KAMPANIA „WIATOWY DZIEŃ BEZ TYTONIU 2013
Transkrypt
KAMPANIA „WIATOWY DZIEŃ BEZ TYTONIU 2013
KAMPANIA ŚWIATOWY DZIEŃ BEZ TYTONIU 31 maja 2013r. Światowy Dzień bez Tytoniu został ustanowiony na konferencji Światowej Organizacji Zdrowia w 1988 roku w Madrycie. Początkowo miał być obchodzony 7 kwietnia, jednak po roku zmieniono datę na 31 maja. KaŜdego roku skupia się na innym aspekcie. Tegoroczna społeczna kampania antytytoniowa w ramach ŚWIATOWEGO DNIA BEZ TYTONIU (31.V.2013r.) realizowana jest pod hasłem: "ZAKAZ REKLAMY I PROMOCJI TYTONIU ORAZ SPONSORINGU PRZEZ FIRMY TYTONIOWE” • Według raportu WHO nt. epidemii tytoniowej z 2011 roku, jedynie 6% światowej populacji jest w pełni chroniona przed reklamami i innymi środkami marketingowymi dotyczącymi tytoniu. • Szeroko rozpowszechnione reklamy papierosów i wyrobów tytoniowych mylnie łączą palenie tytoniu z konkretnymi/dobrymi wyobraŜeniami. • Badania pokazują, Ŝe kompleksowy zakaz reklam, znacząco obniŜa ilość osób palących oraz zaczynających palić tytoń: - zakaz reklam wyrobów tytoniowych na terenie Wielkiej Brytanii poskutkował spadkiem ich zauwaŜalności z 20% do 6% między latami 2002, a 2008, co przełoŜyło się na zmniejszenie ilości osób palących i zmniejszenie konsumpcji wyrobów tytoniowych, - w Australii w tym samym okresie zauwaŜalność reklam zmniejszyła się z 15% do 5%, co takŜe skutkowało zmniejszeniem konsumpcji wyrobów tytoniowych. • Około połowy dzieci na świecie Ŝyje w państwach, gdzie nie ma zakazu reklamy tytoniu. • Wydatki na wyroby tytoniowe często ograniczają rodzinne zasoby finansowe na podstawowe towary i usługi, w tym na edukację, jedzenie, ubrania, schronienie i transport. Koszty te znacząco obciąŜają osoby uzaleŜnione od tytoniu i ich rodziny, powodując, Ŝe wiele z nich pozostaje w błędnym kole ubóstwa, które moŜe obejmować całe pokolenia. • Tytoń jest jedynym legalnie dostępnym produktem zabijającym ludzi, którzy korzystają z niego w sposób zgodny z przeznaczeniem. • Do roku 2030 na całym świecie tytoń zabije około 175 milionów ludzi. Reklamy, promocje i sponsorowanie, w tym charytatywne darowizny na rzecz kobiet sprawiają, Ŝe pomimo uwarunkowań kulturowych kobiety zaczynają sięgać po wyroby tytoniowe. STANOWISKO PANSTWOWEJ INSPEKCJI SANITARNEJ wobec uŜywania elektronicznych papierosów w miejscach objętych zakazem palenia wyrobów tytoniowych. Elektroniczny papieros, czyli inhalator nikotyny jest urządzeniem, przy uŜyciu którego nie zachodzi czynność palenia. Nie znajduje się on w definiowaniu wyrobów tytoniowych w ustawie z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami uŜywania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz.55 z późn. zm.), i jednocześnie nie podlega regulacjom prawnym zawartym w w/w ustawie. Problem uŜywania elektronicznych papierosów w miejscach uŜyteczności publicznej moŜna rozwiązać poprzez: - uchwały władz miejskich - regulaminy - statuty szkół. Przykładem takiego działania jest regulamin przewozu środkami lokalnego transportu zbiorowego w m. st. Warszawie, w którym uchwałą Rady Miasta wprowadzono zakaz uŜywania e-papierosów w autobusach i wiatach przystankowych. Podobny zakaz wprowadzony został w Poznaniu. Istnieje problem stosowania inhalatorów nikotyny przez dzieci i młodzieŜ. W związku z tym e-papieros umieszczany jest jako produkt zakazany w statutach szkół. Zakaz ten obejmuje całą społeczność szkolną: uczniów, nauczycieli, personel administracyjny oraz rodziców i obowiązuje na terenie szkoły oraz podczas zajęć prowadzonych poza szkołą, np. podczas wycieczek szkolnych. W zakładach pracy, kwestia palenia e-papierosów moŜe zostać uregulowana w przepisach wewnątrzzakładowych, w tym przede wszystkim w treści regulaminu pracy. Korzystanie z e-papierosów moŜe być źle odebrane przez współpracowników, kontrahentów czy klientów firmy, dlatego teŜ pracodawca moŜe uregulować zasady uŜywania e-papierosów argumentując to dbałością o komfort pracy pozostałych pracowników, czy teŜ kwestiami wizerunkowymi, na podstawie art.100 i art.207 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). W takim przypadku pracownik moŜe palić e-papierosy wyłącznie podczas przerwy przysługującej mu ze względu na wykonywana pracę. CO WIEMY O ZDROWOTNYCH SKUTKACH PALENIA E-PAPIEROSÓW? Eksperci wskazują na duŜo mniejszą szkodliwość e-papierosów w porównaniu ze zwykłymi papierosami, jednak badania nadal trwają i na obecnym ich poziomie nie moŜna zagwarantować pełnego bezpieczeństwa tych produktów. Z uwagi na niewiadomy skład uzupełnień do elektronicznych papierosów wyrób ten nie moŜe być zalecany jako środek terapeutyczny, gdyŜ nie posiada pozwolenia dopuszczenia do obrotu jako produkt leczniczy zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 Prawo Farmaceutyczne (Dz. U. 2001 Nr 126 poz.1381 z późn. zm.)