Międzynarodowa rola Chin Forma
Transkrypt
Międzynarodowa rola Chin Forma
SYLABUS Prowadzący: dr hab. Krzysztof Gawlikowski, prof. SWPS Kontakt: [email protected] Międzynarodowa rola Chin Forma organizacyjna: wykład-konwersatorium Stosunki międzynarodowe, sem. 6, Specjalizacja: polityka i dyplomacja Dla innych kierunków – zajęcia fakultatywne Rok 2009/10 semestr letni, Czwartek, godz. 13.45 – 15.15, sala 206 Opis kursu: Wykład ukazuje słuchaczom zmieniającą się rolę Chin na arenie międzynarodowej. Koncentruje się na dniu dzisiejszym i okresie po II wojnie światowej, lecz takŜe daje elementarną znajomość etapów wcześniejszych, których znajomość jest niezbędna dla rozumienia polityki dzisiejszych Chin, fobii społecznych i ambicji. Przedstawia zarazem cały region Azji Wschodniej, w którym Chiny odgrywają kluczową rolę, a takŜe ich stosunki z innymi wielkimi mocarstwami. Punktem wyjścia są amerykańskie najnowsze koncepcje amerykańskie roli Chin: współdziałania w ramach G-2 administracji Obamy i „współodpowiedzialności” we współczesnym świecie administracji G.W. Busha, jak teŜ koncepcje East Asian Community Hatoyamy, premiera Japonii. Po zarysowaniu współczesnej roli Chin i kontrowersji ich dotyczących cofniemy się do przeszłości. Przypomnimy etap schyłkowy sinocentrycznego mocarstwa azjatyckiego (do połowy XIX w.) i postępującego półkolonialnego zniewolenia po I wojnie opiumowej (1839-1842); okres chaosu po rewolucji, która ustanowiła republikę (1911) i pierwsze próby odzyskiwania suwerenności w latach 20. i 30. XX w., a następnie okres II wojny światowej, kiedy to Chiny walczące z Japonią uzyskały formalnie status wielkiego mocarstwa (jako aliant USA). Proklamowanie ChRL po wojnie domowej (1947-1949), w której zwycięŜyli komuniści chińscy otworzyło nowy etap „Chin wstających z kolan” pod wodzą Mao. ChRL, będąca wtedy sojusznikiem Moskwy, musiała toczyć walkę o międzynarodowe uznanie nowego państwa, co komplikowała narastająca zimna wojna (i utrzymanie Tajwanu w rękach „nacjonalistów”). W ramach tej konfrontacji Chiny uczestniczyły bezpośrednio w wojnie koreańskiej (1950-1953) i pośrednio w wojnach indochińskich (1945-1976), z drugiej zaś zaktywizowały się w tzw. Trzecim Świecie. W 1962 r. podjęły ograniczoną akcję militarną przeciwko Indiom, a w 1979 r. podjęły „ekspedycję karną” na Wietnam. W od lat 60. do 70. XX w. doszło takŜe do radykalnego zwrotu: od sojuszu z ZSSR do bezpardonowej walki z „nowymi carami”, a współdziałania ze Stanami Zjednoczonymi, co zapoczątkowało przywrócenie ChRL miejsca stałego członka Rady Bezpieczeństwa ONZ w 1971 r. To współdziałanie przyczyniło się do ostatecznej wygranej Zachodu w konfrontacji z Moskwą. Rozwijającą się współpracę z Zachodem przerwały dramatyczne wydarzenia 1989 r.: rozpad „bloku sowieckiego” i krwawo zakończone protesty w Pekinie. Chiny zaczęły wtedy umacniać swa pozycję w Azji. Nowy etap współpracy z Zachodem i nową Rosją nastąpił po 1992 r., kiedy to Chiny stały się „mocarstwem ekonomicznym”, a stopniowo umacniały teŜ swoja pozycję w świecie (w rezultacie polityki angaŜowania ich w jego sprawy przez Waszyngton). 90. XX w. to z jednej strony okres napięć w stosunkach z Zachodem, z drugiej zaś szybki rozwój współpracy gospodarczej z nim, jak teŜ z Rosją oraz krajami Azji Wschodniej i aktywny udział Chin w procesach integracji regionalnej i globalizacji.. Wykład kończy się analizą problemów, które czekają na rozwiązanie i wyzwań stojących przed światem oraz Chinami. Sygnalizuje takŜe wyzwania stojące przed UE. Wykład wprowadza więc słuchaczy w dramatyczne problemy historii najnowszej Azji Wschodniej i świata. Kurs ma charakter historyczno-politologiczny i ma wymiar 30 godz. Cel zajęć: Słuchacze mają uzyskać podstawową wiedzę o kluczowych problemach i wydarzeniach we współczesnych Chinach, ich polityce zagranicznej i zmieniającej się roli na arenie międzynarodowej. Wprowadza on takŜe w stosunki międzynarodowe w Azji Wschodniej, jak teŜ zapoznaje z tłem historycznym kształtującym wciąŜ do pewnego stopnia współczesne realia i świadomość historyczną samych Chińczyków i narodów sąsiednich. Wiedza ta jest niezbędna dla rozumienia procesów politycznych zachodzących w Azji Wschodniej, jak teŜ relacji Chin i tego regionu z Zachodem. Warunki zaliczenia i wymagania: Uczęszczanie na wykłady jest obowiązkowe, gdyŜ przedstawiają one syntezę obszernej literatury (w duŜej części w językach obcych), jaką słuchaczom trudno poznać samodzielnie, a brak dotychczas polskiego podręcznika tego typu. Wiele kwestii jest nader kontrowersyjnych i bywają one przedstawiane rozmaicie, nie jest wiec łatwo zorientować się w róŜnych koncepcjach. Zaleca się czytanie literatury obowiązkowej i rekomendowanej juŜ w trakcie wykładu, by lepiej z niego korzystać. Ocenę końcową uzyskuje się w wyniku zdania testu pisemnego. Osoby nie uczęszczające na wykłady, lub nieobecne przynajmniej na 2/3 zajęć, nie zostaną dopuszczone do zaliczenia. Tematy poszczególnych zajęć: 1. Polityka USA wobec Chin w pierwszej dekadzie XXI w.: oferta G-2 Obamy, koncepcja „współodpowiedzialności” – administracji G. W. Busha. Japońskie koncepcje East Aasian Community. Procesy integracyjne w Azji. Fluktuacje polityki USA wobec Chin: z jednej strony hamowanie wzrostu i wpływów – „karanie i stymulowanie przemian demokratycznych” oraz „walka o respektowanie praw człowieka”, z drugiej – polityka angaŜowania. Polityka UE wobec Chin – między pragmatyzmem a europocentrycznym romantyzmem. 2. Współczesne realia strategiczne i polityczno-gospodarcze: nowa rola Chin i Azji Wschodniej w świecie. „Wielki trójkąt” i współpraca w ramach APEC i ASEM. Rola Rosji i Indii. 3. Karty z przeszłości. Chiny w XVIII w. – okres największej potęgi cesarstwa – centrum najwyŜej rozwiniętej cywilizacji agrarnej dominującej w Azji Wschodniej. Sinocentryczna wizja świata i nasilająca się samoizolacja. Ówczesne stosunki z Rosją i z mocarstwami Zachodu. 4. Narastająca konfrontacja – od I wojny opiumowej (1839-1842) do interwencji zbrojnej 8 mocarstw w Chinach (1900); postępujące półkolonialne zniewolenie; system eksterytorialności; próby modernizacji Chin i próby obalania obcej dominacji siłą; Rewolucja Xinhai (1911) i ustanowienie republiki; Chiny pogrąŜone w chaosie i kompleks „poniŜonych Chińczyków”. Manipulacje Kominternu. Narodziny nowoczesnego nacjonalizmu i wizje Sun Yat-sena nowej roli Chin w świecie. Inne wizje przyszłości Chin i świata.. 5. Guomindang odbudowuje jedność kraju i modernizuje go; trudny powrót na arenę międzynarodową. Chiny wkraczają w okres II wojny światowej – „darowana” przez USA pozycja wielkiego mocarstwa. „Walka o Chiny” po II wojnie światowej – proklamowanie ChRL (1949) i wielka przegrana Waszyngtonu. Niedokończona wojna domowa i ewakuacja „rządu narodowego” na Tajwan; początek „kwestii Tajwanu”. 6. Nowe Chiny w okresie narastającej zimnej wojny: od sojuszu z Moskwą do konfrontacji z nią; udział w wojnie koreańskiej (1950-1953) i wojnach indochińskich (1945-1975), konflikt graniczny na Ussuri (1969) i groźba najazdu sowieckiego w okresie „rewolucji kulturalnej”. Ewolucja systemu maoistowskiego. 7. Walka o uznanie ChRL na arenie międzynarodowej, a problem Tajwanu. Normalizacja stosunków z USA i powrót ChRL do ONZ (1971). Chiny jako „obrońca narodu chińskiego” – trudne problemy huaqiao. Aktywność w Trzecim Świecie i odbudowa współpracy z Japonią i innymi krajami Azji, a takŜe z Europą Zachodnią. Trudne stosunki z Indiami i problem Tybetu. Stanowisko Waszyngtonu wobec kwestii Tajwanu. Stosunki z Wietnamem i Koreą, dziwna „ekspedycja karna” na Wietnam (1979). 8. Główne etapy w polityce zagranicznej: 1949-1957 sojusz z Moskwą a „walka z amerykańskim imperializmem”; 1958-1970 narastająca konfrontacja z Moskwą i kontynuacja konfrontacji z Waszyngtonem, zaangaŜowanie w problemy Trzeciego Świata i popieranie walk rewolucyjnych; 1971-1978 „walka z sowieckim hegemonizmem” a współpraca z USA i z Zachodem. Wewnątrzchińskie walki o politykę – apogeum w okresie „rewolucji kulturalnej”.1978- nowy etap normalizacji stosunków i współpracy ze wszystkimi państwami. Przełom XX i XXI w. – rosnące wpływy Chin w świecie. 9. Przemiany wewnętrzne: Chiny po „epoce Mao” i „otwarcie na świat” wraz z zapoczątkowaniem wielkich reform Deng Xiaopinga (1978 r.). Normalizacja i współpraca „na wszystkich azymutach”; dramatyczna cezura 1989 r. Chiny po 1992 r. - „wielka fabryka świata”. „Kurs narodowy” zamiast maoizmu. „Zbieranie ziem chińskich” – odzyskanie Hongkongu (1997) i Macau (1998); polityka wobec Tajwanu. Inne reformy zmieniające Chiny: azjatycki model transformacji? Dyskusje wewnętrzne o roli Chin w świecie. 10. Czy Chiny są wielkim mocarstwem? Wyznaczniki, kontrowersje, ambicje i przeciwdziałania. Kształtowanie nowego ładu światowego – ambicje Zachodu i Chin. Budowa mocarstwowej pozycji i nowego, sprawiedliwego porządku opartego na harmonii. Stosunki z Japonią, Rosją, USA i UE. Konflikty graniczne i stosunki z sąsiadami. Polityka Chin w Azji i w Trzecim Świecie. Nowa ofensywa politycznogospodarcza w Afryce i jej implikacje. Czy Chiny są mocarstwem stabilizującym, czy destabilizującym obecny ład światowy? Czy stanowią zagroŜenie militarne? Koncepcja „Wielkich Chin” (Greater China). Szanse Chin awansu do rangi nowego supermocarstwa – czy świat musi być jednobiegunowy? Chiny jako promotor globalizacji. Szanse i zagroŜenia związane z rozwojem Chin. 11. Międzynarodowe struktury instytucjonalne Azji Wschodniej i miejsce w nich Chin: Rada Współpracy Gospodarczej Azji i Pacyfiku (APEC), Międzyregionalny Dialog AzjaEuropa (ASEM), ugrupowanie ASEAN+3, Forum Regionalne ASEAN, Strefa Wolnego Handlu ASEAN (AFTA); Ugrupowanie Ekonomiczne Azji Wschodniej (EAEC); Szanghajska Organizacja Współpracy (SCO); Azjatycki Bank Światowy (ADB); Światowa Organizacja Handlu (WTO) i Bank Światowy (WB). Rosnące znaczenie Chin w rejonie Azji-Pacyfiku i tego regionu w świecie. 12. Koncepcja „wartości azjatyckich”, „fuzji cywilizacji” i dialogu między kulturami i cywilizacjami (przyjęta przez ONZ w 1998 r.). Ambiwalentne stosunki wzajemne Zachodu i Chin. Jak młodzi Chińczycy postrzegają świat i Chiny? Jak moŜe się zmieniać pozycja Chin w przyszłości? Specyficzne cechy polityki zagranicznej Chin i innych państw Azji Wschodniej (the ASEAN way). Literatura obowiązkowa: Azja Wschodnia na przełomie XX i XXI w., pod red. K. Gawlikowskiego i M. Ławacz, Trio, Warszawa 2004, t. 1, Przemiany polityczne i społeczne, str. 13-237; t. 2, Stosunki międzynarodowe i gospodarcze, str. 13-232. W. Dziak, J. Bayer, Mao: zwycięstwa, nadzieje, klęski, ISP PAN – Trio, Warszawa 2007. K. Gawlikowski, Procesy demontaŜu komunizmu w Chinach i w Polsce: mity i realia, w: Chiny: przemiany państwa i społeczeństwa w okresie reform, 1978-2000, pod red. K. Tomali, Trio – ISP PAN, Warszawa 2001, str. 371-395. ----------, RóŜne drogi odchodzenia od komunizmu a polska polityka, „Zarys”, t. 6/2007, s. 89-120. B. Góralczyk, Z. Góralczyk, Chiny na arenie międzynarodowej, „Azja-Pacyfik”, t. 4/2001, s. 9-27. E. HaliŜak, Polityka zagraniczna ChRL: uwarunkowania decyzyjne i wizje rzeczywistości międzynarodowej, w: Chiny: przemiany państwa i społeczeństwa w okresie reform, 1978-2000, pod red. K. Tomali, Trio-ISP PAN, Warszawa 2001, s. 213-229. Chong-Pin Lin, Formująca się wielka strategia Chin (ku dominacji w Azji Wschodniej ale bez walki), w; „Azja-Pacyfik”, 9/2006, s. 79-100. O. Weggel, Chiny, Wyd. Cyklady, Warszawa 2006. G. Wroński, Mocarstwowość Chin – wyznaczniki pozycji międzynarodowej we współczesnym świecie, „Azja-Pacyfik”, t. 10/2007, s. 62-85. Najnowsze analizy ekspertów zostaną udostępnione słuchaczom w Czytelni. Literatura zalecana: Chiny: przemiany państwa i społeczeństwa w okresie reform, 1978-2000, pod red. K. Tomali, Trio-ISP PAN, Warszawa 2001. Chiny – Unia Europejska – Stany Zjednoczone: Wyzwania XXI w., „Azja – Pacyfik”, t. 9/2006, s. 109-155. Chiny w stosunkach międzynarodowych, pod red. K. Iwańczuka, A. Ziętek, Wyd. UMCS, Lublin, 2003. K. Dębnicki, Europejskie wartości republikańskie ‘Wolność, równość, braterstwo’ a Ŝycie polityczne Indii, „Azja-Pacyfik”, t. 11/2008, s. 96-121. W. Dziak, Chiny – wschodzące supermocarstwo, ISP PAN, Warszawa 1996. -----------, Korea i Chiny, t. 1-2, ISP PAN, Warszawa 2006. J. K. Fairbank, Historia Chin, nowe spojrzenie, Marabut, Gdańsk 1996 (cz. IV). J. Fenby, Chiny – upadek i narodziny wielkiej potęgi, znak, Kraków 2009. K. Gawlikowski, Formowanie społeczeństwa obywatelskiego w Chinach w XX w., w: Rozwój społeczeństwa i państwa na przełomie XX i XXI w., ISP PAN – Trio, Warszawa 2002, s. 9-34. ----------, Problem „wartości azjatyckich”. Uwagi o koncepcjach Mahathira bin Mohamada, „Azja-Pacyfik”, t. 2/1999, s. 192-237. ----------, Problem praw człowieka z perspektywy azjatyckiej, „Azja-Pacyfik”, t. 1/1998, s. 9 -52. ----------, Konfucjański model państwa w Chinach, ISP PAN, Warszawa 2009. B. Góralczyk, Pekińska Wiosna 1989, Początki ruchu demokratycznego w Chinach, Familia, Warszawa 1999. A. Halimarski, A. Maryański, Chiny, PWN, Warszawa 1990. E. HaliŜak, Polityka i strategia Chin w kształtowaniu międzynarodowego bezpieczeństwa, ISM UW, Warszawa 2007, (śórawia Papers, Zeszyt 10). -----------, Stosunki międzynarodowe w regionie Azji i Pacyfiku, Scholar, Warszawa 1999, s. 81-334. T. Kamieński, Miejsce Chin w polityce bezpieczeństwa UE, „Azja-Pacyfik”, t. 9/2006, s. 30 -48. M. Łochowski, śycie codzienne w Pekinie, 1999-2001, Dialog, Warszawa 2002. P. Łysiak, Indie jako wschodzace mocarstwo ekonomiczne, „Azja-Pacyfik”, t. 10/2007, s. 9 -24. R. Malek, Hexie shehui – nowa utopia? „Azja-Pacyfik”, t. 11/2008, s. 201-208. Mao a rozwój Chin współczesnych (Debata), „Azja-Pacyfik”, t. 11/2008, s. 149-200. P. Milewski, Polityka ChRL wobec Azji Centralnej i udział Chin w Szanghajskiej Organizacji Współpracy, „Azja-Pacyfik”, t. 6/2003, s. 119-134. P. Picquart, Imperium chińskie – historia i teraźniejszość chińskiej diaspory, Dialog, Warszawa 2006. J. Polit, Chiny, Trio, Warszawa 2004, str. 175-348. Polska – Chiny: Wczoraj, dziś, jutro, pod red. B. Góralczyka, Marszałek, Toruń 2009. P. Potocka, Hongkong – blaski i cienie trudnej integracji, „Azja-Pacyfik”, t. 10/2007, s. 86 -115. Problem praw człowieka w Chinach (Dyskusja panelowa), „Azja-Pacyfik”, t. 4/2001, s. 97 -130. Tajwan w stosunkach międzynarodowych, pod red. E. HaliŜaka, ISM UW, Warszawa 1997. Zarys dziejów Afryki i Azji, Historia konfliktów, 1869-2000, pod red. A. Bartnickiego, KiW, Warszawa 2000, s. 158-170, 241-252, 253-262, 274-283, 284-323, 391-401, 423-432. „National Geographic”, maj 2008 – wyd. polskie, numer specjalny poświęcony Chinom. R. Altman, Globalization in Retreat, “Foreign Affairs”, no. 4, vol. 88 (July/August 2009), s. 2-7. Wm. T. De Bary, Tu Weiming, eds., Confucianism and Human Rights, Columbia University Press, New York 1998. J. R. Bauer, D.A. Bell, eds, The East Asian Challenge for Human Rights, Cambridge University Press, Cambridge 1999. M. Blecher, China against the Tides: Restructuring through Revolution, Radicalism and Reform, Pinter, London 1997. G. Chan, Chinese Perspectives on International Relations, Macmillan, London 1999. J. Garner, The Rise of the Chinese Consumer: Theory and Evidence, john Wiley< London 2005. M. Goldman, R. MacFarquhar, eds, The Paradox of China’s Post-Mao Reforms, Harvard University Press, Cambridge, Mass. 1999. M.C. Goldstein, The Snow Lion and the Dragon: China, Tibet, and the Dalai Lama, California University Press, Berkeley 1997. D. Hale, L.H.Hale, China Takess off, „Foreign Affairs”, vol. 82, no. 6 (Nov. 2003), pp. 36-53. Baogang He, Yinjie Guo, Nationalism, National Identity and Democratization in China, Aashgate, Aldershot 2000. G.J. Ikenberry, The Rise of China and the Future of the West, “Foreign Affairs” vol. 87, nr 1 (Jan/Febr. 2008), str. 23-37 (i inne studia tego numeru poświęcone Chinom). E.S. Medeiros, M. T. Fravel, China’s New Diplomacy, “Foreign Affairs”vol. 82, no 6 (Nov. 2006), pp. 22-35. Ka-ho Mok, Social and Political Development in Post-Reform China, Macmillan, London 2000. G. Murray, China: The Next Superpower, China Library, Curzon, Richmond 1998. R. M. Myers, et al., eds, Making China Policy: Lessons from the Bush and Clinton Administration, Rowman, Lanham 2001. M. Oxenberg, E. Economy, eds, China Joins the World: Progress and Prospects, Council of Foreign Relations, New York 1999. Minxin Pei, From Reform to Revolution: The Demise of Communism in China and the Soviet Union, Harvard University Press, Cambridge, Mass. 1994. T. Saich, Governance and Politics of China, Palgrave, New York 2001. Chih-yu Shih, China’s Just World: The Morality of the Chinese Foreign Policy, L. Rienner, Boulder 1993. E. A. Winkler, Transition from Communism in China: Institutional and Comparative Analysis, L. Rienner, Boulder 1999. Yanrui Wu, China’s Consumer Revolution: The Emerging Patterns of Wealth and Expenditure, E. Elgar, Cheltenham 1999. H. Ye, I. Storey, The China Threat: Perceptions Myths and Reality, Routledge-Curzon, London 2002.