalistyczne.
Język symboli jest najkrótszym komunikatem, znakiem rozpoznawczym, a także elementem i
sposobem agitacji, gdyż może wzbudzać zaciekawienie i rodzić pierwsze pytania. Niekiedy
wybór symbolu poprzedza wybór doktryny i rozpoczyna proces odejścia od własnych
przekonań.
Noszenie symboli stwarza poczucie identyfikacji z grupą oraz jest sposobem propagowania jej
ideologii, która w przypadku niebezpiecznych znaków ma poważne konsekwencje dla naszej
tożsamości chrześcijańskiej. Warto poznać ich znaczenie, a nie poddawać się bezmyślnie
modzie, przyzwyczajeniom czy naciskowi.
Ks. prof. Andrzej Zwoliński
Autor jest kierownikiem Katedry Katolickiej Nauki Społecznej na Uniwersytecie Papieskim Jana
Pawła II w Krakowie.
Źródło: Nasz Dziennik
4/4