Wymogi edytorskie.
Transkrypt
Wymogi edytorskie.
Koło Naukowe Edytorów Uniwersytetu Jagiellońskiego ul. Gołębia 16 31-007 Kraków [email protected] Regulamin współpracy między Kołami Naukowymi a Sekcją Redakcyjną Koła Naukowego Edytorów UJ W razie jakichkolwiek pytań dotyczących wyznaczników prosimy o kontakt: Ewa Czernatowicz [email protected] Karolina Korbut [email protected] I. Przebieg i czas wykonania prac 1. Sekcja Redakcyjna Koła Naukowego Edytorów UJ przeprowadza adiustację i korektę językową, sprawdza pisownię nazwisk i terminów, wyszukuje błędy logiczne, poprawia przypisy i bibliografię według przyjętych konwencji. Podczas pracy posługuje się normami przyjętymi przez słowniki wydane przez PWN. 2. Sekcja Redakcyjna pracuje w trybie recenzji programu Microsoft Office. Prosimy o przesyłanie tekstów w formacie .doc lub .docx 3. Nad jednym numerem pisma pracuje 3–4 korektorów i lider grupy, który nadzoruje pracę korektorów, przesyła między nimi teksty oraz kontaktuje się ze zleceniodawcą. 4. Każdy przesłany do nas artykuł przechodzi przez dwie korekty, a na koniec jest rewizji lidera, który usuwa zbędne komentarze i podejmuje decyzje w sytuacjach spornych. Teksty są przesyłane za pomocą zablokowanego hasłem konta na serwerze dropbox. 5. Od momentu wysłania tekstów do lidera korekty do odesłania tekstów do zleceniodawcy mija 6–7 dni. Preferujemy wysłanie nam wszystkich tekstów jednocześnie, nie wysyłanie ich pojedynczo, kiedy przychodzą one od autorów. 6. Następnie prosimy, aby teksty z nasienionymi przez nas poprawkami zostały odesłane autorom. Ci, korzystając z trybu recenzji, akceptują lub odrzucają zmiany, a także ustosunkowują się do sugestii wpisanych przez nas w komentarzach. 7. Po korekcie autorskiej teksty powinny trafić ponownie do lidera Sekcji Redakcyjnej, który wraz z zespołem przeprowadza rewizję i sprawdza, czy w trakcie korekty autorskiej nie zostały naniesione dodatkowe błędy. Po tych działaniach tekst jest czysty pod względem językowym. Trwa to około 2–3 dni. 8. Wśród członków KNE UJ znajdują się osoby, które potrafią wykonać profesjonalny skład tekstu i przygotować publikację do druku. Zachęcamy do skorzystania z tej oferty, ponieważ wtedy Sekcja Redakcyjna może wykonać korektę składu w porozumieniu ze składaczem. Skład publikacji trwa około 7 dni, korekta składu 1–2 dni. 9. Jeżeli zleceniodawca decyduje się na przekazanie funkcji składacza komuś spoza KNE UJ, prosimy o kontakt mailowy do tej osoby w celu wykonania korekty składu przed wydrukiem publikacji. Tabela działań (w przypadku oddania pod nadzór Sekcji wszystkich etapów przygotowania do druku): co? kto? Zebranie tekstów i wysłanie do lidera Sekcji Redaktor pisma I i II korekta, rewizja Sekcja Redakcyjna Odesłanie tekstów redaktorowi Lider Sekcji Przesłanie tekstów autorom Redaktor pisma Korekta autorska i odesłanie tekstów do redaktora Autor ile czasu? 6–7 dni Zależne od redaktora, ok. 4 dni Ponowne zebranie Redaktor pisma tekstów i przesłanie do Sekcji Rewizja i stylowanie Sekcja Redakcyjna 2–3 dni Przesłanie ostylowanych plików do składacza Lider Sekcji Redakcyjnej Skład publikacji Składacz z Koła Naukowego Edytorów 6–7 dni Korekta składu na wydrukach Sekcja Redakcyjna 1–2 dni Kontakt z drukarnią, przesłanie pliku i specyfikacji do drukarni Zależne od redaktora II. Podstawowe informacje 1. W przypadku otrzymania pliku innego niż .doc lub .docx tekst jest kopiowany i odsyłany w jednym z wymienionych formatów. 2. Wszystkie dodatkowe elementy graficzne (zdjęcia, wykresy) powinny zostać wysłane jako załączniki. Jeżeli mają znaleźć się w konkretnym miejscu w tekście, oznaczamy to komentarzem. 3. Nie wyznaczamy wcięć akapitowych za pomocą tabulatora, nie korzystamy z twardego entera (Shift+Enter). Nie zostawiamy pustych akapitów. III. Sposób wykonywania korekt Sekcja Redakcyjna stosuje poniższe zasady i konwencje. W przypadku chęci np. stosowania przypisów harwardzkich prosimy o wcześniejsze przekazanie wyznaczników. 1. »» »» »» »» »» Bibliografia załącznikowa: stosujemy konwencję przecinkową; pozycje w bibliografii porządkujemy alfabetycznie; nie podajemy numerów stron; każdy opis bibliograficzny kończymy kropką (tak samo przypisy); wydawnictwo zwarte: Autor (nazwisko i inicjał imienia), Tytuł, Adres wydawniczy (miejsce i data wydania). Kłosińska K., Fantazmaty. Grabiński – Prus – Zapolska, Katowice 2004. Jeśli nie korzystamy z pierwszego wydania, po tytule dzieła podajemy jego numer – cyfrą arabską po skrócie „wyd.”: Fleszarowa-Muskat S., Papuga Pana Profesora, il. S. Eidrigevicius, Warszawa 1981. Mickiewicz A., Konrad Wallenrod, oprac. S. Chwin, wyd. 4 przejrz., Wrocław 1998. »» wydawnictwo zwarte wielotomowe: Autor, Tytuł, t. …, Adres wydawniczy. Numer tomu zawsze cyframi arabskimi. Dąbrowska M., Noce i dnie, t. 1–4, Warszawa 1972. »» jeden tom z wydawnictwa wielotomowego; tytuł tomu zapisujemy po przecinku: Autor, Tytuł, t. …, Tytuł tomu, Adres wydawniczy. Dąbrowska M., Noce i dnie, t. 4, Wiatr w oczy, Warszawa 1979. »» publikacje więcej niż trzech autorów, słowniki, encyklopedie: Tytuł, red. Inicjał imienia i nazwisko redaktora, Adres wydawniczy. Przekraczanie granic. O twórczości Tadeusza Różewicza, red. W. Browarny, J. Orska, A. Poprawa, Kraków 2007. »» artykułu z pracy zbiorowej: Autor artykułu, Tytuł artykułu, [w:] Tytuł pracy, red. Nazwisko redaktora, Adres wydawniczy. Januszkiewicz M., Różewicz-nihilista, [w:] Przekraczanie granic. O twórczości Tadeusza Różewicza, red. W. Browarny, J. Orska, A. Poprawa, Kraków 2007. »» seria wydawnicza: Autor, Tytuł, Adres wydawniczy (Seria). Bringhurst R., Elementarz stylu w typografii, wyd. 3, Kraków 2013. Jeśli istotne są nazwiska współautorów (np. ilustratora, tłumacza, redaktora, autora wstępu), zapisujemy je po tytule publikacji po konsekwentnie stosowanym skrócie (tłum., red., il., oprac.); inicjał imienia przed nazwiskiem: Twardowski K., Lekcyje Kupidynowe, Warszawa 1997 (Biblioteka Pisarzów Staropolskich, t. 3). »» artykuł z czasopisma: Autor, Tytuł artykułu, „Tytuł czasopisma” rocznik (rok), nr …. 6 B. Dąb-Kalinowska, Ikony i obrazy, Warszawa 2000, s. 16. 7 Taż, Nowosielski, „Przegląd Powszechny” 1986, nr 11, s. 258–262. 8 Taż, Ikony…, dz. cyt., s. 32. Mielcarz A., Pobożność i erotyka w poezji Kaspra Twardowskiego, „Prace Literackie. Acta Universitatis Wratislawientis” XVIII (1976), nr 374. Jeśli nie podano rocznika, zapis wygląda następująco: Autor, Tytuł artykułu, „Tytuł czasopisma” rok, nr …. »» przypisy źródłowe rozszerzone: „Cytat”. Adres bibliograficzny dzieła, z którego on pochodzi. Ratajczakowa D., Świat Fredrowskich jednoaktówek, „Pamiętnik Literacki” 1993, z. 1. »» artykuł ze strony internetowej: Autor, Tytuł artykułu, [online] link [dostęp: DD.MM.RRRR]. O’Donovan D., Shipman’s Guide: Early Card-Packs and the Arcana, [online] http://www.wopc.co.uk/assets/files/shipman.pdf [dostęp: 14.04.2014]. 2. Przypisy: »» stosujemy przypisy europejskie: Autor (inicjał imienia i nazwisko), Tytuł, Adres wydawniczy, numery stron (niezależnie od tego, czy podajemy numer jednej strony, czy zakres, używamy skrótu „s.”): 1 K. Kłosińska, Fantazmaty. Grabiński – Prus – Zapolska, Katowice 2004, s. 14. 2 E. Krzyńska-Nawrocka, Ciemne terytoria. Człowiek i świat w prozie Stefana Grabińskiego, Kraków 2012, s. 72. »» używamy skrótów polskich: dz. cyt., tamże, tenże, taż, ciż itd. 3 K. Kłosińska, dz. cyt., s. 25. 4 Taż, Powieści o „wieku nerwowym”, Katowice 1988, s. 135. 5 Tamże, s. 75. »» w przypadku cytowania dwóch lub więcej dzieł tego samego autora podajemy pierwsze słowa tytułu – jeśli tytuły są podobne, podajemy liczbę słów potrzebną do rozpoznania źródła: 9 „Ziemia jest niewzruszona: żywi czy zdechli, tak czy owak, musimy się kręcić”. M. Hłasko, Pierwszy krok w chmurach, oprac. J. Pyszny, wyd. 2 przejrz., Wrocław 2007 (BN I 295), s. 418–419. »» przypisy wskazujące dzieła o podobnej tematyce wprowadzamy skrótem „Zob. także w:”, „Por.”; wskazujące na miejsca, w których myśl zostaje rozwinięta: „Zob. szerzej w:”; »» cytowanie pośrednie: „Cyt. za:”. 3. »» »» »» Cytowanie cytaty do 160 znaków ujmujemy w cudzysłów; jeśli cytat jest dłuższy i zapisano go w ten sposób, zmieniamy na blokowy; cytat w cytacie wyróżniamy cudzysłowem niemieckim (» «). Korzystamy z funkcji Wstaw - Symbol, nie z podwojonego znaku na klawiaturze; »» w przypadku cytatu w cudzysłowie przypis stosujemy po znaku cudzysłowu zamykającego, przed znakiem interpunkcyjnym; »» w przypadku cytatu blokowego znak przypisu wstawiamy przed kropką kończącą cytat. 4. Nazwiska: »» wszystkie nazwiska odmieniamy (tylko przypomnienie, bo niektórzy upierają się, że to niekonieczne); »» dwóch inicjałów imion nie rozdzielamy spacją: L.M. Montgomery, nie L. M. Mont gomery; »» podwójne nazwiska łączymy dywizem (łącznik, krótka kreska) bez spacji: Podraza-Kwiatkowska; »» w tekście głównym przy pierwszym wystąpieniu nazwiska powinno pojawić się też imię. 5. Skróty: »» nie rozwijamy skrótów takich jak: np., m.in. (bez spacji!), tj., tzn., tzw., itd., itp., przyp. (przypis, to w przypisach); »» nie rozwijamy tytułów naukowych i stopni wojskowych; »» używamy całych słów: rok, wiek, połowa, ulica, według. 6. Liczebniki: »» stosujemy zapis słowny liczebników; »» wyjątek stanowią sytuacje, kiedy podajemy dane statystyczne lub duże wartości, których zapis słowny wpłynąłby negatywnia na odbiór tekstu; »» w przedziałach liczbowych zawsze stosujemy półpauzę bez spacji (1983– 2014, nie 1983 – 2014). 7. Daty: »» nazwę miesiąca zawsze zapisujemy słownie, pamiętając o formie dopełniacza; »» dokładne godziny zapisujemy z dwukropkiem »» (np. 21:35, nie 21.35 lub 2135). 8. Inne: »» opuszczenia w tekście zaznaczamy wielokropkiem w nawiasie kwadratowym […], znaku tego nie kursywujemy; »» słowa obcojęzyczne zaznaczamy kursywą; »» słowa slangowe, nietypowe, charakterystyczne dla stylu autora zapisujemy w cudzysłowie (np. „dansy”, „tuskowanie”). Przesłanie tekstów do Sekcji Redakcyjnej jest potwierdzeniem warunków zawartych w tym pliku.