1 PROTOKÓŁ z posiedzenia plenarnego Wojewódzkiej Komisji

PROTOKÓŁ
z posiedzenia plenarnego Wojewódzkiej Komisji Dialogu Społecznego
w Województwie Łódzkim
w dniu 14 stycznia 2010 r. godz. 10.00
Dnia 14 stycznia 2010 roku w siedzibie Łódzkiego Urzędu Wojewódzkiego w Łodzi
odbyło się posiedzenie Wojewódzkiej Komisji Dialogu Społecznego. W posiedzeniu
uczestniczyli przedstawiciele Komisji oraz pełnomocnicy osób zaproszonych, zgodnie
z załączoną listą obecności.
Posiedzenie otworzyła Pani Wojewoda Jolanta Chełmińska, która przywitała
zgromadzonych uczestników WKDS i zaproszonych gości, a następnie przedstawiła porządek
obrad.
1.
Otwarcie posiedzenia.
2.
Przyjęcie porządku obrad.
3.
Przyjęcie protokołu z posiedzenia Wojewódzkiej Komisji Dialogu Społecznego
z dnia 3 grudnia 2009 r.
4.
Sytuacja ekonomiczno-społeczna województwa łódzkiego w okresie kryzysu
finansowego.
a.
sprawa transportowców województwa łódzkiego.
5.
Stacjonarna opieka paliatywna na terenie województwa łódzkiego.
6.
Przedstawienie propozycji tematów do planu pracy Wojewódzkiej Komisji Dialogu
Społecznego na 2010 r.
7.
Sprawy różne.
Ad 2.) Wobec braku głosów sprzeciwu porządek obrad został przyjęty w podanej
formie.
Ad 3.) Protokół z posiedzenia Wojewódzkiej Komisji Dialogu Społecznego z dnia 3
grudnia 2009 r. został przyjęty jednogłośnie.
Ad 4.) Pani Wojewoda Jolanta Chełmińska przeszła do punktu 4 porządku obrad
WKDS, mianowicie sytuacji ekonomiczno-społecznej województwa łódzkiego w okresie
kryzysu finansowego.
Głos zabrał Pan Robert Jakubowski, który zapowiedział przedstawienie na kolejnym
posiedzeniu kompleksowej informacji na temat rynku pracy województwa łódzkiego w 2009
r. W 2009 r. województwo łódzkie dysponowało kwotą 216 mln zł. na aktywne formy
przeciwdziałaniu bezrobociu (środki pochodzące z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej
w ramach Funduszu Pracy przyznane decyzją ministra na rzecz powiatowych urzędów pracy)
oraz kwotą ponad 350 mln zł., które pochodziły z Europejskiego Funduszu Społecznego.
Dzięki wymienionym środkom na terenie województwa łódzkiego udało się przeszkolić
ponad 40 tys. osób, które dzięki temu mogły uzyskać przekwalifikowanie zawodowe lepiej
odpowiadające na potrzeby rynku pracy. Według stanu na 31 grudnia 2009 r. w rejestrach
powiatowych urzędów pracy pozostawało 128 tys. osób bezrobotnych, a stopa bezrobocia na
terenie naszego województwa wynosiła 11,1% (por. 11,4% krajowa stopa bezrobocia). Wśród
ogółu osób bezrobotnych można wymienić trzy grupy najbardziej borykające się z problemem
wejścia, a następnie utrzymania na rynku pracy, jak również stanowiące największy odsetek
wśród ogółu osób bezrobotnych: osoby długotrwale bezrobotne (prawie 50% ogółu
bezrobotnych), osoby poniżej 25 roku życia (ponad 24 tys. osób) oraz osoby powyżej 50 roku
życia (31 tys. osób). O ile w 2009 r. koncentrowano wysiłki na wsparciu osób powyżej 45
roku życia (w wieku ‘niemobilnym’), wobec niekorzystnych tendencji dotyczących wzrostu
1
liczby osób bezrobotnych młodocianych (do 25 roku życia) MIPS podjęło decyzję o tym, by
w 2010 r. koncentrować się na wsparciu tej grupy osób. Alternatywą wobec masowego
spadku liczby ofert pracy we wszystkich powiatowych urzędach pracy na terenie naszego
województwa były dotacje na podjęcia własnej działalności gospodarczej. Dzięki środkom
pochodzącym z Funduszu Pracy w województwie łódzkim powstało 5100 nowych
podmiotów gospodarczych, natomiast kolejne 3000 dzięki wsparciu z EFS. Bardzo ważnym
elementem przeciwdziałania bezrobociu było subsydiowanie zatrudnienia polegające na
możliwości uzyskania przez pracodawcę refundacji kosztów zatrudnienia pracownika przez 6
miesięcy przy jednoczesnym zobowiązaniu utrzymania tego stanowiska pracy przez 24
miesiące (liczone od dnia, w którym nastąpiło udzielenie wsparcia w tej formie). Dzięki
środkom Funduszu Pracy z tej formy wsparcia skorzystało ponad 3,500 osób. Jeżeli chodzi o
charakterystykę bezrobocia w województwie łódzkim, można zauważyć zjawisko petryfikacji
polegające na utrzymywaniu się długotrwałego procesu bezrobocia, co zaobserwowano na
terenie powiatu opoczyńskiego, radomszczańskiego i kutnowskiego. Najniższe stopy
bezrobocia odnotowano w powiatach rawskim, łowickim i skierniewickim.
Pan Paweł Saar zapytał, czy prowadzony jest przez powiatowe urzędy pracy
monitoring osób, które rozpoczęły działalność gospodarczą.
Pan Robert Jakubowski odpowiedział, że zgodnie z ustawą o promocji zatrudnienia i
instytucjach rynku pracy osoba, która podejmuje działalność gospodarczą jest monitorowana
przez urząd pracy przez 12 miesięcy od dnia udzielenia dotacji. Warunkiem bezzwrotności
dotacji jest prowadzenie działalności przez kolejne 12 miesięcy. Podejmowane są również
próby monitoringu tych osób po upływie 12 miesięcy, z których wynika m. in., że ponad 56%
osób, które podjęły działalność, prowadzi ją dłużej niż wymagany ustawowo okres.
Ad 4a.) Pani Wojewoda Jolanta Chełmińska przeszła do kolejnego punktu obrad
WKDS, sprawy zgłoszonej przez Stowarzyszenie Transportowców Ziemi Łódzkiej, prosząc
Panią Wicewojewodę Krystynę Ozgę o prowadzenie tej części posiedzenia.
Pani Wicewojewoda Krystyna Ozga przedstawiła zaproszonych na spotkanie
przedstawicieli Stowarzyszenia Transportowców Ziemi Łódzkiej i organów podatkowych
oraz przybliżyła zgromadzonym istotę sprawy. Pod koniec października 2009 r. STZŁ
wniosło do ŁUW w Łodzi sprawę dotyczącą zwrotu podatku VAT naliczanego od
zakupionego paliwa w latach 2003-2006. STZŁ zarzuciło organom podatkowym opieszałość
w prowadzonym postępowaniu, powolność rozpatrywania poszczególnych spraw,
prowadzenie spraw będących przedmiotem postępowania niezgodnie z przepisami prawa.
STZŁ wskazało szereg niedogodności związanych z prowadzeniem spraw w sposób
zmierzający do likwidacji (upadłości) firm. Kierownictwo STZŁ zwróciło uwagę na
opieszałość w rozpatrywaniu odwołań przez organy wyższego stopnia. Brak porozumienia
między STZŁ a organami podatkowymi spowodował, iż istniało realne zagrożenie
przeprowadzenia w dniach 19-21 oraz 23 grudnia 2009 roku przez firmy transportowe
protestu polegającego na blokadzie najważniejszych szlaków komunikacyjnych na terenie
województwa łódzkiego. W związku z tą sytuacją w Łódzkim Urzędzie Wojewódzkim w
Łodzi w dniach 9, 21 i 30 grudnia 2009 roku odbyły się spotkania z udziałem Wojewody
Łódzkiego oraz przedstawicieli urzędów podatkowych prowadzących tę sprawę, które
pozwoliły stronom na wyjaśnienie wielu istotnych kwestii, spowodowały zawieszenie
zapowiadanego przez STZŁ protestu oraz doprowadziły do dialogu umożliwiającego
organom podatkowym pracę zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz ochronę firm
przed dalekoidącymi konsekwencjami finansowymi. Pani Wicewojewoda poinformowała, iż
przed posiedzeniem WKDS spotkała się z przedstawicielami organów podatkowych i STZŁ
oraz prawnikami. W czasie tego spotkania Pani Wicewojewoda uzyskała informację, że
toczące się postępowania przybrały kierunek, który powinien być satysfakcjonujący dla obu
2
stron. Firmy transportowe oczekują od organów podatkowych odstąpienia od spraw karnoskarbowych powołując się na stanowisko Dyrektora Biura Prasowego Ministerstwa Finansów
z dnia 21 grudnia 2009 roku, zgodnie z którym nie podlega odpowiedzialności karnoskarbowej podatnik, który nieświadomie podał w deklaracji podatkowej nieprawdziwe dane.
Pani Wicewojewoda dodała, że Pan Artura Zajączkowski, Wicedyrektor Izby Skarbowej w
Łodzi, poinformował, że wydano już 70 rozstrzygnięć, a na chwilę obecną w Izbie Skarbowej
jest prowadzonych 250 spraw. Charakter tych spraw nie pozwala na przyspieszenie
postępowań w świetle przepisów ordynacji podatkowej, dlatego też ich zakończenie wymaga
określonego czasu. Pani Wicewojewoda wskazała jednocześnie, że mimo różnicy stanowisk
stron, nie można nie zauważyć przychylności wykazywanej przez Izbę Skarbową,
wynikającej z dialogu ze Stowarzyszeniem Transportowców Ziemi Łódzkiej.
Głos zabrał Pan Mec. Krzysztof Byjoch, reprezentujący STZŁ, który na początku
swojej wypowiedzi przedstawił istotę i genezę istniejącego sporu. Na początku 2006 r.
funkcjonariusze Centralnego Biura Śledczego zatrzymali na terenie woj. łódzkiego (powiaty:
sieradzki i zduńskowolski) sprzedawców paliw, tj. sprzedawców oleju opałowego i oleju
napędowego. Od połowy 2006 roku organy skarbowe zaczęły wszczynać z urzędu
postępowania kontrolne i podatkowe wobec właścicieli firm transportowych, które nabywały
paliwo od firm, których właściciele zostali zatrzymani przez CBŚ. W toku postępowań
organy skarbowe rozpoczęły wydawanie decyzji pozbawiających właścicieli firm
transportowych prawa do odliczania podatku VAT od zakupionego paliwa. Organy
podatkowe uzasadniały to tym, iż zakupione paliwo pochodziło z nieujawnionego źródła.
Organy podatkowe, oprócz postępowań dotyczących VAT-u, wszczęły także postępowania w
zakresie podatku dochodowego oraz postępowania karno-skarbowe. Według ustaleń STZŁ
takich spraw jest w województwie łódzkim kilkaset, dotyczą one ok. 300-400 firm, zarówno
funkcjonujących jak i tych, które zaprzestały już prowadzenia działalności gospodarczej. W
kwestii podatku VAT należy podkreślić, że firmy transportowe kupowały paliwo na zasadach
rynkowych, po cenie wówczas obowiązującej, a jeżeli była ona niższa, to mieściła się w tzw.
punktacji koncernów paliwowych, tj. LOTOS-u i ORLEN-u. Firmy dostarczające paliwo
niejednokrotnie posiadały certyfikaty LOTOS-u i ORLEN-u, w związku z czym właściciele
firm transportowe mieli prawo sądzić, że transakcje zakupu paliw są zgodne z prawem.
Sprzedawcy paliw byli zarejestrowanymi podatnikami VAT, odprowadzającymi zapłacony
przez firmy transportowe podatek. Obecnie wobec firm transportowych prowadzone są
sprawy za okres od 2003 do 2007 r., organy skarbowe nakazują firmom zapłacenie kolejny
raz podatku VAT, który został już (w formie gotówkowej lub przelewowej) odprowadzony
sprzedającemu, do czego doliczone zostały odsetki. Konsekwencją działań organów
podatkowych jest również wzrost podatku dochodowego, z uwagi na fakt, iż zwiększenie
o podatek VAT spowodowało wzrost podstawy opodatkowania. Wysokość kwot naliczonych
przez organy podatkowe jest wielomilionowa, których to zobowiązań firmy transportowe nie
są w stanie uregulować. Firmy sprzedające paliwo były znane organom skarbowym, ponadto
firmy transportowe starały się badać wiarygodność sprzedawców paliw, m.in. poprzez
sprawdzenie w urzędzie skarbowym, czy dany podmiot jest czynnym podatnikiem VAT.
Firmy transportowe zwracają dużą uwagę na swoich dostawców paliw, były sprawdzane
wszystkie dokumenty, co nie pozostawiało wątpliwości co do pochodzenia paliw. Nie było
również zastrzeżeń co do jakości paliw, których próbki były badane przez Inspekcję
Handlową. Wobec sprzedających toczą się liczne postępowania karne, część postępowań
została umorzona. Inicjatywa powołania Stowarzyszenia Transportowców Ziemi Łódzkiej,
które działa od połowy maja 2008 roku, wynikała z korzystnych dla transportowców
wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W uzasadnieniach tych wyroków
określony został katalog czynności, które organy skarbowe powinny wykonać, aby móc
pozbawić podatników prawa do odliczania podatku VAT. Organy podatkowe odrzucały
3
wnioski dowodowe podatników, pomimo wyraźnych zaleceń WSA, dlatego też właściciele
firm transportowych podjęli decyzję o utworzeniu Stowarzyszenia. Od chwili powstania
STZŁ przedstawiało sprawę parlamentarzystom, eurodeputowanym, uczestniczyło
w spotkaniach komisji sejmowych, centralnych organów administracji publicznej oraz
Rzecznika Praw Obywatelskich. RPO podzielił pogląd firm transportowych odnośnie tego, że
postępowania są prowadzone niezgodnie z prawem (z rażącym naruszaniem prawa) i wystąpił
do Ministra Finansów, by zgodnie z art. 10 ordynacji podatkowej objął tę sprawę
szczególnym nadzorem, gdyż kilkaset postępowań w tej sprawie prowadzonych jest
niezgodnie z prawem. Najwyższa Izba Kontroli po wstępnej analizie umieściła w swoich
planach na 2010 r. w trybie nadzwyczajnym kontrolę wszystkich urzędów skarbowych
podległych Izbie Skarbowej w Łodzi. Zostanie również przedstawiona opinia Parlamentu
Europejskiego na temat prowadzonych postępowań. Od szybkości postępowań
administracyjnych prowadzonych przed organem II instancji i zakończenia ich decyzją
dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi zależy czas, w jakim sprawa danej firmy transportowej
trafi na wokandę sądu administracyjnego. Nie można przy tym zapominać, iż firm
transportowych, które czekają na rozstrzygnięcia organów podatkowych i sądu
administracyjnego, jest
kilkaset.
Oznacza to,
iż
zakończenie postępowań
sądowoadministracyjnych nie nastąpi w krótkim czasie, a przedłużanie przez organy
podatkowe postępowań administracyjnych pogarsza jedynie sytuację ekonomiczno-finansową
firm transportowych. Ponadto niezrozumiałe dla firm transportowych jest postępowanie
urzędów skarbowych wobec jednego z głównych dystrybutorów paliw – firmy ROLIMEX,
która jest podmiotem nadal funkcjonującym na rynku. Kończąc swoją wypowiedź Pan K.
Byjoch zwrócił się do Pani Wicewojewody z prośbą o udzielenie głosu Panu Andrzejowi
Mielczarkowi, Wiceprezesowi STZŁ.
Pani Wicewojewoda Krystyna Ozga podziękowała Panu K. Byjochowi za wypowiedź,
a udzielając głosu Panu Andrzejowi Mielczarkowi zaapelowała o niepowtarzanie kwestii,
które były przedmiotem wystąpienia jego przedmówcy.
Pan Andrzej Mielczarek przedstawił tezę, iż firmy transportowe padły ofiarą oszustwa
tzw. „mafii paliwowej”. Oszukane zostało także państwo (zmniejszone wpływy z podatku
VAT do budżetu), które - poprzez aparat skarbowy - stara się odzyskać utracone kwoty
koncentrując swoje działania na firmach transportowych. Wiceprezes STZŁ podniósł przy
tym, w formie pytania, kwestię zasadności ponownego naliczania firmom transportowym
podatku VAT. W ocenie pytającego jest to tym bardziej niezrozumiałe, iż Państwo, które nie
wykryło w odpowiednim czasie afery paliwowej, domaga się teraz zwrotu podatku od
podmiotów, które kupując paliwo od sprzedawców nabywały je „w dobrej wierze” na
potrzeby własnych firm. Pan A. Mielczarek podkreślił przy tym, iż w toku kontroli organy
podatkowe nie uwzględniały wyjaśnień właścicieli firm transportowych, kontrole były
przeprowadzane według jednego scenariusza, nie brano pod uwagę przedkładanych przez
firmy dowodów, zeznań świadków, dokumentów i ekspertyz. Pan A. Mielczarek przeczytał
fragment pisma dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 2008 roku, stanowiącego odpowiedź na
pismo Marszałka Sejmu RP Bronisława Komorowskiego, z którego wynika, że w ocenie
organów podatkowych firmy transportowe bardzo rzadko występowały do właściwych
urzędów skarbowych z wnioskiem o sprawdzenie, czy dany kontrahent (firma dystrybuująca
paliwo) jest zarejestrowany jako podatnik VAT. Na dowód tego, iż zarzuty te są
nieuzasadnione, Pan A. Mielczarek przedstawił pismo-odpowiedź Urzędu Skarbowego
w Zduńskiej Woli, zawierające informację o zarejestrowaniu firmy ROLIMEX jako czynnego
podatnika VAT. Cytując dalej pismo dyrektora łódzkiej Izby Skarbowej, Pan A. Mielczarek
przytoczył fragment, który wskazuje, iż w ocenie dyrektora Izby Skarbowej w wielu
przypadkach właściciele firm transportowych, kupując paliwo, mieli świadomość
nielegalnego źródła pochodzenia paliwa, a często brali również czynny udział w przestępczej
4
działalności, co potwierdzają wyroki skazujące sądów powszechnych, przed którymi jako
oskarżeni występowali właściciele firm transportowych. Odnosząc się do tego fragmentu
pisma Pan A. Mielczarek poinformował uczestników posiedzenia WKDS, iż do dnia
dzisiejszego nie odbyła się żadna tego typu sprawa sądowa. Zwrócił przy tym uwagę, że
w tamtym czasie toczyło się ok. 100 kontroli organów podatkowych. Oznacza to, iż w piśmie
do Marszałka Sejmu RP, jeszcze przed zakończeniem kontroli, przesądzono o winie firm
transportowych. Trudne do zrozumienia jest również wszczynanie postępowań karnoskarbowych w sytuacji, gdy w danej sprawie nie została jeszcze wydana decyzja przez organ
II instancji. W ocenie STZŁ podane przykłady postępowań organów podatkowych dowodzą,
iż są to działania celowe, zmierzające do likwidacji firm transportowych. Pan A. Mielczarek
na przykładzie swojej firmy przedstawił efekty dotychczasowych działań kontrolnych
organów podatkowych, polegające m. in. na spadku zatrudnienia (aktualna liczba etatowych
pracowników firmy wynosi 140 osób, podczas gdy w 2008 r. zatrudnionych było 200 osób),
oraz braku możliwości wymiany taboru samochodowego (plany zakupowe na 2008 r.
wynosiły 100 samochodów, z czego zakupiono 5). W ocenie STZŁ decyzje organów
podatkowych, którym nadawany jest rygor natychmiastowej wykonalności, oznaczają
bankructwo firm transportowych. Właściciele firm transportowych zdają sobie sprawę ze
skomplikowanego charakteru sprawy i powagi sytuacji, dlatego też po grudniowych
spotkaniach z przedstawicielami Policji i z Wojewodą Łódzkim odstąpili od zaplanowanego
na okres przedświąteczny protestu. Oczekują jednak, iż czas ten będzie wykorzystany przez
właściwe organy na podjęcie działań zmierzających do przywrócenia porządku prawnego
w omawianej sprawie. W imieniu STZŁ Pan A. Mielczarek zwrócił się do Wojewódzkiej
Komisji Dialogu Społecznego o pomoc w ratowaniu firm transportowych, które do
stworzenia obecnej ilości miejsc pracy dochodziły przez wiele lat. Podkreślił przy tym, iż
upadłość firm transportowych nie oznacza, że majątek i pracownicy tych firm, zostaną
przejęci przez inny polski podmiot, gdyż istniejące realia wskazują na to, że powstałą na
rynku lukę po polskich firmach transportowych wypełnią najprawdopodobniej zagraniczni
przewoźnicy, w większości zza wschodniej granicy. Zwrócił uwagę na pozorność korzyści
wynikających z prowadzenia takiej polityki wobec firm transportowych.
Pani Jolanta Chełmińska – Wojewoda Łódzki podkreśliła, iż zaniechanie przez STZŁ
blokady dróg na terenie województwa łódzkiego stanowi dobrą podstawę do kontynuowania
dialogu przez obie strony, w ramach którego możliwe jest wypracowanie sposobów
postępowania zmierzającego do rozwiązania spornych problemów.
Pan Artur Zajączkowski – Wicedyrektor Izby Skarbowej udzielał wyjaśnień
uczestnikom posiedzenia WKDS w sprawach budzących ich wątpliwości. Główną kwestią,
poruszaną przez pytających, była sprawa zawieszenia bądź umorzenia postępowań
podatkowych i karno-skarbowych wobec tych firm transportowych, które dokonywały zakupu
paliw po uprzednim uzyskaniu z urzędu skarbowego potwierdzenia, iż dany kontrahent jest
czynnym podatnikiem VAT. Wicedyrektor Izby Skarbowej wyjaśnił, iż takie działanie
organów podatkowych, w świetle obowiązujących przepisów, byłoby rażącym naruszeniem
prawa. Podstawy do takich działań nie stanowi również okoliczność, iż nieprawidłowości
w zakresie obrotu paliwami wykryte zostały wiele miesięcy później od chwili ich zaistnienia.
Wicedyrektor Izby podkreślił również, iż ww. zaświadczenia urzędów skarbowych,
wydawane na podstawie art. 96 ust. 13 o podatku od towarów i usług, są jedynie informacją
potwierdzającą rejestrację danego przedsiębiorcy jako podatnika VAT. Nie dają one
natomiast gwarancji, iż prowadzona przez zarejestrowanego podatnika działalność
gospodarcza nie narusza przepisów prawa. Pan Artur Zajączkowski wskazał również na zapis
art.88 ust. 3a ww. ustawy. Stosownie do tego przepisu nie stanowią podstawy do obniżenia
podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury,
w przypadku gdy sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi
5
wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub
faktur korygujących.
Pani Wicewojewoda zapytała Dyrektora Artura Zajączkowskiego czy nie widzi luki
prawnej powodującej utrudnienia, duże uciążliwości i skutki gospodarcze. Powiedziała, że
utrata funkcjonowania jakiejkolwiek firmy w dobie kryzysu jest dużą stratą dla gospodarki.
Zgłosiła postulat wystąpienia przez WKDS do Sejmu i Senatu o znowelizowanie ustaw aby
uniknąć podobnych sporów na przyszłość. Ponadto zaproponowała aby transportowcy woj.
łódzkiego sformułowali propozycje nowelizacyjne do obowiązującego prawa.
Pan Artur Zajączkowski wyjaśnił, że nie widzi przeciwwskazań do wystąpienia
o zmianę przepisów. Zwrócił jednak uwagę na konieczność spójności z przepisami Unii
Europejskiej.
Pan Paweł Saar zapytał Dyrektora Izby Skarbowej czy zostały wyciągnięte
konsekwencje wobec kierownictwa tego Urzędu Skarbowego, który wydała nieuczciwym
firmom poświadczenie, że są płatnikiem podatku VAT, co służyło uwiarygodnieniu tych firm.
Pan Artur Zajączkowski powiedział, że nie ma podstawy do złożenia wniosku do
prokuratury o popełnienie przestępstwa przez naczelnika urzędu skarbowego.
Mec. Lech Witkowski wyjaśnił, że nie da się uniknąć sytuacji, w której legalnie
zarejestrowany podatnik dokonuje nielegalnych transakcji. Zaznaczył, że urząd skarbowy nie
jest w stanie wydać certyfikatu uczciwości firmom.
Pan Zdzisław Bujas zauważył, że znane są przykłady pomyłek urzędów skarbowych
skutkujących upadkiem wielu firm. Powiedział, że firmy, którym wykazano prowadzenie
przestępczości zorganizowanej nadal istnieją.
Pan Waldemar Krenc przedstawił pod głosowanie stanowisko WKDS w sprawie
wstrzymania egzekucji karno-skarbowych przedsiębiorstw transportowych województwa
łódzkiego do ostatecznego prawomocnego zakończenia postępowania podatkowego.
Wojewódzka Komisja Dialogu Społecznego województwa łódzkiego w trosce o zachowanie
miejsc pracy, a także swobodę działalności gospodarczej zwraca się do Ministra Finansów
i Wiceprezesa Rady Ministrów, Ministra Gospodarki, Przewodniczącego Trójstronnej
Komisji ds. Społeczno – Gospodarczych o pilne rozważenie możliwości podjęcia działań
zmierzających do zawieszenia postępowań egzekucyjnych i karno-skarbowych
przedsiębiorstw transportowych województwa łódzkiego, członków Stowarzyszenia
Transportowców Ziemi Łódzkiej do czasu ostatecznego, prawomocnego zakończenia
postępowania podatkowego.
Na zakończenie tej części posiedzenia Wojewódzka Komisja Dialogu Społecznego
przyjęła stanowisko ww sprawie, które zostało skierowane do Pana Waldemara Pawlaka –
Wicepremiera i Ministra Gospodarki oraz do Pana Jana Vincenta-Rostowskiego – Ministra
Finansów.
Ad 5.) Następnie przystąpiono do omawiania problemu stacjonarnej opieki
paliatywnej na terenie województwa łódzkiego.
Pani dr. Małgorzata Sokalszczuk konsultant wojewódzki w dziedzinie opieki
paliatywnej powiedziała, że czas oczekiwania na wizytę domową lekarza hospicjum wynosi
od 1 miesiąca do 2 miesięcy na terenie woj. łódzkiego, a czas przeżycia wielu pacjentów
wynosi 3 miesiące Jest to niezgodne z założeniem medycyny paliatywnej, z przepisami.
W warunkach kontraktowych NFZ oczekuje wizyty w ciągu 24 godzin.
Powiedziała, że do niedawna opieką paliatywną obejmowało się pacjentów
z chorobami nowotworowymi i skórnym i na każdy 1 mln mieszkańców powinno przypadać
50 łóżek. Aktualnie opieka paliatywna ma być poszerzona o pacjentów także z innymi
schorzeniami jak kardiologiczne czy polmonologiczne. Kontrakt opiewa jedynie na 68 łóżek.
Powiedziała, że w szpitalu im. Kopernika wykorzystanych jest jedynie 60 % łóżek.
6
W szpitalu bonifratrów 16 łóżek, w szpitalu im. Kopernika 16 łóżek. Stwierdziła, że
oddziały paliatywne umożliwiają przebywanie pacjenta na oddziale jedynie przez 6 tygodni.
Pani Elżbieta Kędzia – Kierkus, doradca wojewody łódzkiego do spraw ochrony
zdrowia powiedziała, że Łódź jest w czołówce w skali kraju, w zakresie chorób i zgonów
z powodu chorób nowotworowych. Zwróciła uwagę na zbyt małe możliwości opieki
hospicyjnej w łódzkich szpitalach. Rozwiązaniem byłoby rozwinięcie domowej pomocy
hospicyjnej.
Pani Maria Jakubowska wolontariusz Zespołu Domowej Opieki Hospicyjnej Caritas
w Łodzi powiedziała jakie są koszty społeczne braku dobrze zorganizowanej opieki
paliatywnej i hospicyjnej. Z doświadczeń Zespołu Domowej Opieki Hospicyjnej Caritas
wynika, że są to w większości pacjenci po 60 roku życia (ponad 80%). Znaczna część tych
osób nie ma rodzin bądź osób które mogłyby się nimi opiekować. Zostają sami i nawet w tym
ostatnim okresie ich życia nie chce do nich przyjść lekarz.
Pani Elżbieta Kędzia – Kierkus dodała, że zakłady opiekuńczo - lecznicze w myśl
swojego regulaminu przyjęć nie mogą przyjmować chorych onkologicznych.
Pani Maria Jakubowska wyjaśniła, że hospicja domowe dokładają starań by pacjentów
tych umieścić w hospicjach stacjonarnych w Licheniu, Wołominie, Płocku i innych gdyż na
terenie aglomeracji łódzkiej nie ma dla nich miejsca. Rozwiązanie takie pociąga za sobą
skutki społeczne, osoby te są odcięte od swoich środowisk rodzinnych i przyjacielskich, nikt
nie jest w stanie ich odwiedzić. Trudno w takich wypadkach mówić o godnym umieraniu.
Natomiast pacjenci do 60 roku życia nawet jeśli mają kochające rodziny to w ostatnim
stadium choroby wymagają całodobowej opieki. Najbliżsi tych osób aby temu sprostać
bardzo często rezygnują z pracy, tracą kontakty ze swoim otoczeniem, obniża się ich status
materialny. Po śmierci opiekunowie tego pacjenta niezwykle trudno aktywizują się społecznie
i wracają do życia zawodowego. Mówiąc o kosztach należy pomyśleć również o aspekcie
ekonomicznym i społecznym w przypadku braku takiej instytucji. W nawiązaniu do pomysłu
zorganizowania hospicjum stacjonarnego w szpitalu im. Jordana Pani Maria Jakubowska
odniosła się do niego krytycznie stwierdzając, że jest to pomysł na przetrwanie tego szpitala
i zacytowała słowa Macieja Prochowskiego, dyrektora Wydziału Zdrowia Publicznego
w UMŁ, według którego szpital wymaga reorganizacji bo przynosi straty i jeśli dalej będzie
się zadłużać, to w końcu trzeba będzie go zamknąć. Szpital ma zmienić profil z zabiegowego
na internistyczno-hospicyjny, ze statystyk wynika, że największa umieralność jest na
oddziałach internistycznych. Połączanie oddziału internistycznego i paliatywnego mogłoby
budzić bardzo złe skutki dla pacjentów oddziału paliatywnego. Ponadto takie połączanie
oddziałów wzmacniałoby stereotyp hospicjum jako miejsca gdzie się tylko umiera.
W hospicjum dbamy o to by ludzie żyli maksymalnie aktywnie, czasem mają nawet szansę
być z tego hospicjum wypisani.
Pan Zdzisław Bujas powiedział, że w ubiegłym WKDS przygotowała raport
wojewódzki w zakresie zdrowia, który został wysłany do Premiera. Starał się pozyskać
wiedzę na temat gdzie można leczyć pacjentów hospicyjnych. Wymienił ośrodki
w Wandzinie, Sieradzu, Wołominie i Licheniu. Natomiast Szpital Zakonu Bonifratrów św.
Jana Bożego w Łodzi ratuje sytuację w zakresie opieki hospicyjnej na terenie Łodzi.
Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. M. Kopernika w Łodzi świadczy przede wszystkim
pomoc przede wszystkim dla swoich pacjentów i jest to głównie radioterapia paliatywna,
często czas oczekiwania wynosi dwa miesiące.
Pani Wojewoda Jolanta Chełmińska poinformowała zebranych, że dalszą część
posiedzenia prowadzi Pan Waldemar Krenc oraz zobowiązała konsultanta wojewódzkiego ds.
opieki paliatywnej do sformułowania wniosków zwłaszcza w zakresie ilości miejsc
w szpitalach oraz ograniczonego czasu pobytu w oddziałach paliatywnych szpitali.
7
Pani Elżbieta Kędzia – Kierkus dodała, w nawiązaniu do finansowania ze strony
NFZ'u że wymagania wobec oddziałów paliatywnych, gdzie m.in. istnieje konieczność
zorganizowania całodobowego zabezpieczenia anestezjologicznego, psychologicznego oraz
zatrudnienia odpowiedniej liczby pielęgniarek w stosunku do liczby pacjentów są
nieadekwatne w stosunku do środków finansowych oferowanych na ten cel przez NFZ.
Podniesienia finansowania zachęciłoby inne ośrodki do wygospodarowania miejsc
hospicyjnych.
Pani dr. Małgorzata Sokalszczuk wyjaśniła dlaczego tak ważnym problemem są
hospicja domowe, warunki kontraktów i ich liczba. Przybliżyła wysokość kosztów hospicjów
stacjonarnych i domowych. Powiedziała, że w hospicjach stacjonarnych koszt 1 pacjenta
przebywającego 1 mies. w hospicjach wynosi 75 tys. zł. Obecnie hospicja domowe opiekują
się 30 pacjentami przez 30 dni w mies. za 50 tys. zł.
Pani Maria Jakubowska zwróciła uwagę na sposób finansowania opieki paliatywnej.
W woj. łodzkim - 6,33 zł n a 1 mieszkańca, w woj. wielkopolskim 11 zł, w woj warmińsko mazurskim - 8,96 zł na 1 mieszkańca.
Pan Zdzisław Bujas zaproponował postawienie tego tematu na posiedzeniu Zespołu
ds. Ochrony Zdrowia Wojewódzkiej Komisji Dialogu Społecznego województwa łódzkiego
podobnie jak tematy: oddziałów opieki długoterminowej oraz likwidacji DPS'ów.
Pani dr. Małgorzata Sokalszczuk zaproponowała poszerzenie składu Zespołu
o instytucje, które są organizacjami pożytku publicznego, zainteresowane budową hospicjum
i z tych stowarzyszeń stworzyć grupę inicjatywną, która doprowadzi do budowy hospicjum
stacjonarnego.
Pani Beata Ostrowska stwierdziła, że uwagi Pani dr. Małgorzaty Sokalszczuk
konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie opieki paliatywnej należy przekazać trzem osobom
reprezentującym Wojewódzką Komisję Dialogu Społecznego w Radzie Społecznej
Narodowego Funduszu Zdrowia w celu wykorzystania m. in. podczas konstruowania planów
budżetu na następne lata.
Pan Waldemar Krenc podsumowując stwierdził, że na chwilę obecną Wojewódzka
Komisja Dialogu Społecznego nie jest w stanie przedstawić żadnego dokumentu gdyż byłby
on wadliwy. Natomiast problem jest bardzo ważny i należy go kontynuować na najbliższym
posiedzeniu. WKDS może tylko inicjować i wspierać właściwe instytucje. W związku z tym
zaproponował by Pan Zdzisław Bujas działając w ramach Zespołu ds. Ochrony Zdrowia
przygotował dokument zawierający wnioski dla WKDS, budowane w oparciu o wskazówki
konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie opieki paliatywnej.
Ks. Jacek Ambroszczyk Dyrektor Caritas Archidiecezji Łódzkiej poprosił
o wyjaśnienie w jaki sposób WKDS może pomóc w rozwiązaniu problemu opieki
paliatywnej.
Pan Waldemar Krenc wyjaśnił, że w ramach WKDS województwa łódzkiego
funkcjonuje Zespół ds. Ochrony Zdrowia prowadzony przez Pana Zbigniewa Bujasa. Zespół
ten w ostatnich latach opracowywał raporty na temat czynników wpływających na stan
ochrony zdrowia mieszkańców województwa łódzkiego. Obecnie Zespół ten powinien zająć
się wypracowaniem merytorycznego stanowiska dla WKDS.
Pan Zdzisław Bujas dodał, że Wojewódzka Komisja Dialogu Społecznego posiada
duże możliwości w zakresie zaproszenia i skupienia osób, które swoim działaniem
doprowadzą do rozwiązania problemu.
Ad 6.)
Pan Waldemar Krenc przedstawił wnioski dotyczące harmonogramu pracy WKDS i
powiedział, że podczas kolejnych posiedzeń będą omawiane następujące tematy: sytuacja
ekonomiczno-społeczna województwa łódzkiego, kwestie dot. wykorzystania środków UE:·
udzielanie pomocy finansowej ze środków pomocowych UE dla małych i średnich
8
przedsiębiorstw oraz rzemiosła, bieżąca ocena Regionalnego Programu Operacyjnego Kapitał
Ludzki, sytuacja na rynku pracy na terenie województwa łódzkiego; sytuacja
w przedsiębiorstwach dla których Wojewoda jest organem założycielskim, sytuacja
w oświacie na terenie województwa łódzkiego, analiza stanu bezpieczeństwa publicznego na
terenie woj. łódzkiego.
Następnie Pan Waldemar Krenc odniósł się do pisma Pani Elżbiety Hibner Członka
Zarządu Województwa Łódzkiego w sprawie zarekomendowania spośród członków WKDS
osób do prac w posiedzeniach Forum Rozwoju. Członkowie WKDS zgłosili dwie następuje
kandydatury: pana Władysława Wróblewskiego – reprezentanta OPZZ oraz Pana Krzysztofa
T. Borkowskiego – reprezentanta BCC. Po głosowaniu obie kandydatury zostały przyjęte.
Jednocześnie Pan W. Krenc stwierdził, że WKDS nie ma podstaw do wskazania
przedstawiciela organizacji pozarządowych, gdyż w pracach i obradach WKDS nie
uczestniczą na stałe takie organizacje.
Pan W. Krenc powiadomił zebranych, iż kolejne posiedzenie Wojewódzkiej Komisji
Dialogu Społecznego planowane jest na 18 lutego 2010 r. Wobec braku innych spraw, jakie
mogłyby zostać poruszone w bloku spraw różnych, Pan Waldemar Krenc podziękował
zgromadzonym za udział w posiedzeniu i zamknął posiedzenie plenarne Wojewódzkiej
Komisji Dialogu Społecznego w dniu 14.01.2010 r.
Sporządziła: Wanda Rutecka Wybraniec
Przewodniczący
Wojewódzkiej Komisji Dialogu Społecznego
Jolanta Chełmińska
Wojewoda Łódzki
9