trzecia kultura.key

Trzecia kultura
C.P.Snow, The Two Cultures and the Scientific, 1959, 1964
trzecia kultura: wyraz dialogu pomiędzy humanistyką i nauką
John Brockman, Trzecia kultura, Warszawa 1996
"to uczeni, myśliciele i badacze świata empirycznego, którzy dzięki swym
pracom i pisarstwu przejmują rolę tradycyjnej elity intelektualnej"
cyberkultura
cyberkultura
syntopia sztuki, nauki i technologii
cyberkultura: pozytywny rodzaj anarchii
P.Zawojski, 2010
J.Lanier
H.Rheingold, Virtual Community: Homesteading on the Electronic Frontier, 1993
Electronic Frontier Foundation, 1990
John Perry Barlow, A Declaration of the Independence of Cyberspace, 1996
?
cel: stworzyć ludzką wspólnotę, która połączy sąsiadów
w Globalnych Suburbiach
pionierzy
ludzie i instytucje
cyberkultura
syntopia
?
syntopia to zespolenie, połączenie różnych przestrzeni – fizycznych
i mentalnych. W syntopii każde miejsce, każdy element, każdy
moduł zachowuje własną tożsamość – ale jest połączony z innymi,
tym samym chroni to przed chorobą, na jaką cierpi najwidoczniej
każdy człowiek, którą można nazwać monoprzyczynowością,
niekontrolowanym pociągiem do wyjaśnienia wszystkiego lub
planowania wszystkiego oparciu o jedną przyczynę albo jedną
zasadę.
E.Pöppel, 2002
cyberkultura
cloud intelligence
cloud computing
cloud activism
cechy nowej epoki: kooperacja , kolaboracja , współdziałanie, współtworzenie
idee: open source, copyleft, free software
„moje ciało jest w planetarnym roamingu, a mój umysł jest zakotwiczony
w barlow@eff.org, gdzie ludzie mogą mnie znaleźć w każdej chwili”
J.P.Barlow
cyberkultura
1. relacje kultury i technologii wywiedzione z historii
cybernetyki i problemów systemów informacyjnych;
maszyny––zwierzęta––ludzie
N.Wiener [zarówno cyfrowe jak analogowe]
koncepty
2. pojęcie służące do zdefiniowania określonego
dyskursu teoretycznego dotyczącego powstawania
paradygmatu technokulturowego, zdominowanego
przez aparaty medialne, niekoniecznie cyfrowe
cyberkultura
df
➞
sposób myślenia o tym, jak ludzie i technologie cyfrowe
oddziałują wzajemnie na siebie, jak żyjemy z nimi razem.
D.Silver, 2006
cyberkultura
genealogia
1. „The Reality Club”, New York, 1981, [od 1997 „Edge”, J.Brockman]
2. „The Edge Fondation”, 1998, „Digerati” 1996
3.
4.
5.
6.
7.
„Światowe Centrum Pytań”, James Lee Byars
koncepcja „społeczeństwa sieci” M.Castels
„Powłoka kultury” Derrick de Kerckhove, 1996
„Le deuxième deluge” Pierre Lévy, 1997
Alice Mary Hilton: pierwsze użycie terminu 1964
cyberkultura
df
➞
specyficzny zestaw praktyk odnoszących się do
posługiwania mediami cyfrowymi w celu tworzenia
nowego modelu kultury opartej na synergii tego, co
online, z tym, co offline
P.Zawojski, 2010
cyberkultura
ujęcia definicyjne
1. Cyberkultura jest przejawem tworzenia nowej uniwersalności. Pozbawiona totalności
uniwersalność jest paradoksalną istotą cyberkultury.
P.Lévy, 2001
2. Kompleks wielu technologii (materialnych i intelektualnych), praktyk, postaw, sposobów
myślenia i wartości rozwijanych wraz powstaniem cyberprzestrzeni
P.Lévy, 2001
3. Wieloaspektowy kompleks, który wyrasta ze społecznego doświadczenia życia w świecie
zdominowanym przez technologie informacyjno–komunikacyjne. Cyberkultura jawi się jako proces,
poprzez który wypowiada się społeczeństwo informacyjne
R.W.Kluszczyński, 2001
4. Specyficzny zestaw praktyk odnoszących się do posługiwania mediami cyfrowymi w celu
tworzenia nowego modelu kultury opartej na synergii tego, co online, z tym, co offline
P.Zawojski, 2010
5. Cyberkultura jest pomnożeniem masowości przez szybkość
D.DeKekckhove, 1998
cyberkultura
ujęcia krytyczne
1. technologia jako czynnik destabilizujący kulturę i społeczeństwo
2. uwiąd kreatywności – kreatywność założeniem społeczeństwa cyberkultury, każdego społeczeństwa: wyczerpywanie się paradygmatu
założenia
cyberkultura
ujęcia krytyczne
1. Eugen Gorny: powody wycofywania się z paradygmatu cyberkulturowego:
– komercjalizacja [usług, działania, aktywności]
– zastopowanie kreatywności: brak przestrzeni do funkcjonowania
– „utowarowienie” technologii informatycznych i zamiana ich jedynie w segment konsumpcji
2. Postman: wszystkie nasze wynalazki są jedynie ulepszonymi środkami wiodącymi do wcale nie lepszego celu [D.H.Thoreau]
– skomercjalizowany i nastawiony wyłącznie na zysk rynek [idei, dzieł artystycznych] przekształca uczestników zjawisk kulturowych w konsumtariat, ew. digitariat
– dominacja netokracji, nadrzędnej struktury nastawionej wyłączie na zysk
3. Giovanni Sartori: uzależniające działanie nowych mediów – łatwość epoki digitalnej,
to łatwość narkotyku, must be fun
4. Clifford Stoll: sieciowa [internetowa] rzeczywistość jest surogatem i zwodniczym
fantomem
cyberprzestrzeń
cyberkultura ⇉ cyberprzestrzeń
pierwsze uzycie terminu: William Gibson, Neuromacer, 1984
df: To przestrzeń otwartego komunikowania się za pośrednictwem
połączonych komputerów i pamięci informatycznych pracujących na
całym świecie P.Lévy, Drugi potop, 1997
cyberprzestrzeń jako nowa rzeczywistość – VR i jako podstawa
cyberkultury
rzeczywistość samostwarzająca się, matrix
cyberkultura – cyberprzestrzeń
konkurencyjność realności
brak trwałego zakorzenienia
płynna rzeczywistość: szybkość i gęstość zmiany
G.Deleuze: fałszywe przeciwstawienie – wirtualne vs realne, faktyczne
wirtualne vs aktualne ; zarazem wirtualność ⇏ cyberprzestrzeń
P.Virillo: „stereo–rzeczywistość”, wirtualne w obszarze aktualności
„istnieć to znaczy egzystować in situ, tu i teraz hic et nunc”
cyberkultura – cyberprzestrzeń
projekty [koncepty] cyberprzestrzeni
wirtualne miejsce spotkania
totalne połączenie bez fizycznej geografii
przestrzeń informacyjna
konceptualne uniwersum
obszar deterytorializacji
nieokreślone miejsce „gdzieś tam”
metawers
przestrzeń danych
cyburbia
elektropolis
cybertektura
?
cyberkultura – cyberprzestrzeń
projekty [koncepty] cyberprzestrzeni
wirtualne miejsce spotkania
totalne połączenie bez fizycznej geografii
przestrzeń informacyjna
konceptualne uniwersum
obszar deterytorializacji
nieokreślone miejsce „gdzieś tam”
metawers
przestrzeń danych
cyburbia
elektropolis
cybertektura
użyteczne metafory
WN: cyberprzestrzeń, to nie kategoria konkurencyjna wobec
dotychczasowej, ale forma jej przedłużenia, P.Zawojski, 2010