Andrzej DUDEK-DÜRER - WRO 2011

WRO 2011 Reader
14 Media Art Biennale
WRO 2011 ALTERNATIVE NOW
wro2011.wrocenter.pl
Andrzej DUDEK-DÜRER
ALTERNATYWA - SZTUKA PRZEKRACZANIA
Alternatywa jako inna forma działania, nietypowy sposób wypowiedzi,
niekonwencjonalna możliwość autorealizacji. Twórczość przekraczająca
standardy i utarte schematy myślowe, ujawniając się w sztuce w określonym
miejscu i czasie, może spotykać się z dezakceptacją i odrzuceniem. W
konkretnym środowisku artystycznym może zostać skazana na niebyt, ale może
poszukiwać alternatywnego miejsca, alternatywnej przestrzeni, by, ujawniając
się w nieoczekiwany sposób, pozwolić na przekroczenie ocen, konwencji,
instytucji.
W końcu lat 60. i na początku 70. XX wieku moja strategia działania
twórczego spotykała się ze sceptycyzmem i odrzuceniem krytyków, szefów
galerii, a także kolegów artystów. Postawa integrująca wiele sposobów ekspresji,
różne media, wprowadzająca synkretyzm w sferze duchowej, była trudna do
akceptacji i prezentacji. Sztuka Butów – Sztuka Spodni – Sztuka Andrzeja
DUDKA-DÜRERA – Żywa Rzeźba w Miejscach w Których się Pojawiam… ukazały
mój inny sposób myślenia i działania w sztuce. Poszukiwanie, badanie i
analizowanie tożsamości to zagadnienie w mojej twórczości wynikłe ze
świadomości reinkarnacji, związków z Albrechtem Dürerem oraz
świadomościami, które pojawiły się później… W roku 1969 ginie w wypadku mój
ojciec. To tragiczne, trudne i traumatyczne doświadczenie ujawnia świadomość
reinkarnacji Albrechta Dürera. Andrzej DUDEK-DÜRER jest rodzajem spoiwa,
punktem odniesienia do przeszłości i przyszłości. Jest symbolicznym punktem TU
i TERAZ… Przenikanie się siedmiu świadomości jest rodzajem metafizycznej
energii dającej szczególny potencjał do życia, działania, kreacji. Będąc na etapie
poszukiwania, odkrywania, odnajdowania Andrzej DUDEK-DÜRER tworzy w
obszarze performansu poprzez bardzo zróżnicowane media…
Idea Andrzeja DUDKA-DÜRERA jako Żywej Rzeźby, idea Sztuki Butów i
Sztuki Spodni wyrosły z negacji wartości materialnych. Koncepcja tego
performansu początkowo wynikała z potrzeby manifestowania postawy
antykonsumpcyjnej. Od tego czasu buty są pokazywane w wielu miejscach
świata. Ciągle używane, z uwagi na upływ czasu poddawane także koniecznym
rekonstrukcjom, ulegały nieustannej transformacji. Stały się symbolem, który
nabrał dalszych znaczeń.
Wielu krytyków patrzy na twórczość materialistycznie – jest obiekt, jest
obraz, jest kompozycja muzyczna której można wysłuchać. Zapominają o tym,
że esencją sztuki jest pewien rodzaj tajemnicy i energii metafizycznej, które
trudno do końca zwerbalizować... Istnieje niezwykła energia powodująca, że
pewne działania artystyczne nabierają charakteru szczególnego doświadczenia, a
inne – mimo pozoru identyczności – nie...
Dla mnie istotne jest to, co się rozgrywa we mnie samym, czyli
transformacja świadomości z przeszłości poprzez teraźniejszość wpływająca na
przyszłość, rozwój artystyczny i przekraczanie swoich niedoskonałości. Moja
filozofia skupienia się na performansie to skupienie na wartościach duchowych,
ideach – a nie produktach. Performans jest jedną z niewielu aktywności
efemerycznych. Wybrałem Proces, Kreację, Komunikację, jednak początkowo ta
postawa, że artysta traktuje Życie jako sztukę, a siebie jako żywą rzeźbę, była
trudna do akceptacji. Stąd pewien rodzaj izolacji jaką wybrałem i prowadziłem
do 1978 roku był moją reakcją na tę dezakceptację. Izolacja aktywizowała
dalsze moje niekonwencjonalne działania: podróże metafizyczno-telepatyczne,
sztukę poczty, inne sytuacje i formy aktywności pozagaleryjnej…
Sztuka jest formą komunikacji. Z tej perspektywy każdy człowiek jest
potencjalnie odbiorcą mojej twórczości. Istnieje jednak wiele poziomów
komunikacji, Andrzej DUDEK-DÜRER jako żywa rzeźba – to poziom bardzo
szeroki, sytuacje wynikające z tej relacji mają często zaskakujące wątki.
Człowiek niespodzianie obcujący z tą formą mojej ekspresji może dopiero po
wielu latach uzmysłowić ją sobie w kontekście sztuki. Natomiast działania w
„miejscach sztuki” odnoszą się do innego odbiorcy, często bardziej świadomego,
mającego świadomość wielu innych realizacji i wielowątkowości mojej
twórczości. Jeszcze innym poziomem jest funkcjonowanie poprzez media: prasę,
radio, telewizję, internet, płyty, kasety... Tutaj nakłada się wiele kolejnych
wątków i zróżnicowanie odbiorców.
Ludzie cały czas wysyłają lub odbierają różnorodne komunikaty; silne lub
słabe, rozpoznawalne lub nie. Język werbalny jest tylko jednym ze sposobów
komunikowania się. Innym jest muzyka, sztuka... Sfera komunikacji
metafizyczno-telepatycznej jest istotnym obszarem takiej sieci. Te projekty to
jedna z dróg moich poszukiwań, od działań bardzo indywidualnych poprzez
zdarzenia zbiorowe, które ujawniały niekonwencjonalne sposoby komunikacji i
kreacji z udziałem twórców na całym świecie. W rocznicę urodzin Albrechta
Dürera, 21 maja 1981 roku, zrealizowałem jeden z projektów metafizycznotelepatycznych: zaprosiłem 10 artystów z całego świata, kreując z nimi
performans. Byliśmy wspólnie w telepatycznej sieci komunikacji, choć
rozproszeni fizycznie: ja we Wrocławiu, inni w USA, Wielkiej Brytanii, Japonii i
wielu innych krajach.
W trakcie moich prezentacji, performansów, instalacji, wystaw staram się
oddziaływać na widza różnymi bodźcami. W moich działaniach pojawiają się
zapachy, dźwięki i telepatyczne formy komunikacji. Wprowadzają one odbiorców
w szczególny stan, w którym człowiek jest w stanie odbierać, generować lub
przekazywać szczególne energie.
W latach 70. XX wieku, w czasie pewnej
mojej izolacji, realizowałem szereg podróży o charakterze metafizycznym.
Podróże odbywane w trakcie MEDYTACJI budziły wtedy duży dystans, jednak
były dla mnie bardzo znaczące i przygotowywały do wyjścia z izolacji, na które
zdecydowałem się w 1979 roku.
Istotnym alternatywnym sposobem komunikacji była w tym czasie Sztuka
Poczty. Wyprzedzała ona, tak w realny, jak i symboliczny sposób, sieć
internetową, tworząc wspólnotę artystycznej komunikacji na całym świecie.
Przygotowała też grunt do realizacji kolejnej idei, która zaczęła się dla mnie
urzeczywistniać w 1979 roku, kiedy sformułowałem ideę SZTUKI PODRÓŻY.
Odbywane początkowo na terenie kraju, później w Europie i na całym świecie,
podróże stały się moim METAFIZYCZNYM sposobem rysowania. Niematerialne
linie, tworzone przez ślady spotkań z ludźmi, ślady moich realizacji, ENERGIE
METAFIZYCZNE, TELEPATYCZNE, które w ich trakcie zostały zaktywizowane,
starałem się oddać w pracach graficznych, rysunkowych, ujawniać w
performansach i wizualizować w działaniach multimedialnych.
Podróże miały i mają wiele wątków i wiele poziomów związanych z
różnymi praktykami. Kontekst podróży wpływał na realizację performansu
Sztuka Chleba – Sztuka Pizzy – Sztuka Jedzenia, kontynuowanego od 1971 roku
w różnych miejscach świata i w rożnych tradycjach: europejskich, azjatyckich,
środkowoamerykańskich.
Integracją różnych obszarów doświadczeń jest dla mnie performans i
działania multimedialne, gdzie mogę się niejako wyżyć przy pomocy
różnorodnych środków: dźwiękowych, wizualnych, metafizycznych,
telepatycznych oraz poprzez jeszcze inne, zupełnie niekonwencjonalne, które
wbrew pozorom w praktyce artystycznej odgrywają przecież ważną rolę.
Na tak zwanym rynku sztuki istnieją artyści, którzy czerpią wzorce z cenionych
dzieł wielkich twórców, a mimo wszystko ich prace nie nabierają porównywalnej
jakości i wartości artystycznej. Wydaje mi się, że to ma istotny związek z
indywidualnością, z postawą, z działaniem artysty, który – w moim odczuciu –
jest w jakimś sensie elementem komunikacji z Absolutem. Kontakt, jeśli jest
rzeczywiście głęboki i autentyczny – a wiec wolny od panujących duchowych
mód i narzuconych konwencji – zyskuje siłę, którą daje relacja z
Transcendencją.Uprawianie jogi i medytacji ma też dla mnie istotny związek z
samopoczuciem, z moją formą psychofizyczną. Jeśli od 1969 roku mam niejako
cały czas podobną strukturę fizykochemiczną, to jest to pewien materialny
dowód na to, że idąc ścieżką określonych wskazań i przestrzegając pewnych
zasad związanych z odżywianiem, oddychaniem, ruchem, z myśleniem
pozytywnym i higieną jestem reprezentantem określonej energii. Wydaje mi się,
że ciało człowieka wyraża bardzo wiele z jego duchowości, nie tylko stylu życia.
Rodząc się człowiek otrzymuje pewien potencjał. Później ten dar albo
sponiewiera, albo go uszanuje.
Umartwienie i eliminowanie jakości, które są dla wielu ważne, daje mi
poczucie bycia w drodze. Nie jest to droga do materialnego posiadania.
Moja twórczość i życie to manifestacja kreatywnej postawy;
doświadczenie reinkarnacji, skupienie energii, które pozwoliło rozwinąć moją
świadomość – że jestem, żyję i pracuję… i że przede mną jest jeszcze wiele
obszarów duchowych.
Wybrane myśli… w kontekście Alternatywy – Andrzej DUDEK-DÜRER 1969-2011
w marcu 2011
... SZTUKA jest dla mnie SPOSOBEM NA ŻYCIE, M0ŻLIWOŚCIĄ ... SZCZEGÓLNĄ
MOŻLIWOŚCIĄ AUTOREALIZACJI ... MOŻLIWOŚCIĄ KREACJI,
KOMUNIKACJI i WSPÓŁREALIZACJI ... SPOSOBEM
TRANSFORMACJI I TRANSKOMUNIKACJI ... CZASEM,
TRWANIEM, MUZYKĄ. METAFIZYKĄ. TELEPATIĄ ...
Moje ŻYCIE JEST SZTUKĄ ...Mediami mojej sztuki są GRAFIKA, RYSUNEK,
FOTOGRAFIA, MALARSTWO RZEŹBA. WIDEO, MUZYKA, MOJA DUSZA, MOJE
CIAŁO, MOJE RĘCE ... ZIEMIA, ŚWIAT, KOSMOS ...
Interesuję się procesem SZTUKI ... WIERZĘ W REINKARNACJĘ, JESTEM
WCIELENIEM ALBRECHTA DÜRERA ... moje życie, ewolucja
moich reinkarnacji jest transcendentalnym procesem... ...
produkt w mojej sztuce, w konwencjonalnym pojęciu
malarstwa, grafiki, rzeźby ... to tylko dokumentacja, zapis
procesów realizacji ...
DZIAŁANIE, AKTYWNOŚĆ, PROCES SZTUKI - TO PRODUKT SZTUKI, gdyby go
porównywać do konwencjonalnego tworu sztuki ...
PROCES SZTUKI, AKTYWNOŚĆ, DZIAŁANIE - TO CEL I SENS SAM W SOBIE ...
WYTWORY, PRODUKTY, ARTYKUŁY SZTUKI - TO tylko PRODUKTY UBOCZNE ...
oczywiście ładniejsze lub brzydsze, większe lub mniejsze,
dające się sprzedawać lub nie ... będące, bywające,
przemijające ...
fragmenty 1969-1985
Andrzej Dudek-Dürer - performer, artysta sztuki mediów, kompozytor i muzyk.
Wierzy w reinkarnację, jest wcieleniem Albrechta DÜRERA. Zajmuje się
fotografią, performansem, muzyką, instalacją, wideo, grafiką, malarstwem,
rzeźbą, environment, budową instrumentów metafizycznych, działalnością
metafizyczno-telepatyczną, antypoezją oraz innymi formami wypowiedzi.
Prezentował swoją twórczość i prowadził wykłady m.in. w The Art Institute w
Chicago, Academy of Art College w San Francisco, Conservatorio National de
Musica w Mexico City, School of Art Otago Polytechnic w Dunedin – Nowa
Zelandia, The City Art Institute w Sydney, University of California, Berkeley;
Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, ASP w Gdańsku. Stypendysta
Ministerstwa Kultury w 2002.
Jego prace i dokumentacje licznych działań znajdują się w zbiorach prywatnych i
publicznych, w tym m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum
Narodowym we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Kolekcji Dolnośląskiej
Zachęty, Centrum Sztuki WRO, Centro de Arte Actual w Barcelonie, Stedelijk
Museumw Amsterdamie, Museum of Modern Art w Nowym Yorku, Tate Gallery w
Londynie, City Art Institute Library w Sydney, The School of the Art Institute of
Chicago. Uczestniczył w wielu wystawach i wydarzeniach artystycznych na całym
świecie. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.