DZIEŃ POWSZEDNI - MSZA Z 2. NIEDZIELI PO WIELKANOCY

12 kwietnia 2016r.
DZIEŃ POWSZEDNI
- MSZA Z 2. NIEDZIELI PO WIELKANOCY
Feria Tertia infra Hebdomadam II post Octavam Paschae – IV Classis
12 kwietnia 2016r. [ kolor szat białe ] Wtorek – Dzień powszedni ( 4. kl.) Msza z 2. niedzieli
po Wielkanocy, Gloria, bez Credo, prefacja wielkanocna.
Albo: [Biała] Msza wotywna o Aniołach – Gloria, bez Credo, prefacja wielkanocna.
Na Jezusa jako Dobrego Pasterza można spojrzeć klasycznie. Przez pryzmat urokliwego
obrazka. Jezus - Dobry Pasterz - trzyma owieczkę, przytulając ją do serca lub przewieszając przez
szyję. Gdy jednak uważnie i sercem wsłuchujemy się w Ewangelię o Dobrym Pasterzu, uderza coś
innego. Miłość Dobrego Pasterza to przede wszystkim stanięcie przed stadem owiec, aby je
ochronić przed wilkami. To zastępstwo - pozwolenie, by wilki rzucające się na owce zatrzymały się
na Pasterzu i rozszarpały Go. Dobry Pasterz daje życie za owce. Dobry Pasterz daje swoje życie, bo
żyje w komunii miłości z owcami. Zna je tak, jak sam jest poznany przez Ojca. Poznanie Boga jest
stwarzające i wskrzeszające. Dobry Pasterz poznany przez Ojca ma moc odzyskać życie. Owce
poznane przez Niego, czyli te, z którymi się zjednoczył, nabył je swoją krwią, mają moc odzyskać
swoje życie dzięki Niemu. Z kolei, gdy my poprzez kontemplację poznajemy Jezusa jako Dobrego
Pasterza, „gdy ujrzymy Go takim, jakim jest", stajemy się do Niego podobni. Pasterz oddał życie,
aby żyć w nas i poprzez nas. On otrzymał nakaz, aby oddać swoje życie i nam daje nakaz, abyśmy
potrafili oddać swoje życie za braci. Powołanie do bycia pasterzem nie jest zarezerwowane dla
biskupów i kapłanów. Kapłanem według Serca Bożego staje się każdy z nas na tyle, na ile w
posłuszeństwie Duchowi Świętemu składa ofiarę ze swego życia. Tylko przez poznanie kontemplację Dobrego Pasterza - mam moc oddać swoje życie, czyli mam chęci i siłę do
przekroczenia egocentrycznej troski o siebie i o swoje. I co równie ważne, przez więź z Dobrym
Pasterzem wiem, jak to życie oddać w konkrecie. Znam przecież Jego głos i daję Mu się prowadzić.
Pasterska posługa nie sprowadza się jednak do oddania życia. Oddanie życia jest środkiem do
tego, aby ocalać innych i rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno. To posługa jednania ludzi z
Bogiem staje się naszą życiową troską i znakiem, że prawdziwie do Dobrego Pasterza należymy.
O powołaniu do ocalania innych przypomniała nam Maryja w Fatimie. Pokazała piekło i ze
smutkiem powiedziała: „Módlcie się, módlcie się wiele, czyńcie ofiary za grzeszników, bo wiele
dusz idzie na wieczne potępienie dlatego, że nie ma nikogo, kto by się za nie ofiarował i modlił".
4klasy
Szaty białe
INTROITUS:
Ps32,5-6
Pełna jest ziemia łaskawości Pana, Misericórdia Dómini plena est terra,
alleluja, przez słowo Pana stały się allelúia: verbo Dómini coeli firmáti
niebiosa, alleluja, alleluja.
sunt, allelúia, allelúia.
Ps32,1
Ps. Sprawiedliwi, weselcie się w Panu, Exsultáte, iusti, in Dómino: rectos
prawym przystoi Go chwalić. V. Chwała decet collaudátio. V. Glória Patri.
Ojcu.
ORATIO:
Boże, któryś przez uniżenie się Syna Deus, qui in Filii tui humilitate
Twojego podźwignął upadły świat, napełnij iacéntem mundum erexísti: fidelibus
wiernych Twoich nieustannym weselem, tuis perpétuam concéde lætítiam; ut,
aby ci, których wybawiłeś od wiecznej quos perpétuæ mortis eripuísti
śmierci, dostąpili wiekuistego szczęścia. casibus,
gaudiis
fácias
perfrui
Przez tegoż.
sempitérnis. Per eundem.
LECTIO:
1 P 2,21-25
Najmilsi: Chrystus cierpiał zostawiając Caríssimi: Christus passus est pro
wam przykład, abyście wstępowali w ślady nobis, vobis relínquens exémplum, ut
Jego. A On grzechu się nie dopuścił ani też sequámini vestígia eius. Qui peccátum
zdrada nie powstała w ustach Jego. Gdy non fecit, nec invéntus est dolus in ore
Mu złorzeczono nie złorzeczył, gdy cierpiał, eius: qui cum male dicerétur, non
nie wygrażał się, ale poddawał się maledicébat: cum paterétur, non
sądzącemu niesprawiedliwie. On sam w comminabátur:
tradébat
autem
ciele swoim zaniósł grzechy nasze na krzyż,
abyśmy umarłszy dla grzechów, żyli dla
sprawiedliwości, gdyż przez mękę Jego
zostaliście uleczeni. Byliście bowiem jako
owce błądzące, ale teraz powróciliście do
pasterza i biskupa dusz waszych.
GRADUALE:
Alleluja, alleluja. Poznali uczniowie Pana
Jezusa przy łamaniu chleba. Alleluja. Jam
jest Pasterz dobry. Znam owce swoje i
znają mnie moje. Alleluja.
iudicánti se iniúste: qui peccáta
nostra ipse pértulit in córpore suo
super lignum: ut, peccátis mórtui,
iustítiæ vivámus: cuius livóre sanáti
estis. Erátis enim sicut oves errántes,
sed convérsi estis nunc ad pastórem et
epíscopum animárum vestrárum.
Allelúia,
alleluia
Łk24,35
Cognovérunt
discípuli
Dóminum
Iesum in fractióne panis. Allelúia
J10,14 Ego sum pastor bonus: et
cognósco oves meas, et cognóscunt me
meæ. Allelúia
J 10,11-16
In illo témpore: Dixit Iesus pharisaeis:
Ego sum pastor bonus. Bonus pastor
ánimam suam dat pro óvibus suis.
Mercennárius autem et qui non est
pastor, cuius non sunt oves própriæ,
videt lupum veniéntem, et dimíttit
oves et fugit: et lupus rapit et
dispérgit oves: mercennárius autem
fugit, quia mercennárius est et non
pértinet ad eum de óvibus. Ego sum
pastor bonus: et cognósco meas et
cognóscunt me meæ. Sicut novit me
Pater, et ego agnósco Patrem, et
ánimam meam pono pro óvibus meis.
Et alias oves hábeo, quæ non sunt ex
hoc ovili: et illas opórtet me addúcere,
et vocem meam áudient, et fiet unum
ovíle et unus pastor.
OFFERTORIUM:
Ps 62,2.5
Boże, moim jesteś Bogiem, pilnie Ciebie Deus, Deus meus, ad te de luce vígilo:
szukam; i w imię Twoje będę wznosił me et in nómine tuo levábo manus meas,
ręce, alleluja.
allelúia.
SECRETA:
Panie, niech święta ofiara zawsze Benedictiónem
nobis,
Dómine,
sprowadza
na
nas
zbawienne cónferat salutárem sacra semper
błogosławieństwo,
i
swoją
mocą oblátio: ut, quod agit mystério, virtúte
urzeczywistnia to, co się dokonuje w perfíciat. Per Dominum.
tajemnicy ołtarza. Przez Pana.
PRAEFATIO PASCHALIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne Vere dignum et iustum est, æquum et
i zbawienne, abyśmy Ciebie, Panie, zawsze, salutáre: Te quidem, Dómine, omni
a zwłaszcza w tym dniu uroczyściej sławili, témpore, sed in hac potíssimum die
gdy jako nasza Pascha został ofiarowany gloriósius prædicáre, cum Pascha
Chrystus. On bowiem jest prawdziwym nostrum immolátus est Christus. Ipse
Barankiem, który zgładził grzechy świata; enim verus est Agnus, qui ábstulit
On umierając zniweczył naszą śmierć i peccáta mundi. Qui mortem nostram
EVANGELIUM:
Onego czasu: Rzekł Jezus do faryzeuszów:
«Jam jest pasterz dobry. Dobry pasterz
życie swoje daje za owce swoje. Lecz
najemnik i ten, kto nie jest pasterzem, do
którego nie należą owce, na widok
zbliżającego się wilka porzuca owce i
ucieka, a wilk porywa i rozprasza owce.
Najemnik zaś ucieka, bo jest najemnikiem
i
nie
troszczy
się
o
owce.
Jam jest pasterz dobry; znam swoje i one
mnie znają; jako mnie zna Ojciec, a ja
znam Ojca. I życie swoje oddaję za owce
moje. I inne owce mam, które nie są z tej
owczarni. I te muszę przyprowadzić i
słuchać będą głosu mego, i stanie się jedna
owczarnia i jeden pasterz».
zmartwychwstając przywrócił nam życie.
Przeto z Aniołami i Archaniołami, z
Tronami i Państwami oraz ze wszystkimi
hufcami wojska niebieskiego śpiewamy
hymn ku Twej chwale, wołając bez końca:
moriéndo
destrúxit
et
vitam
resurgéndo reparávit. Et ídeo cum
Angelis et Archángelis, cum Thronis et
Dominatiónibus cumque omni milítia
coeléstis exércitus hymnum glóriæ
tuæ cánimus, sine fine dicéntes:
J10,14
COMMUNIO:.
Włóż rękę twoją i rozpoznaj miejsce Ego sum pastor bonus, allelúia: et
gwoździ, alleluja i nie bądź niewiernym cognósco oves meas, et cognóscunt me
lecz wierzącym, alleluja, alleluja.
meæ, allelúia, allelúia.
POSTCOMMUNIO:
Prosimy Cię wszechmogący Boże, spraw, Præsta nobis, quaesumus, omnípotens
abyśmy otrzymawszy Twoją życiodajną Deus: ut, vivificatiónis tuæ grátiam
łaskę, zawsze szczycili się z Twojego daru. consequéntes, in tuo semper múnere
Przez Pana.
gloriémur.
Per Dominum
BIBLIA PAULISTÓW:
LECTIO:
1 P 2,21-25
Najmilsi: Do tego bowiem zostaliście powołani! Chrystus również za was cierpiał i
zostawił wam przykład, abyście szli Jego śladami. On nie popełnił grzechu ani na Jego
ustach nie było fałszu. Gdy Go znieważano, nie odpłacał zniewagami. Gdy cierpiał, nie
odgrażał się, ale oddał sprawę w ręce sprawiedliwego Sędziego. W swoim ciele poniósł
nasze grzechy na drzewo krzyża, abyśmy zerwali z grzechem i żyli sprawiedliwie.
Zostaliście bowiem uzdrowieni przez Jego rany! Byliście jak zbłąkane owce, ale
nawróciliście się do waszego pasterza i stróża waszych dusz.
EVANGELIUM:
J 10,11-16
Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz poświęca swoje życie za owce. Najemnik zaś,
i ten który nie jest pasterzem ani właścicielem owiec, gdy zobaczy zbliżającego się wilka,
opuszcza je i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Jest bowiem najemnikiem i nie
troszczy się o owce. Ja jestem dobrym pasterzem. Znam moje owce i one Mnie znają,
podobnie jak Mnie zna Ojciec i jak Ja znam Ojca. Poświęcam też swoje życie za owce.
Posiadam jeszcze inne owce, które wprawdzie nie są z tej zagrody, lecz trzeba, abym je
przyprowadził. Pójdą one za moim głosem i tak powstanie jedna trzoda z jednym
pasterzem.
Z komentarza św. Tomasza z Akwinu, prezbitera, do Ewangelii św. Jana
(Cap. X, lect. III, I-II; ed. Marietti, Roma 1952, nn. 1397-1399, pp. 261)
Jezus powiedział: "Ja jestem dobrym pasterzem". Chrystusowi oczywiście przysługuje to,
aby był pasterzem. Jak bowiem pasterz prowadzi i karmi trzodę, tak Chrystus żywi wiernych
duchowym pokarmem, a także swoimi Ciałem i Krwią. Lecz w odróżnieniu od złego pasterza i
złodzieja, dodaje: "dobrym". Jest on dobry, ponieważ wypełnia obowiązki pasterza, tak jak dobrym
żołnierzem nazywa się tego, kto wypełnia obowiązki żołnierza. Ale ponieważ Chrystus powiedział
wyżej, że pasterz wchodzi przez bramę i że On sam jest bramą, a tutaj mówi, że On sam jest
pasterzem, stąd więc wynika, że sam wchodzi przez siebie samego. I rzeczywiście wchodzi przez
siebie, gdyż objawia siebie samego i przez siebie poznaje Ojca. My zaś wchodzimy przez Niego,
ponieważ przez Niego dostępujemy szczęścia. Ale zauważ, że nikt inny nie jest bramą, tylko On
sam, ponieważ nikt inny nie jest prawdziwym światłem, jedynie uczestniczy w świetle. "Nie był on
światłością" - mowa o Janie Chrzcicielu - "lecz posłanym, aby zaświadczyć o światłości". O
Chrystusie zaś powiedziano: "Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka".
Dlatego nikt nie może powiedzieć o sobie, że jest bramą: Chrystus zastrzegł to wyłącznie dla siebie.
Innym swoim członkom udzielił natomiast uczestnictwa w funkcji pasterskiej, ponieważ i Piotr, i
inni apostołowie byli pasterzami, oraz wszyscy dobrzy biskupi. "Dam wam pasterzy według mego
serca". Chociaż przełożeni Kościoła, którzy są jego synami, wszyscy powinni być pasterzami, jak
mówi święty Augustyn, jednak Chrystus mówi tu w liczbie pojedynczej: "Ja jestem dobrym
pasterzem", aby ukazać moc miłości. Nikt bowiem nie jest dobrym pasterzem, jeżeli przez miłość
nie stanie się jedno z Chrystusem i członkiem prawdziwego Pasterza. Obowiązkiem dobrego
pasterza jest miłość, dlatego mówi: "Dobry pasterz daje życie swoje za owce". Trzeba bowiem
wiedzieć, że istnieje różnica między dobrym a złym pasterzem: dobry pasterz ma na celu dobro
trzody, a zły dobro własne. O tej różnicy wspomina prorok: "Biada pasterzom, którzy sami siebie
pasą! Czyż pasterze nie powinni paść owiec?" Ten więc, kto korzysta z trzody tylko po to, by paść
siebie samego, nie jest dobrym pasterzem. Natomiast dobry pasterz ponosi wiele trudu, nawet w
sensie cielesnym, ze względu na trzodę, o której dobro zabiega. Dlatego mówi: "Dniem trawił mnie
upał, a nocą chłód". Ale ponieważ duchowe zbawienie trzody ma większą wagę niż cielesne życie
pasterza, dlatego gdy zbawieniu trzody zagraża niebezpieczeństwo, każdy duchowy pasterz
powinien oddać swoje cielesne życie dla zbawienia trzody. Właśnie o tym mówi Pan: "Dobry
pasterz daje życie swoje", to jest życie cielesne, "za swoje owce", ze względu na swoją władzę i
miłość. Wymaga się bowiem jednego i drugiego: by miał nad nimi władzę i by ich kochał. Jedno
bez drugiego nie wystarczy. Chrystus zostawił nam przykład tej nauki: "Jeżeli Chrystus oddał za
nas swoje życie, to i my winniśmy oddać życie za braci".